loading...
فوتبال انلاین
tanha بازدید : 50 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

لیگ برتر فوتبال ایران هفته دوازدهم
-- -- --
پرسپولیس - - - داماش
ملوان - - - سپاهان
تراکتورسازی - - - فجر سپاسی
شاهین - - - نفت تهران
راه آهن - - - مس
مس سرچشمه - - - استقلال
ذوب آهن - - - شهرداری تبریز
سایپا - - - فولاد
صبای قم - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته سیزدهم
-- -- --
سپاهان - - - پرسپولیس
داماش - - - مس سرچشمه
فجر سپاسی - - - ملوان
مس - - - شاهین
نفت آبادان - - - ذوب آهن
سایپا - - - راه آهن
استقلال - - - صبای قم
تراکتورسازی - - - فولاد
نفت تهران - - - شهرداری تبریز
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته چهاردهم
-- -- --
پرسپولیس - - - سایپا
ذوب آهن - - - داماش
ملوان - - - مس
فجر سپاسی - - - مس سرچشمه
شاهین - - - استقلال
فولاد - - - سپاهان
صبای قم - - - نفت تهران
راه آهن - - - تراکتورسازی
شهرداری تبریز - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته پانزدهم
-- -- --
تراکتورسازی - - - پرسپولیس
صبای قم - - - داماش
سایپا - - - ملوان
فجر سپاسی - - - ذوب آهن
سپاهان - - - شاهین
مس سرچشمه - - - مس
استقلال - - - شهرداری تبریز
راه آهن - - - فولاد
نفت آبادان - - - نفت تهران
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته شانزدهم
-- -- --
پرسپولیس - - - راه آهن
نفت تهران - - - داماش
ملوان - - - فولاد
فجر سپاسی - - - شهرداری تبریز
مس - - - سایپا
صبای قم - - - مس سرچشمه
سپاهان - - - تراکتورسازی
نفت آبادان - - - استقلال
ذوب آهن - - - شاهین
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هفدهم
-- -- --
فولاد - - - پرسپولیس
داماش - - - شهرداری تبریز
تراکتورسازی - - - ملوان
فجر سپاسی - - - صبای قم
راه آهن - - - شاهین
مس - - - ذوب آهن
سپاهان - - - مس سرچشمه
سایپا - - - نفت آبادان
استق
tanha بازدید : 49 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

لیگ برتر فوتبال ایران هفته دوازدهم
-- -- --
پرسپولیس - - - داماش
ملوان - - - سپاهان
تراکتورسازی - - - فجر سپاسی
شاهین - - - نفت تهران
راه آهن - - - مس
مس سرچشمه - - - استقلال
ذوب آهن - - - شهرداری تبریز
سایپا - - - فولاد
صبای قم - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته سیزدهم
-- -- --
سپاهان - - - پرسپولیس
داماش - - - مس سرچشمه
فجر سپاسی - - - ملوان
مس - - - شاهین
نفت آبادان - - - ذوب آهن
سایپا - - - راه آهن
استقلال - - - صبای قم
تراکتورسازی - - - فولاد
نفت تهران - - - شهرداری تبریز
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته چهاردهم
-- -- --
پرسپولیس - - - سایپا
ذوب آهن - - - داماش
ملوان - - - مس
فجر سپاسی - - - مس سرچشمه
شاهین - - - استقلال
فولاد - - - سپاهان
صبای قم - - - نفت تهران
راه آهن - - - تراکتورسازی
شهرداری تبریز - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته پانزدهم
-- -- --
تراکتورسازی - - - پرسپولیس
صبای قم - - - داماش
سایپا - - - ملوان
فجر سپاسی - - - ذوب آهن
سپاهان - - - شاهین
مس سرچشمه - - - مس
استقلال - - - شهرداری تبریز
راه آهن - - - فولاد
نفت آبادان - - - نفت تهران
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته شانزدهم
-- -- --
پرسپولیس - - - راه آهن
نفت تهران - - - داماش
ملوان - - - فولاد
فجر سپاسی - - - شهرداری تبریز
مس - - - سایپا
صبای قم - - - مس سرچشمه
سپاهان - - - تراکتورسازی
نفت آبادان - - - استقلال
ذوب آهن - - - شاهین
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هفدهم
-- -- --
فولاد - - - پرسپولیس
داماش - - - شهرداری تبریز
تراکتورسازی - - - ملوان
فجر سپاسی - - - صبای قم
راه آهن - - - شاهین
مس - - - ذوب آهن
سپاهان - - - مس سرچشمه
سایپا - - - نفت آبادان
استق
tanha بازدید : 50 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هشتم
03 مهر 17:30 یكشنبه
راه آهن - - - داماش
ملوان - - - نفت تهران
03 مهر 17:45 یكشنبه
شاهین - - - شهرداری تبریز
03 مهر 18:30 یكشنبه
فولاد - - - صبای قم
پرسپولیس - - - فجر سپاسی
03 مهر 18:45 یكشنبه
تراکتورسازی - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هشتم
04 مهر 18:30 دوشنبه
سایپا - - - استقلال
www.IranSport.Net

فوتبال جام قهرمانان باشگاه های آسیا
06 مهر 16:20 چهارشنبه
سامسونگ - - - ذوب آهن
www.IranSport.Net

فوتبال جام قهرمانان باشگاه های آسیا
06 مهر 18:50 چهارشنبه
سپاهان - - - السد قطر
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
08 مهر 17:30 جمعه
نفت آبادان - - - راه آهن
08 مهر 17:45 جمعه
مس - - - تراکتورسازی
08 مهر 18:15 جمعه
صبای قم - - - پرسپولیس
08 مهر 18:30 جمعه
داماش - - - شاهین
فجر سپاسی - - - فولاد
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
09 مهر 18:00 شنبه
شهرداری تبریز - - - مس سرچشمه
09 مهر 18:15 شنبه
استقلال - - - ملوان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
10 مهر 17:15 یكشنبه
سپاهان - - - سایپا
10 مهر 18:30 یكشنبه
نفت تهران - - - ذوب آهن
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
19 مهر -- سه شنبه
بحرین - - - ایران
قطر - - - اندونزی
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
20 آبان -- جمعه
ایران - - - بحرین
اندونزی - - - قطر
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
24 آبان -- سه شنبه
ایران - - - اندونزی
بحرین - - - قطر
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
10 اسفند -- جهارشنبه
قطر - - - ایران
اندونزی - - - بحرین
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته دهم
-- -- --
پرسپولیس - - - مس
فولاد - - - داماش
ملوان - - - شهرداری تبریز
سایپا - - - فجر سپاسی
شاهین - - - نفت آبادان
مس سرچشمه - - - نفت تهران
تراکتورسازی - - - سپاهان
ذوب آهن - - - صبای قم
راه آهن - - - استقلال
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته یازدهم
-- -- --
نفت تهران - - - پرسپولیس
داماش - - - ملوان
فجر سپاسی - - - شاهین
مس - - - فولاد
نفت آبادان - - - مس سرچشمه
سپاهان - - - راه آهن
استقلال - - - ذوب آهن
سایپا - - - تراکتورسازی
شهرداری تبریز - - - صبای قم
www.IranSport.Net

tanha بازدید : 89 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هشتم
03 مهر 17:30 یكشنبه
راه آهن - - - داماش
ملوان - - - نفت تهران
03 مهر 17:45 یكشنبه
شاهین - - - شهرداری تبریز
03 مهر 18:30 یكشنبه
فولاد - - - صبای قم
پرسپولیس - - - فجر سپاسی
03 مهر 18:45 یكشنبه
تراکتورسازی - - - نفت آبادان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته هشتم
04 مهر 18:30 دوشنبه
سایپا - - - استقلال
www.IranSport.Net

فوتبال جام قهرمانان باشگاه های آسیا
06 مهر 16:20 چهارشنبه
سامسونگ - - - ذوب آهن
www.IranSport.Net

فوتبال جام قهرمانان باشگاه های آسیا
06 مهر 18:50 چهارشنبه
سپاهان - - - السد قطر
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
08 مهر 17:30 جمعه
نفت آبادان - - - راه آهن
08 مهر 17:45 جمعه
مس - - - تراکتورسازی
08 مهر 18:15 جمعه
صبای قم - - - پرسپولیس
08 مهر 18:30 جمعه
داماش - - - شاهین
فجر سپاسی - - - فولاد
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
09 مهر 18:00 شنبه
شهرداری تبریز - - - مس سرچشمه
09 مهر 18:15 شنبه
استقلال - - - ملوان
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته نهم
10 مهر 17:15 یكشنبه
سپاهان - - - سایپا
10 مهر 18:30 یكشنبه
نفت تهران - - - ذوب آهن
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
19 مهر -- سه شنبه
بحرین - - - ایران
قطر - - - اندونزی
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
20 آبان -- جمعه
ایران - - - بحرین
اندونزی - - - قطر
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
24 آبان -- سه شنبه
ایران - - - اندونزی
بحرین - - - قطر
www.IranSport.Net

فوتبال ملی - مقدماتی جام جهانی 2014
10 اسفند -- جهارشنبه
قطر - - - ایران
اندونزی - - - بحرین
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته دهم
-- -- --
پرسپولیس - - - مس
فولاد - - - داماش
ملوان - - - شهرداری تبریز
سایپا - - - فجر سپاسی
شاهین - - - نفت آبادان
مس سرچشمه - - - نفت تهران
تراکتورسازی - - - سپاهان
ذوب آهن - - - صبای قم
راه آهن - - - استقلال
www.IranSport.Net

لیگ برتر فوتبال ایران هفته یازدهم
-- -- --
نفت تهران - - - پرسپولیس
داماش - - - ملوان
فجر سپاسی - - - شاهین
مس - - - فولاد
نفت آبادان - - - مس سرچشمه
سپاهان - - - راه آهن
استقلال - - - ذوب آهن
سایپا - - - تراکتورسازی
شهرداری تبریز - - - صبای قم
www.IranSport.Net

tanha بازدید : 73 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
سایتhttp://khateratfootball90.tk                                                                                 
معرفی نامه ونقشه کامل وب سایت
http://khateratfootball90.tk
این وب سایت شامل دو قسمت که کاملا مکمل هم می باشندکه شامل1-تاریخچه و خاطرات و گالری و البوم و رزومه وسرود و افتخارات و قهرمانی ها وبسیار از مطالب قدیمی و نوستالژی بازیکنان و مربیان و پیشکسوتان و مرزشگاه ها و...ایران و جهان می باشد که به انسان حس خاطره انکیزی میدهد.
2-اما قسمت دوم کامل لایو زنده و انلاین می باشد که شامل اخبار انلاین تمام فوتبال ایران و جهان و همچنین اخبار انلاین 4تیم پر طرفدار ایران یعنی تراکتور و پیروزی و سپاهان و استقلال که به طور اختصاصی و مستقل می باشد.
شما همچنین می توانید جداول تمام لیگ های معتبر و دجه دوم ایران و جهان رو به صورت بروز رسانی لحضه مشاهده نمایید.
پس ایا نیاز است برای هر یک از مطالب بالا به یک سایت مستقل مراجعه نمایید فکر نکنم نباشه پس از تمامیه این خدمات استفاده نمایید و فقط مدیریت رو در اصلاح هر چه بیشتر این وبسایت با نظرات خود یاری کنید.با تشکر وب سایت 5*****5ستاره فوتبال جهان
 از تمامی مدیران و صاحبان وبلاگ و وب سایت ها اعلام به عمل میاید که برای تبادل لینک با این وب سایت اقدام نمایند.بدین طریق که ابتدا ادرس وب سایت ما رو و همچنین با عنوان دهکده5*****5ستاره فوتبال جهان لینک نمایند و بعد از ان با اعلام کردن این کار در نظر دادن پست اول و اصلی توجه نمایید فقط در پست اول و اصلی تا ما نیز شما رو با ادرس و عنوانی که در نظر دادن نوشتید پس از اطمینان از لینک ما در سایت یا وبلاگ شما ما نیز شما رو لینک نماییم.با تشکر وب سایت خاطرات فوتبال90

