loading...
فوتبال انلاین
tanha بازدید : 81 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

رزش/سهام باشگاه [ویرایش]

پرز در دوره نخست ریاستش، رئال را از خطر ورشکستگی نجات داد[۵۸]

زیر نظر فلورنتینو پرز (۲۰۰۰-۲۰۰۶) بود که باشگاه تلاش خود را برای تبدیل شدن به ثروتمندترین تیم دنیا آغاز کرد.[۵۹] باشگاه بخشی از زمین تمرین خود را به شهر مادرید فروخت و سایر قسمت‌ها را نیز به بخش‌های خصوصی فروخت. فروش این زمین‌ها، باعث شد تا باشگاه بتواند بدهیهای خود را پرداخت کند که همین راه را برای خرید ستارگان گران قیمتی چون زیدان، فیگو، رونالدو و بکهام باز کرد.[۶۰]

فروش زمین‌های تیم، باعث شد تا پرز بتواند بدهی‌های تیم (حدود ۲۷۰ میلیون یورو) را پرداخت کند و بتواند بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که خود اینکار نیز باعث تبلیغات بزرگ برای تیم شد. البته با وجود موفقیت خیره کننده پرز در برطرف کردن بدهی‌ها و افزایش بی سابقه سهام و ارزش باشگاه، همیشه از وی ایراد گرفته می‌شد که بیش از آنکه به شرایط بازی تیم توجه کند، به فکر مسائل اقتصادی باشگاه است.[۶۱]

با وجود برکنار شدن پرز، موفقیت تیم در زمینه اقتصادی، ادامه داشت و کاملاً مشهود بود طوری که در دسامبر سال ۲۰۰۷، آنها به عنوان با ارزش‌ترین تیم فوتبال در قاره اروپا انتخاب شدند.[۶۲] در سال ۲۰۰۸ نیز آنها با ارزشی به میزان ۹۵۱ میلیون یورو (۶۴۰ میلیون پوند - ۱.۲۸۵ میلیارد دلار)، به عنوان دومین تیم فوتبال پر ارزش در دنیا انتخاب شدند.[۶۳] تنها باشگاه منچستر یونایتد بود که ارزشش بیشتر از رئال مادرید بود (با ارزش ۱.۳۳۳ میلیارد یورو).[۶۴] در سال ۲۰۱۰ نیز مشخص شد که رئالیها دارای بیشترین میزان گردش مالی در جهان فوتبال بوده‌اند.[۶۵] در سپتامبر ۲۰۰۹ نیز اعلام شد که آنها قصد دارند تا مجموعه تفریحی مخصوص خود را تأسیس کنند که این اتفاق تا سال ۲۰۱۳ خواهد افتاد که این نیز بخشی دیگر از راهکارهای اقتصادی پرز است.[۶۶]

در تحقیقی که از طریق دانشگاه هاروارد انجام شد، مشخص شد که رئال یکی ۲۰ مارک (برند) اول در دنیاست. آنها تنها تیم در دنیا هستند که مدیران باشگاه نیز بمانند بازیکنان تیم، کاملاً شناخته شده‌اند. همچنین در همین تحقیق مشخص شد تعداد زیادی از افراد معروف و سرشناس دنیا، طرفدار و حامی این تیم هستند. در همین تحقیق، میزان هوادارن تیم، حداقل ۲۸۰ میلیون هوادار در سرتاسر جهان تخمین زده شده‌است که آنها را در فاصله زیادی با تیم دوم، یعنی منچستر یونایتد قرار می‌دهد. آنها همچنین دارای میزان بالاترین رقم برای فروش حق پخش بازیهایشان هستند.[۶۷]

در سال ۲۰۱۰ نیز از طریق مجله فوربس مشخص شد که در فصل ۰۹-۲۰۰۸، ارزش باشگاه به میزان ۹۹۲ میلیون یورو (۱.۳۲۳ میلیارد دلار) است که البته بازهم در این میان باشگاه انگلیسی منچستر یونایتد، از آنها بالاتر است.[۶۸][۶۹] همچنین براساس گزارش دلویت، باشگاه در همان بازده زمانی، سودی بیش از ۴۰۰ میلیون یورو داشته که در این مورد، آنها بهترین در دنیا بودند.[۷۰]

در کنار بارسلونا، اتلتیکو مادرید و اوساسونا، رئالی‌ها نیز به عنوان یک سازمان ثب شده‌اند که با اینکار، امکان خرید و سهیم شدن در سهام آن اصلاً وجود ندارد[پ ۳] و تنها می‌شود عضو آن شد. این اعضا بمانند یک مجلس هستند که در بالاترین قسمت تیم حضور دارند.[۷۱] تا سال ۲۰۱۰، رئالی‌ها دارای ۶۰ هزار عضو بودند.[۷۲] در پایان سال ۱۰-۲۰۰۹ نیز اعلام شد که رئالی‌ها ۲۴۴.۶ میلیون دلار بدهی دارند (مانند حقوق بازیکنان و...) که در مقایسه همین زمان در سال قبل، حدود ۸۲ میلیون دلار کمتر شده‌است.[۷۳]

رکوردها و افتخارات باشگاه [ویرایش]

وضعیت آماری تیم [ویرایش]

"رائول دارای رکورد بیشترین بازی و بیشترین گل زده در رئال مادرید است[۷۴]

تعداد حضور [ویرایش]

رائول دارای رکورد بیشترین تعداد حضور در رئال است. رائول از سال ۱۹۹۴ تا آوریل سال ۲۰۱۰ در ۷۴۱ بازی برای رئال مادرید حضور داشته‌است. مانوئل سانچز با ۷۱۱ بازی در رده دوم بیشترین تعداد بازی در تیم است.[۷۵] در درون دروازه نیز، ایکر کاسیاس با ۵۱۸ حضور در درون دروازه تیم، رکورددار است. لوئیز فیگو پرتغالی نیز با ۱۲۷ بازی ملی (۴۷ بازی در زمان حضور در رئال) بین المللی‌ترین بازیکن تیم است (دارای بیشترین بازی ملی).[۷۶]

گل‌ها [ویرایش]

رکورد بیشترین گل زده نیز در اختیار رائول است. وی با زدن ۳۲۳ گل در ۷۴۱ حضور خود در رئال، رکورددار است.[۷۷] همچنین ۴ بازیکن دیگر هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای رئال به ثمر رساندند. آلفردو دی استفانو (۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴کارلوس سانتیانا (۱۹۷۱ تا ۱۹۸۸فرانس پوشکاش (۱۹۵۸ تا ۱۹۶۶) و هوگو سانچز (۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲) افرادی هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای این تیم زدند. همچنین سانچز با زدن ۳۸ گل در لیگ سال ۹۰-۱۹۸۹، تا سال ۲۰۱۰، دارای بیشترین تعداد گل زده در یک فصل و در مسابقات لیگ بود که کریستیانو رونالدو با زدن ۴۰ گل در یک فصل، رکورد وی را شکست و رکورد بیشترین گل زده در یک فصل لالیگا را به نام خود ثبت کرد.[۷۸] همچنین ۴۹ گل زده دی استفانو در ۵۸ بازی اروپایی، تا چند دهه بیشترین تعداد گل زده در رقابت‌های اروپایی بود که آن را ابتدا رائول در سال ۲۰۰۵ شکست و سپس در سال ۲۰۱۱، رونالدو با زدن ۵۳ گل در در ۵۴ مسابقه، مجددا این رکورد را شکست و رکورد جدیدی بنام خود ثبت کرد.[۷۹] سریع‌ترین گل تاریخ باشگاه را نیز رونالدو برزیلی در دسامبر ۲۰۰۳ و بازی برابر اتلتیکو مادرید و در ثانیه ۱۵ به ثمر رساند.[۸۰]

آمار لیگ [ویرایش]

از زمانیکه آمارها به طور دقیق محاسبه می‌شوند، رکورد بیشترین حضور تماشاگر، مربوط به یک بازی جام حذفی در سال ۲۰۰۶ است که ۸۳,۳۲۹ هوادار در ورزشگاه در حالی حضور داشتند که گنجایش سانتایگو برنابئو، حدود ۳ هزار نفر کمتر از آن بود.[۸۱] میانگین تعداد تماشاچیان تیم نیز در فصل ۰۸-۲۰۰۷ به ۷۶,۲۳۴ نفر رسید که در کل لیگ‌های اروپایی در آن فصل، یک رکورد بود.[۸۲] رتالی‌ها همچنین با کسب ۳۱ عنوان قهرمانی (تا فصل ۰۸-۲۰۰۷) رکوردار تعداد قهرمانی در لیگ اسپانیا هستند. همچنین آنها دوبار و در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ و ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ ۵ بار متوالی قهرمان لیگ اسپانیا شدند که در این مورد نیز رکوردار هستند.[۸۳] همچنین اعضای این تیم از ۱۷ فوریه ۱۹۵۷ تا ۷ مارس ۱۹۶۵، در ۱۲۷ بازی رسمی شکست نخوردند که در لالیگا یک رکورد است.[۸۴]

آمار اروپایی [ویرایش]

تاریخ بازدید=۲۰ آوریل ۲۰۱۱

رئالی‌ها همچنین با ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و با ۲۱ بار حضور در مرحله نیمه نهایی این رقابت‌ها، رکوردار هستند.[۸۶] رائول نیز با ۶۶ گل زده در ۶۸ بازی، دارای بیشترین گل زده در تاریخ این رقابت‌هاست که همگی آنها را با لباس رئال به ثمر رسانده‌است. رئالی‌ها همچنین دارای رکورد ۱۵ حضور متوالی در رقابت‌های جام اروپایی هستند که از ۱۹۵۶ آغاز شد و تا ۱۹۷۰ ادامه داشت.[۸۷]

خرید و فروش بازیکن [ویرایش]

در ژوئن ۲۰۰۹ باشگاه رکورد گران قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال -که در اختیار خودش بود- را شکست. آنها با پرداخت ۹۶ میلیون یورو (۱۳۱.۵ میلیون دلار-۸۰ میلیون پوند) به باشگاه منچستر یونایتد، کریستیانو رونالدو را خریدند.[۸۵] رکور قبلی که ۷۶ میلیون یورو (بیش از ۱۰۰ میلیون دلار-۴۸.۵ میلیون پوند)بود، برای خرید زین الدین زیدان از تیم یوونتوس و در سال ۲۰۰۱ پرداخت شده بود که تا قبل از خرید کاکا، گران قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال بود. البته خرید کاکا از آ. ث. میلان نیز تنها چند روز در صدر گران قیمت‌ترین خریدها بود چراکه چند روز بعد، کریستیانو به رئال پیوست و رکود کاکا را شکست. رکورد گران قیمت‌ترین فروش باشگاه نیز در دسامبر ۲۰۰۸ و در حالی رخ داد که روبینیو با ۴۷ میلیون یورو (۳۲.۵ میلیون پوند) به تیم منچستر سیتی پیوست.[۸۸]

افتخارات باشگاه [ویرایش]

در مجموع، رئالی‌ها با کسب ۵۷ جام، موفق‌ترین تیم در تاریخ اسپانیا هستند. آنها همچنین با کسب ۱۵ جام بین المللی، یکی از پرافتخارترین تیم‌های دنیا هستند. آنها از این نظر در رده دوم پرافتخارترین تیم‌های اروپا هستند و در جهان، در رده چهارم قرار دارند. آنها همچنین با کسب ۳۱ جام، پرافتخارترین تیم لالیگا، و با ۹ جام، پرافتخارترین تیم در رقابت‌های جام اروپایی/لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شوند. در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۰ نیز باشگاه از طرف فیفا، به عنوان موفق‌ترین تیم قرن بیستم انتخاب شد.[۸۹] آنها همچنین نشان لیاقت و شایستگی را از فیفا دریافت کرده‌اند.[۹۰] به علاوه، آنها برای بازی در لیگ قهرمانان اروپا، لباس‌های ویژه‌ای می‌پوشند که مخصوص تیم‌هاییست که دارای بیش از ۵ عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها هستند.[۱۳]

tanha بازدید : 78 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

رزش/سهام باشگاه [ویرایش]

پرز در دوره نخست ریاستش، رئال را از خطر ورشکستگی نجات داد[۵۸]

زیر نظر فلورنتینو پرز (۲۰۰۰-۲۰۰۶) بود که باشگاه تلاش خود را برای تبدیل شدن به ثروتمندترین تیم دنیا آغاز کرد.[۵۹] باشگاه بخشی از زمین تمرین خود را به شهر مادرید فروخت و سایر قسمت‌ها را نیز به بخش‌های خصوصی فروخت. فروش این زمین‌ها، باعث شد تا باشگاه بتواند بدهیهای خود را پرداخت کند که همین راه را برای خرید ستارگان گران قیمتی چون زیدان، فیگو، رونالدو و بکهام باز کرد.[۶۰]

فروش زمین‌های تیم، باعث شد تا پرز بتواند بدهی‌های تیم (حدود ۲۷۰ میلیون یورو) را پرداخت کند و بتواند بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که خود اینکار نیز باعث تبلیغات بزرگ برای تیم شد. البته با وجود موفقیت خیره کننده پرز در برطرف کردن بدهی‌ها و افزایش بی سابقه سهام و ارزش باشگاه، همیشه از وی ایراد گرفته می‌شد که بیش از آنکه به شرایط بازی تیم توجه کند، به فکر مسائل اقتصادی باشگاه است.[۶۱]

با وجود برکنار شدن پرز، موفقیت تیم در زمینه اقتصادی، ادامه داشت و کاملاً مشهود بود طوری که در دسامبر سال ۲۰۰۷، آنها به عنوان با ارزش‌ترین تیم فوتبال در قاره اروپا انتخاب شدند.[۶۲] در سال ۲۰۰۸ نیز آنها با ارزشی به میزان ۹۵۱ میلیون یورو (۶۴۰ میلیون پوند - ۱.۲۸۵ میلیارد دلار)، به عنوان دومین تیم فوتبال پر ارزش در دنیا انتخاب شدند.[۶۳] تنها باشگاه منچستر یونایتد بود که ارزشش بیشتر از رئال مادرید بود (با ارزش ۱.۳۳۳ میلیارد یورو).[۶۴] در سال ۲۰۱۰ نیز مشخص شد که رئالیها دارای بیشترین میزان گردش مالی در جهان فوتبال بوده‌اند.[۶۵] در سپتامبر ۲۰۰۹ نیز اعلام شد که آنها قصد دارند تا مجموعه تفریحی مخصوص خود را تأسیس کنند که این اتفاق تا سال ۲۰۱۳ خواهد افتاد که این نیز بخشی دیگر از راهکارهای اقتصادی پرز است.[۶۶]

در تحقیقی که از طریق دانشگاه هاروارد انجام شد، مشخص شد که رئال یکی ۲۰ مارک (برند) اول در دنیاست. آنها تنها تیم در دنیا هستند که مدیران باشگاه نیز بمانند بازیکنان تیم، کاملاً شناخته شده‌اند. همچنین در همین تحقیق مشخص شد تعداد زیادی از افراد معروف و سرشناس دنیا، طرفدار و حامی این تیم هستند. در همین تحقیق، میزان هوادارن تیم، حداقل ۲۸۰ میلیون هوادار در سرتاسر جهان تخمین زده شده‌است که آنها را در فاصله زیادی با تیم دوم، یعنی منچستر یونایتد قرار می‌دهد. آنها همچنین دارای میزان بالاترین رقم برای فروش حق پخش بازیهایشان هستند.[۶۷]

در سال ۲۰۱۰ نیز از طریق مجله فوربس مشخص شد که در فصل ۰۹-۲۰۰۸، ارزش باشگاه به میزان ۹۹۲ میلیون یورو (۱.۳۲۳ میلیارد دلار) است که البته بازهم در این میان باشگاه انگلیسی منچستر یونایتد، از آنها بالاتر است.[۶۸][۶۹] همچنین براساس گزارش دلویت، باشگاه در همان بازده زمانی، سودی بیش از ۴۰۰ میلیون یورو داشته که در این مورد، آنها بهترین در دنیا بودند.[۷۰]

در کنار بارسلونا، اتلتیکو مادرید و اوساسونا، رئالی‌ها نیز به عنوان یک سازمان ثب شده‌اند که با اینکار، امکان خرید و سهیم شدن در سهام آن اصلاً وجود ندارد[پ ۳] و تنها می‌شود عضو آن شد. این اعضا بمانند یک مجلس هستند که در بالاترین قسمت تیم حضور دارند.[۷۱] تا سال ۲۰۱۰، رئالی‌ها دارای ۶۰ هزار عضو بودند.[۷۲] در پایان سال ۱۰-۲۰۰۹ نیز اعلام شد که رئالی‌ها ۲۴۴.۶ میلیون دلار بدهی دارند (مانند حقوق بازیکنان و...) که در مقایسه همین زمان در سال قبل، حدود ۸۲ میلیون دلار کمتر شده‌است.[۷۳]

رکوردها و افتخارات باشگاه [ویرایش]

وضعیت آماری تیم [ویرایش]

"رائول دارای رکورد بیشترین بازی و بیشترین گل زده در رئال مادرید است[۷۴]

تعداد حضور [ویرایش]

رائول دارای رکورد بیشترین تعداد حضور در رئال است. رائول از سال ۱۹۹۴ تا آوریل سال ۲۰۱۰ در ۷۴۱ بازی برای رئال مادرید حضور داشته‌است. مانوئل سانچز با ۷۱۱ بازی در رده دوم بیشترین تعداد بازی در تیم است.[۷۵] در درون دروازه نیز، ایکر کاسیاس با ۵۱۸ حضور در درون دروازه تیم، رکورددار است. لوئیز فیگو پرتغالی نیز با ۱۲۷ بازی ملی (۴۷ بازی در زمان حضور در رئال) بین المللی‌ترین بازیکن تیم است (دارای بیشترین بازی ملی).[۷۶]

گل‌ها [ویرایش]

رکورد بیشترین گل زده نیز در اختیار رائول است. وی با زدن ۳۲۳ گل در ۷۴۱ حضور خود در رئال، رکورددار است.[۷۷] همچنین ۴ بازیکن دیگر هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای رئال به ثمر رساندند. آلفردو دی استفانو (۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴کارلوس سانتیانا (۱۹۷۱ تا ۱۹۸۸فرانس پوشکاش (۱۹۵۸ تا ۱۹۶۶) و هوگو سانچز (۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲) افرادی هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای این تیم زدند. همچنین سانچز با زدن ۳۸ گل در لیگ سال ۹۰-۱۹۸۹، تا سال ۲۰۱۰، دارای بیشترین تعداد گل زده در یک فصل و در مسابقات لیگ بود که کریستیانو رونالدو با زدن ۴۰ گل در یک فصل، رکورد وی را شکست و رکورد بیشترین گل زده در یک فصل لالیگا را به نام خود ثبت کرد.[۷۸] همچنین ۴۹ گل زده دی استفانو در ۵۸ بازی اروپایی، تا چند دهه بیشترین تعداد گل زده در رقابت‌های اروپایی بود که آن را ابتدا رائول در سال ۲۰۰۵ شکست و سپس در سال ۲۰۱۱، رونالدو با زدن ۵۳ گل در در ۵۴ مسابقه، مجددا این رکورد را شکست و رکورد جدیدی بنام خود ثبت کرد.[۷۹] سریع‌ترین گل تاریخ باشگاه را نیز رونالدو برزیلی در دسامبر ۲۰۰۳ و بازی برابر اتلتیکو مادرید و در ثانیه ۱۵ به ثمر رساند.[۸۰]

آمار لیگ [ویرایش]

از زمانیکه آمارها به طور دقیق محاسبه می‌شوند، رکورد بیشترین حضور تماشاگر، مربوط به یک بازی جام حذفی در سال ۲۰۰۶ است که ۸۳,۳۲۹ هوادار در ورزشگاه در حالی حضور داشتند که گنجایش سانتایگو برنابئو، حدود ۳ هزار نفر کمتر از آن بود.[۸۱] میانگین تعداد تماشاچیان تیم نیز در فصل ۰۸-۲۰۰۷ به ۷۶,۲۳۴ نفر رسید که در کل لیگ‌های اروپایی در آن فصل، یک رکورد بود.[۸۲] رتالی‌ها همچنین با کسب ۳۱ عنوان قهرمانی (تا فصل ۰۸-۲۰۰۷) رکوردار تعداد قهرمانی در لیگ اسپانیا هستند. همچنین آنها دوبار و در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ و ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ ۵ بار متوالی قهرمان لیگ اسپانیا شدند که در این مورد نیز رکوردار هستند.[۸۳] همچنین اعضای این تیم از ۱۷ فوریه ۱۹۵۷ تا ۷ مارس ۱۹۶۵، در ۱۲۷ بازی رسمی شکست نخوردند که در لالیگا یک رکورد است.[۸۴]

آمار اروپایی [ویرایش]

تاریخ بازدید=۲۰ آوریل ۲۰۱۱

رئالی‌ها همچنین با ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و با ۲۱ بار حضور در مرحله نیمه نهایی این رقابت‌ها، رکوردار هستند.[۸۶] رائول نیز با ۶۶ گل زده در ۶۸ بازی، دارای بیشترین گل زده در تاریخ این رقابت‌هاست که همگی آنها را با لباس رئال به ثمر رسانده‌است. رئالی‌ها همچنین دارای رکورد ۱۵ حضور متوالی در رقابت‌های جام اروپایی هستند که از ۱۹۵۶ آغاز شد و تا ۱۹۷۰ ادامه داشت.[۸۷]

خرید و فروش بازیکن [ویرایش]

در ژوئن ۲۰۰۹ باشگاه رکورد گران قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال -که در اختیار خودش بود- را شکست. آنها با پرداخت ۹۶ میلیون یورو (۱۳۱.۵ میلیون دلار-۸۰ میلیون پوند) به باشگاه منچستر یونایتد، کریستیانو رونالدو را خریدند.[۸۵] رکور قبلی که ۷۶ میلیون یورو (بیش از ۱۰۰ میلیون دلار-۴۸.۵ میلیون پوند)بود، برای خرید زین الدین زیدان از تیم یوونتوس و در سال ۲۰۰۱ پرداخت شده بود که تا قبل از خرید کاکا، گران قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال بود. البته خرید کاکا از آ. ث. میلان نیز تنها چند روز در صدر گران قیمت‌ترین خریدها بود چراکه چند روز بعد، کریستیانو به رئال پیوست و رکود کاکا را شکست. رکورد گران قیمت‌ترین فروش باشگاه نیز در دسامبر ۲۰۰۸ و در حالی رخ داد که روبینیو با ۴۷ میلیون یورو (۳۲.۵ میلیون پوند) به تیم منچستر سیتی پیوست.[۸۸]

افتخارات باشگاه [ویرایش]

در مجموع، رئالی‌ها با کسب ۵۷ جام، موفق‌ترین تیم در تاریخ اسپانیا هستند. آنها همچنین با کسب ۱۵ جام بین المللی، یکی از پرافتخارترین تیم‌های دنیا هستند. آنها از این نظر در رده دوم پرافتخارترین تیم‌های اروپا هستند و در جهان، در رده چهارم قرار دارند. آنها همچنین با کسب ۳۱ جام، پرافتخارترین تیم لالیگا، و با ۹ جام، پرافتخارترین تیم در رقابت‌های جام اروپایی/لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شوند. در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۰ نیز باشگاه از طرف فیفا، به عنوان موفق‌ترین تیم قرن بیستم انتخاب شد.[۸۹] آنها همچنین نشان لیاقت و شایستگی را از فیفا دریافت کرده‌اند.[۹۰] به علاوه، آنها برای بازی در لیگ قهرمانان اروپا، لباس‌های ویژه‌ای می‌پوشند که مخصوص تیم‌هاییست که دارای بیش از ۵ عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها هستند.[۱۳]

tanha بازدید : 79 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه [ویرایش]

سال‌های ابتدایی؛ جنگ‌های داخلی و ژنرال فرانکو (۱۹۰۲–۱۹۴۵) [ویرایش]

اعضای تیم در سال ۱۹۰۵[۵]

اگر بخواهیم به نحوه شکل گیری باشگاه رئال مادرید برسیم، باید به سال ۱۸۹۷ برگردیم. جاییکه گروهی از دانشجویان و دانشگاهیان، فوتبال را به شهر مادرید آوردند. تعدادی از این افراد در همین سال باشگاهی را با نام «باشگاه فوتبال آسمان» به وجود آوردند و صبح‌های دوشنبه به فوتبال می‌پرداختند. ۳ سال بعد و در سال ۱۹۰۰، این باشگاه به دو باشگاه مجزا تبدیل شد.[۶] سپس دو سال بعد و در ۶ مارس سال ۱۹۰۲، مجدداً باشگاه نام خود را به «باشگاه فوتبال رئال مادرید» تغییر داد[۲] ۳ سال بعد، این تیم موفق شد اولین جام خود را با شکست تیم اتلتیک بیلبائو در جام اسپانیا به دست بیاورد. در ۴ ژانویه ۱۹۰۹ بود که «آدولفو ملندز»، مدیر وقت رئال در آن زمان، اساسنامه جام اسپانیا را امضا و تأیید کرد تا باشگاه به یکی از اعضای فدراسیون سلطنتی فوتبال اسپانیا تبدیل شود. در سال ۱۹۲۰ باشگاه نام خود را بازهم تغییر داد و این‌بار به «رئال مادرید» که اینکار پس از اهدای عنوان رئال (رویال به معنی سلطنت) توسط شاه آلفونسو سیزدهم اتفاق افتاد.[۷] در سال ۱۹۲۹، اولین لیگ فوتبال اسپانیا راه‌اندازی شد. رئالی‌ها تا هفته پایانی در صدر جدول حضور داشتند تا اینکه باخت هفته پایانیشان به اتلتیک بیلبائو، باعث قهرمانی بارسلونا در لالیگا و نایب قهرمانی آنها شد.[۸] رئالی‌ها اولین لیگ خود را در فصل ۳۱-۱۹۳۲ کسب کردند و سال بعد نیز این عنوان را کسب کردند تا اولین تیمی باشند که این جام را دو سال پیاپی کسب می‌کنند.[۹]


عصر مدیریت سانتیاگو برنابئو و درخشش در اروپا (۱۹۴۵–۱۹۷۸) [ویرایش]

در سال ۱۹۴۵، سانتیاگو برنابئو یسته، به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۱۰] در همین زمان، برنابئو دستور بازسازی زمین تمرین اختصاصی تیم و ساخت ورزشگاهی بزرگتر را برای تیم صادر کرد. در سال ۱۹۵۳، وی تصمیم گرفت تا سیاست جدیدی به کار ببرد و بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که اولین اقدامش، خرید آلفردو دی استفانو بود.[۱۱] در سال ۱۹۵۵، به پیشنهاد یک روزنامه‌نگار، برنابئو، «بدریگنان» و «سوبس» تصمیم گرفتند تا جامی را طراحی کنند و در آن از تیم‌های مختلفی از سرتاسر اروپا برای شرکت در آن دعوت کنن. جامی که امروزه به عنوان لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود.[۱۲]

در دوران برنابئو بود که رئال مادرید خود را به عنوان قدرتی در اسپانیا و اروپا معرفی کرد. آنها در طی سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، ۵ بار متوالی قهرمان جام اروپا شدند که یکی از آنها، پیروزی ۷-۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ در فینال رقابت‌ها بود.[۱۱] پس از این افتخارات پیاپی، باشگاه موفق به کسب عنوان نشان افتخار یوفا شد.[۱۳] آنها ششمین جام خود را نیز با شکست ۲-۱ پارتیزان و در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند. اعضای این تیم در سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز موفق شده بودند تا به فینال این رقابت‌ها برسند هرچند موفق به قهرمانی نشده بودند.[۱۴] در دهه هفتاد، رئالی‌ها موفق به کسب ۵ لیگ اسپانیا و ۳ جام حذفی شدند.[۱۵] در سال ۱۹۷۱ آنها اولین دیدار فینال جام در جام اروپا را برگزار کردند که در نهایت با شکست ۲-۱ مقابل چلسی، از کسب جام بازماندند.[۱۶] در ژوئیه ۱۹۷۸، اتفاقی ناگوار برای رئال مادرید افتاد و سانتیاگو برنابئو در حالیکه مسابقات جام جهانی فوتبال در آرژانتین آغاز شده بود، درگذشت. این اتفاق به حدی مهم بود که مسئولین فیفا تصمیم گرفتند که ۳ روز را در حین مسابقات به افتخار برنابئو، عزای عمومی اعلام کنند.[۱۷] باشگاه رئال نیز در ادامه همان سال، اولین دوره جام برنابئو را که به احترام برنابئو بود، برگزار کرد.

