مربیان
کادر فنی کنونی
- از تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۰[نیازمند منبع]
حمید استیلی | سرمربی |
رالف سومدیک | دستیار اول |
محسن عاشوری | مربی |
سعید عزیزیان | مربی دروازهبانها |
سردان گمالوویچ | مربی بدنسازی |
محمود خوردبین | سرپرست |
بهتاش بخشی | پزشک |
وجیهالله چشمهسری | پزشک |
مربیان اخیر
|
|
مربیان برجسته پیشین
نام | دوران | جامها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
کشوری | آسیایی | جمع | |||||||
لیگ | حذفی | دیگر جامها | برندگان جام | ||||||
آلن راجرز | ۱۳۵۳-۱۳۵۰ | ۲ | ۰ | ۰ | ۰ | ۲ | |||
بیوک وطنخواه | ۱۳۵۴ | ۱ | ۰ | ۰ | ۰ | ۱ | |||
علی پروین | ۱۳۷۲-۱۳۶۰ ۱۳۸۲-۱۳۷۷ ۱۳۸۴ | ۳ | ۳ | ۹ | ۱ | ۱۶ | |||
استانکو پاکلپوویچ | ۱۳۷۶-۱۳۷۴ | ۲ | ۰ | ۰ | ۰ | ۲ | |||
افشین قطبی | ۱۳۸۷-۱۳۸۶ | ۱ | ۰ | ۰ | ۰ | ۱ | |||
علی دایی | ۱۳۸۸–۱۳۹۰ | ۰ | ۲ | ۰ | ۰ | ۲ |
دستآوردها
کشوری
آسیایی
- همچنین ببینید: باشگاه فوتبال پرسپولیس در آسیا
مسائل اقتصادی و حقوقی
درآمدزایی
باشگاههای فوتبال ایران، از جمله پرسپولیس در درآمدزایی حرفهای نیستند.[۱۱۲] هماکنون بیشتر منابع مالی باشگاه پرسپولیس توسط مالک باشگاه، سازمان تربیت بدنی تامین میشود.[۱۱۳] کمکهای بلاعوض هواداران ثروتمند،[۲۴][۱۱۴] فروش بازیکن،[۲۴] بازیهای بینالمللی[۲۴][۱۱۵] و حامیان مالی[۲۴] از دیگر منابع مالی مهم باشگاه هستند. پرسپولیس همچنین توانسته به عنوان نخستین باشگاه ایرانی بابت حقپخش تلویزیونی[۱۱۶] و فروش فیلم[۶۲] درآمدزایی کند. با این وجود تلاشهای باشگاه برای درآمدزایی از فروش بلیت (که از مهمترین منابع درآمد باشگاههای فوتبال حرفهای است)[۱۱۲] تاکنون بینتیجه ماندهاست.[۱۱۷]
وبگاه گل در گزارشی تحلیلی از تاثیر بحران اقتصادی جهان بر فوتبال کشورهای مختلف، به دلیل دولتی بودن این باشگاه وقوع این بحران را بر مسائل مالی آن کاملاً بیتاثیر دانستهاست.[۱۱۸]
حامیان مالی
هماکنون شهرداری تهران، جهان پروفیل پارس و هواپیمایی آسمان حامیان مالی باشگاه هستند.[۱۱۹][۱۲۰] شرکت اولاشپورت نیز تامین لباسهای این باشگاه را بر عهده دارد.[۱۲۱]
بر اساس پژوهشی که دو عضو هیئت علمی و یک دانشجوی دانشکده مدیریت و کارآفرینی دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۸ با عنوان «بررسی اثربخشی حمایت های مالی ورزشی در میان هواداران ورزش فوتبال در ایران» انجام دادند؛ میزان علاقهمندی شرکتها به حمایت مالی از این باشگاه در سالیان گذشته سیر صعودی داشتهاست، اگرچه بیشتر حامیان به نتایج دلخواه خود از تبلیغ رو پیراهن این تیم نرسیدهاند، مدت حمایت مالی این شرکتها معمولاً کوتاه بودهاست.[۱۲۲] حامیانی که مدت بیشتری نامشان روی پیراهن تیم درج شده، بیشتر در ذهن هواداران ماندگار بودهاند. در پرسشنامهای که از پرسششوندگان میپرسد «اولین حامی مالی که به نظرتان میرسد چیست؟»، نام آیوا که بیش از یک دهه پیش حامی مالی این تیم بوده، از ماری براون که در زمان انجام پژوهش حامی مالی باشگاه بودهاست، بیشتر ذکر شدهاست.[۱۲۲]
داراییها
باشگاه پرسپولیس مالک یک ساختمان ۵ طبقه در خیابان شیخبهایی تهران است. این ساختمان در زمین اهدایی فدراسیون فوتبال ایران ساختهشده و دفتر باشگاه است.[۱۲۳] در سال ۱۳۸۷ قرار بود موزه پرسپولیس در این مکان راهاندازی شود.[۱۲۴]
در تیر ۱۳۸۸، سازمان تربیت بدنی با پرداخت ۲ میلیارد تومان ۱٪ از سهام بانک تات را برای باشگاه پرسپولیس خرید.[۱۲۵] نعمتالله شهبازی نویسنده روزنامه گل این کار را سودآور، مفید، و آغازی برای استقلال مالی باشگاه دانستهاست.[۱۲۶]
بنا بر اعلام وبگاه رسمی، این باشگاه یک کلینیک پزشکی با نام «بیمارستان پرسپولیس» در خیابان گاندی تهران دارد که در خرداد ۱۳۸۹ آغاز به کار خواهد کرد.[۱۲۷][۱۲۸] در سال ۱۳۸۴ نیز خبری درباره خرید ورزشگاه و راهاندازی شرکت هواپیمایی توسط باشگاه منتشر شدهبود که انجام نگرفت.[۱۲۹]
این باشگاه پیشتر مالک ورزشگاه راهآهن[۳۴] و مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران[۳۷] نیز بودهاست.