       
 
 دوستان توجه لطفا توجه نمایید فروشگاه پرتال این وب سایت نیز افتتاح شد.برای خرید اسان و بدون هیچ گونه دردسر از بنر موجود در سمت راست بالا وارد فروشگاه پرتال ومستقل بازار تاپ ایرانیان که بیش از100000هزار نوع محصولات که در واقع تمام بازار رو در این فروشگاه گرد اوری کردیم به هر محصول که موردنیازتون هست به راحتی دسترسی داشته باشید.با تشکر فروشگاه http://bazartapiranian.co.cc
   
 
        
tanha بازدید : 53 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
سایتhttp://khateratfootball90.tk                                                                                 
معرفی نامه ونقشه کامل وب سایت
http://khateratfootball90.tk
این وب سایت شامل دو قسمت که کاملا مکمل هم می باشندکه شامل1-تاریخچه و خاطرات و گالری و البوم و رزومه وسرود و افتخارات و قهرمانی ها وبسیار از مطالب قدیمی و نوستالژی بازیکنان و مربیان و پیشکسوتان و مرزشگاه ها و...ایران و جهان می باشد که به انسان حس خاطره انکیزی میدهد.
2-اما قسمت دوم کامل لایو زنده و انلاین می باشد که شامل اخبار انلاین تمام فوتبال ایران و جهان و همچنین اخبار انلاین 4تیم پر طرفدار ایران یعنی تراکتور و پیروزی و سپاهان و استقلال که به طور اختصاصی و مستقل می باشد.
شما همچنین می توانید جداول تمام لیگ های معتبر و دجه دوم ایران و جهان رو به صورت بروز رسانی لحضه مشاهده نمایید.
پس ایا نیاز است برای هر یک از مطالب بالا به یک سایت مستقل مراجعه نمایید فکر نکنم نباشه پس از تمامیه این خدمات استفاده نمایید و فقط مدیریت رو در اصلاح هر چه بیشتر این وبسایت با نظرات خود یاری کنید.با تشکر وب سایت 5*****5ستاره فوتبال جهان
 از تمامی مدیران و صاحبان وبلاگ و وب سایت ها اعلام به عمل میاید که برای تبادل لینک با این وب سایت اقدام نمایند.بدین طریق که ابتدا ادرس وب سایت ما رو و همچنین با عنوان دهکده5*****5ستاره فوتبال جهان لینک نمایند و بعد از ان با اعلام کردن این کار در نظر دادن پست اول و اصلی توجه نمایید فقط در پست اول و اصلی تا ما نیز شما رو با ادرس و عنوانی که در نظر دادن نوشتید پس از اطمینان از لینک ما در سایت یا وبلاگ شما ما نیز شما رو لینک نماییم.با تشکر وب سایت خاطرات فوتبال90

       
 
 دوستان توجه لطفا توجه نمایید فروشگاه پرتال این وب سایت نیز افتتاح شد.برای خرید اسان و بدون هیچ گونه دردسر از بنر موجود در سمت راست بالا وارد فروشگاه پرتال ومستقل بازار تاپ ایرانیان که بیش از100000هزار نوع محصولات که در واقع تمام بازار رو در این فروشگاه گرد اوری کردیم به هر محصول که موردنیازتون هست به راحتی دسترسی داشته باشید.با تشکر فروشگاه http://bazartapiranian.co.cc
   
 
        
tanha بازدید : 77 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

بازیکنان برتر

دهه 70

دهه 80

دهه ۹۰

2000

کاپیتان ها


سالکاپیتان
۱۹۶۵–۷۰پرچم آلمان ورنر اولک (مدافع)
۱۹۷۰–۷۷پرچم آلمان فرانس بکن‌باوئر (مدافع)
۱۹۷۷–۷۹پرچم آلمان سپ مایر (دروازه بان)
۱۹۷۹پرچم آلمان گرد مولر (مهاجم)
۱۹۷۹–۸۰پرچم آلمان هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع)
۱۹۸۰–۸۳پرچم آلمان پول برایتنر (هافبک)
۱۹۸۳–۸۴پرچم آلمان کارل هاینس رومنیگه (مهاجم)
۱۹۸۴–۹۱پرچم آلمان کلاوس اوگنتالر (مدافع)
۱۹۹۱–۹۴پرچم آلمان رایموند آمان (دروازه بان)
۱۹۹۴–۹۶پرچم آلمان لوتار ماتئوس (هافبک)
۱۹۹۷–۹۹پرچم آلمان توماس هلمر (مدافع)
۱۹۹۹–۰۲پرچم آلمان اشتفان افنبرگ (هافبک)
۲۰۰۲-۰۸پرچم آلمان الیور کان (دروازه بان)
۲۰۰۸-۱۱پرچم هلند مارک ون بومل (هافبک)
-۲۰۱۱پرچم آلمان فلیپ لام (مدافع)
tanha بازدید : 80 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

بازیکنان برتر

دهه 70

دهه 80

دهه ۹۰

2000

کاپیتان ها


سالکاپیتان
۱۹۶۵–۷۰پرچم آلمان ورنر اولک (مدافع)
۱۹۷۰–۷۷پرچم آلمان فرانس بکن‌باوئر (مدافع)
۱۹۷۷–۷۹پرچم آلمان سپ مایر (دروازه بان)
۱۹۷۹پرچم آلمان گرد مولر (مهاجم)
۱۹۷۹–۸۰پرچم آلمان هانس گئورگ شوارتزنبک (مدافع)
۱۹۸۰–۸۳پرچم آلمان پول برایتنر (هافبک)
۱۹۸۳–۸۴پرچم آلمان کارل هاینس رومنیگه (مهاجم)
۱۹۸۴–۹۱پرچم آلمان کلاوس اوگنتالر (مدافع)
۱۹۹۱–۹۴پرچم آلمان رایموند آمان (دروازه بان)
۱۹۹۴–۹۶پرچم آلمان لوتار ماتئوس (هافبک)
۱۹۹۷–۹۹پرچم آلمان توماس هلمر (مدافع)
۱۹۹۹–۰۲پرچم آلمان اشتفان افنبرگ (هافبک)
۲۰۰۲-۰۸پرچم آلمان الیور کان (دروازه بان)
۲۰۰۸-۱۱پرچم هلند مارک ون بومل (هافبک)
-۲۰۱۱پرچم آلمان فلیپ لام (مدافع)
tanha بازدید : 95 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

این باشگاه در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال و به رهبری فرانتس جان تاسیس شد.[۳] اگرچه بایرن اولین قهرمانی ملی خود را در مسابقات سال ۱۹۳۲ بدست آورد، [۴] باشگاه برای بوندسلیگا انتخاب نشد، و آن را در سال ۱۹۶۳ آغاز کرد .[۵] در اواسط دههٔ ۱۹۷۰، باشگاه بزرگترین دوره موفقیت خود را طی کرد، زمانی که به رهبری فرانس بکن‌باوئر سه بار در یک ردیف (۱۹۷۴-۷۶) برنده لیگ قهرمانان اروپا شد. در سال‌های اخیر آنها تا حد زیادی موفق‌ترین تیم فوتبال در آلمان شده اند، برنده هفت کاپ از ده کاپ آخرین مسابقات. آخرین عنوان بین‌المللی این باشگاه قهرمانی جام بین قاره‌ای در سال ۲۰۰۱ بود.

ورزشگاه

ورزشگاه آلیانز آره‌نا

از آغاز فصل۰۶- ۲۰۰۵، مونیخی‌ها بازی‌های خانگی را در آلیانز آره‌نا انجام دادند . قبلا این تیم برای ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی کرده بود.

نمادها

رنگ تیم قرمز و سفید، و وسط پرچم تیم پرچم ایالت باواریا است.[۶]


افتخارات

۲۲ قهرمانی (رکورد دار): ۳۲–۱۹۳۱, ۶۹–۱۹۶۸, ۷۲–۱۹۷۱, ۷۳–۱۹۷۲, ۷۴–۱۹۷۳, ۸۰–۱۹۷۹, ۸۱–۱۹۸۰, ۸۵–۱۹۸۴, ۸۶–۱۹۸۵, ۸۷–۱۹۸۶, ۸۹–۱۹۸۸, ۹۰–۱۹۸۹, ۹۴–۱۹۹۳, ۹۷–۱۹۹۶, ۹۹–۱۹۹۸, ۲۰۰۰–۱۹۹۹, ۰۱–۲۰۰۰, ۰۳–۲۰۰۲, ۰۵–۲۰۰۴, ۰۶–۲۰۰۵, ۰۸–۲۰۰۷, ۱۰–۲۰۰۹

۱۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۵۷, ۱۹۶۶, ۱۹۶۷, ۱۹۶۹, ۱۹۷۱, ۱۹۸۲, ۱۹۸۴, ۱۹۸۶, ۱۹۹۸, ۲۰۰۰, ۲۰۰۳, ۲۰۰۵, ۲۰۰۶, ۲۰۰۸, ۲۰۱۰

۶ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۹۷, ۱۹۹۸, ۱۹۹۹, ۲۰۰۰, ۲۰۰۴, ۲۰۰۷

۴ قهرمانی: ۱۹۸۲, ۱۹۸۷, ۱۹۹۰, ۲۰۱۰

۴ قهرمانی : ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۶, ۲۰۰۱

۴ نایب قهرمانی :۱۹۸۲, ۱۹۸۷, ۱۹۹۹, ۲۰۱۰

یک قهرمانی : ۱۹۶۷

یک قهرمانی : ۱۹۹۶

۲ قهرمانی: ۱۹۷۶ , ۲۰۰۱

بازیکنان فعلی

این ترکیب در تاریخ ۲۴ آگوست ۲۰۱۰ نوشته شده‌است و مطابق با صفحه باشگاه در ویکی پیدا انگلیسی می‌باشد .[۷]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم آلماندروازه‌بانهانس یورگ بوت
۲پرچم برزیلمدافعبرنو
۴پرچم هلندمدافعادسون برافهاید
۵پرچم بلژیکمدافعدانیل ون بویتن
۶پرچم آرژانتینمدافعمارتین دمیکلیس
۷پرچم فرانسههافبکفرانک ریبری
۹پرچم آلمانمهاجمنیلس پترسن
۱۰پرچم هلندهافبکآرین روبن
۱۱پرچم کرواسیمهاجمایویکا اولیچ
۱۶پرچم آلمانهافبکآندرس اوتل
۱۷پرچم هلندهافبکمارک ون بومل (کاپیتان)
۱۸پرچم آلمانمهاجممیروسلاو کلوزه
۲۱پرچم آلمانمدافعفلیپ لام

شماره
نقشبازیکن
۲۲پرچم آلماندروازه‌بانروآن ساتلمایر
۲۳پرچم کرواسیمدافعدانیل پرانیچ
۲۵پرچم آلمانمهاجمتوماس مولر
۲۶پرچم آلمانمدافعدیگو کنتنتو
۲۷پرچم اتریشهافبکدیوید آلابا
۲۸پرچم آلمانهافبکهلگر بادشتوبر
۳۱پرچم آلمانهافبکشواین اشتایگر
۳۲پرچم آلمانهافبکماکسیمیلیان هاس
۳۳پرچم آلمانمهاجمماریو گومز
۳۵پرچم آلماندروازه‌بانتوماس کرافت
۳۹پرچم آلمانهافبکتونی کروس
۴۴پرچم اوکراینهافبکآناتولی تیموشوک
tanha بازدید : 61 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

این باشگاه در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال و به رهبری فرانتس جان تاسیس شد.[۳] اگرچه بایرن اولین قهرمانی ملی خود را در مسابقات سال ۱۹۳۲ بدست آورد، [۴] باشگاه برای بوندسلیگا انتخاب نشد، و آن را در سال ۱۹۶۳ آغاز کرد .[۵] در اواسط دههٔ ۱۹۷۰، باشگاه بزرگترین دوره موفقیت خود را طی کرد، زمانی که به رهبری فرانس بکن‌باوئر سه بار در یک ردیف (۱۹۷۴-۷۶) برنده لیگ قهرمانان اروپا شد. در سال‌های اخیر آنها تا حد زیادی موفق‌ترین تیم فوتبال در آلمان شده اند، برنده هفت کاپ از ده کاپ آخرین مسابقات. آخرین عنوان بین‌المللی این باشگاه قهرمانی جام بین قاره‌ای در سال ۲۰۰۱ بود.