دوره کرکس‌ها و کسب هفتمین و هشتمین جام اروپایی (۱۹۸۰–۲۰۰۰) [ویرایش]

رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند.[۱۸] یک روزنامه نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر ۵ بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وازکوئز، میشل و میخل پاردخا می‌شد.[۱۹] کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا، به گروهی ۴ نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه‌بان تیم بود و یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند ۲ جام یوفا، ۵ لیگ اسپانیا پیاپی، یک جام حذفی اسپانیا و ۳ سوپر کاپ اسپانیا را کسب کنند.[۱۹] اما این تیم رویایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه ۹۰ و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.[۲۰]

در سال ۱۹۹۶، لورنسو سانز، مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آنها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس، پدراگ میاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول، فرناندو هیرو، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان (به همراه فرناندو مورینتسی که در سال ۱۹۹۷ به تیم آمد) تحت هدایت یاپ هینکس پس از ۳۳ سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آنها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند.[۲۱] دو سال بعد نیز ئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست ۳-۰ والنسیا کسب کنند.[۲۲]

دوره کهکشانی‌ها، عصر کالدرون و دو مدیریت پرز (۲۰۰۰ تاکنون) [ویرایش]

در جولای سال ۲۰۰۰، فلورنتینو پرز به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۳] وی در وعده‌های انتخاباتیش، قول برطرف کردن بدهی‌های سنگین باشگاه، افزایش امکانات و مدرن کردن باشگاه را داده بود هرچند که وعده اصلی وی، امضای قرارداد با لوئیز فیگو، ستاره آن زمان بارسلونا بود.[۲۴] در همان سال بود که پرز با صرف هزینه‌های سنگین، تیمی را تشکیل داد که به‌خاطر داشتن ستارگان بزرگ، در سرتاسر جهان به نام «کهکشانی‌ها» معروف شد. بازیکنان بزرگی چون زیدان، رونالدو، فیگو، کارلوس، رائول و بکهام از جمله ستارگان آن روزهای رئال مادریدی بودند که ویسنته دل بوسکه را به عنوان سرمربی خود می‌دید. اما با وجود این هزینه‌ها و کسب نهمین‌جام اروپایی و کسب قهرمانی لالیگا، پرز تصمیم گرفت تا دلبوسکه را برکنار کند، که همینکار وی باعث شد تا سفیدها در طی ۳ سال آینده، موفق به کسب هیچ جامی نشوند تا پرز از کار برکنار شود.[۲۱]

بازیکنان رئال در حال جشن گرفتن به‌خاطر قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا در سال ۲۰۰۸[۲۵]

در ادامه و در سال ۲۰۰۶ بود که رامون کالدرون به عنوان مدیر جدید باشگاه انتخاب شد. کالدرون بلافاصله کاپلو را مجدداً به عنوان مربی تیمش انتخاب کرد تا طلسم قهرمان نشدن تیم را بشکند. آنها برای اولین‌بار در طی ۴ سال گذشته، موفق به کسب جام شدند و لالیگا را با کاپلو فتح کردند. اما با این وجود، کاپلو بازهم یک فصل تنها در تیم دوام آورد و مجدداً اخراج شد.[۲۶] رئالی‌ها موفق شدند فصل بعد نیز ۳۱مین قهرمانی خود را در لالیگا کسب کنند که این برای اولین بار در طی ۱۸ سال گذشته بود که دو سال پیاپی این جام را کسب کردند.[۲۷] در ژوئن ۲۰۰۹ و پس از ۲ سال ناکامی تیم و برکناری کالدرون، پرز مجدداً به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۸][۲۹] پرز مجدداً سیستم کهکشانی‌های خود را پیش گرفت. وی ابتدا کاکا را از تیم میلان خرید[۳۰] و پس از آن کریستیانو رونالدو را از منچستر یونایتد با رقم ۸۰ میلیون یورو خریداری کرد که یک رکورد تاریخیست.[۳۱]

رئالی‌ها با وجود خریدن بازیکنانی چون رونادو، کاکا و آلونسو، نتوانستند زیر نظر مانوئل پلگرینی، جامی را کسب کنند و پرز وی را برکنار کرد. پس از آن، بعد از چندین روز مذاکره با ماسیمو موراتی، مدیر اینتر میلان ایتالیا، پرز توانست وی را راضی کند که اجازه خروج مربی خود، خوزه مورینیو را که برای آنها ۳ جام کسب کرده بود را بدهد تا مورینیو به عنوان مربی جدید تیم انتخاب و شروع بکار کند.[۳۲] آنها اولین جام خود با مورینیو را، با برد یک بر صفر خود برابر بارسلونا و در فینال جام حذفی بدست آوردند.[۳۳]

tanha بازدید : 59 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه [ویرایش]

سال‌های ابتدایی؛ جنگ‌های داخلی و ژنرال فرانکو (۱۹۰۲–۱۹۴۵) [ویرایش]

اعضای تیم در سال ۱۹۰۵[۵]

اگر بخواهیم به نحوه شکل گیری باشگاه رئال مادرید برسیم، باید به سال ۱۸۹۷ برگردیم. جاییکه گروهی از دانشجویان و دانشگاهیان، فوتبال را به شهر مادرید آوردند. تعدادی از این افراد در همین سال باشگاهی را با نام «باشگاه فوتبال آسمان» به وجود آوردند و صبح‌های دوشنبه به فوتبال می‌پرداختند. ۳ سال بعد و در سال ۱۹۰۰، این باشگاه به دو باشگاه مجزا تبدیل شد.[۶] سپس دو سال بعد و در ۶ مارس سال ۱۹۰۲، مجدداً باشگاه نام خود را به «باشگاه فوتبال رئال مادرید» تغییر داد[۲] ۳ سال بعد، این تیم موفق شد اولین جام خود را با شکست تیم اتلتیک بیلبائو در جام اسپانیا به دست بیاورد. در ۴ ژانویه ۱۹۰۹ بود که «آدولفو ملندز»، مدیر وقت رئال در آن زمان، اساسنامه جام اسپانیا را امضا و تأیید کرد تا باشگاه به یکی از اعضای فدراسیون سلطنتی فوتبال اسپانیا تبدیل شود. در سال ۱۹۲۰ باشگاه نام خود را بازهم تغییر داد و این‌بار به «رئال مادرید» که اینکار پس از اهدای عنوان رئال (رویال به معنی سلطنت) توسط شاه آلفونسو سیزدهم اتفاق افتاد.[۷] در سال ۱۹۲۹، اولین لیگ فوتبال اسپانیا راه‌اندازی شد. رئالی‌ها تا هفته پایانی در صدر جدول حضور داشتند تا اینکه باخت هفته پایانیشان به اتلتیک بیلبائو، باعث قهرمانی بارسلونا در لالیگا و نایب قهرمانی آنها شد.[۸] رئالی‌ها اولین لیگ خود را در فصل ۳۱-۱۹۳۲ کسب کردند و سال بعد نیز این عنوان را کسب کردند تا اولین تیمی باشند که این جام را دو سال پیاپی کسب می‌کنند.[۹]


عصر مدیریت سانتیاگو برنابئو و درخشش در اروپا (۱۹۴۵–۱۹۷۸) [ویرایش]

در سال ۱۹۴۵، سانتیاگو برنابئو یسته، به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۱۰] در همین زمان، برنابئو دستور بازسازی زمین تمرین اختصاصی تیم و ساخت ورزشگاهی بزرگتر را برای تیم صادر کرد. در سال ۱۹۵۳، وی تصمیم گرفت تا سیاست جدیدی به کار ببرد و بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که اولین اقدامش، خرید آلفردو دی استفانو بود.[۱۱] در سال ۱۹۵۵، به پیشنهاد یک روزنامه‌نگار، برنابئو، «بدریگنان» و «سوبس» تصمیم گرفتند تا جامی را طراحی کنند و در آن از تیم‌های مختلفی از سرتاسر اروپا برای شرکت در آن دعوت کنن. جامی که امروزه به عنوان لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود.[۱۲]

در دوران برنابئو بود که رئال مادرید خود را به عنوان قدرتی در اسپانیا و اروپا معرفی کرد. آنها در طی سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، ۵ بار متوالی قهرمان جام اروپا شدند که یکی از آنها، پیروزی ۷-۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ در فینال رقابت‌ها بود.[۱۱] پس از این افتخارات پیاپی، باشگاه موفق به کسب عنوان نشان افتخار یوفا شد.[۱۳] آنها ششمین جام خود را نیز با شکست ۲-۱ پارتیزان و در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند. اعضای این تیم در سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز موفق شده بودند تا به فینال این رقابت‌ها برسند هرچند موفق به قهرمانی نشده بودند.[۱۴] در دهه هفتاد، رئالی‌ها موفق به کسب ۵ لیگ اسپانیا و ۳ جام حذفی شدند.[۱۵] در سال ۱۹۷۱ آنها اولین دیدار فینال جام در جام اروپا را برگزار کردند که در نهایت با شکست ۲-۱ مقابل چلسی، از کسب جام بازماندند.[۱۶] در ژوئیه ۱۹۷۸، اتفاقی ناگوار برای رئال مادرید افتاد و سانتیاگو برنابئو در حالیکه مسابقات جام جهانی فوتبال در آرژانتین آغاز شده بود، درگذشت. این اتفاق به حدی مهم بود که مسئولین فیفا تصمیم گرفتند که ۳ روز را در حین مسابقات به افتخار برنابئو، عزای عمومی اعلام کنند.[۱۷] باشگاه رئال نیز در ادامه همان سال، اولین دوره جام برنابئو را که به احترام برنابئو بود، برگزار کرد.

دوره کرکس‌ها و کسب هفتمین و هشتمین جام اروپایی (۱۹۸۰–۲۰۰۰) [ویرایش]

رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند.[۱۸] یک روزنامه نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر ۵ بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وازکوئز، میشل و میخل پاردخا می‌شد.[۱۹] کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا، به گروهی ۴ نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه‌بان تیم بود و یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند ۲ جام یوفا، ۵ لیگ اسپانیا پیاپی، یک جام حذفی اسپانیا و ۳ سوپر کاپ اسپانیا را کسب کنند.[۱۹] اما این تیم رویایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه ۹۰ و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.[۲۰]

در سال ۱۹۹۶، لورنسو سانز، مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آنها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس، پدراگ میاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول، فرناندو هیرو، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان (به همراه فرناندو مورینتسی که در سال ۱۹۹۷ به تیم آمد) تحت هدایت یاپ هینکس پس از ۳۳ سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آنها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند.[۲۱] دو سال بعد نیز ئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست ۳-۰ والنسیا کسب کنند.[۲۲]

دوره کهکشانی‌ها، عصر کالدرون و دو مدیریت پرز (۲۰۰۰ تاکنون) [ویرایش]

در جولای سال ۲۰۰۰، فلورنتینو پرز به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۳] وی در وعده‌های انتخاباتیش، قول برطرف کردن بدهی‌های سنگین باشگاه، افزایش امکانات و مدرن کردن باشگاه را داده بود هرچند که وعده اصلی وی، امضای قرارداد با لوئیز فیگو، ستاره آن زمان بارسلونا بود.[۲۴] در همان سال بود که پرز با صرف هزینه‌های سنگین، تیمی را تشکیل داد که به‌خاطر داشتن ستارگان بزرگ، در سرتاسر جهان به نام «کهکشانی‌ها» معروف شد. بازیکنان بزرگی چون زیدان، رونالدو، فیگو، کارلوس، رائول و بکهام از جمله ستارگان آن روزهای رئال مادریدی بودند که ویسنته دل بوسکه را به عنوان سرمربی خود می‌دید. اما با وجود این هزینه‌ها و کسب نهمین‌جام اروپایی و کسب قهرمانی لالیگا، پرز تصمیم گرفت تا دلبوسکه را برکنار کند، که همینکار وی باعث شد تا سفیدها در طی ۳ سال آینده، موفق به کسب هیچ جامی نشوند تا پرز از کار برکنار شود.[۲۱]

بازیکنان رئال در حال جشن گرفتن به‌خاطر قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا در سال ۲۰۰۸[۲۵]

در ادامه و در سال ۲۰۰۶ بود که رامون کالدرون به عنوان مدیر جدید باشگاه انتخاب شد. کالدرون بلافاصله کاپلو را مجدداً به عنوان مربی تیمش انتخاب کرد تا طلسم قهرمان نشدن تیم را بشکند. آنها برای اولین‌بار در طی ۴ سال گذشته، موفق به کسب جام شدند و لالیگا را با کاپلو فتح کردند. اما با این وجود، کاپلو بازهم یک فصل تنها در تیم دوام آورد و مجدداً اخراج شد.[۲۶] رئالی‌ها موفق شدند فصل بعد نیز ۳۱مین قهرمانی خود را در لالیگا کسب کنند که این برای اولین بار در طی ۱۸ سال گذشته بود که دو سال پیاپی این جام را کسب کردند.[۲۷] در ژوئن ۲۰۰۹ و پس از ۲ سال ناکامی تیم و برکناری کالدرون، پرز مجدداً به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۸][۲۹] پرز مجدداً سیستم کهکشانی‌های خود را پیش گرفت. وی ابتدا کاکا را از تیم میلان خرید[۳۰] و پس از آن کریستیانو رونالدو را از منچستر یونایتد با رقم ۸۰ میلیون یورو خریداری کرد که یک رکورد تاریخیست.[۳۱]

رئالی‌ها با وجود خریدن بازیکنانی چون رونادو، کاکا و آلونسو، نتوانستند زیر نظر مانوئل پلگرینی، جامی را کسب کنند و پرز وی را برکنار کرد. پس از آن، بعد از چندین روز مذاکره با ماسیمو موراتی، مدیر اینتر میلان ایتالیا، پرز توانست وی را راضی کند که اجازه خروج مربی خود، خوزه مورینیو را که برای آنها ۳ جام کسب کرده بود را بدهد تا مورینیو به عنوان مربی جدید تیم انتخاب و شروع بکار کند.[۳۲] آنها اولین جام خود با مورینیو را، با برد یک بر صفر خود برابر بارسلونا و در فینال جام حذفی بدست آوردند.[۳۳]

tanha بازدید : 40 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
آزاد
رئال مادرید
Logo Real Madrid.svg
نام کامل باشگاهباشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club de Fútbol)[۱]
لقب (ها)Los Blancos (سفیدها)
Los Merengues (خامه ای‌ها)
تاریخ تأسیس۶ مارس ۱۹۰۲ ‏(۱۰۹ سال) قبل و با نام ابتدایی باشگاه فوتبال مادرید[۲]
نام ورزشگاهسانتیاگو برنابئو
(گنجایش: ۸۰٫۳۵۴)
مدیرعاملفلورنتینو پرز پرچم اسپانیا
سرمربیژوزه مورینیو پرچم پرتغال
لیگلالیگا
آدرس اینترنتیwww.realmadrid.com

Kit left arm rmcf1011h.png
Team colours
Kit body rmcf1011h.png
Team colours
Kit right arm rmcf1011h.png
Team colours
Kit shorts adidasonwhite.png
Team colours
Kit socks rmcf1011h.png
Team colours
لباس اول
Kit left arm 3 stripes cut.png
Team colours
Kit body rmcf1011a.png
Team colours
Kit right arm 3 stripes cut.png
Team colours
Kit shorts adidaswhite.png
Team colours
Kit socks 3 stripes white.png
Team colours
لباس دوم
Kit left arm rmcf1011t.png
Team colours
Kit body realmadrid32010.png
Team colours
Kit right arm rmcf1011t.png
Team colours
Kit shorts adidaswhite.png
Team colours
Kit socks 3 stripes white.png
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال رئال مادرید (به اسپانیایی: Real Madrid Club de Fútbol) یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال است که در مادرید، پایتخت اسپانیا قرار دارد. رئال موفق‌ترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا و موفقترین تیم فوتبال قرن ۲۰ به انتخاب فیفا است. آن‌ها دارای رکورد ۳۱ بار قهرمانی در لالیگا، ۱۸ قهرمانی در کوپا دل ری (جام حذفی)، ۸ سوپرکاپ اسپانیا، ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام یوفا، ۱ سوپرکاپ اروپا و ۳ قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان هستند. رئالی‌ها هم‌اکنون نیز عضو گروه ۱۴ هستند. کلمهٔ رئال در زبان اسپانیایی، به معنی «سلطنتی» است، این لقب را شاه آلفونسو سیزدهم در سال ۱۹۲۰ بر این تیم نهاد. همچنین در همان سال، شکل یک تاج نیز بر روی آرم این باشگاه قرار گرفت.

رئالی‌ها در طی تاریخ خود، حتی یک بار هم از لیگ اول اسپانیا (لالیگا) خارج نشدند و همیشه در این لیگ حضور داشتند. آن‌ها از دهه ۵۰ بود که خود را به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال اسپانیا و اروپا به همگان معرفی کردند. در دهه ۸۰ یکی از بهترین دوران‌های خود را داشتند و یکی از بهترین تیم‌ها بودند (معروف به «تیم کرکس‌ها») که موفق به کسب دو جام یوفا، ۵ قهرمانی متوالی اسپانیا، ۱ قهرمانی جام اسپانیا و ۳ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا شدند.

لباس تیم از ابتدا به رنگ سفید بوده‌است. هر چند که رنگ آبی که در ابتدا کاملاً در لباس تیم مشخص بود، بارها به‌خاطر زیباترشدن و یا تغییر حامی مالی تیم، دچار تغییر شد. ورزشگاه خانگی آن‌ها، سانتیاگو برنابئوست که گنجایش ۸۰٫۳۵۴ نفر به صورت نشسته را داراست. این ورزشگاه در مرکز شهر مادرید قرار دارد و از سال ۱۹۴۷، ورزشگاه اختصاصی این تیم شد. این ورزشگاه تاکنون ۴ بار و در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است.

رئال مادرید سال‌هاست که در لالیگا، از تیم‌های قدرتمند محسوب می‌شود و رقیب اصلی تیم نیز، بارسلوناست. از نظر درآمد، رئال مادرید با ۴۱۰ میلیون یورو درآمد در صدر تیم‌های دنیا قرار دارد و با ارزشی معادل ۹۵۰ میلیون یورو، تا سال ۲۰۰۸، دومین تیم پرارزش دنیا بود.[۳][۴]

tanha بازدید : 59 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
آزاد
رئال مادرید
Logo Real Madrid.svg
نام کامل باشگاهباشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club de Fútbol)[۱]
لقب (ها)Los Blancos (سفیدها)
Los Merengues (خامه ای‌ها)
تاریخ تأسیس۶ مارس ۱۹۰۲ ‏(۱۰۹ سال) قبل و با نام ابتدایی باشگاه فوتبال مادرید[۲]
نام ورزشگاهسانتیاگو برنابئو
(گنجایش: ۸۰٫۳۵۴)
مدیرعاملفلورنتینو پرز پرچم اسپانیا
سرمربیژوزه مورینیو پرچم پرتغال
لیگلالیگا
آدرس اینترنتیwww.realmadrid.com

Kit left arm rmcf1011h.png
Team colours
Kit body rmcf1011h.png
Team colours
Kit right arm rmcf1011h.png
Team colours
Kit shorts adidasonwhite.png
Team colours
Kit socks rmcf1011h.png
Team colours
لباس اول
Kit left arm 3 stripes cut.png
Team colours
Kit body rmcf1011a.png
Team colours
Kit right arm 3 stripes cut.png
Team colours
Kit shorts adidaswhite.png
Team colours
Kit socks 3 stripes white.png
Team colours
لباس دوم
Kit left arm rmcf1011t.png
Team colours
Kit body realmadrid32010.png
Team colours
Kit right arm rmcf1011t.png
Team colours
Kit shorts adidaswhite.png
Team colours
Kit socks 3 stripes white.png
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال رئال مادرید (به اسپانیایی: Real Madrid Club de Fútbol) یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال است که در مادرید، پایتخت اسپانیا قرار دارد. رئال موفق‌ترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا و موفقترین تیم فوتبال قرن ۲۰ به انتخاب فیفا است. آن‌ها دارای رکورد ۳۱ بار قهرمانی در لالیگا، ۱۸ قهرمانی در کوپا دل ری (جام حذفی)، ۸ سوپرکاپ اسپانیا، ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام یوفا، ۱ سوپرکاپ اروپا و ۳ قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان هستند. رئالی‌ها هم‌اکنون نیز عضو گروه ۱۴ هستند. کلمهٔ رئال در زبان اسپانیایی، به معنی «سلطنتی» است، این لقب را شاه آلفونسو سیزدهم در سال ۱۹۲۰ بر این تیم نهاد. همچنین در همان سال، شکل یک تاج نیز بر روی آرم این باشگاه قرار گرفت.

رئالی‌ها در طی تاریخ خود، حتی یک بار هم از لیگ اول اسپانیا (لالیگا) خارج نشدند و همیشه در این لیگ حضور داشتند. آن‌ها از دهه ۵۰ بود که خود را به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال اسپانیا و اروپا به همگان معرفی کردند. در دهه ۸۰ یکی از بهترین دوران‌های خود را داشتند و یکی از بهترین تیم‌ها بودند (معروف به «تیم کرکس‌ها») که موفق به کسب دو جام یوفا، ۵ قهرمانی متوالی اسپانیا، ۱ قهرمانی جام اسپانیا و ۳ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا شدند.

لباس تیم از ابتدا به رنگ سفید بوده‌است. هر چند که رنگ آبی که در ابتدا کاملاً در لباس تیم مشخص بود، بارها به‌خاطر زیباترشدن و یا تغییر حامی مالی تیم، دچار تغییر شد. ورزشگاه خانگی آن‌ها، سانتیاگو برنابئوست که گنجایش ۸۰٫۳۵۴ نفر به صورت نشسته را داراست. این ورزشگاه در مرکز شهر مادرید قرار دارد و از سال ۱۹۴۷، ورزشگاه اختصاصی این تیم شد. این ورزشگاه تاکنون ۴ بار و در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است.

رئال مادرید سال‌هاست که در لالیگا، از تیم‌های قدرتمند محسوب می‌شود و رقیب اصلی تیم نیز، بارسلوناست. از نظر درآمد، رئال مادرید با ۴۱۰ میلیون یورو درآمد در صدر تیم‌های دنیا قرار دارد و با ارزشی معادل ۹۵۰ میلیون یورو، تا سال ۲۰۰۸، دومین تیم پرارزش دنیا بود.[۳][۴]

tanha بازدید : 97 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پیر-۱۹۹۳






Kit left arm redshoulders.png
Kit body redstripes.png
Team colours
Kit right arm redshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۷-۱۹۹۵

Kit left arm redshoulders.png
Kit body redstripes.png
Team colours
Kit right arm redshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۸-۱۹۹۷
Kit body bluehalf.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۹-۱۹۹۸
Kit body bluestripes2.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۰-۱۹۹۹
Kit left arm thinblackborder.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۰-۱۹۹۹
Kit left arm thinblackborder.png
Kit body Barca1.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۲-۲۰۰۱
Kit left arm fcbarcelona.png
Kit body fcbarcelona.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۵-۲۰۰۴
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۵-۲۰۰۴

Kit left arm blue stripes.png
Kit body bluestripes.png
Team colours
Kit right arm blue stripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۶-۲۰۰۵
Kit body blueshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۶-۲۰۰۵
Kit body halfbluestripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۷-۲۰۰۶
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۷-۲۰۰۶
Kit left arm left nike Baca.png
Kit body Barca1.png
Team colours
Kit right arm right nike Baca.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۸-۲۰۰۷
Kit body lightbluestripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۸-۲۰۰۷
Kit body redhalf2.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۹-۲۰۰۸

Kit left arm thinblackborder.png
Kit body barca0809away.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۹-۲۰۰۸
Kit left arm yellowborder.png
Kit body Barca2.png
Team colours
Kit right arm yellowborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن سوم ۲۰۰۹-۲۰۰۸
Kit left arm fcbarcelona0910h.png
Kit body fcbarcelona0910h.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona0910h.png
Team colours
Team colours
Kit socks fcbarcelona0910h.png
Team colours
پیراهن اول ۲۰۱۰-۲۰۰۹
Kit left arm fcbarcelona0910a.png
Kit body fcbarcelona0910a.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona0910a.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۱۰-۲۰۰۹

tanha بازدید : 64 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پیر-۱۹۹۳






Kit left arm redshoulders.png
Kit body redstripes.png
Team colours
Kit right arm redshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۷-۱۹۹۵

Kit left arm redshoulders.png
Kit body redstripes.png
Team colours
Kit right arm redshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۸-۱۹۹۷
Kit body bluehalf.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۱۹۹۹-۱۹۹۸
Kit body bluestripes2.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۰-۱۹۹۹
Kit left arm thinblackborder.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۰-۱۹۹۹
Kit left arm thinblackborder.png
Kit body Barca1.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۲-۲۰۰۱
Kit left arm fcbarcelona.png
Kit body fcbarcelona.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۵-۲۰۰۴
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۵-۲۰۰۴

Kit left arm blue stripes.png
Kit body bluestripes.png
Team colours
Kit right arm blue stripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۶-۲۰۰۵
Kit body blueshoulders.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۶-۲۰۰۵
Kit body halfbluestripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۷-۲۰۰۶
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۷-۲۰۰۶
Kit left arm left nike Baca.png
Kit body Barca1.png
Team colours
Kit right arm right nike Baca.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۸-۲۰۰۷
Kit body lightbluestripes.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۸-۲۰۰۷
Kit body redhalf2.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن اول ۲۰۰۹-۲۰۰۸

Kit left arm thinblackborder.png
Kit body barca0809away.png
Team colours
Kit right arm thinblackborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۰۹-۲۰۰۸
Kit left arm yellowborder.png
Kit body Barca2.png
Team colours
Kit right arm yellowborder.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن سوم ۲۰۰۹-۲۰۰۸
Kit left arm fcbarcelona0910h.png
Kit body fcbarcelona0910h.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona0910h.png
Team colours
Team colours
Kit socks fcbarcelona0910h.png
Team colours
پیراهن اول ۲۰۱۰-۲۰۰۹
Kit left arm fcbarcelona0910a.png
Kit body fcbarcelona0910a.png
Team colours
Kit right arm fcbarcelona0910a.png
Team colours
Team colours
Team colours
پیراهن دوم ۲۰۱۰-۲۰۰۹

tanha بازدید : 65 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

باشگاه فوتبال بارسلونا (۱۹۷۸–۱۹۵۷) [ویرایش]

ورزشگاه باشگاه بارسلونا، نیوکمپ که با حمایت‌های مالی هواداران در سال ۱۹۵۷ ساخته شد.