مالکیت
مالک | دوران مالکیت | ||
---|---|---|---|
از | تا | ||
شرکت سهامی سیآرسی | ۱۳۴۲ | ۱۳۵۷ | |
سازمان تربیت بدنی | ۱۳۵۸ | ۱۳۶۵ | |
بنیاد مستضعفان | ۱۳۶۵ | بهمن ۱۳۶۵ | |
سازمان تربیت بدنی | ۱۳۶۵ | ۱۳۷۲ | |
وزارت فلزات و معادن | ۱۳۷۲ | ۱۳۷۶ | |
سازمان تربیت بدنی | ۱۳۷۶ | ۱۳۸۹ | |
وزارت ورزش و جوانان | ۱۳۹۰ | اکنون |
پیش از انقلاب، مالک باشگاه «شرکت سهامی سیآرسی» (بخش خصوصی) بود. در شرکت سیآرسی به جز علی عبده، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم از سهامداران عمده بودند.[۲۰][۲۱][۲۳] پس از انقلاب، اموال باشگاه مصادره شد[۳۷] و تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و سازمان تربیت بدنی رفت. (دهه ۱۳۶۰)[۲۰][۲۴] از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶، باشگاه تحت مدیریت وزارت معادن و فلزات بود و از لحاظ منابع مالی دگرگون شد.[۲۴] پرسپولیس از سال ۱۳۷۶ تحت تملک سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.[۲۴] در دی ۱۳۸۹، با مصوبه مجلس شورای اسلامی وظایف سازمان تربیت بدنی رسماً به وزارت ورزش و جوانان ایران محول شد و با چند ماه تاخیر،[۱۳۰] پرسپولیس تحت نظر این وزارتخانه قرار گرفت.[۱۳۱]
اختلاف حقوقی بر سر برند پرسپولیس
بنابر نوشته سالنامه و فرهنگ رسمی باشگاه چاپ سال ۱۳۸۶، با پایان دوران زمامداری وزارت معادن بر باشگاه، اختلاف و بحران مالی–مدیریتی ایجاد شد و میان سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ یک «جنگ سهام آغاز شد که با پیروزی سازمان تربیت بدنی با پایان رسید.»[۲۴]
ماجرا از این قرار بود بنیاد مستضعفان در اداره باشگاه ناتوان بود و آن را به تربیت بدنی واگذار کرد و تربیت بدنی نیز قرار بود باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کند. در راستای این اقدام؛ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۰، شرکتی با نام «شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص» با شماره ۸۳۳۳۲ به ثبت رسید.[۱۳۲] (سهامداران: سازمان تربیت بدنی به نمایندگی عباس انصاریفرد ۵۰٫۵٪، اسماعیل وفایی ۴۹٪ و مهدی منظرموعود ۰٫۵٪) اما در ۲۷ بهمن، امتیاز باشگاه به جای شرکت پرسپولیس، به «موسسه فرهنگی ورزشی پیروزی» انتقال یافت. سازمان تربیت بدنی این شرکت را به حسین محلوجی، امیر عابدینی و عباس انصاریفرد هبه داد. (در سال ۱۳۸۰ سهام از آنان گرفتهشد)[۱۳۳] پس از این مدت عابدینی نیز به مالکان شرکت پرسپولیس اضافه شد.[۱۳۴] (یعنی عابدینی هم در شرکت پرسپولیس و هم در شرکت پیروزی سهامدار شدهبود.)
مالکان شرکت پرسپولیس خود را «مالک اصلی» باشگاه میدانستند[۱۳۵] و به دادگاه شکایت کردند، اما دادگاه در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۸۰ رأی به مالکیت سازمان تربیت بدنی داد. دادگاه تجدیدنظر نیز در تاریخ ۸ تیر ۱۳۸۳ این رأی را تائید کرد.[۱۳۶] سرانجام در مرداد ۱۳۹۰؛ در پی دعوی باشگاه علیه شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس سهامی خاص، قاضی شعبه ششم دادگاه عمومی مجتمع قضایی شهید بهشتی رای قطعی به تعلق برند پرسپولیس به باشگاه، و حذف نام پرسپولیس از شرکت پرسپولیس سهامی خاص داد.[۱۳۷]