ورزشگاه

ورزشگاه آلیانز آره‌نا

از آغاز فصل۰۶- ۲۰۰۵، مونیخی‌ها بازی‌های خانگی را در آلیانز آره‌نا انجام دادند . قبلا این تیم برای ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی کرده بود.

نمادها

رنگ تیم قرمز و سفید، و وسط پرچم تیم پرچم ایالت باواریا است.[۶]


افتخارات

۲۲ قهرمانی (رکورد دار): ۳۲–۱۹۳۱, ۶۹–۱۹۶۸, ۷۲–۱۹۷۱, ۷۳–۱۹۷۲, ۷۴–۱۹۷۳, ۸۰–۱۹۷۹, ۸۱–۱۹۸۰, ۸۵–۱۹۸۴, ۸۶–۱۹۸۵, ۸۷–۱۹۸۶, ۸۹–۱۹۸۸, ۹۰–۱۹۸۹, ۹۴–۱۹۹۳, ۹۷–۱۹۹۶, ۹۹–۱۹۹۸, ۲۰۰۰–۱۹۹۹, ۰۱–۲۰۰۰, ۰۳–۲۰۰۲, ۰۵–۲۰۰۴, ۰۶–۲۰۰۵, ۰۸–۲۰۰۷, ۱۰–۲۰۰۹

۱۵ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۵۷, ۱۹۶۶, ۱۹۶۷, ۱۹۶۹, ۱۹۷۱, ۱۹۸۲, ۱۹۸۴, ۱۹۸۶, ۱۹۹۸, ۲۰۰۰, ۲۰۰۳, ۲۰۰۵, ۲۰۰۶, ۲۰۰۸, ۲۰۱۰

۶ قهرمانی (رکورد دار): ۱۹۹۷, ۱۹۹۸, ۱۹۹۹, ۲۰۰۰, ۲۰۰۴, ۲۰۰۷

۴ قهرمانی: ۱۹۸۲, ۱۹۸۷, ۱۹۹۰, ۲۰۱۰

۴ قهرمانی : ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۶, ۲۰۰۱

۴ نایب قهرمانی :۱۹۸۲, ۱۹۸۷, ۱۹۹۹, ۲۰۱۰

یک قهرمانی : ۱۹۶۷

یک قهرمانی : ۱۹۹۶

۲ قهرمانی: ۱۹۷۶ , ۲۰۰۱

بازیکنان فعلی

این ترکیب در تاریخ ۲۴ آگوست ۲۰۱۰ نوشته شده‌است و مطابق با صفحه باشگاه در ویکی پیدا انگلیسی می‌باشد .[۷]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم آلماندروازه‌بانهانس یورگ بوت
۲پرچم برزیلمدافعبرنو
۴پرچم هلندمدافعادسون برافهاید
۵پرچم بلژیکمدافعدانیل ون بویتن
۶پرچم آرژانتینمدافعمارتین دمیکلیس
۷پرچم فرانسههافبکفرانک ریبری
۹پرچم آلمانمهاجمنیلس پترسن
۱۰پرچم هلندهافبکآرین روبن
۱۱پرچم کرواسیمهاجمایویکا اولیچ
۱۶پرچم آلمانهافبکآندرس اوتل
۱۷پرچم هلندهافبکمارک ون بومل (کاپیتان)
۱۸پرچم آلمانمهاجممیروسلاو کلوزه
۲۱پرچم آلمانمدافعفلیپ لام

شماره
نقشبازیکن
۲۲پرچم آلماندروازه‌بانروآن ساتلمایر
۲۳پرچم کرواسیمدافعدانیل پرانیچ
۲۵پرچم آلمانمهاجمتوماس مولر
۲۶پرچم آلمانمدافعدیگو کنتنتو
۲۷پرچم اتریشهافبکدیوید آلابا
۲۸پرچم آلمانهافبکهلگر بادشتوبر
۳۱پرچم آلمانهافبکشواین اشتایگر
۳۲پرچم آلمانهافبکماکسیمیلیان هاس
۳۳پرچم آلمانمهاجمماریو گومز
۳۵پرچم آلماندروازه‌بانتوماس کرافت
۳۹پرچم آلمانهافبکتونی کروس
۴۴پرچم اوکراینهافبکآناتولی تیموشوک
tanha بازدید : 65 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مختصات: ‏۲۲٫۰۰″ ۳۴′ ۱۱°شرقی ‏۶٫۶۴″ ۶′ ۴۸°شمالی (نقشه)

بایرن‌مونیخ
Munich.jpg
نام کاملبایرن‌مونیخ
لقب(ها)بایرن, سُرخها
بنیانگذاری۲۷ فوریه ۱۹۰۰ (۱۲۸۸ شمسی)
ورزشگاهآلیانز آره‌نا
گنجایش۶۹٬۹۰۱
مدیرعاملپرچم آلمان اولی هوینس
سرمربیپرچم هلند لوئیس فن خال
لیگبوندسلیگا
Kit left arm fcb 1011.png
Team colours
Kit body fcb 1011.png
Team colours
Kit right arm fcb 1011.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm fcbII 1012.png
Team colours
Kit body fcbII 1012.png
Team colours
Kit right arm fcbII 1012.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس دوم

باشگاه فوتبال بایرن مونیخ (به آلمانی: Fußball-Club Bayern München) باشگاه فوتبال آلمانی است که در مونیخ پایتخت ایالت باواریا قرار دارد. بایرن به عنوان موفق‌ترین باشگاه فوتبال در آلمان شناخته شده می‌باشد، که موفق به کسب ۲۱ قهرمانی بوندسلیگا و ۱۴ قهرمانی جام حذفی شده است. بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد.[۱] و نیز بیش از ۲،۴۰۰باشگاه رسمی دارد، ودر این باشگاه‌های حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد.بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد .[۲]

tanha بازدید : 61 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مختصات: ‏۲۲٫۰۰″ ۳۴′ ۱۱°شرقی ‏۶٫۶۴″ ۶′ ۴۸°شمالی (نقشه)

بایرن‌مونیخ
Munich.jpg
نام کاملبایرن‌مونیخ
لقب(ها)بایرن, سُرخها
بنیانگذاری۲۷ فوریه ۱۹۰۰ (۱۲۸۸ شمسی)
ورزشگاهآلیانز آره‌نا
گنجایش۶۹٬۹۰۱
مدیرعاملپرچم آلمان اولی هوینس
سرمربیپرچم هلند لوئیس فن خال
لیگبوندسلیگا
Kit left arm fcb 1011.png
Team colours
Kit body fcb 1011.png
Team colours
Kit right arm fcb 1011.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm fcbII 1012.png
Team colours
Kit body fcbII 1012.png
Team colours
Kit right arm fcbII 1012.png
Team colours
Team colours
Team colours
لباس دوم

باشگاه فوتبال بایرن مونیخ (به آلمانی: Fußball-Club Bayern München) باشگاه فوتبال آلمانی است که در مونیخ پایتخت ایالت باواریا قرار دارد. بایرن به عنوان موفق‌ترین باشگاه فوتبال در آلمان شناخته شده می‌باشد، که موفق به کسب ۲۱ قهرمانی بوندسلیگا و ۱۴ قهرمانی جام حذفی شده است. بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد.[۱] و نیز بیش از ۲،۴۰۰باشگاه رسمی دارد، ودر این باشگاه‌های حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد.بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد .[۲]

tanha بازدید : 57 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

گ‌ها

در بیشتر تاریخچه آرسنال، رنگ پیراهن خانه آن‌ها به رنگ قرمز روشن با آستین سفید و شورت سفید بود، هرچند این همواره مورد توجه نبوده است. انتخاب رنگ قرمز در به رسمیت شناختن اهدا خیریه از ناتینگهام فارست است، بلافاصله پس از پایه‌گذاری آرسنال در سال ۱۸۸۶. دو تن از اعضای مؤسس دیال اسکوئر، فرد بیردسلی و موریس بیتس، بازیکنان سابق جنگل که برای کار به وول ویچ نقل مکان کرده بودند. آن‌ها اولین تیم در آن منطقه با هم بنا کردند، هیچ بسته‌ای میتوانست پیدا نشود، بنابراین بیردسلی و بیتس برای کمک به خانه نوشت و مجموعه ای از بسته و توپ دریافت کردند. پیراهن کشمش بی دانه قرمز بود، سایه ای تیره از قرمز و با شورت سفید و جوراب آبی پوشیده بود.

در سال ۱۹۳۳، هربرت چاپمن مایل بود تا بازیکنانش مجزا لباس بپوشند، به روز شده در بسته، اضافه کردن آستین سفید و تغییر سایه به رنگ قرمز روشن تر رکن بسته. دو راه برای آغاز آستین سفید پیشنهاد شد. یکی از گزارش‌های داستانی این است که چاپمن متوجه یک حامی در غرفه پوشاک شد که یک ژاکت قرمز بدون آستین را برروی یک پیراهن سفید پوشیده‌است؛ دیگری این بود که او الهام گرفته بود به وسیله لباس پوشیده شده توسط کاریکاتوریست تام وبستر، با آن‌ها چاپمن گلف بازی می کرد.

صرف نظر از اینکه داستان درست است، پیراهن‌های سفید و قرمز به منظور شناخت آرسنال آمده‌اند و تیم در مدتی از زمان پوشیده‌است، بعد از دو فصل این لباس‌ها کنار گذاشته شدند. اولین بار در فصل ۶۷−۱۹۶۶ بود که آرسنال پیراهن قرمز به تن کرد و ثابت کرد که این طرح محبوبیتی ندارد و آستین‌های سفید فصل قبل بازگشت. در نیمه دوم فصل ۰۶−۲۰۰۵ آرسنال آخرین فصلی بود که در هایبوری بازی می کرد؛ در این زمان تیم پیراهن‌های شبیه به پیراهن‌هایی که تیم در سال ۱۹۱۳ می‌پوشید، به یاد آن‌ها بر تن کرد، در اولین فصل حضورشان در ورزشگاه هایبوری؛ باشگاه به رنگ طبیعی خود را در شروع فصل بعد بازگشت. در فصل ۰۹−۲۰۰۸، آرسنال آستین‌های سفید را با آستین‌های قرمز راه راه سفید جایگزین کرد.