بارسلونا با مربیگری هلنیو هررا و لوییز سوارز جوان (بازیکن سال فوتبال اروپا در ۱۹۶۰) و دو بازیکن مجارستانی به توصیه کوبالا با نام‌های ساندور کوچیس و زولتان زیبور توانست دو عنوان ملی دیگر در سال ۱۹۵۹ و لا لیگا و جام بین شهری را در ۱۹۶۰ کسب کند. در ۱۹۶۱ بارسلونا اولین باشگاهی بود که توانست رئال مادرید را در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا شکست دهد، اما در فینال با نتیجه ۳–۲ مغلوب بنفیکا شد.[۱۹][۲۰][۲۱]

کار ساخت ورزشگاه نیوکمپ در سال ۱۹۵۷ به پایان رسید و این بدین معنا بود که باشگاه مقداری پول برای خرید بازیکنان جدید داشت. دهه ۱۹۶۰ موفقیت‌های کمتری برای باشگاه به همراه داشت و لا لیگا کاملاً در دست رئال مادرید بود.[۲۱] از جنبه‌های مثبت دهه شصت می‌توان به ظهور بازیکنانی چون جوزپ فوسته و کارلس رکساچ و پیروزی باشگاه در کوپا دل جنرالیسمه در ۱۹۶۳ و جام بین شهری در ۱۹۶۶ اشاره کرد. همچنین بارسلونا توانست رئال مادرید را در فینال کوپا دل جنرالیسمه در ورزشگاه برنابئو در حالی که فرانکو بازی را تماشا می‌کرد، شکست دهد و بخشی از اقتدار سابق خود را به نمایش بگذارد. با پایان یافتن دوره دیکتاتوری فرانکو در ۱۹۷۴، نام باشگاه به نام اصلیش تغییر کرد، طراحی تاج آن به شکل اولیه‌اش برگردانده شد و دوباره حروف اصلیش را به دست آورد.[۲۲]

فصل ۱۹۷۳–۱۹۷۴ شاهد حضور یوهان کرایف بود که برای ثبت یک رکورد جهانی به مبلغ ۹۲۰ هزار پوند از آژاکس خریداری شد.[۲۳] یوهان کرایف در مصاحبه‌ای با یکی از خبرگزاری‌های اروپا گفت:«من بارسلونا را به رئال مادرید ترجیح دادم زیرا نمی‌توانم برای تیمی بازی کنم که با فرانکو ارتباط دارد.» و این مصاحبه خیلی سریع او را به چهره محبوب هواداران بارسا تبدیل کرد و زمانی که وی نام فرزندش را یوردی، یک نام محلی کاتالانی گذاشت، بر میزان این محبوبیت افزوده شد.[۲۴] یوهان کرایف به همراه بازیکنان خوب دیگری چون خوان مانوئل آسنسی، کارلس رکساچ و هوگو سوتیل به باشگاه کمک کردند تا بتواند بعد از دهه ۱۹۶۰ با شکست ۵–۰ رئال مادرید در سال ۱۹۷۴ قهرمان لالیگا شود.[۲۵] یوهان کرایف در ۱۹۷۳ در اولین دوره حضورش در بارسا به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا برای بار دوم انتخاب شد، او در سال ۱۹۷۱، زمانی که برای آژاکس بازی می‌کرد توانسته بود این عنوان برای اولین بار کسب کند، همچنین برای بار سوم در سال ۱۹۷۴ درحالی که همچنان برای بارسلونا بازی می‌کرد مجدداً این عنوان را تصاحب کرد.[۲۶]

نونیز و ثبات در مدیریت (۲۰۰۰–۱۹۷۸) [ویرایش]

فینال جام‌ملت‌های اروپا در سال۱۹۹۲
جام قهرمانان اروپا که بارسلونا در سال ۱۹۹۲ آن را فتح کرد

در سال ۱۹۷۸ جوزپ لوییس نونیز در انتخاباتی توسط اعضای باشگاه به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. این تصمیم بسیار نزدیک و متصل به گذار اسپانیا در مسیر دموکراسی و پایان یافتن دیکتاتوری فرانکو در سال ۱۹۷۴ بود. هدف اصلی نونیز ارتقا دادن بارسا به سطح یک باشگاه جهانی از طریق ثبات بخشیدن به آن در زمین و خارج از آن بود. وی به توصیه کرایف، آکادمی جوانان بارسلونا، لا ماسیا را در ۲۰ اکتبر ۱۹۷۹ تأسیس کرد.[۲۷] دوره ریاست او ۲۲ سال به طول انجامید و بر بارسلونا تاثیر بسازایی گذاشت. از زمان نونیز سیاست‌های سختگیرانه‌ای برای دستمزد و نظم و انضباط به جا مانده است.[۲۸][۲۹]

در ۱۶ مه ۱۹۷۹ بارسلونا با شکست ۴–۳ فورتونا دوسلدورف در مقابل بیش از ۳۰٬۰۰۰ طرفدار بارسلونایی که برای دیدن بازی به بازل سوئیس آمده بودند، توانست برای اولین بار جام در جام اروپا فتح کند. در ۱۹۸۲ مارادونا با قراردی به مبلغ ۵ میلیون پوند از بوکا جونیورز خریده شد و دهمین رکورد جهان از حیث مبلغ قرار داد رقم خورد.[۳۰] در پایان فصل ۱۹۸۳–۱۹۸۲ بارسلونا توانست با مربیگری منوتی، رئال مادرید را شکست دهد و قهرمان کوپا دل ری شود. حضور مارادونا در بارسا دیری نپایید و او بارسلونا را برای پیوستن به ناپولی ترک کرد. در آغاز فصل ۱۹۸۵–۱۹۸۴ تری وینابلز به عنوان مربی انتخاب شد و توانست لا لیگا را با هافبک برجستهٔ آلمانی، برند شوستر فتح کند. در فصل بعدی او تیم را به مرحله فینال جام باشگاه‌های اروپا برد که در ضربات پنالتی بارسا مغلوب استوا بخارست شد و عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد.[۲۸]

پس از جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ باشگاه گری لینکر آقای گل آن رقابت‌ها را از باشگاه اورتون خرید و با دروازه‌بان آندونی زوبیزارتا قرار دادی طولانی بست. اما تیم در حالی که شوستر در محرومیت به سر می‌برد نتوانست موفقیت‌های زیادی کسب کند. وینابلز در آغاز فصل ۱۹۸۸–۱۹۸۷ از بارسا اخراج و لوییس آراگونز جانشین او شد. تمرد بازیکنان از نونیز در رویدادی که به هسپریا موتینی شهرت دارد در همین فصل رخ داد و این فصل با پیروزی ۱–۰ در مقابل رئال سوسیداد در فینال کوپا دل ری به پایان رسید.[۲۸]

photo of Johan Cruyff
یوهان کرایف برنده چهار عنوان قهرمانی لا لیگا با بارسلونا در سمت مربی

در سال ۱۹۸۸ کرایف به عنوان سرمربی به باشگاه بازگشت و به زبان ساده‌تر یک تیم رویایی جمع کرد. در حالی که باشگاه با ستاره‌های بین‌المللی چون روماریو، رونالد کومان، میشل لادروپ و هریستو استویچکوف قرار داد داشت، او ترکیبی از بازیکنان اسپانیایی چون خوزه ماری باکرو، جوزپ گواردیولا و تکسیکی بگیریستین را به زمین می‌برد.[۳۱] بارسا زیر نظر یوهان کرایف توانست چهار عنوان قهرمانی لالیگا را بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ پی در پی کسب کند. در رقابت‌های اروپایی نیز با شکست سمپدوریا در فینال جام در جام اروپا ۱۹۸۹ و لیگ قهرمانان اروپا ۱۹۹۲ هر دو عنوان قهرمانی را به دست آورد. همچنین بارسا کوپا دل ری در سال ۱۹۹۰، سوپر جام اروپا در سال ۱۹۹۲ و سه سوپر جام اسپانیا را نیز ازآن خود کرد. یوهان کرایف با ۱۱ عنوان قهرمانی، موفق‌ترین مربی باشگاه تا به امروز بوده و با ۸ سال مربیگری پی در پی بیشترین مدت باقی‌ماندن در سمت مربیگری باشگاه را داراست.[۳۲] بخت یوهان کرایف در فینال دو فصل آخر مربیگریش برگشت و کسب نتایج ضعیف اسباب اخراج او توسط نونیز را فراهم کرد.[۲۸]

بابی رابسون جایگزین کرایف شد و تنها در فصل ۱۹۹۷–۱۹۹۶ در این سمت باقی‌ماند. او رونالدو را از پی‌اس‌وی خرید و توانست سه جام کوپا دل ری، سوپر جام اسپانیا و جام در جام اروپا را برای باشگاه به ارمغان آورد. حضور رابسون تنها یک راه حل کوتاه مدت بود تا لوئیس فن خال بتواند به باشگاه بپیوندد.[۳۳] رونالدو نیز چون مارادونا برای مدت کوتاهی در باشگاه ماند و سپس به اینتر میلان پیوست. به هرشکل ستارگان تازه‌ای چون لوییس فیگو، پاتریک کلایورت، لوئیس انریکه و ریوالدو در باشگاه ظاهر شدند و بارسا هر دو جام کوپا دل ری و لا لیگا را در سال ۱۹۹۸ بالای سر برد. در ۱۹۹۹ ریوالدو به عنوان چهارمین بازیکن بارسلونا توانست عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال اروپا را کسب کند. علی‌رغم تمام این موفقیت‌ها داخلی، عدم پیروزی بارسا در فینال لا لیگا ۲۰۰۰ که سبب قهرمانی رئال مادرید شد، استعفای نونیز و فن خال را در پی داشت.[۳۳]

رفتن نونیز و آمدن لاپورتا (۲۰۱۰–۲۰۰۰) [ویرایش]

فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال۲۰۰۶
buck-teethed footballer
تصویر رونالدینیو، بازیکنی که بخش بازاریابی باشگاه، استراتژی خود را بر پایه محبوبیت وی بازتعریف کرده بود.[۳۴]

رفتن نونیز و فن خال از باشگاه قابل مقایسه با پیوستن لوییس فیگو به رئال مادرید نبود، فیگو نه تنها کاپیتان دوم تیم بلکه به عنوان قهرمانی قابل ستایش نزد هواداران بارسا شناخته می‌شد، تاجایی که بسیاری از کاتالونیایی‌ها او را از خودشان می‌دانستند. هواداران بارسا که از تصمیم پیوستن فیگو به رقیب دیرینه خود بسیار ناراحت بودند، این ناراحتی را با استقبال خشم‌آلود خود از حضور فیگو در نیوکمپ نشان می‌دادند، حتی در اولین حضور او در نیوکمپ به سمتش یک کله خوک و شیشه پر ویسکی پرتاب کردند.[۳۵] در سال ۲۰۰۰ خوان گسپارت جایگزین نونیز شد و به مدت سه سال در این سمت باقی‌ماند. در این مدت باشگاه شاهد رفت‌وآمد مربیان بود. در نهایت فن خال برای بار دوم به باشگاه بازگشت ولی از آنجایی که نتیجه مثبتی حاصل نشد، فن خال و گسپارت هر دو استعفا دادند.[۳۶]

پس از دوران ناموفق گسپارت، باشگاه با ترکیبی از مسئولین جوان به اوج بازگشت. خوان لاپورتا جایگزین گسپارت شد و فرانک ریکارد بازیکن سابق تیم ملی فوتبال هلند به عنوان مربی بارسا انتخاب شد. تاثیر بازیکنان بین‌المللی و ترکیب آن‌ها با بازیکنان اسپانیایی تیم را به سمت کسب موفقیت مجدد سوق داد. بارسا توانست در سال ۲۰۰۵–۲۰۰۴ لا لیگا و سوپر جام اسپانیا را فتح کند و قرار دادی با رونالدینیو، بازیکن سال فوتبال جهان ۲۰۰۶ ببندد.[۳۷]

در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ بارسا مجدداً قهرمان لا لیگا و سوپر جام اسپانیا شد. در فینال لیگ قهرمانان بارسلونا در مقابل آرسنال قرار گرفت، درحالی که آرسنال تا پیش از ۱۵ دقیقه پایان بازی با ۱۰ بازیکن پیروز میدان بود، بارسا توانست نتیجه بازی را ۲–۱ به نفع خود تغییر دهد و جام را بعد از ۱۴ سال بالای سر بگیرد.[۳۸] در همان سال بارسلونا در جام باشگاه‌های جهان نیز شرکت کرد و در فینال با گل دقیقه ۸۲ حریف برزیلی خود، مغولب اینترناسیونال شد.[۳۹][۴۰] اگرچه بارسلونا فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶ را با قدرت شروع کرد، اما در پایان بدون کسب هیچ عنوانی فصل را به پایان رساند. بعدها اردوی پیش از فصل در ایالات متحده که منجر به مصدومیت ساموئل اتوئو و لیونل مسی شد، به عنوان دلیل عدم موفقیت باشگاه اعلام شد.[۴۱][۴۲]

شش جام مختلف که بارسلونا تنها در سال ۲۰۰۹ فتح کرد.

در لا لیگا که بارسا در بیشتر فصل‌ها در جایگاه اول قرار داشت، در سال جدید بی‌ثباتی باشگاه فرصتی برای پیشی گرفتن رئال مادرید و قهرمانی آنان شد. فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ برخلاف سال‌های گذشته موفقیتی برای باشگاه به همراه نداشت و در پی آن جوزپ گواردیولا مربی بارسلونا بی در پایان فصل جایگزین ریکارد شد.[۴۳]

بارسا در فینال کوپا دل ری ۲۰۰۹ با شکست ۴–۱ اتلتیک بیلبائو برای ۲۵امین بار قهرمان این رقابت‌ها شد. سه روز پس از آن شکست رئال مادرید در رقابت‌های لالیگا جام را برای بارسلونا در فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ به ارمغان آورد. بارسا در حالی فصل را به پایان رساند که در ورزشگاه المپیک رم، منچستر یونایتد فاتح سال قبل جام باشگاه‌ها را با نتیجه ۲–۰ شکست داد و سومین عنوان قهرمانی جام باشگاه‌ها را فتح کرد. در نتیجه برای اولین بار در اسپانیا اولین سه‌گانه را به دست آورد.[۴۴][۴۵][۴۶] بارسا با شکست مجدد اتلتیک بیلبائو در فینال سوپر جام اسپانیا ۲۰۰۹ و پیروزی در مقابل شاختار دونتسک در فینال سوپر جام اروپا ۲۰۰۹ دو جام دیگر را نیز بالای سر برد.[۴۷] در دسامبر ۲۰۰۹، بارسا جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۹[۴۸] را نیز فتح کرد و اولین تیم تاریخ فوتبال شد که شش‌گانه جام‌ها را توانست کسب کند.[۴۹] همچنین بارسلونا با فتح لالیگا با ۹۰ امتیاز و فتح سوپر جام برای ۹امین بار توانست دو رکورد تازه در فوتبال اسپانیا به ثبت برساند.
tanha بازدید : 55 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

باشگاه فوتبال بارسلونا (۱۹۷۸–۱۹۵۷) [ویرایش]

ورزشگاه باشگاه بارسلونا، نیوکمپ که با حمایت‌های مالی هواداران در سال ۱۹۵۷ ساخته شد.

بارسلونا با مربیگری هلنیو هررا و لوییز سوارز جوان (بازیکن سال فوتبال اروپا در ۱۹۶۰) و دو بازیکن مجارستانی به توصیه کوبالا با نام‌های ساندور کوچیس و زولتان زیبور توانست دو عنوان ملی دیگر در سال ۱۹۵۹ و لا لیگا و جام بین شهری را در ۱۹۶۰ کسب کند. در ۱۹۶۱ بارسلونا اولین باشگاهی بود که توانست رئال مادرید را در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا شکست دهد، اما در فینال با نتیجه ۳–۲ مغلوب بنفیکا شد.[۱۹][۲۰][۲۱]

کار ساخت ورزشگاه نیوکمپ در سال ۱۹۵۷ به پایان رسید و این بدین معنا بود که باشگاه مقداری پول برای خرید بازیکنان جدید داشت. دهه ۱۹۶۰ موفقیت‌های کمتری برای باشگاه به همراه داشت و لا لیگا کاملاً در دست رئال مادرید بود.[۲۱] از جنبه‌های مثبت دهه شصت می‌توان به ظهور بازیکنانی چون جوزپ فوسته و کارلس رکساچ و پیروزی باشگاه در کوپا دل جنرالیسمه در ۱۹۶۳ و جام بین شهری در ۱۹۶۶ اشاره کرد. همچنین بارسلونا توانست رئال مادرید را در فینال کوپا دل جنرالیسمه در ورزشگاه برنابئو در حالی که فرانکو بازی را تماشا می‌کرد، شکست دهد و بخشی از اقتدار سابق خود را به نمایش بگذارد. با پایان یافتن دوره دیکتاتوری فرانکو در ۱۹۷۴، نام باشگاه به نام اصلیش تغییر کرد، طراحی تاج آن به شکل اولیه‌اش برگردانده شد و دوباره حروف اصلیش را به دست آورد.[۲۲]

فصل ۱۹۷۳–۱۹۷۴ شاهد حضور یوهان کرایف بود که برای ثبت یک رکورد جهانی به مبلغ ۹۲۰ هزار پوند از آژاکس خریداری شد.[۲۳] یوهان کرایف در مصاحبه‌ای با یکی از خبرگزاری‌های اروپا گفت:«من بارسلونا را به رئال مادرید ترجیح دادم زیرا نمی‌توانم برای تیمی بازی کنم که با فرانکو ارتباط دارد.» و این مصاحبه خیلی سریع او را به چهره محبوب هواداران بارسا تبدیل کرد و زمانی که وی نام فرزندش را یوردی، یک نام محلی کاتالانی گذاشت، بر میزان این محبوبیت افزوده شد.[۲۴] یوهان کرایف به همراه بازیکنان خوب دیگری چون خوان مانوئل آسنسی، کارلس رکساچ و هوگو سوتیل به باشگاه کمک کردند تا بتواند بعد از دهه ۱۹۶۰ با شکست ۵–۰ رئال مادرید در سال ۱۹۷۴ قهرمان لالیگا شود.[۲۵] یوهان کرایف در ۱۹۷۳ در اولین دوره حضورش در بارسا به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا برای بار دوم انتخاب شد، او در سال ۱۹۷۱، زمانی که برای آژاکس بازی می‌کرد توانسته بود این عنوان برای اولین بار کسب کند، همچنین برای بار سوم در سال ۱۹۷۴ درحالی که همچنان برای بارسلونا بازی می‌کرد مجدداً این عنوان را تصاحب کرد.[۲۶]

نونیز و ثبات در مدیریت (۲۰۰۰–۱۹۷۸) [ویرایش]

فینال جام‌ملت‌های اروپا در سال۱۹۹۲
جام قهرمانان اروپا که بارسلونا در سال ۱۹۹۲ آن را فتح کرد

در سال ۱۹۷۸ جوزپ لوییس نونیز در انتخاباتی توسط اعضای باشگاه به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. این تصمیم بسیار نزدیک و متصل به گذار اسپانیا در مسیر دموکراسی و پایان یافتن دیکتاتوری فرانکو در سال ۱۹۷۴ بود. هدف اصلی نونیز ارتقا دادن بارسا به سطح یک باشگاه جهانی از طریق ثبات بخشیدن به آن در زمین و خارج از آن بود. وی به توصیه کرایف، آکادمی جوانان بارسلونا، لا ماسیا را در ۲۰ اکتبر ۱۹۷۹ تأسیس کرد.[۲۷] دوره ریاست او ۲۲ سال به طول انجامید و بر بارسلونا تاثیر بسازایی گذاشت. از زمان نونیز سیاست‌های سختگیرانه‌ای برای دستمزد و نظم و انضباط به جا مانده است.[۲۸][۲۹]

در ۱۶ مه ۱۹۷۹ بارسلونا با شکست ۴–۳ فورتونا دوسلدورف در مقابل بیش از ۳۰٬۰۰۰ طرفدار بارسلونایی که برای دیدن بازی به بازل سوئیس آمده بودند، توانست برای اولین بار جام در جام اروپا فتح کند. در ۱۹۸۲ مارادونا با قراردی به مبلغ ۵ میلیون پوند از بوکا جونیورز خریده شد و دهمین رکورد جهان از حیث مبلغ قرار داد رقم خورد.[۳۰] در پایان فصل ۱۹۸۳–۱۹۸۲ بارسلونا توانست با مربیگری منوتی، رئال مادرید را شکست دهد و قهرمان کوپا دل ری شود. حضور مارادونا در بارسا دیری نپایید و او بارسلونا را برای پیوستن به ناپولی ترک کرد. در آغاز فصل ۱۹۸۵–۱۹۸۴ تری وینابلز به عنوان مربی انتخاب شد و توانست لا لیگا را با هافبک برجستهٔ آلمانی، برند شوستر فتح کند. در فصل بعدی او تیم را به مرحله فینال جام باشگاه‌های اروپا برد که در ضربات پنالتی بارسا مغلوب استوا بخارست شد و عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد.[۲۸]

پس از جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ باشگاه گری لینکر آقای گل آن رقابت‌ها را از باشگاه اورتون خرید و با دروازه‌بان آندونی زوبیزارتا قرار دادی طولانی بست. اما تیم در حالی که شوستر در محرومیت به سر می‌برد نتوانست موفقیت‌های زیادی کسب کند. وینابلز در آغاز فصل ۱۹۸۸–۱۹۸۷ از بارسا اخراج و لوییس آراگونز جانشین او شد. تمرد بازیکنان از نونیز در رویدادی که به هسپریا موتینی شهرت دارد در همین فصل رخ داد و این فصل با پیروزی ۱–۰ در مقابل رئال سوسیداد در فینال کوپا دل ری به پایان رسید.[۲۸]

photo of Johan Cruyff
یوهان کرایف برنده چهار عنوان قهرمانی لا لیگا با بارسلونا در سمت مربی

در سال ۱۹۸۸ کرایف به عنوان سرمربی به باشگاه بازگشت و به زبان ساده‌تر یک تیم رویایی جمع کرد. در حالی که باشگاه با ستاره‌های بین‌المللی چون روماریو، رونالد کومان، میشل لادروپ و هریستو استویچکوف قرار داد داشت، او ترکیبی از بازیکنان اسپانیایی چون خوزه ماری باکرو، جوزپ گواردیولا و تکسیکی بگیریستین را به زمین می‌برد.[۳۱] بارسا زیر نظر یوهان کرایف توانست چهار عنوان قهرمانی لالیگا را بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ پی در پی کسب کند. در رقابت‌های اروپایی نیز با شکست سمپدوریا در فینال جام در جام اروپا ۱۹۸۹ و لیگ قهرمانان اروپا ۱۹۹۲ هر دو عنوان قهرمانی را به دست آورد. همچنین بارسا کوپا دل ری در سال ۱۹۹۰، سوپر جام اروپا در سال ۱۹۹۲ و سه سوپر جام اسپانیا را نیز ازآن خود کرد. یوهان کرایف با ۱۱ عنوان قهرمانی، موفق‌ترین مربی باشگاه تا به امروز بوده و با ۸ سال مربیگری پی در پی بیشترین مدت باقی‌ماندن در سمت مربیگری باشگاه را داراست.[۳۲] بخت یوهان کرایف در فینال دو فصل آخر مربیگریش برگشت و کسب نتایج ضعیف اسباب اخراج او توسط نونیز را فراهم کرد.[۲۸]

بابی رابسون جایگزین کرایف شد و تنها در فصل ۱۹۹۷–۱۹۹۶ در این سمت باقی‌ماند. او رونالدو را از پی‌اس‌وی خرید و توانست سه جام کوپا دل ری، سوپر جام اسپانیا و جام در جام اروپا را برای باشگاه به ارمغان آورد. حضور رابسون تنها یک راه حل کوتاه مدت بود تا لوئیس فن خال بتواند به باشگاه بپیوندد.[۳۳] رونالدو نیز چون مارادونا برای مدت کوتاهی در باشگاه ماند و سپس به اینتر میلان پیوست. به هرشکل ستارگان تازه‌ای چون لوییس فیگو، پاتریک کلایورت، لوئیس انریکه و ریوالدو در باشگاه ظاهر شدند و بارسا هر دو جام کوپا دل ری و لا لیگا را در سال ۱۹۹۸ بالای سر برد. در ۱۹۹۹ ریوالدو به عنوان چهارمین بازیکن بارسلونا توانست عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال اروپا را کسب کند. علی‌رغم تمام این موفقیت‌ها داخلی، عدم پیروزی بارسا در فینال لا لیگا ۲۰۰۰ که سبب قهرمانی رئال مادرید شد، استعفای نونیز و فن خال را در پی داشت.[۳۳]

رفتن نونیز و آمدن لاپورتا (۲۰۱۰–۲۰۰۰) [ویرایش]

فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال۲۰۰۶
buck-teethed footballer
تصویر رونالدینیو، بازیکنی که بخش بازاریابی باشگاه، استراتژی خود را بر پایه محبوبیت وی بازتعریف کرده بود.[۳۴]

رفتن نونیز و فن خال از باشگاه قابل مقایسه با پیوستن لوییس فیگو به رئال مادرید نبود، فیگو نه تنها کاپیتان دوم تیم بلکه به عنوان قهرمانی قابل ستایش نزد هواداران بارسا شناخته می‌شد، تاجایی که بسیاری از کاتالونیایی‌ها او را از خودشان می‌دانستند. هواداران بارسا که از تصمیم پیوستن فیگو به رقیب دیرینه خود بسیار ناراحت بودند، این ناراحتی را با استقبال خشم‌آلود خود از حضور فیگو در نیوکمپ نشان می‌دادند، حتی در اولین حضور او در نیوکمپ به سمتش یک کله خوک و شیشه پر ویسکی پرتاب کردند.[۳۵] در سال ۲۰۰۰ خوان گسپارت جایگزین نونیز شد و به مدت سه سال در این سمت باقی‌ماند. در این مدت باشگاه شاهد رفت‌وآمد مربیان بود. در نهایت فن خال برای بار دوم به باشگاه بازگشت ولی از آنجایی که نتیجه مثبتی حاصل نشد، فن خال و گسپارت هر دو استعفا دادند.[۳۶]

پس از دوران ناموفق گسپارت، باشگاه با ترکیبی از مسئولین جوان به اوج بازگشت. خوان لاپورتا جایگزین گسپارت شد و فرانک ریکارد بازیکن سابق تیم ملی فوتبال هلند به عنوان مربی بارسا انتخاب شد. تاثیر بازیکنان بین‌المللی و ترکیب آن‌ها با بازیکنان اسپانیایی تیم را به سمت کسب موفقیت مجدد سوق داد. بارسا توانست در سال ۲۰۰۵–۲۰۰۴ لا لیگا و سوپر جام اسپانیا را فتح کند و قرار دادی با رونالدینیو، بازیکن سال فوتبال جهان ۲۰۰۶ ببندد.[۳۷]

در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ بارسا مجدداً قهرمان لا لیگا و سوپر جام اسپانیا شد. در فینال لیگ قهرمانان بارسلونا در مقابل آرسنال قرار گرفت، درحالی که آرسنال تا پیش از ۱۵ دقیقه پایان بازی با ۱۰ بازیکن پیروز میدان بود، بارسا توانست نتیجه بازی را ۲–۱ به نفع خود تغییر دهد و جام را بعد از ۱۴ سال بالای سر بگیرد.[۳۸] در همان سال بارسلونا در جام باشگاه‌های جهان نیز شرکت کرد و در فینال با گل دقیقه ۸۲ حریف برزیلی خود، مغولب اینترناسیونال شد.[۳۹][۴۰] اگرچه بارسلونا فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶ را با قدرت شروع کرد، اما در پایان بدون کسب هیچ عنوانی فصل را به پایان رساند. بعدها اردوی پیش از فصل در ایالات متحده که منجر به مصدومیت ساموئل اتوئو و لیونل مسی شد، به عنوان دلیل عدم موفقیت باشگاه اعلام شد.[۴۱][۴۲]

شش جام مختلف که بارسلونا تنها در سال ۲۰۰۹ فتح کرد.

در لا لیگا که بارسا در بیشتر فصل‌ها در جایگاه اول قرار داشت، در سال جدید بی‌ثباتی باشگاه فرصتی برای پیشی گرفتن رئال مادرید و قهرمانی آنان شد. فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ برخلاف سال‌های گذشته موفقیتی برای باشگاه به همراه نداشت و در پی آن جوزپ گواردیولا مربی بارسلونا بی در پایان فصل جایگزین ریکارد شد.[۴۳]

بارسا در فینال کوپا دل ری ۲۰۰۹ با شکست ۴–۱ اتلتیک بیلبائو برای ۲۵امین بار قهرمان این رقابت‌ها شد. سه روز پس از آن شکست رئال مادرید در رقابت‌های لالیگا جام را برای بارسلونا در فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ به ارمغان آورد. بارسا در حالی فصل را به پایان رساند که در ورزشگاه المپیک رم، منچستر یونایتد فاتح سال قبل جام باشگاه‌ها را با نتیجه ۲–۰ شکست داد و سومین عنوان قهرمانی جام باشگاه‌ها را فتح کرد. در نتیجه برای اولین بار در اسپانیا اولین سه‌گانه را به دست آورد.[۴۴][۴۵][۴۶] بارسا با شکست مجدد اتلتیک بیلبائو در فینال سوپر جام اسپانیا ۲۰۰۹ و پیروزی در مقابل شاختار دونتسک در فینال سوپر جام اروپا ۲۰۰۹ دو جام دیگر را نیز بالای سر برد.[۴۷] در دسامبر ۲۰۰۹، بارسا جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۹[۴۸] را نیز فتح کرد و اولین تیم تاریخ فوتبال شد که شش‌گانه جام‌ها را توانست کسب کند.[۴۹] همچنین بارسلونا با فتح لالیگا با ۹۰ امتیاز و فتح سوپر جام برای ۹امین بار توانست دو رکورد تازه در فوتبال اسپانیا به ثبت برساند.
tanha بازدید : 93 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تأسیس باشگاه فوتبال بارسلونا (۱۹۲۲–۱۸۹۹) [ویرایش]

نخستین آرم باشگاه

محتویات

[نهفتن]
اعضای تیم در سال ۱۹۰۳

در ۲۲ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی، هانس گمپر تمایل خود را به صورت آگهی در لوس دپورتس برای تأسیس باشگاه فوتبال اعلام کرد. در ۲۹ نوامبر همان سال در جلسهٔ خیمناسیو سوله نتایج مثبتی حاصل شد و در نهایت یازده بازیکن شامل واتر وایلد، لوئیس دی اوسو، بارتومئو ترادس، اوتو کونزله، اوته مه یر، انریک دوکال، پره کبوت، کارلس پوجول، جوزپ لوبت، جانپارسونز و ویلیام پارسونز جذب شدند و باشگاه فوتبال بارسلونا متولد شد.[۱] بارسلونا شروع موفقیت آمیزی در مسابقات ملی و منطقه‌ای نظیر مسابقات فوتبال کاتالونیا و کوپا دل ری داشت. در ۱۹۰۲ میلادی باشگاه اولین جام خود، کوپا ماکایا را بالای سر برد و نیز در همان سال در فینال اولین دوره کوپا دل ری به مصاف بیزکایا رفت که ۱ – ۲ مغلوب شد.[۲] در ۱۹۰۸ میلادی، درحالی که باشگاه در شرایط مالی سختی قرار داشت و جز قهرمانی در مسابقات فوتبال کاتالونیا در ۱۹۰۵ میلادی تا آن زمان نتوانسته بود پیروزی دیگری به دست آورد، خوان گمپر به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد. گمپر در ۵ دوره متفاوت، در بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۲۵، ریاست باشگاه را بر عهده داشت، و مجموعاً حدود ۲۵ سال را در خدمت باشگاه گذراند. از مهمترین دستاوردهای وی می‌توان کمک به بارسا برای به دست آوردن ورزشگاه اختصاصی را خاطر نشان کرد.[۳]

در ۱۴ مارس ۱۹۰۹ میلادی، بارسلونا به ورزشگاه اینداستریا که بزرگتر بود و ۸٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت، نقل مکان کرد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۴ میلادی، بارسلونا در جام پیرنه شرکت کرد و به عنوان بهترین تیم لانگیدوک، میدی، ناحیه آکیتن، باسک و کاتالونیا انتخاب شد. در آن زمان شرکت کردن در این رقابت‌های آزاد برای تیم بسیار مفید بود.[۴][۵] در همین دوره زبان رسمی باشگاه از کاستیلن به کاتالونیایی تغییر کرد و تیم به‌تدریج به یکی از نمادهای مهم کاتالونیا تبدیل شد، تاجایی که برای بسیاری از طرفداران، حمایت از تیم بیشتر به واسطهٔ جایگاه اجتماعی آن و نه بازی خود تیم اهمیت داشت.[۶]

گمپر، جک گرینول را به عنوان اولین مربی تمام وقت بارسلونا انتخاب کرد. وی همچنین تلاش‌هایی برای افزایش تعداد اعضای باشگاه انجام داد، به طوری که در سال ۱۹۲۲ میلادی، تعداد اعضای باشگاه به بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر افزایش یافت. این افزایش اعضا به لحاظ مالی تیم را قادر به تهیه ورزشگاه جدید ساخت. در نهایت باشگاه به ورزشگاه لس کورتس که در همان سال افتتاح شده بود، نقل مکان کرد.[۷] ورزشگاه جدید ۲۲٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت که بعدها به ۶۰٬۰۰۰ نفر هم رسید.[۸] در دوران گمپر، تیم فوتبال بارسلونا موفق شد یازده بار مسابقات فوتبال کاتالونیا، شش بار کوپا دل ری و چهار بار کوپا دی پیرنه را فتح کرده و نخستین «عصر طلایی» خود را تجربه کند.[۲][۳]

ریورا٬ جمهوری خواهی و جنگ داخلی (۱۹۵۷–۱۹۲۳) [ویرایش]

تصویر سیاه و سفید از بالا، دود انفجار بمب قابل مشاهده است.
بمباران هوایی بارسلون در ۱۹۳۸

در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۵، جمعیت حاضر در یکی از مسابقه در حرکتی خودجوش برای اعتراض به دیکتاتوری میگوئل پریمو ده ریورا سرود ملی را هو کردند که در پی آن حکومت در واکنش به این عمل ورزشگاه را شش ماه تعطیل کرد و گمپر نیز مجبور به کناره‌گیری از ریاست باشگاه شد.[۹] همزمان با حرکت حرفه‌ای شدن باشگاه‌ها، در ۱۹۲۶ مدیران بارسلونا برای اولین بار حرکت بارسلونا را درجهت حرفه‌ای شدن اعلام کردند.[۷] در ۱۹۲۸، بارسلونا پیروز جام اسپانیا شد، در مراسم اهدای جام ترانهٔ اودا اِ پلاکتو از رافائا آلبرتی یکی از اعضای اصلی گروه «نسل ۲۷» در وصف عملکرد قهرمانانه دروازه بان بارسا خوانده شد.[۱۰] در ۳۰ ژوئیه ۱۹۳۰، بنیان گذار باشگاه، خوان گمپر، بعد از دوره‌ای افسردگی به واسطهٔ مشکلات شخصی و اقتصادی اقدام به خودکشی کرد.[۳]

اگرچه بارسلونا با بازیکن سرشناسی چون جوزپ اسکولا به کار خود ادامه می‌داد، باشگاه به دلیل کشمکش‌های سیاسی که جامعه ورزشی را به کلی تحت شعاع قرار داده بود، وارد دوره‌ای از افت شد.[۱۱] باوجود کسب قهرمانی در سال‌های ۱۹۳۰، ۱۹۳۱، ۱۹۳۲، ۱۹۳۴، ۱۹۳۶ و ۱۹۳۸[۲] در مسابقات کاتالونیا، بارسلونا هیچ موفقیتی در سطح ملی (بجز عنوان بحث برانگیز ۱۹۳۷) به دست نیاورده بود. یک ماه پس از شروع جنگ داخلی اسپانیا در سال ۱۹۳۶، برخی از بازیکنان بارسلونا و اتلتیک بیلبائو داوطلب خدمت سربازی در جمع افرادی شدند که در مقابل شورشیان نظامی می‌جنگیدند.[۱۲] در ۶ اکتبر همین سال جوزپ سانیول مدیر باشگاه و از اعضای حامی حزب سیاسی استقلال طلب، توسط سربازان فالانژ در نزدیکی گواداراما به قتل رسید.[۱۳] در تابستان ۱۹۳۷، تیم به اردوی مکزیک و ایالات متحده رفت. این اردو اگرچه به لحاظ مالی باشگاه را در امان نگه می‌داشت، اما نیمی از تیم به دنبال پناهندگی در کشورهای فرانسه و مکزیک بودند. در ۱۶ مارس ۱۹۳۸، بارسلونا مورد بمباران هوایی قرار گرفت که به کشته شدن ۳۰۰۰ تن انجامید و دفتر باشگاه نیز از این بمباران در امان نماند.[۱۴] کاتالونیا چند ماه بعد به تصرف در آمد. باشگاه به نماد نافرمانی کاتالانیسم تبدیل شد و در پی‌محدودیت‌های ایجاد شده اعضای آن به ۳٬۴۸۶ نفر کاهش یافت.[۱۵] پس از جنگ داخلی، پرچم کاتالونیا ممنوع اعلام شد و تیم‌ها از استفاده از نام‌های غیراسپانیایی نیز منبع شدند. این اقدام باشگاه را مجبور به تغییر نام به (به اسپانیایی: Club de Fútbol Barcelona) و حذف پرچم کاتالونیا از لباس تیم کرد.[۸]

در ۱۹۴۳، بارسلونا در نیمه نهایی مسابقات کوپا دل جنرالیسمه به مصاف رئال مادرید رفت. دیدار رفت دو تیم در لس کورتس با نتیجه ۳–۰ به نفع بارسلونا پایان یافت. پیش از بازی برگشت، اعضای تیم بارسلونا با رئیس امنیت دولت فرانسیسکو فرانکو دیدار داشتند و او به آن‌ها یادآوری کرد که تنها به علت سخاوتمندی رژیم آن‌ها امکان بازی کردن را دارند. در بازی برگشت رئال مادرید با نتیجه ۱۱–۱ بارسلونا را شکست داد.[۱۶] علی‌رغم فشارهای سیاسی آن زمان، بارسلونا در ده ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ توانست موفقیت‌های قابل توجهی را کسب کند. بارسا با مربیگری جوزپ سامیتیر و بازیکنانی چون سزار، آنتونی رامالتس و خوان ولاسکو در سال ۱۹۲۹ توانست برای اولین بار قهرمان لا لیگا شود. این عنوان را توانست در سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ نیز به دست آورد. همچنین در سال ۱۹۴۹ توانست برای اولین بار کوپا لاتین را فتح کند. در ژوئن ۱۹۵۰ باشگاه قرار دادی با لادیسلائو کوبالا بست، او یکی از افراد تاثیر گذار در بارسلونا بود.

در یکشنبه بارانی سال ۱۹۵۱، انبوهی از جمعیت پس از پیروزی ۲–۱ در برابر سانتاندر، ورزشگاه لس کورتس را بدون استفاده از تراموا ترک کردند که شگفتی مسئولین حکومتی را برانگیخت. در آن زمان در بارسلون کارکنان تراموا اعتصاب کرده بودند و این حمایت از جانب طرفداران بارسلون از حرکت آنان صورت گرفت. رویدادهایی از این قبیل چهره‌ای متفاوت از باشگاه یا تعلق آن به فراتر از کاتالونیا را نشان می‌داد. برخی اسپانیایی‌های تندرو باشگاه را مدافع حقوق بشر و آزادی می‌دانستند.[۱۷][۱۸]

بارسلونا توانست با مربیگری فردیناند دائوییک و بازی لادیسلائو کوبالا در سال ۱۹۵۲ پنج عنوان قهرمانی مختلف شامل لا لیگا، کوپا دل جنرالیسمه (یا همان کوپا دل ری)، کوپا لاتین و کوپا اوا دوارته و کوپا مارتینی روسی را بالای سر ببرد. همچنین در ۱۹۵۳ نیز توانست مجدداً لا لیگا و کوپا دل جنرالیسمه را فتح کند.[۸]

tanha بازدید : 72 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تأسیس باشگاه فوتبال بارسلونا (۱۹۲۲–۱۸۹۹) [ویرایش]

نخستین آرم باشگاه

محتویات

[نهفتن]
اعضای تیم در سال ۱۹۰۳

در ۲۲ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی، هانس گمپر تمایل خود را به صورت آگهی در لوس دپورتس برای تأسیس باشگاه فوتبال اعلام کرد. در ۲۹ نوامبر همان سال در جلسهٔ خیمناسیو سوله نتایج مثبتی حاصل شد و در نهایت یازده بازیکن شامل واتر وایلد، لوئیس دی اوسو، بارتومئو ترادس، اوتو کونزله، اوته مه یر، انریک دوکال، پره کبوت، کارلس پوجول، جوزپ لوبت، جانپارسونز و ویلیام پارسونز جذب شدند و باشگاه فوتبال بارسلونا متولد شد.[۱] بارسلونا شروع موفقیت آمیزی در مسابقات ملی و منطقه‌ای نظیر مسابقات فوتبال کاتالونیا و کوپا دل ری داشت. در ۱۹۰۲ میلادی باشگاه اولین جام خود، کوپا ماکایا را بالای سر برد و نیز در همان سال در فینال اولین دوره کوپا دل ری به مصاف بیزکایا رفت که ۱ – ۲ مغلوب شد.[۲] در ۱۹۰۸ میلادی، درحالی که باشگاه در شرایط مالی سختی قرار داشت و جز قهرمانی در مسابقات فوتبال کاتالونیا در ۱۹۰۵ میلادی تا آن زمان نتوانسته بود پیروزی دیگری به دست آورد، خوان گمپر به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد. گمپر در ۵ دوره متفاوت، در بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۲۵، ریاست باشگاه را بر عهده داشت، و مجموعاً حدود ۲۵ سال را در خدمت باشگاه گذراند. از مهمترین دستاوردهای وی می‌توان کمک به بارسا برای به دست آوردن ورزشگاه اختصاصی را خاطر نشان کرد.[۳]

در ۱۴ مارس ۱۹۰۹ میلادی، بارسلونا به ورزشگاه اینداستریا که بزرگتر بود و ۸٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت، نقل مکان کرد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۴ میلادی، بارسلونا در جام پیرنه شرکت کرد و به عنوان بهترین تیم لانگیدوک، میدی، ناحیه آکیتن، باسک و کاتالونیا انتخاب شد. در آن زمان شرکت کردن در این رقابت‌های آزاد برای تیم بسیار مفید بود.[۴][۵] در همین دوره زبان رسمی باشگاه از کاستیلن به کاتالونیایی تغییر کرد و تیم به‌تدریج به یکی از نمادهای مهم کاتالونیا تبدیل شد، تاجایی که برای بسیاری از طرفداران، حمایت از تیم بیشتر به واسطهٔ جایگاه اجتماعی آن و نه بازی خود تیم اهمیت داشت.[۶]

گمپر، جک گرینول را به عنوان اولین مربی تمام وقت بارسلونا انتخاب کرد. وی همچنین تلاش‌هایی برای افزایش تعداد اعضای باشگاه انجام داد، به طوری که در سال ۱۹۲۲ میلادی، تعداد اعضای باشگاه به بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر افزایش یافت. این افزایش اعضا به لحاظ مالی تیم را قادر به تهیه ورزشگاه جدید ساخت. در نهایت باشگاه به ورزشگاه لس کورتس که در همان سال افتتاح شده بود، نقل مکان کرد.[۷] ورزشگاه جدید ۲۲٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت که بعدها به ۶۰٬۰۰۰ نفر هم رسید.[۸] در دوران گمپر، تیم فوتبال بارسلونا موفق شد یازده بار مسابقات فوتبال کاتالونیا، شش بار کوپا دل ری و چهار بار کوپا دی پیرنه را فتح کرده و نخستین «عصر طلایی» خود را تجربه کند.[۲][۳]

ریورا٬ جمهوری خواهی و جنگ داخلی (۱۹۵۷–۱۹۲۳) [ویرایش]

تصویر سیاه و سفید از بالا، دود انفجار بمب قابل مشاهده است.
بمباران هوایی بارسلون در ۱۹۳۸

در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۵، جمعیت حاضر در یکی از مسابقه در حرکتی خودجوش برای اعتراض به دیکتاتوری میگوئل پریمو ده ریورا سرود ملی را هو کردند که در پی آن حکومت در واکنش به این عمل ورزشگاه را شش ماه تعطیل کرد و گمپر نیز مجبور به کناره‌گیری از ریاست باشگاه شد.[۹] همزمان با حرکت حرفه‌ای شدن باشگاه‌ها، در ۱۹۲۶ مدیران بارسلونا برای اولین بار حرکت بارسلونا را درجهت حرفه‌ای شدن اعلام کردند.[۷] در ۱۹۲۸، بارسلونا پیروز جام اسپانیا شد، در مراسم اهدای جام ترانهٔ اودا اِ پلاکتو از رافائا آلبرتی یکی از اعضای اصلی گروه «نسل ۲۷» در وصف عملکرد قهرمانانه دروازه بان بارسا خوانده شد.[۱۰] در ۳۰ ژوئیه ۱۹۳۰، بنیان گذار باشگاه، خوان گمپر، بعد از دوره‌ای افسردگی به واسطهٔ مشکلات شخصی و اقتصادی اقدام به خودکشی کرد.[۳]

اگرچه بارسلونا با بازیکن سرشناسی چون جوزپ اسکولا به کار خود ادامه می‌داد، باشگاه به دلیل کشمکش‌های سیاسی که جامعه ورزشی را به کلی تحت شعاع قرار داده بود، وارد دوره‌ای از افت شد.[۱۱] باوجود کسب قهرمانی در سال‌های ۱۹۳۰، ۱۹۳۱، ۱۹۳۲، ۱۹۳۴، ۱۹۳۶ و ۱۹۳۸[۲] در مسابقات کاتالونیا، بارسلونا هیچ موفقیتی در سطح ملی (بجز عنوان بحث برانگیز ۱۹۳۷) به دست نیاورده بود. یک ماه پس از شروع جنگ داخلی اسپانیا در سال ۱۹۳۶، برخی از بازیکنان بارسلونا و اتلتیک بیلبائو داوطلب خدمت سربازی در جمع افرادی شدند که در مقابل شورشیان نظامی می‌جنگیدند.[۱۲] در ۶ اکتبر همین سال جوزپ سانیول مدیر باشگاه و از اعضای حامی حزب سیاسی استقلال طلب، توسط سربازان فالانژ در نزدیکی گواداراما به قتل رسید.[۱۳] در تابستان ۱۹۳۷، تیم به اردوی مکزیک و ایالات متحده رفت. این اردو اگرچه به لحاظ مالی باشگاه را در امان نگه می‌داشت، اما نیمی از تیم به دنبال پناهندگی در کشورهای فرانسه و مکزیک بودند. در ۱۶ مارس ۱۹۳۸، بارسلونا مورد بمباران هوایی قرار گرفت که به کشته شدن ۳۰۰۰ تن انجامید و دفتر باشگاه نیز از این بمباران در امان نماند.[۱۴] کاتالونیا چند ماه بعد به تصرف در آمد. باشگاه به نماد نافرمانی کاتالانیسم تبدیل شد و در پی‌محدودیت‌های ایجاد شده اعضای آن به ۳٬۴۸۶ نفر کاهش یافت.[۱۵] پس از جنگ داخلی، پرچم کاتالونیا ممنوع اعلام شد و تیم‌ها از استفاده از نام‌های غیراسپانیایی نیز منبع شدند. این اقدام باشگاه را مجبور به تغییر نام به (به اسپانیایی: Club de Fútbol Barcelona) و حذف پرچم کاتالونیا از لباس تیم کرد.[۸]

در ۱۹۴۳، بارسلونا در نیمه نهایی مسابقات کوپا دل جنرالیسمه به مصاف رئال مادرید رفت. دیدار رفت دو تیم در لس کورتس با نتیجه ۳–۰ به نفع بارسلونا پایان یافت. پیش از بازی برگشت، اعضای تیم بارسلونا با رئیس امنیت دولت فرانسیسکو فرانکو دیدار داشتند و او به آن‌ها یادآوری کرد که تنها به علت سخاوتمندی رژیم آن‌ها امکان بازی کردن را دارند. در بازی برگشت رئال مادرید با نتیجه ۱۱–۱ بارسلونا را شکست داد.[۱۶] علی‌رغم فشارهای سیاسی آن زمان، بارسلونا در ده ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ توانست موفقیت‌های قابل توجهی را کسب کند. بارسا با مربیگری جوزپ سامیتیر و بازیکنانی چون سزار، آنتونی رامالتس و خوان ولاسکو در سال ۱۹۲۹ توانست برای اولین بار قهرمان لا لیگا شود. این عنوان را توانست در سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ نیز به دست آورد. همچنین در سال ۱۹۴۹ توانست برای اولین بار کوپا لاتین را فتح کند. در ژوئن ۱۹۵۰ باشگاه قرار دادی با لادیسلائو کوبالا بست، او یکی از افراد تاثیر گذار در بارسلونا بود.

در یکشنبه بارانی سال ۱۹۵۱، انبوهی از جمعیت پس از پیروزی ۲–۱ در برابر سانتاندر، ورزشگاه لس کورتس را بدون استفاده از تراموا ترک کردند که شگفتی مسئولین حکومتی را برانگیخت. در آن زمان در بارسلون کارکنان تراموا اعتصاب کرده بودند و این حمایت از جانب طرفداران بارسلون از حرکت آنان صورت گرفت. رویدادهایی از این قبیل چهره‌ای متفاوت از باشگاه یا تعلق آن به فراتر از کاتالونیا را نشان می‌داد. برخی اسپانیایی‌های تندرو باشگاه را مدافع حقوق بشر و آزادی می‌دانستند.[۱۷][۱۸]

بارسلونا توانست با مربیگری فردیناند دائوییک و بازی لادیسلائو کوبالا در سال ۱۹۵۲ پنج عنوان قهرمانی مختلف شامل لا لیگا، کوپا دل جنرالیسمه (یا همان کوپا دل ری)، کوپا لاتین و کوپا اوا دوارته و کوپا مارتینی روسی را بالای سر ببرد. همچنین در ۱۹۵۳ نیز توانست مجدداً لا لیگا و کوپا دل جنرالیسمه را فتح کند.[۸]

tanha بازدید : 89 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مربیان

کادر فنی کنونی

از تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۰[نیازمند منبع]
پرچم ایران حمید استیلیسرمربی
پرچم آلمان رالف سومدیکدستیار اول
پرچم ایران محسن عاشوریمربی
پرچم ایران سعید عزیزیانمربی دروازه‌بان‌ها
پرچم صربستان سردان گمالوویچمربی بدنسازی
پرچم ایران محمود خوردبینسرپرست
پرچم ایران بهتاش بخشیپزشک
پرچم ایران وجیه‌الله چشمه‌سریپزشک

مربیان اخیر

مربیان برجسته پیشین

نامدورانجام‌ها
کشوریآسیاییجمع
لیگحذفیدیگر
جام‌ها
برندگان
جام
پرچم انگلستان آلن راجرز
۱۳۵۳-۱۳۵۰
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایران بیوک وطنخواه
۱۳۵۴
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی پروین
۱۳۷۲-۱۳۶۰
۱۳۸۲-۱۳۷۷
۱۳۸۴
۳
۳
۹
۱
۱۶
پرچم کرواسی استانکو پاکلپوویچ
۱۳۷۶-۱۳۷۴
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایرانپرچم ایالات متحده آمریکا افشین قطبی
۱۳۸۷-۱۳۸۶
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی دایی
۱۳۸۸–۱۳۹۰
۰
۲
۰
۰
۲

دست‌آوردها

کشوری

آسیایی

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال پرسپولیس در آسیا

مسائل اقتصادی و حقوقی

درآمدزایی

باشگاه‌های فوتبال ایران، از جمله پرسپولیس در درآمدزایی حرفه‌ای نیستند.[۱۱۲] هم‌اکنون بیشتر منابع مالی باشگاه پرسپولیس توسط مالک باشگاه، سازمان تربیت بدنی تامین می‌شود.[۱۱۳] کمک‌های بلاعوض هواداران ثروتمند،[۲۴][۱۱۴] فروش بازیکن،[۲۴] بازی‌های بین‌المللی[۲۴][۱۱۵] و حامیان مالی[۲۴] از دیگر منابع مالی مهم باشگاه هستند. پرسپولیس همچنین توانسته به عنوان نخستین باشگاه ایرانی بابت حق‌پخش تلویزیونی[۱۱۶] و فروش فیلم[۶۲] درآمدزایی کند. با این وجود تلاش‌های باشگاه برای درآمدزایی از فروش بلیت (که از مهمترین منابع درآمد باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای است)[۱۱۲] تاکنون بی‌نتیجه مانده‌است.[۱۱۷]

وب‌گاه گل در گزارشی تحلیلی از تاثیر بحران اقتصادی جهان بر فوتبال کشورهای مختلف، به دلیل دولتی بودن این باشگاه وقوع این بحران را بر مسائل مالی آن کاملاً بی‌تاثیر دانسته‌است.[۱۱۸]

حامیان مالی

هم‌اکنون شهرداری تهران، جهان پروفیل پارس و هواپیمایی آسمان حامیان مالی باشگاه هستند.[۱۱۹][۱۲۰] شرکت اول‌اشپورت نیز تامین لباس‎های این باشگاه را بر عهده دارد.[۱۲۱]

بر اساس پژوهشی که دو عضو هیئت علمی و یک دانشجوی دانشکده مدیریت و کارآفرینی دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۸ با عنوان «بررسی اثربخشی حمایت های مالی ورزشی در میان هواداران ورزش فوتبال در ایران» انجام دادند؛ میزان علاقه‌مندی شرکت‌ها به حمایت مالی از این باشگاه در سالیان گذشته سیر صعودی داشته‌است، اگرچه بیشتر حامیان به نتایج دلخواه خود از تبلیغ رو پیراهن این تیم نرسیده‎اند، مدت حمایت مالی این شرکت‌ها معمولاً کوتاه بوده‌است.[۱۲۲] حامیانی که مدت بیشتری نامشان روی پیراهن تیم درج شده، بیشتر در ذهن هواداران ماندگار بوده‎اند. در پرسشنامه‎ای که از پرسش‎شوندگان می‎پرسد «اولین حامی مالی که به نظرتان می‎رسد چیست؟»، نام آیوا که بیش از یک دهه پیش حامی مالی این تیم بوده، از ماری براون که در زمان انجام پژوهش حامی مالی باشگاه بوده‎است، بیشتر ذکر شده‎است.[۱۲۲]

دارایی‌ها

باشگاه پرسپولیس مالک یک ساختمان ۵ طبقه در خیابان شیخ‌بهایی تهران است. این ساختمان در زمین اهدایی فدراسیون فوتبال ایران ساخته‌شده و دفتر باشگاه است.[۱۲۳] در سال ۱۳۸۷ قرار بود موزه پرسپولیس در این مکان راه‌اندازی شود.[۱۲۴]

در تیر ۱۳۸۸، سازمان تربیت بدنی با پرداخت ۲ میلیارد تومان ۱٪ از سهام بانک تات را برای باشگاه پرسپولیس خرید.[۱۲۵] نعمت‌الله شهبازی نویسنده روزنامه گل این کار را سودآور، مفید، و آغازی برای استقلال مالی باشگاه دانسته‌است.[۱۲۶]

بنا بر اعلام وب‌گاه رسمی، این باشگاه یک کلینیک پزشکی با نام «بیمارستان پرسپولیس» در خیابان گاندی تهران دارد که در خرداد ۱۳۸۹ آغاز به کار خواهد کرد.[۱۲۷][۱۲۸] در سال ۱۳۸۴ نیز خبری درباره خرید ورزشگاه و راه‌اندازی شرکت هواپیمایی توسط باشگاه منتشر شده‌بود که انجام نگرفت.[۱۲۹]

این باشگاه پیشتر مالک ورزشگاه راه‌آهن[۳۴] و مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران[۳۷] نیز بوده‌است.

مالکیت

مالکان باشگاه پرسپولیس
مالکدوران مالکیت
ازتا
شرکت سهامی سی‌آرسی۱۳۴۲۱۳۵۷
سازمان تربیت بدنی۱۳۵۸۱۳۶۵
بنیاد مستضعفان۱۳۶۵بهمن ۱۳۶۵
سازمان تربیت بدنی۱۳۶۵۱۳۷۲
وزارت فلزات و معادن۱۳۷۲۱۳۷۶
سازمان تربیت بدنی۱۳۷۶۱۳۸۹
وزارت ورزش و جوانان۱۳۹۰اکنون

پیش از انقلاب، مالک باشگاه «شرکت سهامی سی‌آرسی» (بخش خصوصی) بود. در شرکت سی‌آرسی به جز علی عبده، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم از سهامداران عمده بودند.[۲۰][۲۱][۲۳] پس از انقلاب، اموال باشگاه مصادره شد[۳۷] و تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و سازمان تربیت بدنی رفت. (دهه ۱۳۶۰)[۲۰][۲۴] از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶، باشگاه تحت مدیریت وزارت معادن و فلزات بود و از لحاظ منابع مالی دگرگون شد.[۲۴] پرسپولیس از سال ۱۳۷۶ تحت تملک سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.[۲۴] در دی ۱۳۸۹، با مصوبه مجلس شورای اسلامی وظایف سازمان تربیت بدنی رسماً به وزارت ورزش و جوانان ایران محول شد و با چند ماه تاخیر،[۱۳۰] پرسپولیس تحت نظر این وزارتخانه قرار گرفت.[۱۳۱]

اختلاف حقوقی بر سر برند پرسپولیس

بنابر نوشته سالنامه و فرهنگ رسمی باشگاه چاپ سال ۱۳۸۶، با پایان دوران زمامداری وزارت معادن بر باشگاه، اختلاف و بحران مالی–مدیریتی ایجاد شد و میان سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ یک «جنگ سهام آغاز شد که با پیروزی سازمان تربیت بدنی با پایان رسید.»[۲۴]

ماجرا از این قرار بود بنیاد مستضعفان در اداره باشگاه ناتوان بود و آن را به تربیت بدنی واگذار کرد و تربیت بدنی نیز قرار بود باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کند. در راستای این اقدام؛ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۰، شرکتی با نام «شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص» با شماره ۸۳۳۳۲ به ثبت رسید.[۱۳۲] (سهام‌داران: سازمان تربیت بدنی به نمایندگی عباس انصاری‌فرد ۵۰٫۵٪، اسماعیل وفایی ۴۹٪ و مهدی منظرموعود ۰٫۵٪) اما در ۲۷ بهمن، امتیاز باشگاه به جای شرکت پرسپولیس، به «موسسه فرهنگی ورزشی پیروزی» انتقال یافت. سازمان تربیت بدنی این شرکت را به حسین محلوجی، امیر عابدینی و عباس انصاری‌فرد هبه داد. (در سال ۱۳۸۰ سهام از آنان گرفته‌شد)[۱۳۳] پس از این مدت عابدینی نیز به مالکان شرکت پرسپولیس اضافه شد.[۱۳۴] (یعنی عابدینی هم در شرکت پرسپولیس و هم در شرکت پیروزی سهام‌دار شده‌بود.)