رنگ‌های آرسنال در خانه الهام بخش برای حاقل سه باشگاه دیگر بوده‌است. در سال ۱۹۰۹، اسپارتا پراگ کیت قرمز تیره مانند آرسنال که در آن زمان بر تن می کرد، به تصویب رساند؛ در سال ۱۹۳۸، هایبرنیان طراحی آستین‌های پیراهن آرسنال در نوار سبز و سفید به نام خودش به ثبت رسانید. در سال ۱۹۲۰، مدیر ورزشی باشگاه براگا از یک بازی در هایبوری برگشت و کیت سبز تیم خود را به تکرار قرمز آرسنال با آستین و شورت سفید تغییر داد، تیمی با نام مستعار آرسنالیستیس ظهور کرد. این تیم هنوز هم این طرح را برای امروز می‌پوشد.

برای بسیاری از سال‌ها رنگ مهمان آرسنال پیراهن سفید یا سیاه و شورت سفید بود. از فصل ۷۰−۱۹۶۹، آن‌ها زرد و آبی پوشیدند، اما استثناء وجود داشت. آن‌ها در فصل ۸۳−۱۹۸۲ یک سبز و به دور کیت بر تن کردند، و از اوایل دهه ۱۹۹۰ و ظهور بازار تقلبی کیت سود آور، رنگ های خارج از خانه منظم شده اند. در طی این مدت دو طرح به شکل آبی طراحی شده اند، یا تغییرات در سنت زرد و آبی، مانند طلای فلزی و نوار نیروی دریایی در فصل ۰۲−۲۰۰۱ استفاده شد و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ زرد و تیره خاکستری استفاده شد. از سال ۲۰۰۹، کیت خارج از خانه در هر فصل تغییر کرد.

پیراهن های آرسنال توسط تولید کنندگانی از جمله بوکتا تولید شده اند( از دهه ۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰)، آمبرو (از دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۶)، آدیداس (۱۹۹۴−۱۹۸۶) و نایک (از ۱۹۹۴). مانند آنهایی که از بزرگترین باشگاه های فوتبال هستند، پیراهن آرسنال آرم حامیان مالی را از دهه ۱۹۸۰ برجسته کرده است. حامیان مالی از جمله جی وی سی (۱۹۹۹−۱۹۸۲)، سگا (۲۰۰۲−۱۹۹۹)، او ۲ (۲۰۰۶−۲۰۰۲) و امارات (از ۲۰۰۶).

ورزشگاه

ترکیب نخست

این ترکیب در تاریخ ۱ سپتامبر ۲۰۱۱ نوشته شده‌است و مطابق با منبع اصلی وبگاه باشگاه می‌باشد.[۴۶]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌بانمانوئل آلمونیا
۲پرچم فرانسههافبکابو دیابی
۳پرچم فرانسهمدافعباکاری سانیا
۴پرچم آلمانمدافعپر مرتساکر
۵پرچم بلژیکمدافعتوماس ورمائلن
۶پرچم فرانسهمدافعلارنت کوسینلی
۷پرچم جمهوری چکهافبکتوماس روسیچکی
۹پرچم کره جنوبیمهاجمپارک چو یونگ
۱۰پرچم هلندمهاجمرابین فان پرسی (کاپیتان)
۱۱پرچم برزیلمدافعآندره سانتوس
۱۳پرچم لهستاندروازه‌بانوجیچ شِسنی
۱۴پرچم انگلستانمهاجمتئو والکات
۱۵پرچم انگلستانمهاجمآلکس چامبرلین
۱۶پرچم ولزهافبکآرون رمزی
۱۷پرچم کامرونمدافعالکساندر سانگ

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم فرانسهمدافعسباستیان اسکیلاچی
۱۹پرچم انگلستانهافبکجک ویلشر
۲۰پرچم سوئیسمدافعیوهان ژورو
۲۱پرچم لهستاندروازه‌بانلوکاس فابیانسکی
۲۳پرچم روسیههافبکآندری آرشاوین
۲۴پرچم ایتالیادروازه‌بانویتو مانونه
۲۵پرچم فنلاندمدافعکارل جنکینسون
۲۶پرچم انگلستانهافبکامانوئل فریمپونگ
۲۷پرچم ساحل عاجهافبکجروینیو
۲۸پرچم انگلستانمدافعکیران گیبز
۲۹پرچم مراکشمهاجمماروانه چاماخ
۳۱پرچم ژاپنمهاجمریو میایچی
۴۰پرچم انگلستانهافبککریگ ایستموند
پرچم اسپانیاهافبکمیکل آرتتا
پرچم اسرائیلهافبکیوسی بنایون قرضی از تیم(چلسی)

بازیکنان قرضی

شماره
نقشبازیکن
۱۵پرچم برزیلهافبکدنیلسون (به سائوپائولو تا پایان فصل۲۰۱۱-۱۲)
۴۶پرچم انگلستانهافبکهنری لانسبری (به وست هام یونایتد تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)
۵۲پرچم دانمارکمهاجمنیکولاس بنت‌نر (به ساندرلند تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)
۱۱پرچم مکزیکمهاجمکارلوس ولا (به رئال سوسیداد تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)

کادر فنی

آرسن ونگر، سرمربی فعلی آرسنال
نام
سمت
آرسن ونگرسرمربی
پت رایسدستیار
بورو پیموراکمربی تیم اول
نیل بانفیلدمربی تیم ذخیره
استیو بولدمربی آکادمی باشگاه
گری پیتونمربی دروازه‌بان‌ها
لیام برادیمدیر آکادمی باشگاه
tanha بازدید : 55 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

گ‌ها

در بیشتر تاریخچه آرسنال، رنگ پیراهن خانه آن‌ها به رنگ قرمز روشن با آستین سفید و شورت سفید بود، هرچند این همواره مورد توجه نبوده است. انتخاب رنگ قرمز در به رسمیت شناختن اهدا خیریه از ناتینگهام فارست است، بلافاصله پس از پایه‌گذاری آرسنال در سال ۱۸۸۶. دو تن از اعضای مؤسس دیال اسکوئر، فرد بیردسلی و موریس بیتس، بازیکنان سابق جنگل که برای کار به وول ویچ نقل مکان کرده بودند. آن‌ها اولین تیم در آن منطقه با هم بنا کردند، هیچ بسته‌ای میتوانست پیدا نشود، بنابراین بیردسلی و بیتس برای کمک به خانه نوشت و مجموعه ای از بسته و توپ دریافت کردند. پیراهن کشمش بی دانه قرمز بود، سایه ای تیره از قرمز و با شورت سفید و جوراب آبی پوشیده بود.

در سال ۱۹۳۳، هربرت چاپمن مایل بود تا بازیکنانش مجزا لباس بپوشند، به روز شده در بسته، اضافه کردن آستین سفید و تغییر سایه به رنگ قرمز روشن تر رکن بسته. دو راه برای آغاز آستین سفید پیشنهاد شد. یکی از گزارش‌های داستانی این است که چاپمن متوجه یک حامی در غرفه پوشاک شد که یک ژاکت قرمز بدون آستین را برروی یک پیراهن سفید پوشیده‌است؛ دیگری این بود که او الهام گرفته بود به وسیله لباس پوشیده شده توسط کاریکاتوریست تام وبستر، با آن‌ها چاپمن گلف بازی می کرد.

صرف نظر از اینکه داستان درست است، پیراهن‌های سفید و قرمز به منظور شناخت آرسنال آمده‌اند و تیم در مدتی از زمان پوشیده‌است، بعد از دو فصل این لباس‌ها کنار گذاشته شدند. اولین بار در فصل ۶۷−۱۹۶۶ بود که آرسنال پیراهن قرمز به تن کرد و ثابت کرد که این طرح محبوبیتی ندارد و آستین‌های سفید فصل قبل بازگشت. در نیمه دوم فصل ۰۶−۲۰۰۵ آرسنال آخرین فصلی بود که در هایبوری بازی می کرد؛ در این زمان تیم پیراهن‌های شبیه به پیراهن‌هایی که تیم در سال ۱۹۱۳ می‌پوشید، به یاد آن‌ها بر تن کرد، در اولین فصل حضورشان در ورزشگاه هایبوری؛ باشگاه به رنگ طبیعی خود را در شروع فصل بعد بازگشت. در فصل ۰۹−۲۰۰۸، آرسنال آستین‌های سفید را با آستین‌های قرمز راه راه سفید جایگزین کرد.

رنگ‌های آرسنال در خانه الهام بخش برای حاقل سه باشگاه دیگر بوده‌است. در سال ۱۹۰۹، اسپارتا پراگ کیت قرمز تیره مانند آرسنال که در آن زمان بر تن می کرد، به تصویب رساند؛ در سال ۱۹۳۸، هایبرنیان طراحی آستین‌های پیراهن آرسنال در نوار سبز و سفید به نام خودش به ثبت رسانید. در سال ۱۹۲۰، مدیر ورزشی باشگاه براگا از یک بازی در هایبوری برگشت و کیت سبز تیم خود را به تکرار قرمز آرسنال با آستین و شورت سفید تغییر داد، تیمی با نام مستعار آرسنالیستیس ظهور کرد. این تیم هنوز هم این طرح را برای امروز می‌پوشد.

برای بسیاری از سال‌ها رنگ مهمان آرسنال پیراهن سفید یا سیاه و شورت سفید بود. از فصل ۷۰−۱۹۶۹، آن‌ها زرد و آبی پوشیدند، اما استثناء وجود داشت. آن‌ها در فصل ۸۳−۱۹۸۲ یک سبز و به دور کیت بر تن کردند، و از اوایل دهه ۱۹۹۰ و ظهور بازار تقلبی کیت سود آور، رنگ های خارج از خانه منظم شده اند. در طی این مدت دو طرح به شکل آبی طراحی شده اند، یا تغییرات در سنت زرد و آبی، مانند طلای فلزی و نوار نیروی دریایی در فصل ۰۲−۲۰۰۱ استفاده شد و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ زرد و تیره خاکستری استفاده شد. از سال ۲۰۰۹، کیت خارج از خانه در هر فصل تغییر کرد.

پیراهن های آرسنال توسط تولید کنندگانی از جمله بوکتا تولید شده اند( از دهه ۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰)، آمبرو (از دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۶)، آدیداس (۱۹۹۴−۱۹۸۶) و نایک (از ۱۹۹۴). مانند آنهایی که از بزرگترین باشگاه های فوتبال هستند، پیراهن آرسنال آرم حامیان مالی را از دهه ۱۹۸۰ برجسته کرده است. حامیان مالی از جمله جی وی سی (۱۹۹۹−۱۹۸۲)، سگا (۲۰۰۲−۱۹۹۹)، او ۲ (۲۰۰۶−۲۰۰۲) و امارات (از ۲۰۰۶).