مالکان شرکت پرسپولیس خود را «مالک اصلی» باشگاه می‌دانستند[۱۳۵] و به دادگاه شکایت کردند، اما دادگاه در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۸۰ رأی به مالکیت سازمان تربیت بدنی داد. دادگاه تجدیدنظر نیز در تاریخ ۸ تیر ۱۳۸۳ این رأی را تائید کرد.[۱۳۶] سرانجام در مرداد ۱۳۹۰؛ در پی دعوی باشگاه علیه شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص، قاضی شعبه ششم دادگاه عمومی مجتمع قضایی شهید بهشتی رای قطعی به تعلق برند پرسپولیس به باشگاه، و حذف نام پرسپولیس از شرکت پرسپولیس سهامی خاص داد.[۱۳۷]

خ

tanha بازدید : 69 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مربیان

کادر فنی کنونی

از تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۰[نیازمند منبع]
پرچم ایران حمید استیلیسرمربی
پرچم آلمان رالف سومدیکدستیار اول
پرچم ایران محسن عاشوریمربی
پرچم ایران سعید عزیزیانمربی دروازه‌بان‌ها
پرچم صربستان سردان گمالوویچمربی بدنسازی
پرچم ایران محمود خوردبینسرپرست
پرچم ایران بهتاش بخشیپزشک
پرچم ایران وجیه‌الله چشمه‌سریپزشک

مربیان اخیر

مربیان برجسته پیشین

نامدورانجام‌ها
کشوریآسیاییجمع
لیگحذفیدیگر
جام‌ها
برندگان
جام
پرچم انگلستان آلن راجرز
۱۳۵۳-۱۳۵۰
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایران بیوک وطنخواه
۱۳۵۴
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی پروین
۱۳۷۲-۱۳۶۰
۱۳۸۲-۱۳۷۷
۱۳۸۴
۳
۳
۹
۱
۱۶
پرچم کرواسی استانکو پاکلپوویچ
۱۳۷۶-۱۳۷۴
۲
۰
۰
۰
۲
پرچم ایرانپرچم ایالات متحده آمریکا افشین قطبی
۱۳۸۷-۱۳۸۶
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران علی دایی
۱۳۸۸–۱۳۹۰
۰
۲
۰
۰
۲

دست‌آوردها

کشوری

آسیایی

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال پرسپولیس در آسیا

مسائل اقتصادی و حقوقی

درآمدزایی

باشگاه‌های فوتبال ایران، از جمله پرسپولیس در درآمدزایی حرفه‌ای نیستند.[۱۱۲] هم‌اکنون بیشتر منابع مالی باشگاه پرسپولیس توسط مالک باشگاه، سازمان تربیت بدنی تامین می‌شود.[۱۱۳] کمک‌های بلاعوض هواداران ثروتمند،[۲۴][۱۱۴] فروش بازیکن،[۲۴] بازی‌های بین‌المللی[۲۴][۱۱۵] و حامیان مالی[۲۴] از دیگر منابع مالی مهم باشگاه هستند. پرسپولیس همچنین توانسته به عنوان نخستین باشگاه ایرانی بابت حق‌پخش تلویزیونی[۱۱۶] و فروش فیلم[۶۲] درآمدزایی کند. با این وجود تلاش‌های باشگاه برای درآمدزایی از فروش بلیت (که از مهمترین منابع درآمد باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای است)[۱۱۲] تاکنون بی‌نتیجه مانده‌است.[۱۱۷]

وب‌گاه گل در گزارشی تحلیلی از تاثیر بحران اقتصادی جهان بر فوتبال کشورهای مختلف، به دلیل دولتی بودن این باشگاه وقوع این بحران را بر مسائل مالی آن کاملاً بی‌تاثیر دانسته‌است.[۱۱۸]

حامیان مالی

هم‌اکنون شهرداری تهران، جهان پروفیل پارس و هواپیمایی آسمان حامیان مالی باشگاه هستند.[۱۱۹][۱۲۰] شرکت اول‌اشپورت نیز تامین لباس‎های این باشگاه را بر عهده دارد.[۱۲۱]

بر اساس پژوهشی که دو عضو هیئت علمی و یک دانشجوی دانشکده مدیریت و کارآفرینی دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۸ با عنوان «بررسی اثربخشی حمایت های مالی ورزشی در میان هواداران ورزش فوتبال در ایران» انجام دادند؛ میزان علاقه‌مندی شرکت‌ها به حمایت مالی از این باشگاه در سالیان گذشته سیر صعودی داشته‌است، اگرچه بیشتر حامیان به نتایج دلخواه خود از تبلیغ رو پیراهن این تیم نرسیده‎اند، مدت حمایت مالی این شرکت‌ها معمولاً کوتاه بوده‌است.[۱۲۲] حامیانی که مدت بیشتری نامشان روی پیراهن تیم درج شده، بیشتر در ذهن هواداران ماندگار بوده‎اند. در پرسشنامه‎ای که از پرسش‎شوندگان می‎پرسد «اولین حامی مالی که به نظرتان می‎رسد چیست؟»، نام آیوا که بیش از یک دهه پیش حامی مالی این تیم بوده، از ماری براون که در زمان انجام پژوهش حامی مالی باشگاه بوده‎است، بیشتر ذکر شده‎است.[۱۲۲]

دارایی‌ها

باشگاه پرسپولیس مالک یک ساختمان ۵ طبقه در خیابان شیخ‌بهایی تهران است. این ساختمان در زمین اهدایی فدراسیون فوتبال ایران ساخته‌شده و دفتر باشگاه است.[۱۲۳] در سال ۱۳۸۷ قرار بود موزه پرسپولیس در این مکان راه‌اندازی شود.[۱۲۴]

در تیر ۱۳۸۸، سازمان تربیت بدنی با پرداخت ۲ میلیارد تومان ۱٪ از سهام بانک تات را برای باشگاه پرسپولیس خرید.[۱۲۵] نعمت‌الله شهبازی نویسنده روزنامه گل این کار را سودآور، مفید، و آغازی برای استقلال مالی باشگاه دانسته‌است.[۱۲۶]

بنا بر اعلام وب‌گاه رسمی، این باشگاه یک کلینیک پزشکی با نام «بیمارستان پرسپولیس» در خیابان گاندی تهران دارد که در خرداد ۱۳۸۹ آغاز به کار خواهد کرد.[۱۲۷][۱۲۸] در سال ۱۳۸۴ نیز خبری درباره خرید ورزشگاه و راه‌اندازی شرکت هواپیمایی توسط باشگاه منتشر شده‌بود که انجام نگرفت.[۱۲۹]

این باشگاه پیشتر مالک ورزشگاه راه‌آهن[۳۴] و مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران[۳۷] نیز بوده‌است.

مالکیت

مالکان باشگاه پرسپولیس
مالکدوران مالکیت
ازتا
شرکت سهامی سی‌آرسی۱۳۴۲۱۳۵۷
سازمان تربیت بدنی۱۳۵۸۱۳۶۵
بنیاد مستضعفان۱۳۶۵بهمن ۱۳۶۵
سازمان تربیت بدنی۱۳۶۵۱۳۷۲
وزارت فلزات و معادن۱۳۷۲۱۳۷۶
سازمان تربیت بدنی۱۳۷۶۱۳۸۹
وزارت ورزش و جوانان۱۳۹۰اکنون

پیش از انقلاب، مالک باشگاه «شرکت سهامی سی‌آرسی» (بخش خصوصی) بود. در شرکت سی‌آرسی به جز علی عبده، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم از سهامداران عمده بودند.[۲۰][۲۱][۲۳] پس از انقلاب، اموال باشگاه مصادره شد[۳۷] و تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و سازمان تربیت بدنی رفت. (دهه ۱۳۶۰)[۲۰][۲۴] از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶، باشگاه تحت مدیریت وزارت معادن و فلزات بود و از لحاظ منابع مالی دگرگون شد.[۲۴] پرسپولیس از سال ۱۳۷۶ تحت تملک سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.[۲۴] در دی ۱۳۸۹، با مصوبه مجلس شورای اسلامی وظایف سازمان تربیت بدنی رسماً به وزارت ورزش و جوانان ایران محول شد و با چند ماه تاخیر،[۱۳۰] پرسپولیس تحت نظر این وزارتخانه قرار گرفت.[۱۳۱]

اختلاف حقوقی بر سر برند پرسپولیس

بنابر نوشته سالنامه و فرهنگ رسمی باشگاه چاپ سال ۱۳۸۶، با پایان دوران زمامداری وزارت معادن بر باشگاه، اختلاف و بحران مالی–مدیریتی ایجاد شد و میان سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ یک «جنگ سهام آغاز شد که با پیروزی سازمان تربیت بدنی با پایان رسید.»[۲۴]

ماجرا از این قرار بود بنیاد مستضعفان در اداره باشگاه ناتوان بود و آن را به تربیت بدنی واگذار کرد و تربیت بدنی نیز قرار بود باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کند. در راستای این اقدام؛ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۰، شرکتی با نام «شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص» با شماره ۸۳۳۳۲ به ثبت رسید.[۱۳۲] (سهام‌داران: سازمان تربیت بدنی به نمایندگی عباس انصاری‌فرد ۵۰٫۵٪، اسماعیل وفایی ۴۹٪ و مهدی منظرموعود ۰٫۵٪) اما در ۲۷ بهمن، امتیاز باشگاه به جای شرکت پرسپولیس، به «موسسه فرهنگی ورزشی پیروزی» انتقال یافت. سازمان تربیت بدنی این شرکت را به حسین محلوجی، امیر عابدینی و عباس انصاری‌فرد هبه داد. (در سال ۱۳۸۰ سهام از آنان گرفته‌شد)[۱۳۳] پس از این مدت عابدینی نیز به مالکان شرکت پرسپولیس اضافه شد.[۱۳۴] (یعنی عابدینی هم در شرکت پرسپولیس و هم در شرکت پیروزی سهام‌دار شده‌بود.)

مالکان شرکت پرسپولیس خود را «مالک اصلی» باشگاه می‌دانستند[۱۳۵] و به دادگاه شکایت کردند، اما دادگاه در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۸۰ رأی به مالکیت سازمان تربیت بدنی داد. دادگاه تجدیدنظر نیز در تاریخ ۸ تیر ۱۳۸۳ این رأی را تائید کرد.[۱۳۶] سرانجام در مرداد ۱۳۹۰؛ در پی دعوی باشگاه علیه شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص، قاضی شعبه ششم دادگاه عمومی مجتمع قضایی شهید بهشتی رای قطعی به تعلق برند پرسپولیس به باشگاه، و حذف نام پرسپولیس از شرکت پرسپولیس سهامی خاص داد.[۱۳۷]

خ

tanha بازدید : 99 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مار و ترین‌ها

فصل‌های اخیر

رتبه‌های پایان فصل پرسپولیس در لیگ فوتبال ایران

جدول زیر عملکرد کلی پرسپولیس در هفت سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصلرتبهجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۱۳۸۳-۸۴۴ام
۱/۸ پایانی
راه نیافت
۱۳۸۴-۸۵۹ام
نایب قهرمان
۱۳۸۵-۸۶۳وم
نیمه پایانی
۱۳۸۶-۸۷۱ام
۱/۸ پایانی
۱۳۸۷-۸۸۵ام
۱/۴ پایانی
۱/۱۶ پایانی
۱۳۸۸-۸۹۴ام
قهرمان
راه نیافت
۱۳۸۹-۹۰۴ام
قهرمان
دور گروهی

تیم‌های دیگر

تیم‌های پایه

پرسپولیس در رده‌های سنی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان تیم دارد.[۲۴][۹۲]

تیم دوم

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از انقلاب «تیم آماتورها» داشت. در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱، پرسپولیس رسماً با تیم آماتورهایش در جام شرکت کرد.[۳۳] مهدی عسگرخانی، دروازبان آماتورهای پرسپولیس برجسته‌ترین بازیکن آن تیم بود که بعداً به تیم اصلی رسید، به ابومسلم فروخته‌شد و به تیم ملی ایران نیز دعوت شد.[۲۴]

پس از انقلاب

در روز ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل آن زمان پرسپولیس با مدیرعامل باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار توافقنامه‌ای امضا کرد که بنابر آن، تیم فوتبال سرخپوشان تیم دوم پرسپولیس می‌شد.[۲۴][۹۳] پس از پایان آن فصل بهادر عبدی[۹۴] و فرهاد خیرخواه،[۹۵] (آقای‌گل دسته یک) که در سرخپوشان بازی می‌کردند به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطهٔ دو باشگاه کمرنگ شد و باشگاه پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد.[۹۶] در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان به باشگاه دیهیم اهواز واگذار شد.[۹۷] پس از آن پرسپولیس تا حدود یک سال تیم دومی نداشت،[۹۸] اما در آبان ۱۳۸۸ «تیم ب پرسپولیس» راه‌اندازی شد.[۹۹][۱۰۰]

تیم زنان

پرسپولیس پیش از انقلاب تیم زنان داشت. آن‌ها پس از تاج و به همراه دیهیم و عقاب از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بودند.[۱۰۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۱۰۲] در اواخر همان سال، پرسپولیس امتیاز تیم زنان پیکان را در اختیار گرفت و در لیگ شرکت کرد.[۱۰۳] در فروردین ۱۳۸۸ تیم فوتسال زنان پرسپولیس به مقام سوم غرب آسیا رسید.[۱۰۴]

بازیکنان

بازیکنان کنونی

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال پرسپولیس در فصل ۹۱-۱۳۹۰

باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۲ بازیکن بزرگسال، ۵ بازیکن زیر ۲۳ سال، ۹ بازیکن زیر ۲۰ سال و ۴ بازیکن خارجی (یک آسیایی) استفاده کنند.[۱۰۵] فهرست زیر بازیکنان کنونی پرسپولیس را نشان می‌دهد. بازیکنانی که سهمیه زیر ۲۳ سال یا زیر ۲۰ سال هستند، با ستاره (*) مشخص شده‌اند.

از تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۹[۱۰۶]
شماره
نقشبازیکن
۱پرچم ایراندروازه‌بانعلیرضا حقیقی*
۲پرچم ایرانمدافععلیرضا محمد
۴پرچم ایرانمدافعمجتبی شیری
۶پرچم ایرانمدافعمحمد نصرتی
۷پرچم ایرانهافبکحمیدرضا علی‌عسگری*
۸پرچم ایرانهافبکعلی کریمی
۹پرچم ایرانهافبکمازیار زارع
۱۰پرچم ایرانمهاجمغلامرضا رضایی
۱۱پرچم ایرانهافبکحسین بادامکی
۱۲پرچم ایراندروازه‌بانمسعود داستانی*
۱۳پرچم ایرانمدافعشیث رضایی
۱۴پرچم ایرانهافبکمحمد نوری
۱۵پرچم ایرانهافبکسامان آقازمانی*
۱۶پرچم ایرانهافبکمحمد منصوری
۱۷پرچم ایرانهافبکجواد کاظمیان

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم ایرانمدافعابراهیم شکوری
۲۰پرچم ایرانمدافععلیرضا نورمحمدی
۲۱پرچم ایرانمهاجموحید هاشمیان
۲۲پرچم ایراندروازه‌بانمیثاق معمارزاده
۲۳پرچم ایرانهافبکامیرحسین فشنگچی
۲۴پرچم ایرانمهاجمهادی نوروزی
۲۷پرچم ایرانهافبکروح‌الله سیف‌اللهی*
۲۹پرچم ایرانمدافعکامران تجری*
۳۰پرچم بورکینافاسومدافعمامادو تال
۳۱پرچم ایراندروازه‌بانبنیامین محمودی*
۳۲پرچم ایرانهافبکرضاحمزه‌پور*
۳۳پرچم ایرانمهاجممهرداد اولادی
۳۷پرچم ایرانمدافععلی ابراهیمی*
پرچم ایرانهافبکمحمدمهدی الهایی*

بازیکنان برجسته و بازیکنان پیشین

همچنین ببینید: فهرست بازیکنان خارجی باشگاه فوتبال پرسپولیس

برای دیدن نام بازیکنان پیشین باشگاه، رده:بازیکنان باشگاه پرسپولیس را ببینید.

کاپیتان‌ها

#نامدوران بازی در
پرسپولیس
دوران کاپیتانیشماره
پیراهن
۱پرچم ایران حمید جاسمیان۱۳۴۹-۱۳۴۶۱۳۴۹-۱۳۴۶۵
۲پرچم ایران بیوک وطنخواه۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۱-۱۳۵۰۶
۳پرچم ایران همایون بهزادی۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۳-۱۳۵۱۱۰
۴پرچم ایران جعفر کاشانی۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۳۴
۵پرچم ایران ابراهیم آشتیانی۱۳۵۵-۱۳۴۶۱۳۵۴-۱۳۵۳۲
۶پرچم ایرانپرچم ایران علی پروین۱۳۶۷-۱۳۴۹۱۳۶۹-۱۳۵۴۷
۷پرچم ایران محمد پنجعلی۱۳۷۳-۱۳۵۵۱۳۷۱-۱۳۶۷۵
۸پرچم ایران فرشاد پیوس۱۳۶۷-۱۳۶۴
۱۳۷۷-۱۳۶۸
۱۳۷۵-۱۳۷۱۱۷
۹پرچم ایران مجتبی محرمی۱۳۷۶-۱۳۶۷۱۳۷۵۸
۱۰پرچم ایران احمدرضا عابدزاده۱۳۷۹-۱۳۷۳۱۳۷۹-۱۳۷۵۱
۱۱پرچم ایران افشین پیروانی۱۳۸۳-۱۳۷۲۱۳۸۲-۱۳۷۹۵
۱۲پرچم ایران علی دایی۱۳۷۵-۱۳۷۳
۱۳۸۲-۱۳۸۳
۱۳۸۳-۱۳۸۲۱۰
۱۳پرچم ایران کریم باقری۱۳۷۶-۱۳۷۵
۱۳۸۱-۱۳۸۹
۱۳۸۳-۱۳۸۹۶
۱۴پرچم ایران سپهر حیدری
۱۳۸۶-۱۳۹۰

۱۳۸۹-۱۳۹۰
۳
۱۵پرچم ایران علی کریمی
۱۳۷۷-۱۳۸۰
۱۳۸۷-۱۳۸۸
۱۳۹۰-

۱۳۹۰-
۸
یادکرد[۲۰
tanha بازدید : 93 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مار و ترین‌ها

فصل‌های اخیر

رتبه‌های پایان فصل پرسپولیس در لیگ فوتبال ایران

جدول زیر عملکرد کلی پرسپولیس در هفت سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصلرتبهجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۱۳۸۳-۸۴۴ام
۱/۸ پایانی
راه نیافت
۱۳۸۴-۸۵۹ام
نایب قهرمان
۱۳۸۵-۸۶۳وم
نیمه پایانی
۱۳۸۶-۸۷۱ام
۱/۸ پایانی
۱۳۸۷-۸۸۵ام
۱/۴ پایانی
۱/۱۶ پایانی
۱۳۸۸-۸۹۴ام
قهرمان
راه نیافت
۱۳۸۹-۹۰۴ام
قهرمان
دور گروهی

تیم‌های دیگر

تیم‌های پایه

پرسپولیس در رده‌های سنی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان تیم دارد.[۲۴][۹۲]

تیم دوم

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از انقلاب «تیم آماتورها» داشت. در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱، پرسپولیس رسماً با تیم آماتورهایش در جام شرکت کرد.[۳۳] مهدی عسگرخانی، دروازبان آماتورهای پرسپولیس برجسته‌ترین بازیکن آن تیم بود که بعداً به تیم اصلی رسید، به ابومسلم فروخته‌شد و به تیم ملی ایران نیز دعوت شد.[۲۴]

پس از انقلاب

در روز ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل آن زمان پرسپولیس با مدیرعامل باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار توافقنامه‌ای امضا کرد که بنابر آن، تیم فوتبال سرخپوشان تیم دوم پرسپولیس می‌شد.[۲۴][۹۳] پس از پایان آن فصل بهادر عبدی[۹۴] و فرهاد خیرخواه،[۹۵] (آقای‌گل دسته یک) که در سرخپوشان بازی می‌کردند به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطهٔ دو باشگاه کمرنگ شد و باشگاه پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد.[۹۶] در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان به باشگاه دیهیم اهواز واگذار شد.[۹۷] پس از آن پرسپولیس تا حدود یک سال تیم دومی نداشت،[۹۸] اما در آبان ۱۳۸۸ «تیم ب پرسپولیس» راه‌اندازی شد.[۹۹][۱۰۰]

تیم زنان

پرسپولیس پیش از انقلاب تیم زنان داشت. آن‌ها پس از تاج و به همراه دیهیم و عقاب از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بودند.[۱۰۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۱۰۲] در اواخر همان سال، پرسپولیس امتیاز تیم زنان پیکان را در اختیار گرفت و در لیگ شرکت کرد.[۱۰۳] در فروردین ۱۳۸۸ تیم فوتسال زنان پرسپولیس به مقام سوم غرب آسیا رسید.[۱۰۴]

بازیکنان

بازیکنان کنونی

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال پرسپولیس در فصل ۹۱-۱۳۹۰

باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۲ بازیکن بزرگسال، ۵ بازیکن زیر ۲۳ سال، ۹ بازیکن زیر ۲۰ سال و ۴ بازیکن خارجی (یک آسیایی) استفاده کنند.[۱۰۵] فهرست زیر بازیکنان کنونی پرسپولیس را نشان می‌دهد. بازیکنانی که سهمیه زیر ۲۳ سال یا زیر ۲۰ سال هستند، با ستاره (*) مشخص شده‌اند.

از تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۹[۱۰۶]
شماره
نقشبازیکن
۱پرچم ایراندروازه‌بانعلیرضا حقیقی*
۲پرچم ایرانمدافععلیرضا محمد
۴پرچم ایرانمدافعمجتبی شیری
۶پرچم ایرانمدافعمحمد نصرتی
۷پرچم ایرانهافبکحمیدرضا علی‌عسگری*
۸پرچم ایرانهافبکعلی کریمی
۹پرچم ایرانهافبکمازیار زارع
۱۰پرچم ایرانمهاجمغلامرضا رضایی
۱۱پرچم ایرانهافبکحسین بادامکی
۱۲پرچم ایراندروازه‌بانمسعود داستانی*
۱۳پرچم ایرانمدافعشیث رضایی
۱۴پرچم ایرانهافبکمحمد نوری
۱۵پرچم ایرانهافبکسامان آقازمانی*
۱۶پرچم ایرانهافبکمحمد منصوری
۱۷پرچم ایرانهافبکجواد کاظمیان

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم ایرانمدافعابراهیم شکوری
۲۰پرچم ایرانمدافععلیرضا نورمحمدی
۲۱پرچم ایرانمهاجموحید هاشمیان
۲۲پرچم ایراندروازه‌بانمیثاق معمارزاده
۲۳پرچم ایرانهافبکامیرحسین فشنگچی
۲۴پرچم ایرانمهاجمهادی نوروزی
۲۷پرچم ایرانهافبکروح‌الله سیف‌اللهی*
۲۹پرچم ایرانمدافعکامران تجری*
۳۰پرچم بورکینافاسومدافعمامادو تال
۳۱پرچم ایراندروازه‌بانبنیامین محمودی*
۳۲پرچم ایرانهافبکرضاحمزه‌پور*
۳۳پرچم ایرانمهاجممهرداد اولادی
۳۷پرچم ایرانمدافععلی ابراهیمی*
پرچم ایرانهافبکمحمدمهدی الهایی*

بازیکنان برجسته و بازیکنان پیشین

همچنین ببینید: فهرست بازیکنان خارجی باشگاه فوتبال پرسپولیس

برای دیدن نام بازیکنان پیشین باشگاه، رده:بازیکنان باشگاه پرسپولیس را ببینید.