ورزشگاه

ترکیب نخست

این ترکیب در تاریخ ۱ سپتامبر ۲۰۱۱ نوشته شده‌است و مطابق با منبع اصلی وبگاه باشگاه می‌باشد.[۴۶]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌بانمانوئل آلمونیا
۲پرچم فرانسههافبکابو دیابی
۳پرچم فرانسهمدافعباکاری سانیا
۴پرچم آلمانمدافعپر مرتساکر
۵پرچم بلژیکمدافعتوماس ورمائلن
۶پرچم فرانسهمدافعلارنت کوسینلی
۷پرچم جمهوری چکهافبکتوماس روسیچکی
۹پرچم کره جنوبیمهاجمپارک چو یونگ
۱۰پرچم هلندمهاجمرابین فان پرسی (کاپیتان)
۱۱پرچم برزیلمدافعآندره سانتوس
۱۳پرچم لهستاندروازه‌بانوجیچ شِسنی
۱۴پرچم انگلستانمهاجمتئو والکات
۱۵پرچم انگلستانمهاجمآلکس چامبرلین
۱۶پرچم ولزهافبکآرون رمزی
۱۷پرچم کامرونمدافعالکساندر سانگ

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم فرانسهمدافعسباستیان اسکیلاچی
۱۹پرچم انگلستانهافبکجک ویلشر
۲۰پرچم سوئیسمدافعیوهان ژورو
۲۱پرچم لهستاندروازه‌بانلوکاس فابیانسکی
۲۳پرچم روسیههافبکآندری آرشاوین
۲۴پرچم ایتالیادروازه‌بانویتو مانونه
۲۵پرچم فنلاندمدافعکارل جنکینسون
۲۶پرچم انگلستانهافبکامانوئل فریمپونگ
۲۷پرچم ساحل عاجهافبکجروینیو
۲۸پرچم انگلستانمدافعکیران گیبز
۲۹پرچم مراکشمهاجمماروانه چاماخ
۳۱پرچم ژاپنمهاجمریو میایچی
۴۰پرچم انگلستانهافبککریگ ایستموند
پرچم اسپانیاهافبکمیکل آرتتا
پرچم اسرائیلهافبکیوسی بنایون قرضی از تیم(چلسی)

بازیکنان قرضی

شماره
نقشبازیکن
۱۵پرچم برزیلهافبکدنیلسون (به سائوپائولو تا پایان فصل۲۰۱۱-۱۲)
۴۶پرچم انگلستانهافبکهنری لانسبری (به وست هام یونایتد تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)
۵۲پرچم دانمارکمهاجمنیکولاس بنت‌نر (به ساندرلند تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)
۱۱پرچم مکزیکمهاجمکارلوس ولا (به رئال سوسیداد تا پایان فصل ۲۰۱۱-۱۲)

کادر فنی

آرسن ونگر، سرمربی فعلی آرسنال
نام
سمت
آرسن ونگرسرمربی
پت رایسدستیار
بورو پیموراکمربی تیم اول
نیل بانفیلدمربی تیم ذخیره
استیو بولدمربی آکادمی باشگاه
گری پیتونمربی دروازه‌بان‌ها
لیام برادیمدیر آکادمی باشگاه
tanha بازدید : 64 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

آرسنال وول‌ویچ (پیراهن مشکی رنگ) - نیوکاسل یونایتد در نیمه نهایی جام حذفی - ورزشگاه ویکتوریا استوک-آن-ترنت

باشگاه فوتبال آرسنال با نام باشگاه دیال اسکوئر در سال ۱۸۸۶ توسط کارگران کارخانه اسلحه‌سازی سلطنتی در منطقه وول‌ویچ در جنوب شرقی لندن شروع به کار کرد و در مدت کوتاهی پس از آن به آرسنال سلطنتی تغییر نام داد.[۳][۴] این باشگاه دوباره پس از تبدیل شدن به یک شرکت محدود در سال ۱۸۹۳ به آرسنال وول‌ویچ تغییر نام داد.[۲] این باشگاه اولین عضو جنوبی لیگ فوتبال در سال ۱۸۹۳ میلادی بود که از لیگ دسته دوم شروع کرده و در سال ۱۹۰۴ میلادی به لیگ دسته اول راه یافت.[۴] انزوای جغرافیایی نسبی باشگاه منجر به جذب تماشاگران کمتر نسبت به باشگاه‌های دیگر و همچنین دچار شدن باشگاه به مشکلات مالی و ورشکسته شدن آن در سال ۱۹۱۰ شد، در این زمان باشگاه توسط دو تاجر به نام‌های هنری نوریس و ویلیام هال خریداری شد. به دنبال این ماجرا، نوریس این باشگاه را به نقاط دیگر منتقل کرد و در سال ۱۹۱۳ بلافاصله پس از سقوط به دسته دوم، آن‌ها به شمال لندن و ورزشگاه آرسنال در منطقه هایبوری بازگرداند؛ آن‌ها در سال بعد «وول‌ویچ» را از نام باشگاه خود حذف کردند. آرسنال در سال ۱۹۱۹ در مکان پنجم لیگ قرار گرفت.[۵][۳]

در سال ۱۹۲۵ هربرت چاپمن به سمت مربیگری آرسنال منصوب شد. پیش از این چاپمن موفق به کسب دو قهرمانی پیاپی لیگ با تیم هادرسفیلد تاون در سال‌های ۲۴−۱۹۲۳ و ۲۵−۱۹۲۴ شده بود. چاپمن اولین دوره موفقیت‌های بزرگ آرسنال را به ارمغان آورد. تاکتیک‌های انقلابی و تمرینات او، همراه با خرید بازیکنان ستاره‌ای مانند الکس جیمز و کلیف باستین، پایه‌های موفقیت باشگاه انگلیسی در دهه ۱۹۳۰ میلادی گذاشته شد.[۵][۶] آرسنال تحت هدایت او چند قهرمانی بزرگ را به دست آورد، پیروزی در فینال جام حذفی فوتبال انگلستان در سال ۱۹۳۰[۷] و سپس قهرمانی در لیگ در سال‌های ۳۱−۱۹۳۰ و ۳۳−۱۹۳۲ که حاصل تلاش او بود.[۵][۶]

چاپمن به طور ناگهانی بر اثر بیماری ذات‌الریه در سال ۱۹۳۴ میلادی در گذشت، اما با این وجود جو شاو و جورج آلیسون موفقیت کاری چاپمن را ادامه دادند. تحت هدایت آن‌ها، آرسنال موفق به کسب سه عنوان قهرمانی دیگر در سال‌های ۳۴−۱۹۳۳، ۳۵−۱۹۳۴ و ۳۸−۱۹۳۷ و جام حذفی انگلستان در فصل ۳۶-۱۹۳۵[۸] شده‌اند. در پایان این دهه به‌دلیل بازنشستگی بازیکنان کلیدی، از آرسنال موفقیتی دیده نشد و پس از مداخله انگلیس در جنگ جهانی دوم، فوتبال حرفه‌ای در انگلستان به حالت تعلیق درآمد.[۹][۱۰][۱۱]

پس از جنگ، دوره دوم موفقیت‌های آرسنال تحت نظر تام ویتاکر شروع شده‌بود، که حاصل آن قهرمانی در لیگ در سال‌های ۴۸−۱۹۴۷ و ۵۳−۱۹۵۲ و جام حذفی در سال ۱۹۵۰ میلادی بود. دارایی باشگاه بسیار کم شده‌بود؛ آن‌ها قادر به جذب بازیکن مانند بازیکنان دهه ۱۹۳۰ میلادی نبودند، نبودند، سطح باشگاه در بیشتر دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در حد متوسط بود. حتی کاپیتان سابق انگلستان بیلی رایت به عنوان مربی جانشین باشگاه نتوانست در بین سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ به هیچ موفقیتی دست یابد.[۱۲][۱۱]

در سال ۱۹۶۶ میلادی برتی می فیزیوتراپیست باشگاه به عنوان مربی آرسنال انتخاب شد. پس از ناکامی در دو دوره جام اتحادیه فوتبال انگلستان، آن‌ها موفق به کسب اولین قهرمانی اروپایی خود در سال ۱۹۷۰−۱۹۶۹ در جام نمایشگاه‌های بین شهری شدند. این موفقیت‌ها تا آنجا ادمه داشت که آن‌ها برای اولین بار قهرمان هر دو جام لیگ و جام حذفی در فصل ۷۱−۱۹۷۰ شدند.[۱۳][۱۴] اما موفقیت‌های آرسنال کمتر تکرار شد، در فصل ۷۳−۱۹۷۲ به مقام نایب قهرمانی لیگ رسید،[۱۵] در سه فینال جام حذفی (۱۹۷۲،[۱۶] ۱۹۷۸[۱۷] و ۱۹۸۰[۱۸]) شکست خورد و در سال ۱۹۸۰ میلادی قهرمانی جام در جام اروپا را در ضربات پنالتی از دست داد.[۱۹] تنها موفقیت باشگاه در طول این زمان پیروزی ۳ بر ۲ برابر منچستر یونایتد در فینال جام حذفی در سال ۱۹۷۹ بود.[۲۰][۲۱]

جشن بازیکنان و هواداران آرسنال پس از قهرمانی در لیگ در سال ۲۰۰۴

بازگشت بازیکن سابق آرسنال یعنی جورج گراهام به عنوان مربی در سال ۱۹۸۶ میلادی دوره سوم موفقیت را برای این باشگاه به ارمغان آورد. آرسنال در فصل ۸۷−۱۹۸۶ قهرمان جام اتحادیه شد.[۲۲] همچنین آرسنال قهرمان لیگ انگلستان در فصل ۸۹−۱۹۸۸ شد،[۲۳][۲۴] این قهرمانی با گل لحظات آخر مایکل توماس در مقابل تیم لیورپول حاصل شد.[۲۵] گراهام قهرمانی دیگری را نیز در لیگ انگلستان (فصل ۹۱−۱۹۹۰) به دست آورد، این در حالی بود که تنها یک در یک بازی شکست خورده‌بودند.[۲۶] در سال ۱۹۹۳ میلادی آرسنال قهرمان هر دو جام، حذفی[۲۷] و جام اتحادیه[۲۸] شد و جام در جام اروپا (۱۹۹۴) به مقام قهرمانی دست یافت.[۲۹] شهرت و اعتبار گراهام بعد اتهام رشوه دادن لکه‌دار شد و سرانجام وی در سال ۱۹۹۵ میلادی برکنار شد و بروس ریوچ به عنوان سرمربی انتخاب شد، وی تنها بعد از یک فصل حضور در آرسنال از این تیم کنار گذاشته شد.[۵][۱۴][۳۰][۳۱]

در سپتامبر ۱۹۹۶ میلادی آرسن ونگر به عنوان مربی آرسنال منصوب شد.[۳۲] ونگر تاکتیک‌های جدیدی را به ارمغان آورد، یک نظام آموزشی جدید و چند بازیکن خارجی که استعدادهای انگلیسی موجود را تکمیل می‌کردند را به این تیم آورد.[۳۳] آرسنال باز هم به طور همزمان در یک فصل (۹۸−۱۹۹۷) قهرمان لیگ برتر[۳۴] و قهرمان جام حذفی[۳۵] شد. علاوه بر این، به فینال جام یوفا در فصل ۲۰۰۰−۱۹۹۹ راه پیدا یافت اما در ضربات پنالتی مقابل تیم گالاتاسرای شکست خورد.[۳۶] در سال‌های ۲۰۰۳[۳۷] و ۲۰۰۵[۳۸] قهرمان جام حذفی شدند و در لیگ برتر در فصل ۰۴−۲۰۰۳ قهرمانی را بدون باخت حتی در یک بازی به دست آوردند.[۳۹][۴۰] این باشگاه در ۴۹ بازی لیگ در آن فصل شکست نخورد که یک رکورد ملی به حساب می‌آید.[۴۱]

آرسنال در یازده فصل اول حضور ونگر، هشت فصل در رتبه‌های اول یا دوم قرار می‌گرفت، اگرچه آن‌ها در هیچ زمان قادر به حفظ عنوان خود نبودند.[۳۳] آن‌ها در فصل ۱۱-۲۰۱۰ میلادی در رده چهارم لیگ برتر انگلستان قرار گرفتند.[۴۲] آرسنال در فصل ۰۶−۲۰۰۵ برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد اما با نتیجه ۲ بر ۱ مغلوب تیم بارسلونا شد.[۴۳] سرانجام در ژوئیه ۲۰۰۶، آن‌ها پس از ۹۳ سال ورزشگاه هایبوری را ترک کردند و به ورزشگاه جدیدشان یعنی ورزشگاه امارات نقل مکان کردند.[۴۴]