کاپیتان‌ها

#نامدوران بازی در
پرسپولیس
دوران کاپیتانیشماره
پیراهن
۱پرچم ایران حمید جاسمیان۱۳۴۹-۱۳۴۶۱۳۴۹-۱۳۴۶۵
۲پرچم ایران بیوک وطنخواه۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۱-۱۳۵۰۶
۳پرچم ایران همایون بهزادی۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۳-۱۳۵۱۱۰
۴پرچم ایران جعفر کاشانی۱۳۵۳-۱۳۴۶۱۳۵۳۴
۵پرچم ایران ابراهیم آشتیانی۱۳۵۵-۱۳۴۶۱۳۵۴-۱۳۵۳۲
۶پرچم ایرانپرچم ایران علی پروین۱۳۶۷-۱۳۴۹۱۳۶۹-۱۳۵۴۷
۷پرچم ایران محمد پنجعلی۱۳۷۳-۱۳۵۵۱۳۷۱-۱۳۶۷۵
۸پرچم ایران فرشاد پیوس۱۳۶۷-۱۳۶۴
۱۳۷۷-۱۳۶۸
۱۳۷۵-۱۳۷۱۱۷
۹پرچم ایران مجتبی محرمی۱۳۷۶-۱۳۶۷۱۳۷۵۸
۱۰پرچم ایران احمدرضا عابدزاده۱۳۷۹-۱۳۷۳۱۳۷۹-۱۳۷۵۱
۱۱پرچم ایران افشین پیروانی۱۳۸۳-۱۳۷۲۱۳۸۲-۱۳۷۹۵
۱۲پرچم ایران علی دایی۱۳۷۵-۱۳۷۳
۱۳۸۲-۱۳۸۳
۱۳۸۳-۱۳۸۲۱۰
۱۳پرچم ایران کریم باقری۱۳۷۶-۱۳۷۵
۱۳۸۱-۱۳۸۹
۱۳۸۳-۱۳۸۹۶
۱۴پرچم ایران سپهر حیدری
۱۳۸۶-۱۳۹۰

۱۳۸۹-۱۳۹۰
۳
۱۵پرچم ایران علی کریمی
۱۳۷۷-۱۳۸۰
۱۳۸۷-۱۳۸۸
۱۳۹۰-

۱۳۹۰-
۸
یادکرد[۲۰
tanha بازدید : 86 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مین تمرین

پیش از انقلاب، زمین‌های تمرین پرسپولیس ورزشگاه آپادانا[۳۴] و بولینگ عبده[۳۷] بود. وقتی بولینگ عبده مصادره شد پرسپولیس در تپه‌های داوودیه تمرین می‌کرد.[۳۷]

در سالیان اخیر، تمرینات تیم اصلی بیشتر در ورزشگاه کارگران انجام می‌شد.[۷۵] در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در شهرک اکباتان بازگشت.[۷۶][۷۷] هم‌اکنون تیم اصلی پرسپولیس در «مجموعه ورزشی خیریه عمل» تمرین می‌کند.[۷۸] تیم‌های پایهٔ نیز در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین و بازی می‌کنند.[۲۴][۷۹]

هواداران و هماوردان

هواداران

هجوم هواداران پرسپولیس به زمین چمن ورزشگاه آزادی پس از قهرمانی در لیگ برتر ۸۷-۸۶

پرسپولیس باشگاه پرهواداری است.[۱۹][۸] بر پایه نظرسنجی های انجام شده باشگاه پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران معرفی شده است.[۸۰] و بنا بر اعلام وبگاه رسمی، باشگاه برای هوادارنش ارزش بسیاری قائل است.[۸۱] با این که باشگاه پرسپولیس در تهران قرار دارد، در سراسر ایران هوادار دارد و در بازی‌های خارج از خانه نیز عده زیادی برای تشویق آن‌ها به ورزشگاه می‌روند.[۱۹][۸] این باشگاه در افغانستان[۸۲] و امارات متحده عربی[۸۳] نیز هوادارانی دارد. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر می‌نویسد: «پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار به عنوان محبوب‌ترین باشگاه آسیا شناخته می‌شود.»[۸] بنا بر نوشته همشهری‌آنلاین، کنفدراسیون فوتبال آسیا در فهرستی پرسپولیس را بالاتر از الهلال عربستان و دالیان چین پرهوادارترین باشگاه آسیا معرفی کرده‌بود.[۱۳] همچنین، این باشگاه رکورد پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیا را با ۹۵٫۲۲۵ نفر تماشاگر در سال ۲۰۰۹ و در بازی با بنیادکار ازبکستان، در اختیار دارد.[۸۴]

هماوردان

استقلال تهران

نوشتار اصلی: شهرآورد تهران
ورزشگاه آزادی در جریان ۵۸امین شهرآورد تهران، ۷ اسفند ۱۳۸۳

بازی میان پرسپولیس و استقلال، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۸] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۸۵] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۸۶] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۸][۸۷] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۸] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۸۷][۸۸] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۸۹]

سپاهان اصفهان

با این که پرسپولیس و سپاهان هر دو از باشگاه فوتبال شاهین به وجود آمدند، در گذشته بازی این دو هماوردی محسوب نمی‌شد. با آغاز جام خلیج فارس و قهرمانی باشگاه‌های اصفهانی در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی باشگاه‌های اصفهان و تهران افزوده‌شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ و لیگ برتر ۸۷-۱۳۸۶، این حساسیت و اهمیت دوچندان شد، به گونه‌ای که هم‌اکنون این هماوردی از مهمترین بازی‌های دو باشگاه در هر فصل است

tanha بازدید : 51 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مین تمرین

پیش از انقلاب، زمین‌های تمرین پرسپولیس ورزشگاه آپادانا[۳۴] و بولینگ عبده[۳۷] بود. وقتی بولینگ عبده مصادره شد پرسپولیس در تپه‌های داوودیه تمرین می‌کرد.[۳۷]

در سالیان اخیر، تمرینات تیم اصلی بیشتر در ورزشگاه کارگران انجام می‌شد.[۷۵] در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در شهرک اکباتان بازگشت.[۷۶][۷۷] هم‌اکنون تیم اصلی پرسپولیس در «مجموعه ورزشی خیریه عمل» تمرین می‌کند.[۷۸] تیم‌های پایهٔ نیز در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین و بازی می‌کنند.[۲۴][۷۹]

هواداران و هماوردان

هواداران

هجوم هواداران پرسپولیس به زمین چمن ورزشگاه آزادی پس از قهرمانی در لیگ برتر ۸۷-۸۶

پرسپولیس باشگاه پرهواداری است.[۱۹][۸] بر پایه نظرسنجی های انجام شده باشگاه پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران معرفی شده است.[۸۰] و بنا بر اعلام وبگاه رسمی، باشگاه برای هوادارنش ارزش بسیاری قائل است.[۸۱] با این که باشگاه پرسپولیس در تهران قرار دارد، در سراسر ایران هوادار دارد و در بازی‌های خارج از خانه نیز عده زیادی برای تشویق آن‌ها به ورزشگاه می‌روند.[۱۹][۸] این باشگاه در افغانستان[۸۲] و امارات متحده عربی[۸۳] نیز هوادارانی دارد. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر می‌نویسد: «پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار به عنوان محبوب‌ترین باشگاه آسیا شناخته می‌شود.»[۸] بنا بر نوشته همشهری‌آنلاین، کنفدراسیون فوتبال آسیا در فهرستی پرسپولیس را بالاتر از الهلال عربستان و دالیان چین پرهوادارترین باشگاه آسیا معرفی کرده‌بود.[۱۳] همچنین، این باشگاه رکورد پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیا را با ۹۵٫۲۲۵ نفر تماشاگر در سال ۲۰۰۹ و در بازی با بنیادکار ازبکستان، در اختیار دارد.[۸۴]

هماوردان

استقلال تهران

نوشتار اصلی: شهرآورد تهران
ورزشگاه آزادی در جریان ۵۸امین شهرآورد تهران، ۷ اسفند ۱۳۸۳

بازی میان پرسپولیس و استقلال، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۸] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۸۵] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۸۶] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۸][۸۷] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۸] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۸۷][۸۸] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۸۹]

سپاهان اصفهان

با این که پرسپولیس و سپاهان هر دو از باشگاه فوتبال شاهین به وجود آمدند، در گذشته بازی این دو هماوردی محسوب نمی‌شد. با آغاز جام خلیج فارس و قهرمانی باشگاه‌های اصفهانی در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی باشگاه‌های اصفهان و تهران افزوده‌شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ و لیگ برتر ۸۷-۱۳۸۶، این حساسیت و اهمیت دوچندان شد، به گونه‌ای که هم‌اکنون این هماوردی از مهمترین بازی‌های دو باشگاه در هر فصل است

tanha بازدید : 60 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پرسپولیس در فرهنگ عامه و رسانه‌ها

پرسپولیس به عنوان یک باشگاه فوتبال، کاملاً در میان مردم ایران شناخته‌شده‌است.[۱۹] عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر در این باره می‌نویسد: «نخستین پرسشی که هواداران فوتبال در ایران از یکدیگر می‌پرسند این است که قرمز هستی یا آبی؟»[۸] رسانه‌های ایران به شدت اخبار این باشگاه را پوشش می‌دهند و «حاشیه»های زیادی پیرامون افراد حاضر در باشگاه است.[۵۶] افکار عمومی ایران امروز نیز همانند دیگر جوامع،[۵۶][۵۷] تحت تاثیر این رسانه‌های ورزشی قرار دارند.[۵۸][۵۹] در چند سال اخیر بیش از ۵۰ وبگاه در فضای اینترنت با نام پرسپولیس وجودداشته‌است. برخی از این وبگا‌های هواداری و خبری، خود را «سایت کانون هواداران پرسپولیس» و یا «سایتی رسمی» معرفی می‎کنند. دسته‎ای از این وبگاه‌ها که خط مشی حمایتی یا مخالفتی با گروه یا اشخاص خاصی دارند، منتسب به لیدرها و افراد نزدیک به اشخاص مرتبط با باشگاه دانسته می‎شوند.[۶۰]

در پی پوشش گسترده اخبار باشگاه و شعارهای خاص روی سکوهای ورزشگاه،[۶۱] در سال‌های اخیر امنیت شغلی مدیران عامل و مربیان این باشگاه همواره در خطر قرار داشته‌است.[۵۶] جان دیوردن، نویسنده وب‌گاه گل در گزارشی با نام «تردید آسیا: آیا مربیگری پرسپولیس بزرگترین و دشوارترین کار در فوتبال آسیا است؟»، جو رسانه‌ها را «جانوری ترسناک» و مربیگری این تیم را «شغلی پرفشار» توصیف می‌کند.[۵۶]

در فصل ۸۷-۱۳۸۶ که به قهرمانی پرسپولیس در جام خلیج فارس منتهی شد، فیلم مستندی با نام مردان پرسپولیس درباره این باشگاه ساخته‌شد. قرار بود قسمت دوم این فیلم در سال بعد ساخته شود که با مخالفت داریوش مصطفوی، مدیرعامل آن زمان پرسپولیس این فیلم ساخته‌نشد.[۶۲] سانسور و کیفیت پائین ساخت این فیلم با انتقادهایی همراه بود.[۶۳]

همچنین در دهه‌های ۱۳۴۰، (عزیز اصلی) ۱۳۵۰ (محراب شاهرخی) و ۱۳۷۰ (احمدرضا عابدزاده، علی پروین، حمید استیلی و افشین پیروانی) نیز شماری از بازیکنان این باشگاه در فیلم‌های سینمای ایران به بازیگری پرداختند.[۶۴]

در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس به عنوان نخستین باشگاه ایرانی ساخت سرود رسمی‌اش را با همکاری داریوش خواجه‌نوری، خواننده و گیتاریست ایرانی آغاز کرد.[۶۵] این ترانه «آهنگ سرخ» نام دارد و بازیکنان سابق باشگاه آن را خوانده‎اند.[۶۶] پیش از این نیز خوانندگانی مانند فرزین برای پرسپولیس خوانده‌بودند.[۶۵] قاسم افشار نیز در دهه ۷۰ آلبومی با نام «قرمزته» منتشر کرده‌بود.[۶۷]

پرسپولیس و سیاست

در دوران پهلوی

پیش‎زمینه‎ها (پیش از ۱۳۴۷)

پیش از شکل‎گیری پرسپولیس، خاستگاه آن یعنی شاهین درگیر جریانات سیاسی شده‎بود و سیاست میراث پرسپولیس از شاهین بود.[۲۳] مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضدشاهنشاهی می‌دانستند[۲۳] و اکثر هواداران شاهین از مخافان بودند.[۶۸] جریانات سیاسی و نفوذ پرویز خسروانی باعث انحلال شاهین شد.[۲۳][۱۸]

رابطه پرسپولیس و دربار (۱۳۵۷-۱۳۴۷)

پس از انحلال شاهین، هوادارانش به جهت حضور بازیکنان شاهین در پرسپولیس، از سال ۱۳۴۷ به این تیم گرویدند و تا سال ۱۳۵۷، سکوهای پرسپولیس، کمابیش جایگاه مخالفان شاه محسوب می‎شد.[۲۳] تاج که نماد حکومت شاهنشاهی محسوب می‎شد[۲۳] نیز در تقابل و رقابت با این پرسپولیس قرار گرفت.[۱۸]

یه جز علی عبده، محمد خاتم، فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و فاطمه پهلوی، عضوی از خانواده سلطنتی ایران نیز به پرسپولیس نزدیک بودند و کماکان رابطه خوبی با پرویز خسروانی نداشتند.[۲۳] بنابراین پرسپولیس جایگاه مناسبی برای مخالفان بود چرا که مانند شاهین «ظاهر مخالف» نداشت.[۲۳] عبده نزد خانواده شاه محبوبیت داشت، چنانچه افتتاح طبقه دوم بولینگ عبده توسط محمدرضا و فرح پهلوی انجام شد؛ اما پس از سال ۱۳۵۴ و درگذشت خاتم، روابط عبده با فاطمه پهوی و دربار رو به تیرگی گرایید.[۲۳]

در دوران جمهوری اسلامی

اوایل انقلاب و دهه ۶۰ (۱۳۷۰-۱۳۵۷)

پس از انقلاب، پرسپولیس به مانند تاج، در دست انقلابیون قرار گرفت، ملی شد و تغییر نام داد؛[۱۸] و سپس تحت نظر بنیاد مستضعفان قرار گرفت.[۲۳] به نوشته هوشنگ شهابی در دانشنامه ایرانیکا، حکومت جدید پس از انقلاب دل خوشی از فوتبال نداشت و مخالفان شاه معتقد بودند که او برای دور نگه‌داشتن جوانان از سیاست، تب فوتبال را در جامعه رواج می‎داده‌است.[۱۸] در دهه ۶۰ تقابل فوتبال و سیاست بارها منجر به تحریک تماشاگران و سکوهای پرسپولیس شد[۲۳][۱۸] و این مهر تائیدی بود بر دیدگاه حکومت که تب فوتبال بر ضد انقلاب است.[۱۸] در این دهه محمد دادکان و محمدحسن انصاری‌فرد از جمله بازیکنان پرسپولیس بودند که در دوران بازیگری خود وارد جریانات سیاسی شدند.[۲۳]

دهه ۷۰ و آغاز ورود سیاسیون (۱۳۸۰-۱۳۷۰)

به طور کلی (و به شکل خاص در باشگاه استقلال) اولین جرقه ورود سیاسیون و سیاست به فوتبال در سال ۱۳۶۹ زده‎شد.[۲۳] سیاست در قبال فوتبال آرام‌تر شد و پوشش تلویزیونی مسابقات افزایش یافت.[۱۸] پرسپولیس و استقلال در این دهه درگیر جناح‎بندی‎های سیاسی شدند اما تا پیش از دوم خرداد جناح‎بندی‎های آنان تقریباً نامشخص بود.[۲۳]

در سال ۱۳۷۲ به اصرار حسن غفوری‌فرد، پرسپولیس زیر نظر فردی از کابینه هاشمی رفسنجانی (حسین محلوجی) قرار گرفت.[۲۳]

در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ علیرغم انتظارات، امیر عابدینی، مدیرعامل وقت پرسپولیس و جمعی از بازیکنان در اقدامی از علی‌اکبر ناطق‌نوری حمایت کردند و در آن سو علی فتح‎الله‎زاده، مدیرعامل وقت استقلال به همراه بازیکنان و مربیان در نامه‎ای سرگشاده به حمایت از محمد خاتمی پرداختند. این آخرین باری بود که دو باشگاه بدین شکل علنی و صریح موضع‎گیری سیاسی کردند.[۲۳]

دو سال بعد، در ۲۰ تیر ۱۳۷۸ یعنی دو روز پس از واقعه کوی دانشگاه، در حالی که جامعه هنوز دچار التهاب بود و «با وجود شایعات و مشکلات، در فضایی نه‎چندان دلچسب و گرم»،[۶۹] بازی سنتی پرسپولیس–استقلال در فینال جام حذفی با آرامش برگزار شد و علی‎رغم تلاش‌های انجام‎شده برای تحریک تماشاگران، هیچ شعار سیاسی شنیده نشد.[۲۳]

دهه ۸۰ (۱۳۹۰-۱۳۸۰)

پس از آن که در سال ۱۳۸۰، رای دادگاه به تعلق پرسپولیس به دولت صادر شد، محسن مهرعلیزاده، رئیس وقت تربیت بدنی تلاش کرد که در ترکیب هیئت مدیره پرسپولیس از افراد متمایل به اصلاح‌طلبی استفاده نماید.[۲۳] پس از آغاز دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و برگزاری انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، یاران احمدی‌نژاد توافق کردند تا پرسپولیس زیر نظر شهرداری تهران به کار خود ادامه دهد.[۲۳]

ورزشگاه و زمین تمرین

ورزشگاه خانگی

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) برگزار می‌کرد و زمانی که بنیانگذاری شده‌بود، ورزشگاهی مجهز به استخر، زمین ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبده (شهید چمران کنونی) داشت. این مجموعه در مرداد ۱۳۵۷ آتش گرفت.[۳۷]

عبده در شهرک اکباتان زمینی خرید و در آن‌جا یک ورزشگاه فوتبال با نام «آپادانا» بنا کرد. پرسپولیس به علت کمبود امکانات برای هوادارانش و همکاری‌نکردن دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن، از آپادانا به عنوان زمین تمرین استفاده کرد. به دلیل حمایت نکردن دیگر باشگاه‌های ایران از حرفه‌ای‌گری پرسپولیس، عبده در سال ۱۳۵۲ ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت.[۳۴] ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی قرار دارد. پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های باشگاه را مصادره کرد.[۳۷]

پس از انقلاب

هواداران پرسپولیس در ورزشگاه آزادی تهران، ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۷، پرسپولیس–سپاهان، هفته ۳۴ام لیگ برتر ایران ۸۷-۱۳۸۶

باشگاه پرسپولیس ورزشگاه اختصاصی ندارد و برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی تهران را اجاره می‌کند.[۷۰][۷۱] تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران نیز در این ورزشگاه به میدان می‌روند.

در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی در فصل ۸۲-۸۱، پرسپولیس بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۷۲]

در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴، وبگاه رسمی باشگاه خبرهایی دربارهٔ این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده‌است، منتشر کرد؛[۷۳] اما این ماجرا به علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید.[۷۴]

tanha بازدید : 57 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پرسپولیس در فرهنگ عامه و رسانه‌ها

پرسپولیس به عنوان یک باشگاه فوتبال، کاملاً در میان مردم ایران شناخته‌شده‌است.[۱۹] عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر در این باره می‌نویسد: «نخستین پرسشی که هواداران فوتبال در ایران از یکدیگر می‌پرسند این است که قرمز هستی یا آبی؟»[۸] رسانه‌های ایران به شدت اخبار این باشگاه را پوشش می‌دهند و «حاشیه»های زیادی پیرامون افراد حاضر در باشگاه است.[۵۶] افکار عمومی ایران امروز نیز همانند دیگر جوامع،[۵۶][۵۷] تحت تاثیر این رسانه‌های ورزشی قرار دارند.[۵۸][۵۹] در چند سال اخیر بیش از ۵۰ وبگاه در فضای اینترنت با نام پرسپولیس وجودداشته‌است. برخی از این وبگا‌های هواداری و خبری، خود را «سایت کانون هواداران پرسپولیس» و یا «سایتی رسمی» معرفی می‎کنند. دسته‎ای از این وبگاه‌ها که خط مشی حمایتی یا مخالفتی با گروه یا اشخاص خاصی دارند، منتسب به لیدرها و افراد نزدیک به اشخاص مرتبط با باشگاه دانسته می‎شوند.[۶۰]

در پی پوشش گسترده اخبار باشگاه و شعارهای خاص روی سکوهای ورزشگاه،[۶۱] در سال‌های اخیر امنیت شغلی مدیران عامل و مربیان این باشگاه همواره در خطر قرار داشته‌است.[۵۶] جان دیوردن، نویسنده وب‌گاه گل در گزارشی با نام «تردید آسیا: آیا مربیگری پرسپولیس بزرگترین و دشوارترین کار در فوتبال آسیا است؟»، جو رسانه‌ها را «جانوری ترسناک» و مربیگری این تیم را «شغلی پرفشار» توصیف می‌کند.[۵۶]

در فصل ۸۷-۱۳۸۶ که به قهرمانی پرسپولیس در جام خلیج فارس منتهی شد، فیلم مستندی با نام مردان پرسپولیس درباره این باشگاه ساخته‌شد. قرار بود قسمت دوم این فیلم در سال بعد ساخته شود که با مخالفت داریوش مصطفوی، مدیرعامل آن زمان پرسپولیس این فیلم ساخته‌نشد.[۶۲] سانسور و کیفیت پائین ساخت این فیلم با انتقادهایی همراه بود.[۶۳]

همچنین در دهه‌های ۱۳۴۰، (عزیز اصلی) ۱۳۵۰ (محراب شاهرخی) و ۱۳۷۰ (احمدرضا عابدزاده، علی پروین، حمید استیلی و افشین پیروانی) نیز شماری از بازیکنان این باشگاه در فیلم‌های سینمای ایران به بازیگری پرداختند.[۶۴]

در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس به عنوان نخستین باشگاه ایرانی ساخت سرود رسمی‌اش را با همکاری داریوش خواجه‌نوری، خواننده و گیتاریست ایرانی آغاز کرد.[۶۵] این ترانه «آهنگ سرخ» نام دارد و بازیکنان سابق باشگاه آن را خوانده‎اند.[۶۶] پیش از این نیز خوانندگانی مانند فرزین برای پرسپولیس خوانده‌بودند.[۶۵] قاسم افشار نیز در دهه ۷۰ آلبومی با نام «قرمزته» منتشر کرده‌بود.[۶۷]

پرسپولیس و سیاست

در دوران پهلوی

پیش‎زمینه‎ها (پیش از ۱۳۴۷)

پیش از شکل‎گیری پرسپولیس، خاستگاه آن یعنی شاهین درگیر جریانات سیاسی شده‎بود و سیاست میراث پرسپولیس از شاهین بود.[۲۳] مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضدشاهنشاهی می‌دانستند[۲۳] و اکثر هواداران شاهین از مخافان بودند.[۶۸] جریانات سیاسی و نفوذ پرویز خسروانی باعث انحلال شاهین شد.[۲۳][۱۸]

رابطه پرسپولیس و دربار (۱۳۵۷-۱۳۴۷)

پس از انحلال شاهین، هوادارانش به جهت حضور بازیکنان شاهین در پرسپولیس، از سال ۱۳۴۷ به این تیم گرویدند و تا سال ۱۳۵۷، سکوهای پرسپولیس، کمابیش جایگاه مخالفان شاه محسوب می‎شد.[۲۳] تاج که نماد حکومت شاهنشاهی محسوب می‎شد[۲۳] نیز در تقابل و رقابت با این پرسپولیس قرار گرفت.[۱۸]

یه جز علی عبده، محمد خاتم، فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و فاطمه پهلوی، عضوی از خانواده سلطنتی ایران نیز به پرسپولیس نزدیک بودند و کماکان رابطه خوبی با پرویز خسروانی نداشتند.[۲۳] بنابراین پرسپولیس جایگاه مناسبی برای مخالفان بود چرا که مانند شاهین «ظاهر مخالف» نداشت.[۲۳] عبده نزد خانواده شاه محبوبیت داشت، چنانچه افتتاح طبقه دوم بولینگ عبده توسط محمدرضا و فرح پهلوی انجام شد؛ اما پس از سال ۱۳۵۴ و درگذشت خاتم، روابط عبده با فاطمه پهوی و دربار رو به تیرگی گرایید.[۲۳]

در دوران جمهوری اسلامی

اوایل انقلاب و دهه ۶۰ (۱۳۷۰-۱۳۵۷)

پس از انقلاب، پرسپولیس به مانند تاج، در دست انقلابیون قرار گرفت، ملی شد و تغییر نام داد؛[۱۸] و سپس تحت نظر بنیاد مستضعفان قرار گرفت.[۲۳] به نوشته هوشنگ شهابی در دانشنامه ایرانیکا، حکومت جدید پس از انقلاب دل خوشی از فوتبال نداشت و مخالفان شاه معتقد بودند که او برای دور نگه‌داشتن جوانان از سیاست، تب فوتبال را در جامعه رواج می‎داده‌است.[۱۸] در دهه ۶۰ تقابل فوتبال و سیاست بارها منجر به تحریک تماشاگران و سکوهای پرسپولیس شد[۲۳][۱۸] و این مهر تائیدی بود بر دیدگاه حکومت که تب فوتبال بر ضد انقلاب است.[۱۸] در این دهه محمد دادکان و محمدحسن انصاری‌فرد از جمله بازیکنان پرسپولیس بودند که در دوران بازیگری خود وارد جریانات سیاسی شدند.[۲۳]

دهه ۷۰ و آغاز ورود سیاسیون (۱۳۸۰-۱۳۷۰)

به طور کلی (و به شکل خاص در باشگاه استقلال) اولین جرقه ورود سیاسیون و سیاست به فوتبال در سال ۱۳۶۹ زده‎شد.[۲۳] سیاست در قبال فوتبال آرام‌تر شد و پوشش تلویزیونی مسابقات افزایش یافت.[۱۸] پرسپولیس و استقلال در این دهه درگیر جناح‎بندی‎های سیاسی شدند اما تا پیش از دوم خرداد جناح‎بندی‎های آنان تقریباً نامشخص بود.[۲۳]

در سال ۱۳۷۲ به اصرار حسن غفوری‌فرد، پرسپولیس زیر نظر فردی از کابینه هاشمی رفسنجانی (حسین محلوجی) قرار گرفت.[۲۳]

در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ علیرغم انتظارات، امیر عابدینی، مدیرعامل وقت پرسپولیس و جمعی از بازیکنان در اقدامی از علی‌اکبر ناطق‌نوری حمایت کردند و در آن سو علی فتح‎الله‎زاده، مدیرعامل وقت استقلال به همراه بازیکنان و مربیان در نامه‎ای سرگشاده به حمایت از محمد خاتمی پرداختند. این آخرین باری بود که دو باشگاه بدین شکل علنی و صریح موضع‎گیری سیاسی کردند.[۲۳]

دو سال بعد، در ۲۰ تیر ۱۳۷۸ یعنی دو روز پس از واقعه کوی دانشگاه، در حالی که جامعه هنوز دچار التهاب بود و «با وجود شایعات و مشکلات، در فضایی نه‎چندان دلچسب و گرم»،[۶۹] بازی سنتی پرسپولیس–استقلال در فینال جام حذفی با آرامش برگزار شد و علی‎رغم تلاش‌های انجام‎شده برای تحریک تماشاگران، هیچ شعار سیاسی شنیده نشد.[۲۳]

دهه ۸۰ (۱۳۹۰-۱۳۸۰)

پس از آن که در سال ۱۳۸۰، رای دادگاه به تعلق پرسپولیس به دولت صادر شد، محسن مهرعلیزاده، رئیس وقت تربیت بدنی تلاش کرد که در ترکیب هیئت مدیره پرسپولیس از افراد متمایل به اصلاح‌طلبی استفاده نماید.[۲۳] پس از آغاز دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و برگزاری انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، یاران احمدی‌نژاد توافق کردند تا پرسپولیس زیر نظر شهرداری تهران به کار خود ادامه دهد.[۲۳]

ورزشگاه و زمین تمرین

ورزشگاه خانگی

پیش از انقلاب

پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) برگزار می‌کرد و زمانی که بنیانگذاری شده‌بود، ورزشگاهی مجهز به استخر، زمین ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبده (شهید چمران کنونی) داشت. این مجموعه در مرداد ۱۳۵۷ آتش گرفت.[۳۷]

عبده در شهرک اکباتان زمینی خرید و در آن‌جا یک ورزشگاه فوتبال با نام «آپادانا» بنا کرد. پرسپولیس به علت کمبود امکانات برای هوادارانش و همکاری‌نکردن دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن، از آپادانا به عنوان زمین تمرین استفاده کرد. به دلیل حمایت نکردن دیگر باشگاه‌های ایران از حرفه‌ای‌گری پرسپولیس، عبده در سال ۱۳۵۲ ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت.[۳۴] ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی قرار دارد. پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های باشگاه را مصادره کرد.[۳۷]

پس از انقلاب

هواداران پرسپولیس در ورزشگاه آزادی تهران، ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۷، پرسپولیس–سپاهان، هفته ۳۴ام لیگ برتر ایران ۸۷-۱۳۸۶

باشگاه پرسپولیس ورزشگاه اختصاصی ندارد و برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی تهران را اجاره می‌کند.[۷۰][۷۱] تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران نیز در این ورزشگاه به میدان می‌روند.

در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی در فصل ۸۲-۸۱، پرسپولیس بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۷۲]

در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴، وبگاه رسمی باشگاه خبرهایی دربارهٔ این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده‌است، منتشر کرد؛[۷۳] اما این ماجرا به علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید.[۷۴]

tanha بازدید : 51 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پس از انقلاب

انقلاب و دهه ۱۳۶۰

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است، در دهه ۶۰ مربی–بازیکن پرسپولیس بود.[۸]

پس از انقلاب، باشگاه تحت تاثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد.[۱۸] بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند،[۱۳][۳۷] اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند.[۲۴] با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در جام باشگاه‌های تهران شرکت می‌کرد.[۲۰] این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۷ قهرمانی و ۲ نایب‌قهرمانی دست یافت.[۲۴][۳۸] در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد.[۲۴]

دهه ۱۳۷۰

دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا[۳۹] آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت.[۲۴][۴۰] این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود،[۴۱] تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند.[۴۲] پرسپولیس در این دهه به ۲ قهرمانی جام حذفی و ۳ بار سومی جام باشگاه‌های آسیا نیز دست یافت.[۲۴][۲۵]

دهه ۱۳۸۰

پرسپولیس با برد در هفته پایانی ۸۷-۸۶ برابر سپاهان پس از ۶ سال نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد.[۴۳]

با آغاز دهه ۱۳۸۰، لیگ برتر فوتبال ایران راه‌اندازی شد و پرسپولیس در نخستین دوره آن قهرمان شد.[۴۴][۴۵] فصل بعد، پرسپولیس از نخستین دوره لیگ قهرمانان آسیا حذف شد[۴۶] و در لیگ نتایج خوبی نگرفت. این سال‌ها آغاز دورانی بود که سالنامه رسمی باشگاه آن را «دوران جدال با بحران» نامیده‌است، تا جایی که پرسپولیس حتی مقام ۹ام لیگ را هم تجربه کرد.[۲۴] دو فصل بعد، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷-۱۳۸۶ به قهرمانی رسید[۴۳] و این دهه را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹-۱۳۸۸ و ۹۰-۱۳۸۹) به پایان برد.[۴۷]

نام، نماد و رنگ

پیراهن پرسپولیس در فصل ۸۷-۱۳۸۶ تولید اول‌اشپورت
سرستون هما در تخت جمشید

پرسپولیس یک واژهٔ یونانی به معنای شهر پارسی است که از دو واژهٔ «پرسه» (به یونانی: Πέρσης) به معنای پارسی و «پولیس» (به یونانی: Πόλις) به معنای شهر تشکیل شده‌است. یونانیان باستان به پارسه یا تخت جمشید، پایتخت دودمان هخامنشیان، پرسپولیس می‌گفتند.[۴۸]

در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و قرار شد پرسپولیس از سال ۱۳۶۱، با نام دیگری فعالیت کند.[۴۹] بازیکنان در اعتراض به این تصمیم، در بازی با هما در جام باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند.[۳۷][۴۹] در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی قرار گرفت. بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت نام تیم را به «آزادی» تغییر دهد. بازیکنان با این تغییر نام موافق نبودند.[۴۹] در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. اداره کل تربیت بدنی استان تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.»[۵۰] با این وجود، رسانه‌ها و مردم ایران بیشتر نام پرسپولیس را به کار می‌برند.[۴۹]

در آگهی ثبت نمادی که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۷۰ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «کلمه پرسپولیس و علامت فانتزی. تصویر جامی که از دو طرف با دو سر اسب هخامنشی تلاقی دارد.»[۵۱]


رنگ قرمز یکی از مهمترین نمادهای باشگاه فوتبال پرسپولیس به شمار می‌آید. به جز فصل ۸۶-۱۳۸۵ و چند بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ که بازیکنان پرسپولیس لباس‌های راه‌راه سفید و قرمز پوشیدند،[۵۲][۵۳] از آغاز همواره رنگ اصلی پیراهن پرسپولیس قرمز بوده‌است. از این رو آنان را «ارتش سرخ»[۱] و «سرخپوشان»[۲] می‌نامند. پیراهن دوم باشگاه نیز به طور سنتی سفید بوده است. از فصل ۹۰-۱۳۸۹ پیراهن دوم باشگاه به رنگ مشکی تغییر کرد که در پی آن در فصل ۹۱-۱۳۹۰ نیز این رنگ به عنوان رنگ دوم پیراهن باشگاه برگزیده شد.[۵۴] در یک نظرسنجی که پیش از لیگ دهم از سوی پایگاه خبری باشگاه پرسپولیس انجام شد، ۴۲ درصد از هواداران، رنگ مشکی و ۱۷ درصد رنگ سفید را برای رنگ پیراهن دوم باشگاه برتری داده‌اند.[۵۵]

tanha بازدید : 66 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

پس از انقلاب

انقلاب و دهه ۱۳۶۰

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است، در دهه ۶۰ مربی–بازیکن پرسپولیس بود.[۸]

پس از انقلاب، باشگاه تحت تاثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد.[۱۸] بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند،[۱۳][۳۷] اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند.[۲۴] با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در جام باشگاه‌های تهران شرکت می‌کرد.[۲۰] این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۷ قهرمانی و ۲ نایب‌قهرمانی دست یافت.[۲۴][۳۸] در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد.[۲۴]

دهه ۱۳۷۰

دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا[۳۹] آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت.[۲۴][۴۰] این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود،[۴۱] تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند.[۴۲] پرسپولیس در این دهه به ۲ قهرمانی جام حذفی و ۳ بار سومی جام باشگاه‌های آسیا نیز دست یافت.[۲۴][۲۵]

دهه ۱۳۸۰

پرسپولیس با برد در هفته پایانی ۸۷-۸۶ برابر سپاهان پس از ۶ سال نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد.[۴۳]

با آغاز دهه ۱۳۸۰، لیگ برتر فوتبال ایران راه‌اندازی شد و پرسپولیس در نخستین دوره آن قهرمان شد.[۴۴][۴۵] فصل بعد، پرسپولیس از نخستین دوره لیگ قهرمانان آسیا حذف شد[۴۶] و در لیگ نتایج خوبی نگرفت. این سال‌ها آغاز دورانی بود که سالنامه رسمی باشگاه آن را «دوران جدال با بحران» نامیده‌است، تا جایی که پرسپولیس حتی مقام ۹ام لیگ را هم تجربه کرد.[۲۴] دو فصل بعد، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷-۱۳۸۶ به قهرمانی رسید[۴۳] و این دهه را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹-۱۳۸۸ و ۹۰-۱۳۸۹) به پایان برد.[۴۷]

نام، نماد و رنگ

پیراهن پرسپولیس در فصل ۸۷-۱۳۸۶ تولید اول‌اشپورت
سرستون هما در تخت جمشید

پرسپولیس یک واژهٔ یونانی به معنای شهر پارسی است که از دو واژهٔ «پرسه» (به یونانی: Πέρσης) به معنای پارسی و «پولیس» (به یونانی: Πόλις) به معنای شهر تشکیل شده‌است. یونانیان باستان به پارسه یا تخت جمشید، پایتخت دودمان هخامنشیان، پرسپولیس می‌گفتند.[۴۸]

در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و قرار شد پرسپولیس از سال ۱۳۶۱، با نام دیگری فعالیت کند.[۴۹] بازیکنان در اعتراض به این تصمیم، در بازی با هما در جام باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند.[۳۷][۴۹] در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی قرار گرفت. بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت نام تیم را به «آزادی» تغییر دهد. بازیکنان با این تغییر نام موافق نبودند.[۴۹] در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. اداره کل تربیت بدنی استان تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.»[۵۰] با این وجود، رسانه‌ها و مردم ایران بیشتر نام پرسپولیس را به کار می‌برند.[۴۹]

در آگهی ثبت نمادی که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۷۰ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «کلمه پرسپولیس و علامت فانتزی. تصویر جامی که از دو طرف با دو سر اسب هخامنشی تلاقی دارد.»[۵۱]


رنگ قرمز یکی از مهمترین نمادهای باشگاه فوتبال پرسپولیس به شمار می‌آید. به جز فصل ۸۶-۱۳۸۵ و چند بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ که بازیکنان پرسپولیس لباس‌های راه‌راه سفید و قرمز پوشیدند،[۵۲][۵۳] از آغاز همواره رنگ اصلی پیراهن پرسپولیس قرمز بوده‌است. از این رو آنان را «ارتش سرخ»[۱] و «سرخپوشان»[۲] می‌نامند. پیراهن دوم باشگاه نیز به طور سنتی سفید بوده است. از فصل ۹۰-۱۳۸۹ پیراهن دوم باشگاه به رنگ مشکی تغییر کرد که در پی آن در فصل ۹۱-۱۳۹۰ نیز این رنگ به عنوان رنگ دوم پیراهن باشگاه برگزیده شد.[۵۴] در یک نظرسنجی که پیش از لیگ دهم از سوی پایگاه خبری باشگاه پرسپولیس انجام شد، ۴۲ درصد از هواداران، رنگ مشکی و ۱۷ درصد رنگ سفید را برای رنگ پیراهن دوم باشگاه برتری داده‌اند.[۵۵]

tanha بازدید : 77 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

پیش از انقلاب

دهه ۱۳۴۰

بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس (پس از پیوستن شاهینی‌ها) برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.[۱۶] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.[۱۷]
پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد.[۱۸]

باشگاه ورزشی پرسپولیس متعلق به «شرکت سی.آر.سی» در دی ماه سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. باشگاه اصلاً در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت.[۱۹][۱۳][۲۰][۲۱] در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد.[۲۲][۲۳] با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و مسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند.[۱۳][۲۰][۲۳][۲۴] دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد.[۱۳] آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند.[۱۳][۲۵][۲۶]

در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه‌تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند[۱۳] و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده[۲۴] بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند[۲۰] و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت.[۲۷] یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری،[۲۴] پس از تاج در جای دوم جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۹ قرار گرفتند.[۲۸] در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.[۲۹]

دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب

بازیکنان پرسپولیس در سال ۱۳۵۰. پرسپولیس در این سال با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست از ۱۴ بازی جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ به نخستین قهرمانی تاریخ خود رسید.[۳۰]

در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز[۲۴] در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید.[۳۱] یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‎ای است[۲۴][۲۰] و بازیکنانش فقط در بازی‎های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد. بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‎ای در تیم حرفه‎ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند.[۳۲] در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱ با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت.[۳۳] در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپادانا[۳۴] تمرین می‎کرد و عبده برای فعال نگه‎داشتن تیم اصلی، باشگاه‎های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد.[۳۲] اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‎های فوتبال حرفه‎ای در ایران[۱۳] و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران[۳۲] عبده پس از فروش ورزشگاه باشگاه فعالیت حرفه‎ای پرسپولیس را منحل کرد.[۲۴][۲۰][۳۴]

پرسپولیس در این سال‎ها، کم‎کم از مکتب شاهین فاصله گرفت.[۱۳]

جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید.[۱۳][۳۵][۲۴] جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی‌دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند. پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز دوم بود.[۳۶]

پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.[۱۳]

پس از انقلاب

tanha بازدید : 67 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

پیش از انقلاب

دهه ۱۳۴۰

بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس (پس از پیوستن شاهینی‌ها) برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.[۱۶] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.[۱۷]
پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد.[۱۸]

باشگاه ورزشی پرسپولیس متعلق به «شرکت سی.آر.سی» در دی ماه سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. باشگاه اصلاً در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت.[۱۹][۱۳][۲۰][۲۱] در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد.[۲۲][۲۳] با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و مسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند.[۱۳][۲۰][۲۳][۲۴] دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد.[۱۳] آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند.[۱۳][۲۵][۲۶]

در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه‌تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند[۱۳] و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده[۲۴] بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند[۲۰] و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت.[۲۷] یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری،[۲۴] پس از تاج در جای دوم جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۹ قرار گرفتند.[۲۸] در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.[۲۹]

دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب

بازیکنان پرسپولیس در سال ۱۳۵۰. پرسپولیس در این سال با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست از ۱۴ بازی جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ به نخستین قهرمانی تاریخ خود رسید.[۳۰]

در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز[۲۴] در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید.[۳۱] یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‎ای است[۲۴][۲۰] و بازیکنانش فقط در بازی‎های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد. بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‎ای در تیم حرفه‎ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند.[۳۲] در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱ با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت.[۳۳] در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپادانا[۳۴] تمرین می‎کرد و عبده برای فعال نگه‎داشتن تیم اصلی، باشگاه‎های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد.[۳۲] اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‎های فوتبال حرفه‎ای در ایران[۱۳] و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران[۳۲] عبده پس از فروش ورزشگاه باشگاه فعالیت حرفه‎ای پرسپولیس را منحل کرد.[۲۴][۲۰][۳۴]

پرسپولیس در این سال‎ها، کم‎کم از مکتب شاهین فاصله گرفت.[۱۳]

جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید.[۱۳][۳۵][۲۴] جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی‌دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند. پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز دوم بود.[۳۶]

پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.[۱۳]

پس از انقلاب

tanha بازدید : 94 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
پرسپولیس
Persepolis Teheran Logo.svg
نام کاملباشگاه فوتبال پرسپولیس تهران
لقب(ها)ارتش سرخ[۱]
سرخپوشان[۲]
سرخپوشان پایتخت[۳]
بنیانگذاریدی ۱۳۴۲[۴]
ورزشگاهورزشگاه آزادی
تهران
گنجایش۹۰٬۰۰۰ نفر[۵]
مالکسازمان تربیت بدنی
مدیرعاملپرچم ایران حبیب کاشانی (سرپرست)[۶]
سرمربیپرچم ایران حمید استیلی[۷]
لیگلیگ برتر ایران
فصل قبللیگ برتر ایران، ۴ام
Kit left arm cska home 1011.png
Team colours
Kit body persp home 2010.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm cska home 1011.png
Team colours
Kit body persp home 2010.png
Team colours
Team colours
Kit shorts cska away 1011.png
Team colours
Team colours
لباس دوم
Kit left arm cska away 1011.png
Team colours
Kit body pers white 2010.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۲ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است. این تیم که پیروزی نیز نامیده می‎شود،[۸] زیرمجموعه باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس تهران است.

پرسپولیس در جام خلیج فارس بازی می‌کند و پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است.[۹] این باشگاه پرافتخارترین[۱۰][۱۱] و پرهوادارترین[۱۲] باشگاه‌ فوتبال در ایران است و شهرآورد این تیم با استقلال، مهمترین بازی باشگاهی در ایران است. همچنین بر پایه گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا برگزیده شده است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند.[۱۳][۱۴]

پرسپولیس از آغاز تاریخ خود، ۹ بار در بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران به قهرمانی رسیده (یک جام منطقه‌ای، ۲ جام تخت جمشید، ۴ جام آزادگان و ۲ جام خلیج فارس) و از این جهت رکورددار است. ۵ بار قهرمانی در جام حذفی ایران و یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا از دیگر قهرمانی‌های مهم پرسپولیس‌اند.

فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را پس از الهلال عربستان، یوکوهاما مارینوس ژاپن و استقلال در رده ۴ام برترین باشگاه‌های فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است.[۱۵]

tanha بازدید : 96 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
پرسپولیس
Persepolis Teheran Logo.svg
نام کاملباشگاه فوتبال پرسپولیس تهران
لقب(ها)ارتش سرخ[۱]
سرخپوشان[۲]
سرخپوشان پایتخت[۳]
بنیانگذاریدی ۱۳۴۲[۴]
ورزشگاهورزشگاه آزادی
تهران
گنجایش۹۰٬۰۰۰ نفر[۵]
مالکسازمان تربیت بدنی
مدیرعاملپرچم ایران حبیب کاشانی (سرپرست)[۶]
سرمربیپرچم ایران حمید استیلی[۷]
لیگلیگ برتر ایران
فصل قبللیگ برتر ایران، ۴ام
Kit left arm cska home 1011.png
Team colours
Kit body persp home 2010.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm cska home 1011.png
Team colours
Kit body persp home 2010.png
Team colours
Team colours
Kit shorts cska away 1011.png
Team colours
Team colours
لباس دوم
Kit left arm cska away 1011.png
Team colours
Kit body pers white 2010.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۲ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است. این تیم که پیروزی نیز نامیده می‎شود،[۸] زیرمجموعه باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس تهران است.

پرسپولیس در جام خلیج فارس بازی می‌کند و پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است.[۹] این باشگاه پرافتخارترین[۱۰][۱۱] و پرهوادارترین[۱۲] باشگاه‌ فوتبال در ایران است و شهرآورد این تیم با استقلال، مهمترین بازی باشگاهی در ایران است. همچنین بر پایه گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا برگزیده شده است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند.[۱۳][۱۴]

پرسپولیس از آغاز تاریخ خود، ۹ بار در بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران به قهرمانی رسیده (یک جام منطقه‌ای، ۲ جام تخت جمشید، ۴ جام آزادگان و ۲ جام خلیج فارس) و از این جهت رکورددار است. ۵ بار قهرمانی در جام حذفی ایران و یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا از دیگر قهرمانی‌های مهم پرسپولیس‌اند.

فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را پس از الهلال عربستان، یوکوهاما مارینوس ژاپن و استقلال در رده ۴ام برترین باشگاه‌های فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است.[۱۵]

tanha بازدید : 59 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

کاپیتان‌ها [ویرایش]

#نامدوران بازی در
استقلال
دوران کاپیتانیشماره
پیراهن

Flag of Iran شاهین بیانی



Flag of Iran امیر قلعه نویی [۵۴]۱۹۸۸-۱۹۹۷۱۹۹۳-۱۹۹۷۸

Flag of Iran جواد زرینچه۱۹۸۶-۲۰۰۲۱۹۹۷-۲۰۰۲۲

Flag of Iran محمود فکری۱۹۹۳-۲۰۰۷۲۰۰۲-۲۰۰۷۶

Flag of Iran علی‌رضا منصوریان۱۹۹۵-۱۹۹۷
۲۰۰۳-۲۰۰۸
۲۰۰۷-۲۰۰۸۱۰

Flag of Iran فرهاد مجیدی۱۹۹۷-۱۹۹۹
-۲۰۰۷
-۲۰۰۸۷

مربیان [ویرایش]

کادر کنونی [ویرایش]

منبع:کادر فنی. وب‌گاه رسمی باشگاه استقلال. بازدید در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۸.
پرچم ایران منصور پورحیدریسرپرست، مدیرفنی
پرچم ایران پرویز مظلومیسرمربی
پرچم ایران آتیلا حجازیمربی
پرچم ایران بهتاش فریبامربی
پرچم ایران حسین ترابپورمربی دروازبان‌ها
پرچم ایران محمد رضا مولاییمربی بدنساز
پرچم ایران اكبر رضاییپزشک
پرچم ایران مدد جباریمدیر تدارکات

مربیان برجسته پیشین [ویرایش]

نامدورانجام‌ها
کشوریآسیاییجمع
لیگحذفیدیگر
جام‌ها
جام
باشگاه‌ها
پرچم یوگسلاوی زدراکو رایکوف
۱۳۴۸-۱۳۵۵
۱
۰
۰
۱
۲
پرچم ایران منصور پورحیدری
۱۳۵۸-۱۳۶۲
۱۳۷۴-۱۳۷۵
۱۳۷۹-۱۳۸۱
۲
۲
۳
۱
۸
پرچم ایران ناصر حجازی
۱۳۷۵-۱۳۷۸
۱۳۸۶
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران امیر قلعه‌نویی
۱۳۸۲-۱۳۸۵
۱۳۸۸-۱۳۸۷
۲
۲
۰
۰
۴

مدیران [ویرایش]

مدیردوران مدیریت
پرچم ایران پرویز خسروانی
۱۳۲۴-۱۳۴۰
پرچم ایران پرویز شیخان
۱۳۴۰- ۱۳۵۷
پرچم ایران علی عبدالهی نوروزی
۱۳۵۷-۱۳۶۰
پرچم ایران کاظم اولیایی
۱۳۶۷ - ۱۳۷۵
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده
از ۱۳۷۵ - اردیبهشت ۱۳۸۲
پرچم ایران حسین قریب
خرداد ۱۳۸۲ - تیر ۱۳۸۴
پرچم ایران کاظم اولیایی
تیر ۱۳۸۴ - بهمن ۱۳۸۴
پرچم ایران حسین قریب
بهمن ۱۳۸۴ - مهر ۱۳۸۵
پرچم ایران مقداد نجف‌نژاد
مهر ۱۳۸۵ - اسفند ۱۳۸۵
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده
اردیبهشت ۱۳۸۶ - شهریور ۱۳۸۷
پرچم ایران امیررضا واعظی آشتیانی
شهریور ۱۳۸۷ - خرداد ۱۳۸۹
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده

tanha بازدید : 48 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

کاپیتان‌ها [ویرایش]

#نامدوران بازی در
استقلال
دوران کاپیتانیشماره
پیراهن

Flag of Iran شاهین بیانی



Flag of Iran امیر قلعه نویی [۵۴]۱۹۸۸-۱۹۹۷۱۹۹۳-۱۹۹۷۸

Flag of Iran جواد زرینچه۱۹۸۶-۲۰۰۲۱۹۹۷-۲۰۰۲۲

Flag of Iran محمود فکری۱۹۹۳-۲۰۰۷۲۰۰۲-۲۰۰۷۶

Flag of Iran علی‌رضا منصوریان۱۹۹۵-۱۹۹۷
۲۰۰۳-۲۰۰۸
۲۰۰۷-۲۰۰۸۱۰

Flag of Iran فرهاد مجیدی۱۹۹۷-۱۹۹۹
-۲۰۰۷
-۲۰۰۸۷

مربیان [ویرایش]

کادر کنونی [ویرایش]

منبع:کادر فنی. وب‌گاه رسمی باشگاه استقلال. بازدید در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۸.
پرچم ایران منصور پورحیدریسرپرست، مدیرفنی
پرچم ایران پرویز مظلومیسرمربی
پرچم ایران آتیلا حجازیمربی
پرچم ایران بهتاش فریبامربی
پرچم ایران حسین ترابپورمربی دروازبان‌ها
پرچم ایران محمد رضا مولاییمربی بدنساز
پرچم ایران اكبر رضاییپزشک
پرچم ایران مدد جباریمدیر تدارکات

مربیان برجسته پیشین [ویرایش]

نامدورانجام‌ها
کشوریآسیاییجمع
لیگحذفیدیگر
جام‌ها
جام
باشگاه‌ها
پرچم یوگسلاوی زدراکو رایکوف
۱۳۴۸-۱۳۵۵
۱
۰
۰
۱
۲
پرچم ایران منصور پورحیدری
۱۳۵۸-۱۳۶۲
۱۳۷۴-۱۳۷۵
۱۳۷۹-۱۳۸۱
۲
۲
۳
۱
۸
پرچم ایران ناصر حجازی
۱۳۷۵-۱۳۷۸
۱۳۸۶
۱
۰
۰
۰
۱
پرچم ایران امیر قلعه‌نویی
۱۳۸۲-۱۳۸۵
۱۳۸۸-۱۳۸۷
۲
۲
۰
۰
۴

مدیران [ویرایش]

مدیردوران مدیریت
پرچم ایران پرویز خسروانی
۱۳۲۴-۱۳۴۰
پرچم ایران پرویز شیخان
۱۳۴۰- ۱۳۵۷
پرچم ایران علی عبدالهی نوروزی
۱۳۵۷-۱۳۶۰
پرچم ایران کاظم اولیایی
۱۳۶۷ - ۱۳۷۵
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده
از ۱۳۷۵ - اردیبهشت ۱۳۸۲
پرچم ایران حسین قریب
خرداد ۱۳۸۲ - تیر ۱۳۸۴
پرچم ایران کاظم اولیایی
تیر ۱۳۸۴ - بهمن ۱۳۸۴
پرچم ایران حسین قریب
بهمن ۱۳۸۴ - مهر ۱۳۸۵
پرچم ایران مقداد نجف‌نژاد
مهر ۱۳۸۵ - اسفند ۱۳۸۵
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده
اردیبهشت ۱۳۸۶ - شهریور ۱۳۸۷
پرچم ایران امیررضا واعظی آشتیانی
شهریور ۱۳۸۷ - خرداد ۱۳۸۹
پرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده

tanha بازدید : 56 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

سقوط به دسته سه [ویرایش]

باشگاه استقلال تهران در سال ۱۳۷۱ با سرمربی‌گری بیژن ذوالفقار نسب[نیازمند منبع] به لیگ دسته سه سقوط کرد. این سقوط به دلیل نتایج ضعیف این تیم در مسابقاتی بود که بین تیم‌های تهرانی برگزار شد و نه به دلیل رتبهٔ تیم در لیگ آزادگان. ابومسلم خراسان دیگر تیمی بود که در آن فصل به طور مستقیم از دسته اول به دسته سوم سقوط کرد. استقلال فصل ۱۳۷۲ را در دسته سوم گذراند و در مرحلهٔ آخر با تیم‌های ابومسلم خراسان، شموشک نوشهر و تولی پرس قزوین رقابت کرد و با کسب نتایج لازم در فصل ۱۳۷۳ به طور مستقیم به دسته اول بازگشت و پس از سایپا به نایب قهرمانی رسید. استقلال در لیگ آزادگان سال ۱۳۷۱ که در دو گروه هشت تیمی برگزار می شد در گروه اول در حالی که از هر گروه دو تیم به دور نیمه نهایی صعود می کردند در جای سوم قرار گرفت و از صعود به نیمه نهایی بازماند اما بر اساس تصمیمات عجیب فدراسیون فوتبال در آن سال که با عنوان حمایت از تیم های شهرستانی مطرح شده بود پس از پایان بازی ها، استقلال در رقابت با تیم های تهرانی مشخص شده ناکام ماند تا علارغم سومی در گروه اول لیگ آزادگان از حضور در لیگ سال ۱۳۷۲ محروم شود . استقلال در سال ۱۳۷۱ از ۱۴ بازی خود ۴ برد ۸ مساوی و دو باخت کسب کرد و با ۱۶ امتیاز در گروه خود سوم شد .[۵۲] در آن هنگام برد به جای سه امتیاز، دو امتیاز محاسبه می شد .

بازیکنان [ویرایش]

بازیکنان کنونی [ویرایش]

باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۲ بازیکن بزرگسال، ۸ بازیکن زیر ۲۳ سال و ۴ بازیکن خارجی استفاده کنند. فهرست زیر بازیکنان کنونی استقلال را نشان می‌دهد.[۵۳]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم ایراندروازه‌بانسید مهدی رحمتی
۲پرچم ایراندفاعخسرو حیدری
۳پرچم ایرانهافبکمهدی امیرآبادی (کاپیتان دوم)
۴پرچم ایراندفاعحمید عزیز زاده
۵پرچم ایراندفاعحنیف عمران زاده
۶پرچم ایرانهافبککیانوش رحمتی
۷پرچم ایرانمهاجمفرهاد مجیدی Captain sports.svg
۸پرچم ایرانهافبکمجتبی جباری (کاپیتان سوم)
۹پرچم ایرانمهاجمآرش برهانی
۱۰پرچم ایرانمهاجممیلاد میداودی
۱۱پرچم ایرانهافبکمحسن یوسفی

شماره
نقشبازیکن
۱۳پرچم عراقهافبککرار جاسم
۱۴پرچم ایرانهافبکآندرانیک تیموریان
۱۵پرچم کویتهافبکولید علی
۱۶پرچم ایراندفاعمیثم حسینی
۲۱پرچم ایراندروازه‌بانمهرداد محمد حسینی
۲۲پرچم ایراندروازه‌بانهادی زرّین ساعد
۳۱پرچم ایرانهافبکجواد شیرزاد
۳۲پرچم ایرانهافبکفریدون زندی
۳۳پرچم ایراندفاعپژمان منتظری (کاپیتان چهارم)
۴۰پرچم ایراندفاععلی حمودی

بازیکنان زیر ۲۳ سال [ویرایش]

شماره
نقشبازیکن
۲۸پرچم ایرانمهاجمتوحید غلامی

شماره
نقشبازیکن
۳۷پرچم ایرانمهاجماسماعیل شریفات

بازیکنان زیر ۲۱ سال [ویرایش]

شماره
نقشبازیکن
۱۹پرچم ایرانمهاجمعلی صباحی
۲۵پرچم ایرانمهاجممجتبی محبوب مجاز

شماره
نقشبازیکن
۲۹پرچم ایرانمهاجممهدی آخوندی

بازیکنان پیشین [ویرایش]

همچنین ببینید: فهرست بازیکنان خارجی باشگاه فوتبال استقلال

برای دیدن نام بازیکنان پیشین باشگاه، رده:بازیکنان باشگاه استقلال را ببینید.

بازیکنان جام جهانی [ویرایش]

جام جهانی ۱۹۷۸ پرچم آرژانتین

جام جهانی ۱۹۹۸ پرچم فرانسه

جام جهانی ۲۰۰۶ پرچم آلمان




























tanha بازدید : 56 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

سقوط به دسته سه [ویرایش]

باشگاه استقلال تهران در سال ۱۳۷۱ با سرمربی‌گری بیژن ذوالفقار نسب[نیازمند منبع] به لیگ دسته سه سقوط کرد. این سقوط به دلیل نتایج ضعیف این تیم در مسابقاتی بود که بین تیم‌های تهرانی برگزار شد و نه به دلیل رتبهٔ تیم در لیگ آزادگان. ابومسلم خراسان دیگر تیمی بود که در آن فصل به طور مستقیم از دسته اول به دسته سوم سقوط کرد. استقلال فصل ۱۳۷۲ را در دسته سوم گذراند و در مرحلهٔ آخر با تیم‌های ابومسلم خراسان، شموشک نوشهر و تولی پرس قزوین رقابت کرد و با کسب نتایج لازم در فصل ۱۳۷۳ به طور مستقیم به دسته اول بازگشت و پس از سایپا به نایب قهرمانی رسید. استقلال در لیگ آزادگان سال ۱۳۷۱ که در دو گروه هشت تیمی برگزار می شد در گروه اول در حالی که از هر گروه دو تیم به دور نیمه نهایی صعود می کردند در جای سوم قرار گرفت و از صعود به نیمه نهایی بازماند اما بر اساس تصمیمات عجیب فدراسیون فوتبال در آن سال که با عنوان حمایت از تیم های شهرستانی مطرح شده بود پس از پایان بازی ها، استقلال در رقابت با تیم های تهرانی مشخص شده ناکام ماند تا علارغم سومی در گروه اول لیگ آزادگان از حضور در لیگ سال ۱۳۷۲ محروم شود . استقلال در سال ۱۳۷۱ از ۱۴ بازی خود ۴ برد ۸ مساوی و دو باخت کسب کرد و با ۱۶ امتیاز در گروه خود سوم شد .[۵۲] در آن هنگام برد به جای سه امتیاز، دو امتیاز محاسبه می شد .