آرم و نماد باشگاه

در سال ۱۸۸۸ از اولین نماد آرسنال که شامل سه توپ بود که از بالا دیده می‌شد، استفاده شد. این نماد پس از انتقال باشگاه به هایبوری در سال ۱۹۱۳ میلادی تغییر کرد، نماد جدید تصویری یک توپ جنگی بود که به سمت شرق اشاره می‌کرد، این آرم تنها تا سال ۱۹۲۲ میلادی باقی ‌ماند. نماد جدید باشگاه باز هم تصویر یک توپ جنگی بود که این بار به سمت غرب قرار گرفته بود، این نماد در سال ۱۹۲۵ انتخاب شد. در سال ۱۹۴۹ میلادی این باشگاه از آرم مدرن و متفاوت رونمایی کرد. در این آرم سه توپ جنگی زیر نام باشگاه به چشم می‌خورد. برای اولین بار، این نماد به صورت رنگی طراحی شده و شباهت‌های زیادی با آرم فعلی باشگاه داشت.[۴۵]

از آنجا که تجدید نظر‌های متعددی روی آرم صورت می گرفت، آرسنال از کپی رایت آن ناتوان شد. با وجود این که این باشگاه موفق به ثبت آرم به عنوان یک علامت تجاری شده بود و با یک تاجر خیابان محلی که کالا‌های «غیر رسمی» آرسنال را به فروش می‌رساند در یک منازعه قانونی طولانی مدت مبارزه کرده بود (و در نهایت نیز برنده شد)، آرسنال در نهایت به دنبال یک محافظت قانونی جامع تر بود. بنابراین، آن‌ها در سال ۲۰۰۲ آرم جدید خود که دارای خطوط منحنی مدرن تر و سبکی ساده تر بود، معرفی کردند که قابل کپی رایت بود. توپ را یک بار دیگر که چهره‌اش به سمت شرق است و نام باشگاه را در یک نوشته بدون سریف در بالای توپ نوشته شده‌است. سبز جایگزین آبی تیره شد. آرم جدید مورد انتقاد برخی از حامیان قرار گرفت؛ کانون هواداران مستقل آرسنال ادعا کرد که این باشگاه بسیاری از تاریخ و سنت‌های آرسنال را با چنین طراحی مدرن افراطی گونه ای نادیده گرفته‌است و در مورد این مسئله به درستی با طرفداران مشورت نشده است.

تا دهه ۱۹۶۰، دربازی‌هایی مانند فینال جام حذفی فقط پیراهنی را که شامل مشخصات بالا بود، می‌پوشیدند، معمولاً در طرح حروف نشانه مانند حروف اول اسم باشگاه به رنگ قرمز در پس زمینه سفید دیده می شد.

مضمون حروف نشانه را به سبک هنری دکو نشان که حروف A و C به جای حرف F در اول فوتبال در قاب توسعه داده شد، کل مجموعه در یک قاب شش ضلعی وجود داشت. در اوایل این لوگو مانند لوگوی شرکت‌های بزرگ بود، در دهه ۱۹۳۰ این قالب به عنوان بخشی از تغییر علامت تجاری هربرت چاپمن از سوی باشگاه معرفی شد، نه تنها برروی پیراهن فینال جام، بلکه به عنوان یکی از ویژگی‌های طراحی سراسری ورزشگاه هایبوری نیز مورد استفاده قرار گرفت، از جمله در بالای ورودی اصلی و منبت کاری در طبقات نیز استفاده شد. از سال ۱۹۶۷، یک توپ سفید به طور پوشیده منظم برروی پیراهن وجود داشت، تا زمانی که توسط آرم باشگاه جایگزین شد، در دهه ۱۹۹۰ علاوه بر این در گاهی اوقات از نام مستعار «توپچی‌ها» نیز استفاده شد.

در فصل ۲۰۱۲−۲۰۱۱، آرسنال ۱۲۵ سالگرد خود را جشن خواهد گرفت. جشن شامل نسخه اصلاح شده آرم فعلی برروی لباس‌های آن‌ها برای این فصل خواهد بود. آرم تماماً سفید است، به وسیله ۱۵ برگ بلوط در سمت راست احاطه شده‌است و در سمت چپ نیز ۱۵ برگ بو قرار گرفته‌است. برگ بلوط نشان دهنده این است که ۱۵ عضو مؤسس این باشگاه در می خانه بلوط سنتی با یکدیگر ملاقات کردند. ۱۵ برگ بو نشان دهنده جزئیات طرح در شش قطعه پیش پرداخت پدران بنیان‌گذار مؤسس باشگاه است. برگ بو نشان دهنده قدرت نیز می‌باشد. برای تکمیل آرم، در سال‌های ۱۸۸۶ و ۲۰۱۱ شعار «رو به جلو» در هر دو طرف پایین آرم نشان داده شد.


رنگ‌ها

tanha بازدید : 57 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

آرسنال وول‌ویچ (پیراهن مشکی رنگ) - نیوکاسل یونایتد در نیمه نهایی جام حذفی - ورزشگاه ویکتوریا استوک-آن-ترنت

باشگاه فوتبال آرسنال با نام باشگاه دیال اسکوئر در سال ۱۸۸۶ توسط کارگران کارخانه اسلحه‌سازی سلطنتی در منطقه وول‌ویچ در جنوب شرقی لندن شروع به کار کرد و در مدت کوتاهی پس از آن به آرسنال سلطنتی تغییر نام داد.[۳][۴] این باشگاه دوباره پس از تبدیل شدن به یک شرکت محدود در سال ۱۸۹۳ به آرسنال وول‌ویچ تغییر نام داد.[۲] این باشگاه اولین عضو جنوبی لیگ فوتبال در سال ۱۸۹۳ میلادی بود که از لیگ دسته دوم شروع کرده و در سال ۱۹۰۴ میلادی به لیگ دسته اول راه یافت.[۴] انزوای جغرافیایی نسبی باشگاه منجر به جذب تماشاگران کمتر نسبت به باشگاه‌های دیگر و همچنین دچار شدن باشگاه به مشکلات مالی و ورشکسته شدن آن در سال ۱۹۱۰ شد، در این زمان باشگاه توسط دو تاجر به نام‌های هنری نوریس و ویلیام هال خریداری شد. به دنبال این ماجرا، نوریس این باشگاه را به نقاط دیگر منتقل کرد و در سال ۱۹۱۳ بلافاصله پس از سقوط به دسته دوم، آن‌ها به شمال لندن و ورزشگاه آرسنال در منطقه هایبوری بازگرداند؛ آن‌ها در سال بعد «وول‌ویچ» را از نام باشگاه خود حذف کردند. آرسنال در سال ۱۹۱۹ در مکان پنجم لیگ قرار گرفت.[۵][۳]

در سال ۱۹۲۵ هربرت چاپمن به سمت مربیگری آرسنال منصوب شد. پیش از این چاپمن موفق به کسب دو قهرمانی پیاپی لیگ با تیم هادرسفیلد تاون در سال‌های ۲۴−۱۹۲۳ و ۲۵−۱۹۲۴ شده بود. چاپمن اولین دوره موفقیت‌های بزرگ آرسنال را به ارمغان آورد. تاکتیک‌های انقلابی و تمرینات او، همراه با خرید بازیکنان ستاره‌ای مانند الکس جیمز و کلیف باستین، پایه‌های موفقیت باشگاه انگلیسی در دهه ۱۹۳۰ میلادی گذاشته شد.[۵][۶] آرسنال تحت هدایت او چند قهرمانی بزرگ را به دست آورد، پیروزی در فینال جام حذفی فوتبال انگلستان در سال ۱۹۳۰[۷] و سپس قهرمانی در لیگ در سال‌های ۳۱−۱۹۳۰ و ۳۳−۱۹۳۲ که حاصل تلاش او بود.[۵][۶]

چاپمن به طور ناگهانی بر اثر بیماری ذات‌الریه در سال ۱۹۳۴ میلادی در گذشت، اما با این وجود جو شاو و جورج آلیسون موفقیت کاری چاپمن را ادامه دادند. تحت هدایت آن‌ها، آرسنال موفق به کسب سه عنوان قهرمانی دیگر در سال‌های ۳۴−۱۹۳۳، ۳۵−۱۹۳۴ و ۳۸−۱۹۳۷ و جام حذفی انگلستان در فصل ۳۶-۱۹۳۵[۸] شده‌اند. در پایان این دهه به‌دلیل بازنشستگی بازیکنان کلیدی، از آرسنال موفقیتی دیده نشد و پس از مداخله انگلیس در جنگ جهانی دوم، فوتبال حرفه‌ای در انگلستان به حالت تعلیق درآمد.[۹][۱۰][۱۱]

پس از جنگ، دوره دوم موفقیت‌های آرسنال تحت نظر تام ویتاکر شروع شده‌بود، که حاصل آن قهرمانی در لیگ در سال‌های ۴۸−۱۹۴۷ و ۵۳−۱۹۵۲ و جام حذفی در سال ۱۹۵۰ میلادی بود. دارایی باشگاه بسیار کم شده‌بود؛ آن‌ها قادر به جذب بازیکن مانند بازیکنان دهه ۱۹۳۰ میلادی نبودند، نبودند، سطح باشگاه در بیشتر دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در حد متوسط بود. حتی کاپیتان سابق انگلستان بیلی رایت به عنوان مربی جانشین باشگاه نتوانست در بین سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ به هیچ موفقیتی دست یابد.[۱۲][۱۱]

در سال ۱۹۶۶ میلادی برتی می فیزیوتراپیست باشگاه به عنوان مربی آرسنال انتخاب شد. پس از ناکامی در دو دوره جام اتحادیه فوتبال انگلستان، آن‌ها موفق به کسب اولین قهرمانی اروپایی خود در سال ۱۹۷۰−۱۹۶۹ در جام نمایشگاه‌های بین شهری شدند. این موفقیت‌ها تا آنجا ادمه داشت که آن‌ها برای اولین بار قهرمان هر دو جام لیگ و جام حذفی در فصل ۷۱−۱۹۷۰ شدند.[۱۳][۱۴] اما موفقیت‌های آرسنال کمتر تکرار شد، در فصل ۷۳−۱۹۷۲ به مقام نایب قهرمانی لیگ رسید،[۱۵] در سه فینال جام حذفی (۱۹۷۲،[۱۶] ۱۹۷۸[۱۷] و ۱۹۸۰[۱۸]) شکست خورد و در سال ۱۹۸۰ میلادی قهرمانی جام در جام اروپا را در ضربات پنالتی از دست داد.[۱۹] تنها موفقیت باشگاه در طول این زمان پیروزی ۳ بر ۲ برابر منچستر یونایتد در فینال جام حذفی در سال ۱۹۷۹ بود.[۲۰][۲۱]