بازیکنان [ویرایش]

بازیکنان کنونی [ویرایش]

باشگاه‌های ایرانی در هر فصل می‌توانند از ۲۲ بازیکن بزرگسال، ۸ بازیکن زیر ۲۳ سال و ۴ بازیکن خارجی استفاده کنند. فهرست زیر بازیکنان کنونی استقلال را نشان می‌دهد.[۵۳]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم ایراندروازه‌بانسید مهدی رحمتی
۲پرچم ایراندفاعخسرو حیدری
۳پرچم ایرانهافبکمهدی امیرآبادی (کاپیتان دوم)
۴پرچم ایراندفاعحمید عزیز زاده
۵پرچم ایراندفاعحنیف عمران زاده
۶پرچم ایرانهافبککیانوش رحمتی
۷پرچم ایرانمهاجمفرهاد مجیدی Captain sports.svg
۸پرچم ایرانهافبکمجتبی جباری (کاپیتان سوم)
۹پرچم ایرانمهاجمآرش برهانی
۱۰پرچم ایرانمهاجممیلاد میداودی
۱۱پرچم ایرانهافبکمحسن یوسفی

شماره
نقشبازیکن
۱۳پرچم عراقهافبککرار جاسم
۱۴پرچم ایرانهافبکآندرانیک تیموریان
۱۵پرچم کویتهافبکولید علی
۱۶پرچم ایراندفاعمیثم حسینی
۲۱پرچم ایراندروازه‌بانمهرداد محمد حسینی
۲۲پرچم ایراندروازه‌بانهادی زرّین ساعد
۳۱پرچم ایرانهافبکجواد شیرزاد
۳۲پرچم ایرانهافبکفریدون زندی
۳۳پرچم ایراندفاعپژمان منتظری (کاپیتان چهارم)
۴۰پرچم ایراندفاععلی حمودی

بازیکنان زیر ۲۳ سال [ویرایش]

شماره
نقشبازیکن
۲۸پرچم ایرانمهاجمتوحید غلامی

شماره
نقشبازیکن
۳۷پرچم ایرانمهاجماسماعیل شریفات

بازیکنان زیر ۲۱ سال [ویرایش]

شماره
نقشبازیکن
۱۹پرچم ایرانمهاجمعلی صباحی
۲۵پرچم ایرانمهاجممجتبی محبوب مجاز

شماره
نقشبازیکن
۲۹پرچم ایرانمهاجممهدی آخوندی

بازیکنان پیشین [ویرایش]

همچنین ببینید: فهرست بازیکنان خارجی باشگاه فوتبال استقلال

برای دیدن نام بازیکنان پیشین باشگاه، رده:بازیکنان باشگاه استقلال را ببینید.

بازیکنان جام جهانی [ویرایش]

جام جهانی ۱۹۷۸ پرچم آرژانتین

جام جهانی ۱۹۹۸ پرچم فرانسه

جام جهانی ۲۰۰۶ پرچم آلمان




























tanha بازدید : 52 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
tanha بازدید : 61 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
tanha بازدید : 60 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
tanha بازدید : 66 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
جام باشگاه‌های آسیا (۲ بار)[۴۹][۵۰][۸][۵۱]۹۱-۱۹۹۰،
tanha بازدید : 59 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
جام باشگاه‌های آسیا (۲ بار)[۴۹][۵۰][۸][۵۱]۹۱-۱۹۹۰،
tanha بازدید : 45 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آمار و رکوردها [ویرایش]


فصل‌های اخیر [ویرایش]

جدول زیر عملکرد کلی استقلال در ۱۰ سال اخیر را نشان می‌دهد.

فصللیگ برترجام حذفیجام
باشگاه‌ها
۸۱-۱۳۸۰
دوم
قهرمان
۴/۱ پایانی
۸۲-۱۳۸۱۹ام
۸۳-۱۳۸۲
دوم
پایانی
۸۴-۱۳۸۳
سوم

۸۵-۱۳۸۴قهرمان
انصراف
حذف
۸۶-۱۳۸۵۴ام
۸۷-۱۳۸۶۱۳ام
قهرمان
حذف
۸۸-۱۳۸۷قهرمان
۱۶/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی
۸۹-۱۳۸۸
سوم
۱۶/۱ پایانی
۱۶/۱ پایانی
۱۳۸۹-۹۰
دوم
۴/۱ پایانی
حذف در مرحله گروهی

تیم‌های دیگر [ویرایش]

خانواده تیم‌های تاج [ویرایش]

تاج مسجدسلیمان، سال ۱۳۵۰

در دهه ۱۳۴۰، باشگاه تاج و شاهین، اولین باشگاه‌هایی بودند که در ایران مدرسه فوتبال راه‌اندازی کردند.[۳۲] بازیکنان این مدارس فوتبال، پشتوانه‌ای برای آینده باشگاه بودند.[۳۲] باشگاه تاج در آن زمان پشتوانه مالی خوبی داشت،[۳۲] و در بیشتر شهرستان‌ها دارای شعبه بود.[۳۲][۳۳] اهواز، رشت، مسجدسلیمان و همدان از جمله این شهرها بودند.[۳۲] این شعبه‌ها، حتی پس از پیروزی انقلاب نیز بنیان باشگاه استقلال را تشکیل می‌دادند.[۳۳]

یکی از شعبه‌های موفق، تاج اهواز بود که از همان ابتدا گروهی از بازیکنان خوب استان خوزستان را داشت و حتی توانست امتیاز لازم برای صعود به جام تخت جمشید ۱۳۵۲ را به‌دست‌آورد، اما چون مطابق قانون تنها یک تیم از هر باشگاه می‌توانست در بالاترین دسته بازی کند؛ (و تاج تهران نیز در این دسته بود) از صعود باز ماند.[۳۴] دو سال پیش از آن نیز، تاج مسجدسلیمان در سال ۱۳۵۰ در جام منطقه‌ای ایران شرکت‌کرده‌بود و در میان ۸ تیم، ششم شده‌بود.[۳۵]

پس از انقلاب نیز، استقلال رشت (که زیر نظر شهرداری رشت بود)[۳۶] و استقلال اهواز در رده‌های بالای لیگ فوتبال ایران حضور داشتند. بعدها امتیاز استقلال رشت به پگاه گیلان فروخته شد، اما استقلال اهواز تاکنون در فوتبال ایران حضور دارد. با این که استقلال اهواز برخلاف استقلال تهران توسط بخش خصوصی مدیریت می‌شود[۳۷] و دو باشگاه ارتباطی با هم ندارد، گاهی «برادر» یکدیگر خوانده می‌شوند.[۳۸][۳۹]

تیم‌های پایه [ویرایش]

تیم‌های پایه استقلال در چهار رده سنّی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان است.[۴۰]

تیم زنان [ویرایش]

تیم فوتبال دختران تاج در سال ۱۳۴۹، پیش از برد ۶-۰ برابر دیهیم.

باشگاه تاج، نخستین باشگاه فوتبال در ایران بود که برای زنان کلاس فوتبال تمرینی گذاشت و از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بود.[۴۱] در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند.[۴۲] در بهمن ۱۳۸۷، خبر بازی دوستانه تیم نوجوانان پسر و تیم دختران استقلال منتشر شد. این واقعه پس از انقلاب بی‌سابقه بود و جنجال و واکنش‌های بسیاری برانگیخت.[۴۳][۴۴] این بازی دوستانه، منجر به انحلال تیم زنان استقلال شد.[۴۵]

دست‌آوردها [ویرایش]

کشوری [ویرایش]

آسیایی [ویرایش]

همچنین ببینید: باشگاه فوتبال استقلال تهران در آسیا
جام باشگاه‌های آسیا (۲ بار)[۴۹][۵۰][۸][۵۱]۹۱-۱۹۹۰،
tanha بازدید : 72 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

اریخچه [ویرایش]

دوچرخه سواران [ویرایش]

در سال ۱۳۲۳ تعدادی از دوچرخه‌سواران باسابقه و عنوان دار قهرمانی کشور با تصمیم برای ایجاد یک مرکز گردهمایی دوستانه و سازماندهی فعالیت‌های مرتبط با دوچرخه‌سواری نام «کلوپ دوچرخه سواران» را بگزیدند. [۱۳] باشگاه دوچرخه سواران در ۴ مهر ۱۳۲۳ توسط چند جوان نظامی و دانشجوی دوچرخه‌سواری در تهران تاسیس شد و در ابتدا فقط به دوچرخه‌سواری اختصاص داشت. اما بعدا رشته‌های دیگر از جمله فوتبال نیز به به فعالیت‌های باشگاه اضافه شدند و این درحالی بود که علی دانائی‌فرد باشگاه فوتبال نور را هدایت می‌کرد که بعد از شکست تیم کارگر آبادان مورد توجه دوچرخه‌سواران قرار گرفت و با مذاکرات قرار بر آن شد تا از آن پس تیم نور تحت عنوان تیم فوتبال دوچرخه سواران فعالیت کند.[۱۳] تیم فوتبال دوچرخه‌سواران از ابتدا با لباس آبی رنگ در مسابقات حاضر[۱۴] و در میان تیم‌های شاهین، سرباز و دارایی در رقابت‌های اصلی فوتبال ایران بازی می‌کرد[۱۳]. اولین بازی رسمی تیم دوچرخه سواران در ۱۵ اسفند ۱۳۲۸ و در برابر تیم شاهین و در حضور بیش از ۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه امجدیه برگزار شد که در آن دیدار تیم دوچرخه سواران توانست با نتیجه ۱-۰ پیروز شود.[۱۴]

تاج [ویرایش]

در سال ۱۳۲۸ پرویز خسروانی امتیاز باشگاه دوچرخه‌سواران را در اختیار گرفت و نام آن بعد از بحث و رای‌گیری بین اعضای هئیت مدیره به «تاج» تغییر و به ثبت رسید. مدیر باشگاه، سروان پرویز شیخوان بود. حضور افرادی نظیر اسدالله علم، نخست وزیر وقت در هئیت مدیره باعث شد تا بودجه قابل توجهی در اختیار باشگاه قرار گیرد. [۱۳]

استقلال [ویرایش]

پس از انقلاب ۱۳۵۷ با مشورت برخی از بازیکنان قدیمی باشگاه (ازجمله کردنوری و جلالی) نام تاج به استقلال تغییر پیدا کرد.[۱۳]

نام، نماد و رنگ [ویرایش]

باشگاه در سال ۱۳۲۴ با نام «دوچرخه‌سواران» بنیانگذاری شد.[۱۵][۱۶] پس از ثبت باشگاه به نام پرویز خسروانی و علی عبدالهی نوروزی، نام باشگاه با تصویب هیئت مدیره در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۲۸[۱۷] به «تاج» تغییر یافت.[۱۵] پس از وقوع انقلاب، باشگاه «استقلال» نام نهاده‌شد.[۱۵][۱۶]

Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس تاج در سال ۱۳۲۸[۱۵][۱۶]

رنگ لباس استقلال از آغاز، آبی بوده است[۱۵] و رنگ آبی یکی از نمادهای این باشگاه به شمار می‌رود و از این رو «آبی‌پوشان» یکی از لقب‌های باشگاه است.

هواداران و هماوردان [ویرایش]

بازی فینال استقلال و جوبیلیو ایواتا ژاپن که در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد، با حضور ۱۲۰ هزار نفر پرتماشاچی‌ترین بازی تاریخ جام باشگاه‌های آسیا بوده است.[نیازمند منبع] همچنین در بازی پایانی پنجمین دوره لیگ برتر و در مقابل برق شیراز که به پیروزی ۴ بر ۱ استقلال و قهرمانی این تیم منجر شد، تعداد ۱۱۰ هزار نفر از هواداران استقلال برای دیدن قهرمانی تیم محبوبشان به ورزشگاه آمدند.[۱۸]

شهرآورد تهران [ویرایش]

نوشتار اصلی: شهرآورد تهران
نمایی از هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی در جریان ۶۹امین شهرآورد تهران، ۲۳ مهر ۱۳۸۹

بازی میان استقلال و پرسپولیس، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۳] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۹] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۲۰] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۳][۲۱] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۳] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۲۱][۲۲] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۲۳]

ورزشگاه و دارایی‌ها [ویرایش]

هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی تهران
استقلال–برق شیراز، هفته پایانی لیگ برتر پنجم

استقلال هم‌اکنون برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی را اجاره می‌کند.[۲۴][۲۵] این باشگاه پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی تهران، در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) به میدان می‌رفت. استقلال در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی، در فصل ۸۲-۸۱ بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۲۶]

در روز ۱۶ تیر ۱۳۸۷، کلنگ کمپ اختصاصی باشگاه استقلال در پارک ارم تهران به زمین خورد.[۲۷] علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل آن زمان استقلال اعلام کرد که ارزش این کمپ ۷۰ میلیارد تومان است.[۲۸]

باشگاه استقلال در تیر ۱۳۸۸، با پرداخت ۲ میلیارد تومان مالک ۱٪ از سهام بانک تات شد،[۲۹] این کار در آغاز با استقبال کارشناسان روبرو شد و اقدامی جهت سودآوری آینده باشگاه دانسته‌شد.[۳۰] در پایان سال ۱۳۸۸، استقلال به دلیل اختلاف‌های مدیریتی سهمش را با ۱۸٪ سود واگذار کرد.[۳۱]

آمار و رکوردها [ویرایش]

tanha بازدید : 44 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

اریخچه [ویرایش]

دوچرخه سواران [ویرایش]

در سال ۱۳۲۳ تعدادی از دوچرخه‌سواران باسابقه و عنوان دار قهرمانی کشور با تصمیم برای ایجاد یک مرکز گردهمایی دوستانه و سازماندهی فعالیت‌های مرتبط با دوچرخه‌سواری نام «کلوپ دوچرخه سواران» را بگزیدند. [۱۳] باشگاه دوچرخه سواران در ۴ مهر ۱۳۲۳ توسط چند جوان نظامی و دانشجوی دوچرخه‌سواری در تهران تاسیس شد و در ابتدا فقط به دوچرخه‌سواری اختصاص داشت. اما بعدا رشته‌های دیگر از جمله فوتبال نیز به به فعالیت‌های باشگاه اضافه شدند و این درحالی بود که علی دانائی‌فرد باشگاه فوتبال نور را هدایت می‌کرد که بعد از شکست تیم کارگر آبادان مورد توجه دوچرخه‌سواران قرار گرفت و با مذاکرات قرار بر آن شد تا از آن پس تیم نور تحت عنوان تیم فوتبال دوچرخه سواران فعالیت کند.[۱۳] تیم فوتبال دوچرخه‌سواران از ابتدا با لباس آبی رنگ در مسابقات حاضر[۱۴] و در میان تیم‌های شاهین، سرباز و دارایی در رقابت‌های اصلی فوتبال ایران بازی می‌کرد[۱۳]. اولین بازی رسمی تیم دوچرخه سواران در ۱۵ اسفند ۱۳۲۸ و در برابر تیم شاهین و در حضور بیش از ۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه امجدیه برگزار شد که در آن دیدار تیم دوچرخه سواران توانست با نتیجه ۱-۰ پیروز شود.[۱۴]

تاج [ویرایش]

در سال ۱۳۲۸ پرویز خسروانی امتیاز باشگاه دوچرخه‌سواران را در اختیار گرفت و نام آن بعد از بحث و رای‌گیری بین اعضای هئیت مدیره به «تاج» تغییر و به ثبت رسید. مدیر باشگاه، سروان پرویز شیخوان بود. حضور افرادی نظیر اسدالله علم، نخست وزیر وقت در هئیت مدیره باعث شد تا بودجه قابل توجهی در اختیار باشگاه قرار گیرد. [۱۳]

استقلال [ویرایش]

پس از انقلاب ۱۳۵۷ با مشورت برخی از بازیکنان قدیمی باشگاه (ازجمله کردنوری و جلالی) نام تاج به استقلال تغییر پیدا کرد.[۱۳]

نام، نماد و رنگ [ویرایش]

باشگاه در سال ۱۳۲۴ با نام «دوچرخه‌سواران» بنیانگذاری شد.[۱۵][۱۶] پس از ثبت باشگاه به نام پرویز خسروانی و علی عبدالهی نوروزی، نام باشگاه با تصویب هیئت مدیره در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۲۸[۱۷] به «تاج» تغییر یافت.[۱۵] پس از وقوع انقلاب، باشگاه «استقلال» نام نهاده‌شد.[۱۵][۱۶]

Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس تاج در سال ۱۳۲۸[۱۵][۱۶]

رنگ لباس استقلال از آغاز، آبی بوده است[۱۵] و رنگ آبی یکی از نمادهای این باشگاه به شمار می‌رود و از این رو «آبی‌پوشان» یکی از لقب‌های باشگاه است.

هواداران و هماوردان [ویرایش]

بازی فینال استقلال و جوبیلیو ایواتا ژاپن که در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد، با حضور ۱۲۰ هزار نفر پرتماشاچی‌ترین بازی تاریخ جام باشگاه‌های آسیا بوده است.[نیازمند منبع] همچنین در بازی پایانی پنجمین دوره لیگ برتر و در مقابل برق شیراز که به پیروزی ۴ بر ۱ استقلال و قهرمانی این تیم منجر شد، تعداد ۱۱۰ هزار نفر از هواداران استقلال برای دیدن قهرمانی تیم محبوبشان به ورزشگاه آمدند.[۱۸]

شهرآورد تهران [ویرایش]

نوشتار اصلی: شهرآورد تهران
نمایی از هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی در جریان ۶۹امین شهرآورد تهران، ۲۳ مهر ۱۳۸۹

بازی میان استقلال و پرسپولیس، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۳] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۹] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۲۰] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۳][۲۱] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۳] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۲۱][۲۲] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۲۳]

ورزشگاه و دارایی‌ها [ویرایش]

هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی تهران
استقلال–برق شیراز، هفته پایانی لیگ برتر پنجم

استقلال هم‌اکنون برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی را اجاره می‌کند.[۲۴][۲۵] این باشگاه پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی تهران، در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) به میدان می‌رفت. استقلال در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی، در فصل ۸۲-۸۱ بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۲۶]

در روز ۱۶ تیر ۱۳۸۷، کلنگ کمپ اختصاصی باشگاه استقلال در پارک ارم تهران به زمین خورد.[۲۷] علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل آن زمان استقلال اعلام کرد که ارزش این کمپ ۷۰ میلیارد تومان است.[۲۸]

باشگاه استقلال در تیر ۱۳۸۸، با پرداخت ۲ میلیارد تومان مالک ۱٪ از سهام بانک تات شد،[۲۹] این کار در آغاز با استقبال کارشناسان روبرو شد و اقدامی جهت سودآوری آینده باشگاه دانسته‌شد.[۳۰] در پایان سال ۱۳۸۸، استقلال به دلیل اختلاف‌های مدیریتی سهمش را با ۱۸٪ سود واگذار کرد.[۳۱]

آمار و رکوردها [ویرایش]

tanha بازدید : 61 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

اریخچه [ویرایش]

دوچرخه سواران [ویرایش]

در سال ۱۳۲۳ تعدادی از دوچرخه‌سواران باسابقه و عنوان دار قهرمانی کشور با تصمیم برای ایجاد یک مرکز گردهمایی دوستانه و سازماندهی فعالیت‌های مرتبط با دوچرخه‌سواری نام «کلوپ دوچرخه سواران» را بگزیدند. [۱۳] باشگاه دوچرخه سواران در ۴ مهر ۱۳۲۳ توسط چند جوان نظامی و دانشجوی دوچرخه‌سواری در تهران تاسیس شد و در ابتدا فقط به دوچرخه‌سواری اختصاص داشت. اما بعدا رشته‌های دیگر از جمله فوتبال نیز به به فعالیت‌های باشگاه اضافه شدند و این درحالی بود که علی دانائی‌فرد باشگاه فوتبال نور را هدایت می‌کرد که بعد از شکست تیم کارگر آبادان مورد توجه دوچرخه‌سواران قرار گرفت و با مذاکرات قرار بر آن شد تا از آن پس تیم نور تحت عنوان تیم فوتبال دوچرخه سواران فعالیت کند.[۱۳] تیم فوتبال دوچرخه‌سواران از ابتدا با لباس آبی رنگ در مسابقات حاضر[۱۴] و در میان تیم‌های شاهین، سرباز و دارایی در رقابت‌های اصلی فوتبال ایران بازی می‌کرد[۱۳]. اولین بازی رسمی تیم دوچرخه سواران در ۱۵ اسفند ۱۳۲۸ و در برابر تیم شاهین و در حضور بیش از ۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه امجدیه برگزار شد که در آن دیدار تیم دوچرخه سواران توانست با نتیجه ۱-۰ پیروز شود.[۱۴]

تاج [ویرایش]

در سال ۱۳۲۸ پرویز خسروانی امتیاز باشگاه دوچرخه‌سواران را در اختیار گرفت و نام آن بعد از بحث و رای‌گیری بین اعضای هئیت مدیره به «تاج» تغییر و به ثبت رسید. مدیر باشگاه، سروان پرویز شیخوان بود. حضور افرادی نظیر اسدالله علم، نخست وزیر وقت در هئیت مدیره باعث شد تا بودجه قابل توجهی در اختیار باشگاه قرار گیرد. [۱۳]

استقلال [ویرایش]

پس از انقلاب ۱۳۵۷ با مشورت برخی از بازیکنان قدیمی باشگاه (ازجمله کردنوری و جلالی) نام تاج به استقلال تغییر پیدا کرد.[۱۳]

نام، نماد و رنگ [ویرایش]

باشگاه در سال ۱۳۲۴ با نام «دوچرخه‌سواران» بنیانگذاری شد.[۱۵][۱۶] پس از ثبت باشگاه به نام پرویز خسروانی و علی عبدالهی نوروزی، نام باشگاه با تصویب هیئت مدیره در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۲۸[۱۷] به «تاج» تغییر یافت.[۱۵] پس از وقوع انقلاب، باشگاه «استقلال» نام نهاده‌شد.[۱۵][۱۶]

Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس تاج در سال ۱۳۲۸[۱۵][۱۶]

رنگ لباس استقلال از آغاز، آبی بوده است[۱۵] و رنگ آبی یکی از نمادهای این باشگاه به شمار می‌رود و از این رو «آبی‌پوشان» یکی از لقب‌های باشگاه است.

هواداران و هماوردان [ویرایش]

بازی فینال استقلال و جوبیلیو ایواتا ژاپن که در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شد، با حضور ۱۲۰ هزار نفر پرتماشاچی‌ترین بازی تاریخ جام باشگاه‌های آسیا بوده است.[نیازمند منبع] همچنین در بازی پایانی پنجمین دوره لیگ برتر و در مقابل برق شیراز که به پیروزی ۴ بر ۱ استقلال و قهرمانی این تیم منجر شد، تعداد ۱۱۰ هزار نفر از هواداران استقلال برای دیدن قهرمانی تیم محبوبشان به ورزشگاه آمدند.[۱۸]

شهرآورد تهران [ویرایش]

نوشتار اصلی: شهرآورد تهران
نمایی از هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی در جریان ۶۹امین شهرآورد تهران، ۲۳ مهر ۱۳۸۹

بازی میان استقلال و پرسپولیس، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است.[۳] نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.[۱۹] فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت.[۲۰] بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد.[۳][۲۱] معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند.[۳] این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند.[۲۱][۲۲] مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.[۲۳]

ورزشگاه و دارایی‌ها [ویرایش]

هواداران استقلال در ورزشگاه آزادی تهران
استقلال–برق شیراز، هفته پایانی لیگ برتر پنجم

استقلال هم‌اکنون برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی را اجاره می‌کند.[۲۴][۲۵] این باشگاه پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی تهران، در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) به میدان می‌رفت. استقلال در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی، در فصل ۸۲-۸۱ بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد.[۲۶]

در روز ۱۶ تیر ۱۳۸۷، کلنگ کمپ اختصاصی باشگاه استقلال در پارک ارم تهران به زمین خورد.[۲۷] علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل آن زمان استقلال اعلام کرد که ارزش این کمپ ۷۰ میلیارد تومان است.[۲۸]

باشگاه استقلال در تیر ۱۳۸۸، با پرداخت ۲ میلیارد تومان مالک ۱٪ از سهام بانک تات شد،[۲۹] این کار در آغاز با استقبال کارشناسان روبرو شد و اقدامی جهت سودآوری آینده باشگاه دانسته‌شد.[۳۰] در پایان سال ۱۳۸۸، استقلال به دلیل اختلاف‌های مدیریتی سهمش را با ۱۸٪ سود واگذار کرد.[۳۱]

آمار و رکوردها [ویرایش]

tanha بازدید : 53 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
استقلال
EsteghlalFC.png
نام کامل باشگاهباشگاه فوتبال استقلال تهران
لقب (ها)پسران آبی[۱]
اس اس[۲]
تاج[۳]
آبی‌پوشان[۴]
تاریخ تأسیس۲ مهر ۱۳۲۴[۵] با نام دوچرخه‌سواران
نام ورزشگاه

ورزشگاه آزادی

(گنجایش:۹۰،۰۰۰ نفر)[۶]
مالکسازمان تربیت بدنی
مدیرعاملپرچم ایران علی فتح‌الله‌زاده
مربیپرچم ایران پرویز مظلومی
لیگجام خلیج فارس
آدرس اینترنتیfcesteghlal.ir

Kit left arm uhlsport mythos whitelines.png
Team colours
Kit body uhlsport mythos whitelines.png
Team colours
Kit right arm uhlsport mythos whitelines.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm uhlsport mythos bluelines.png
Team colours
Kit body uhlsport mythos bluelines.png
Team colours
Kit right arm uhlsport mythos bluelines.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس دوم
Soccerball current event.svg فصل جاری

باشگاه فوتبال استقلال تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که سال ۱۳۲۴ در شهر تهران بنیانگذاری شده‌است. استقلال پیش از انقلاب ایران تاج نام داشت.[۳] باشگاه فوتبال استقلال بعد از باشگاه راه‌آهن قدیمی‌ترین تیم باشگاهی در ایران به حساب می‌آید.[۷]

این باشگاه هم‌اکنون در لیگ برتر ایران بازی می‌کند. استقلال با دو قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا (۱۹۷۰ و ۹۱-۱۹۹۰) و دو نایب قهرمانی (۹۲-۱۹۹۱ و ۹۹-۱۹۹۸) و دو مقام سومی (۱۹۷۱ و ۲۰۰۲) پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران در رقابت‌های آسیایی است.[۳][۸][۹] استقلال همچنین با هفت قهرمانی در بالاترین دسته فوتبال ایران (لیگ منطقه‌ای یک بار، جام تخت جمشید یک بار، لیگ قدس یک بار، جام آزادگان ۲ بار و لیگ برتر ۲ بار) دومین تیم پرافتخار در لیگ ایران و با ۵ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی، پرافتخارترین تیم در جام حذفی ایران است.

رقیب سنتی این باشگاه، پرسپولیس است. این دو باشگاه پرطرفدارترین و پرافتخارترین تیم‌های فوتبال ایران و برگزارکنندهٔ شهرآورد تهران هستند.[۳] فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را پس از الهلال عربستان و یوکوهاما مارینوس ژاپن، سومین باشگاه برتر فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است.[۱۰] همچنین این فدراسیون، باشگاه فوتبال استقلال را با ۵۹۳ امیتاز در رتبه ۲۸۰ مین باشگاه جهان در طی ۱۰ سال گذشته قرار داد که بر این اساس بعد از باشگاه سپاهان که در رده ۲۳۷ جهان قرار دارد، تیم استقلال تهران دومین باشگاه فوتبال برتر ایرانی در طی ۱۰ سال اخیر می‌باشد.[۱۱] همچنین این باشگاه در مجموع امتیازات تیم‌ها در تاریخ لیگ برتر، در رتبه نخست قرار دارد.[۱۲]

تعداد صفحات : 7

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 5
  • آی پی امروز : 20
  • آی پی دیروز : 13
  • بازدید امروز : 84
  • باردید دیروز : 14
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 149
  • بازدید ماه : 473
  • بازدید سال : 3,825
  • بازدید کلی : 36,457