جشن بازیکنان و هواداران آرسنال پس از قهرمانی در لیگ در سال ۲۰۰۴

بازگشت بازیکن سابق آرسنال یعنی جورج گراهام به عنوان مربی در سال ۱۹۸۶ میلادی دوره سوم موفقیت را برای این باشگاه به ارمغان آورد. آرسنال در فصل ۸۷−۱۹۸۶ قهرمان جام اتحادیه شد.[۲۲] همچنین آرسنال قهرمان لیگ انگلستان در فصل ۸۹−۱۹۸۸ شد،[۲۳][۲۴] این قهرمانی با گل لحظات آخر مایکل توماس در مقابل تیم لیورپول حاصل شد.[۲۵] گراهام قهرمانی دیگری را نیز در لیگ انگلستان (فصل ۹۱−۱۹۹۰) به دست آورد، این در حالی بود که تنها یک در یک بازی شکست خورده‌بودند.[۲۶] در سال ۱۹۹۳ میلادی آرسنال قهرمان هر دو جام، حذفی[۲۷] و جام اتحادیه[۲۸] شد و جام در جام اروپا (۱۹۹۴) به مقام قهرمانی دست یافت.[۲۹] شهرت و اعتبار گراهام بعد اتهام رشوه دادن لکه‌دار شد و سرانجام وی در سال ۱۹۹۵ میلادی برکنار شد و بروس ریوچ به عنوان سرمربی انتخاب شد، وی تنها بعد از یک فصل حضور در آرسنال از این تیم کنار گذاشته شد.[۵][۱۴][۳۰][۳۱]

در سپتامبر ۱۹۹۶ میلادی آرسن ونگر به عنوان مربی آرسنال منصوب شد.[۳۲] ونگر تاکتیک‌های جدیدی را به ارمغان آورد، یک نظام آموزشی جدید و چند بازیکن خارجی که استعدادهای انگلیسی موجود را تکمیل می‌کردند را به این تیم آورد.[۳۳] آرسنال باز هم به طور همزمان در یک فصل (۹۸−۱۹۹۷) قهرمان لیگ برتر[۳۴] و قهرمان جام حذفی[۳۵] شد. علاوه بر این، به فینال جام یوفا در فصل ۲۰۰۰−۱۹۹۹ راه پیدا یافت اما در ضربات پنالتی مقابل تیم گالاتاسرای شکست خورد.[۳۶] در سال‌های ۲۰۰۳[۳۷] و ۲۰۰۵[۳۸] قهرمان جام حذفی شدند و در لیگ برتر در فصل ۰۴−۲۰۰۳ قهرمانی را بدون باخت حتی در یک بازی به دست آوردند.[۳۹][۴۰] این باشگاه در ۴۹ بازی لیگ در آن فصل شکست نخورد که یک رکورد ملی به حساب می‌آید.[۴۱]

آرسنال در یازده فصل اول حضور ونگر، هشت فصل در رتبه‌های اول یا دوم قرار می‌گرفت، اگرچه آن‌ها در هیچ زمان قادر به حفظ عنوان خود نبودند.[۳۳] آن‌ها در فصل ۱۱-۲۰۱۰ میلادی در رده چهارم لیگ برتر انگلستان قرار گرفتند.[۴۲] آرسنال در فصل ۰۶−۲۰۰۵ برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد اما با نتیجه ۲ بر ۱ مغلوب تیم بارسلونا شد.[۴۳] سرانجام در ژوئیه ۲۰۰۶، آن‌ها پس از ۹۳ سال ورزشگاه هایبوری را ترک کردند و به ورزشگاه جدیدشان یعنی ورزشگاه امارات نقل مکان کردند.[۴۴]

آرم و نماد باشگاه

در سال ۱۸۸۸ از اولین نماد آرسنال که شامل سه توپ بود که از بالا دیده می‌شد، استفاده شد. این نماد پس از انتقال باشگاه به هایبوری در سال ۱۹۱۳ میلادی تغییر کرد، نماد جدید تصویری یک توپ جنگی بود که به سمت شرق اشاره می‌کرد، این آرم تنها تا سال ۱۹۲۲ میلادی باقی ‌ماند. نماد جدید باشگاه باز هم تصویر یک توپ جنگی بود که این بار به سمت غرب قرار گرفته بود، این نماد در سال ۱۹۲۵ انتخاب شد. در سال ۱۹۴۹ میلادی این باشگاه از آرم مدرن و متفاوت رونمایی کرد. در این آرم سه توپ جنگی زیر نام باشگاه به چشم می‌خورد. برای اولین بار، این نماد به صورت رنگی طراحی شده و شباهت‌های زیادی با آرم فعلی باشگاه داشت.[۴۵]

از آنجا که تجدید نظر‌های متعددی روی آرم صورت می گرفت، آرسنال از کپی رایت آن ناتوان شد. با وجود این که این باشگاه موفق به ثبت آرم به عنوان یک علامت تجاری شده بود و با یک تاجر خیابان محلی که کالا‌های «غیر رسمی» آرسنال را به فروش می‌رساند در یک منازعه قانونی طولانی مدت مبارزه کرده بود (و در نهایت نیز برنده شد)، آرسنال در نهایت به دنبال یک محافظت قانونی جامع تر بود. بنابراین، آن‌ها در سال ۲۰۰۲ آرم جدید خود که دارای خطوط منحنی مدرن تر و سبکی ساده تر بود، معرفی کردند که قابل کپی رایت بود. توپ را یک بار دیگر که چهره‌اش به سمت شرق است و نام باشگاه را در یک نوشته بدون سریف در بالای توپ نوشته شده‌است. سبز جایگزین آبی تیره شد. آرم جدید مورد انتقاد برخی از حامیان قرار گرفت؛ کانون هواداران مستقل آرسنال ادعا کرد که این باشگاه بسیاری از تاریخ و سنت‌های آرسنال را با چنین طراحی مدرن افراطی گونه ای نادیده گرفته‌است و در مورد این مسئله به درستی با طرفداران مشورت نشده است.

تا دهه ۱۹۶۰، دربازی‌هایی مانند فینال جام حذفی فقط پیراهنی را که شامل مشخصات بالا بود، می‌پوشیدند، معمولاً در طرح حروف نشانه مانند حروف اول اسم باشگاه به رنگ قرمز در پس زمینه سفید دیده می شد.

مضمون حروف نشانه را به سبک هنری دکو نشان که حروف A و C به جای حرف F در اول فوتبال در قاب توسعه داده شد، کل مجموعه در یک قاب شش ضلعی وجود داشت. در اوایل این لوگو مانند لوگوی شرکت‌های بزرگ بود، در دهه ۱۹۳۰ این قالب به عنوان بخشی از تغییر علامت تجاری هربرت چاپمن از سوی باشگاه معرفی شد، نه تنها برروی پیراهن فینال جام، بلکه به عنوان یکی از ویژگی‌های طراحی سراسری ورزشگاه هایبوری نیز مورد استفاده قرار گرفت، از جمله در بالای ورودی اصلی و منبت کاری در طبقات نیز استفاده شد. از سال ۱۹۶۷، یک توپ سفید به طور پوشیده منظم برروی پیراهن وجود داشت، تا زمانی که توسط آرم باشگاه جایگزین شد، در دهه ۱۹۹۰ علاوه بر این در گاهی اوقات از نام مستعار «توپچی‌ها» نیز استفاده شد.

در فصل ۲۰۱۲−۲۰۱۱، آرسنال ۱۲۵ سالگرد خود را جشن خواهد گرفت. جشن شامل نسخه اصلاح شده آرم فعلی برروی لباس‌های آن‌ها برای این فصل خواهد بود. آرم تماماً سفید است، به وسیله ۱۵ برگ بلوط در سمت راست احاطه شده‌است و در سمت چپ نیز ۱۵ برگ بو قرار گرفته‌است. برگ بلوط نشان دهنده این است که ۱۵ عضو مؤسس این باشگاه در می خانه بلوط سنتی با یکدیگر ملاقات کردند. ۱۵ برگ بو نشان دهنده جزئیات طرح در شش قطعه پیش پرداخت پدران بنیان‌گذار مؤسس باشگاه است. برگ بو نشان دهنده قدرت نیز می‌باشد. برای تکمیل آرم، در سال‌های ۱۸۸۶ و ۲۰۱۱ شعار «رو به جلو» در هر دو طرف پایین آرم نشان داده شد.


رنگ‌ها

tanha بازدید : 49 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
باشگاه فوتبال آرسنال
نشان باشگاه آرسنال
لقب(ها)توپچی‌ها
بنیانگذاری۱۸۸۶
ورزشگاهورزشگاه امارات
گنجایش۶۰،۳۵۵[۱]
مدیرعاملFlag of England.svg پیتر هیل‌وود
سرمربیFlag of France.svg آرسن ونگر
لیگلیگ برتر انگلستان
فصل قبل۴
Kit left arm arsenal1112h.png
Team colours
Team colours
Kit right arm arsenal1112h.png
Team colours
Kit shorts stripes cut on white.png
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm arsenal1112a.png
Team colours
Kit body arsenal1112a.png
Team colours
Kit right arm arsenal1112a.png
Team colours
Kit shorts arsenal1112a.png
Team colours
Team colours
لباس دوم

باشگاه فوتبال آرسنال (به انگلیسی: Arsenal Football Club) یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال انگلستان در شمال شهر لندن است که موفق‌ به کسب ۱۳ عنوان قهرمانی در لیگ دسته اول و لیگ برتر انگلستان، ۱۰ قهرمانی در جام حذفی فوتبال انگلستان و دو قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلستان شده‌است. آن‌ها رکورددار طولانی‌ترین مدت صدرنشینی بدون وقفه در لیگ فوتبال انگلیس و همچنین قهرمانی بدون شکست در یک فصل (۰۴-۲۰۰۳) می‌باشد.

باشگاه فوتبال آرسنال در سال ۱۸۸۶ در محله وول‌ویچ واقع در جنوب‌شرقی لندن شکل گرفت و در سال ۱۸۹۳ میلادی برای اولین بار از جنوب انگلستان به لیگ فوتبال پیوست. در سال ۱۹۱۳ میلادی آن‌ها به شمال شهر لندن در منطقه هایبری و ورزشگاه آرسنال نقل مکان کردند. در دهه ۱۹۳۰ میلادی آرسنال موفق به کسب پنج عنوان قهرمانی در چمپیونشیپ و دو قهرمانی در جام حذفی شدند. پس از یک دوره رکود در سال‌های پس از جنگ آن‌ها موفق به کسب قهرمانی در لیگ و جام حذفی (موسوم به دوبل) در فصل‌های ۷۱−۱۹۷۰، ۹۸-۱۹۹۷ و ۰۲-۲۰۰۱ شدند، همچنین در سال ۲۰۰۶ به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیدند.

آرسنال رقابتی دیرینه با همسایه‌اش تاتنهام دارد که آن‌ها به طور منظم شهرآورد شمال لندن را بر‌گزار می‌کنند. همچنین باشگاه آرسنال در رده سوم باارزش‌ترین باشگاه‌های فوتبال جهان در سال ۲۰۱۰ با ارزش تقریبی ۱٬۱۸۱ میلیارد دلار قرار گرفته‌است.[۲]

tanha بازدید : 69 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
باشگاه فوتبال آرسنال
نشان باشگاه آرسنال
لقب(ها)توپچی‌ها
بنیانگذاری۱۸۸۶
ورزشگاهورزشگاه امارات
گنجایش۶۰،۳۵۵[۱]
مدیرعاملFlag of England.svg پیتر هیل‌وود
سرمربیFlag of France.svg آرسن ونگر
لیگلیگ برتر انگلستان
فصل قبل۴
Kit left arm arsenal1112h.png
Team colours
Team colours
Kit right arm arsenal1112h.png
Team colours
Kit shorts stripes cut on white.png
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm arsenal1112a.png
Team colours
Kit body arsenal1112a.png
Team colours
Kit right arm arsenal1112a.png
Team colours
Kit shorts arsenal1112a.png
Team colours
Team colours
لباس دوم

باشگاه فوتبال آرسنال (به انگلیسی: Arsenal Football Club) یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال انگلستان در شمال شهر لندن است که موفق‌ به کسب ۱۳ عنوان قهرمانی در لیگ دسته اول و لیگ برتر انگلستان، ۱۰ قهرمانی در جام حذفی فوتبال انگلستان و دو قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلستان شده‌است. آن‌ها رکورددار طولانی‌ترین مدت صدرنشینی بدون وقفه در لیگ فوتبال انگلیس و همچنین قهرمانی بدون شکست در یک فصل (۰۴-۲۰۰۳) می‌باشد.

باشگاه فوتبال آرسنال در سال ۱۸۸۶ در محله وول‌ویچ واقع در جنوب‌شرقی لندن شکل گرفت و در سال ۱۸۹۳ میلادی برای اولین بار از جنوب انگلستان به لیگ فوتبال پیوست. در سال ۱۹۱۳ میلادی آن‌ها به شمال شهر لندن در منطقه هایبری و ورزشگاه آرسنال نقل مکان کردند. در دهه ۱۹۳۰ میلادی آرسنال موفق به کسب پنج عنوان قهرمانی در چمپیونشیپ و دو قهرمانی در جام حذفی شدند. پس از یک دوره رکود در سال‌های پس از جنگ آن‌ها موفق به کسب قهرمانی در لیگ و جام حذفی (موسوم به دوبل) در فصل‌های ۷۱−۱۹۷۰، ۹۸-۱۹۹۷ و ۰۲-۲۰۰۱ شدند، همچنین در سال ۲۰۰۶ به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیدند.

آرسنال رقابتی دیرینه با همسایه‌اش تاتنهام دارد که آن‌ها به طور منظم شهرآورد شمال لندن را بر‌گزار می‌کنند. همچنین باشگاه آرسنال در رده سوم باارزش‌ترین باشگاه‌های فوتبال جهان در سال ۲۰۱۰ با ارزش تقریبی ۱٬۱۸۱ میلیارد دلار قرار گرفته‌است.[۲]

tanha بازدید : 73 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مقامات باشگاه

دیوید گیل؛ مدیر اجرایی باشگاه

مدیران و سرپرستان باشگاه

مقامات باشگاه فوتبال منچستر یونایتد

کادر فنی و پزشکی

تاریخچه مربیان باشگاه

نام مربیان منچستر یونایتد از آغاز تاکنون در پی آمده‌است:[۱۳۷]

نامسالتوضیحات
۱۸۷۸–۱۸۹۲نامعلوم
۱۸۹۲–۱۹۰۰[۱۳۸]پرچم انگلستان آلفرد هارولد آلبوت[۱۳۸]
۱۹۰۰–۱۹۰۳پرچم انگلستان جیمز وست
۱۹۰۳–۱۹۱۲پرچم انگلستان ارنست منگنال
۱۹۱۲–۱۹۱۴پرچم انگلستان جان بنتلی
۱۹۱۴–۱۹۲۲پرچم انگلستان جک رابسون
۱۹۲۲–۱۹۲۶پرچم اسکاتلند جان چپمناولین مربی غیر انگلیسی
۱۹۲۶–۱۹۲۷پرچم انگلستان لل هیلدیتچ
۱۹۲۷–۱۹۳۱پرچم انگلستان هربرت باملت
۱۹۳۱–۱۹۳۲پرچم انگلستان والتر کریکمر
۱۹۳۲–۱۹۳۷پرچم اسکاتلند اسکات دانکن
۱۹۳۷–۱۹۴۵پرچم انگلستان والتر کریکمر
۱۹۴۵–۱۹۶۹پرچم اسکاتلند مت بازبی
۱۹۶۹–۱۹۷۰پرچم انگلستان ویلف مک‌گینس
۱۹۷۰–۱۹۷۱پرچم اسکاتلند مت بازبی
۱۹۷۱–۱۹۷۲پرچم جمهوری ایرلند فرانک اوفارلاولین مربی غیر بریتانیایی
۱۹۷۲–۱۹۷۷پرچم اسکاتلند تامی دوچرتی
۱۹۷۷–۱۹۸۱پرچم اسکاتلند دیو سکستون
۱۹۸۱–۱۹۸۶پرچم انگلستان ران اتکینسون
۱۹۸۶–تاکنونپرچم اسکاتلند سر الکس فرگوسنپرافتخارترین مربی و دارای طولانی‌ترین مدت مربیگری در منچستر یونایتد[۱۳۱]

افتخارات

جام لیگ قهرمانان اروپا که منچستر یونایتد در سال‌ ۱۹۹۹ آن را به دست آورد

منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال بعد نیز برای اولین بار در جام حذفی مقام قهرمانی را کسب کرد. دهه ۹۰ میلادی، موفق‌ترین دههٔ منچستر یونایتد به حساب می‌آید. آن‌ها در این سال‌ها ۵ قهرمانی لیگ برتر، ۴ قهرمانی در جام حذفی، ۱ قهرمانی در جام اتحادیه، ۵ عنوان قهرمانی در جام خیریه، ۱ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۱ قهرمانی در جام در جام اروپا، ۱ قهرمانی در سوپر جام اروپا و ۱ عنوان قهرمانی در جام بین قاره‌ای به دست آوردند.

این باشگاه با ۱۱ عنوان قهرمانی در جام اتحادیه و ۱۸ بار حضور در بازی نهایی این رقابت‌ها رکورددار محسوب می‌شود.[۱۳۹] منچستریونایتد ۱۹ بار قهرمان لیگ شده‌است[۱۴۰] و از این حیث در بین تیم‌های انگلیسی پیشتاز است.[۵۰] هم‌چنین منچستریونایتد در سال ۱۹۶۸ به عنوان نخستین تیم انگلیسی به قهرمانی اروپا رسید.[۲۳]

تنها افتخاری که منچستریونایتد کسب نکرده‌است، قهرمانی در لیگ اروپا است.[۱۴۱] یونایتدها فقط یک بار در فصل ۸۵–۱۹۸۴ به یک‌چهارم‌نهایی این رقابت‌ها رسیده‌اند.[۱۴۲]

قهرمانی‌های باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در پی آمده‌است:[۱۴۱][۳۰][۲۰]

دوره۱۹۰۷
۱۹۰۸
۱۹۰۸
۱۹۰۹
۱۹۱۰
۱۹۱۱
۱۹۳۵
۱۹۳۶
۱۹۴۷
۱۹۴۸
۱۹۵۱
۱۹۵۲
۱۹۵۵
۱۹۵۶
۱۹۵۶
۱۹۵۷
۱۹۶۲
۱۹۶۳
۱۹۶۴
۱۹۶۵
۱۹۶۶
۱۹۶۷
۱۹۶۷
۱۹۶۸
۱۹۷۴
۱۹۷۵
۱۹۷۶
۱۹۷۷
۱۹۸۲
۱۹۸۳
دسته اول1
1

111
11



جام حذفی فوتبال انگلیس
1

1


1



11
لیگ قهرمانان اروپا










1


جام خیریه انگلیس
11

1
1
1

111
دسته دوم


1







1

دوره۱۹۸۴
۱۹۸۵
۱۹۸۹
۱۹۹۰
۱۹۹۰
۱۹۹۱
۱۹۹۲
۱۹۹۳
۱۹۹۳
۱۹۹۴
۱۹۹۴
۱۹۹۵
۱۹۹۵
۱۹۹۶
۱۹۹۶
۱۹۹۷
۱۹۹۸
۱۹۹۹
۱۹۹۹
۲۰۰۰
۲۰۰۰
۲۰۰۱
۲۰۰۲
۲۰۰۳
۲۰۰۳
۲۰۰۴
لیگ برتر


11
111111
جام حذفی فوتبال انگلیس11

11

1


1
جام اتحادیه فوتبال انگلیس

1









لیگ قهرمانان اروپا







1



جام خیریه انگلیس1
1

11
11

1
جام در جام اروپا

1









جام بین قاره‌ای







1



سوپر جام اروپا

1









دوره۲۰۰۵
۲۰۰۶
۲۰۰۶
۲۰۰۷
۲۰۰۷
۲۰۰۸
۲۰۰۸
۲۰۰۹
۲۰۰۹
۲۰۱۰
۲۰۱۰
۲۰۱۱
۲۰۱۱
۲۰۱۲
لیگ برتر
111
1
جام حذفی فوتبال انگلیس






جام اتحادیه فوتبال انگلیس1

11

لیگ قهرمانان اروپا

1



جام باشگاه‌های جهان

1



جام خیریه انگلیس
11

11

دوگانه و سه‌گانه‌ها

دوگانه‌ها

دوره۱۹۹۳
۱۹۹۴
۱۹۹۵
۱۹۹۶
۱۹۹۸
۱۹۹۹
۲۰۰۷
۲۰۰۸
۲۰۰۸
۲۰۰۹
لیگ و جام حذفیYesYesYes

لیگ و جام اتحادیه



Yes


لیگ و لیگ قهرمانان اروپا

YesYes

سه‌گانه‌ها

دوره۱۹۹۸
۱۹۹۹
لیگ و جام اتحادیه و لیگ قهرمانان اروپاYes


جام‌هایی نظیر جام باشگاه‌های جهان، جام خیریه، سوپر جام‌ها و جام بین قاره‌ای به دلیل حضور تعداد کمی تیم، در بحث سه‌گانه‌ها و دوگانه‌ها قابل صرف نظر کردن هستند و جز سه‌گانه در نظر گرفته نمی‌شوند.[۱۴۳]

tanha بازدید : 70 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مقامات باشگاه

دیوید گیل؛ مدیر اجرایی باشگاه

مدیران و سرپرستان باشگاه

مقامات باشگاه فوتبال منچستر یونایتد

کادر فنی و پزشکی

تاریخچه مربیان باشگاه

نام مربیان منچستر یونایتد از آغاز تاکنون در پی آمده‌است:[۱۳۷]

نامسالتوضیحات
۱۸۷۸–۱۸۹۲نامعلوم
۱۸۹۲–۱۹۰۰[۱۳۸]پرچم انگلستان آلفرد هارولد آلبوت[۱۳۸]
۱۹۰۰–۱۹۰۳پرچم انگلستان جیمز وست
۱۹۰۳–۱۹۱۲پرچم انگلستان ارنست منگنال
۱۹۱۲–۱۹۱۴پرچم انگلستان جان بنتلی
۱۹۱۴–۱۹۲۲پرچم انگلستان جک رابسون
۱۹۲۲–۱۹۲۶پرچم اسکاتلند جان چپمناولین مربی غیر انگلیسی
۱۹۲۶–۱۹۲۷پرچم انگلستان لل هیلدیتچ
۱۹۲۷–۱۹۳۱پرچم انگلستان هربرت باملت
۱۹۳۱–۱۹۳۲پرچم انگلستان والتر کریکمر
۱۹۳۲–۱۹۳۷پرچم اسکاتلند اسکات دانکن
۱۹۳۷–۱۹۴۵پرچم انگلستان والتر کریکمر
۱۹۴۵–۱۹۶۹پرچم اسکاتلند مت بازبی
۱۹۶۹–۱۹۷۰پرچم انگلستان ویلف مک‌گینس
۱۹۷۰–۱۹۷۱پرچم اسکاتلند مت بازبی
۱۹۷۱–۱۹۷۲پرچم جمهوری ایرلند فرانک اوفارلاولین مربی غیر بریتانیایی
۱۹۷۲–۱۹۷۷پرچم اسکاتلند تامی دوچرتی
۱۹۷۷–۱۹۸۱پرچم اسکاتلند دیو سکستون
۱۹۸۱–۱۹۸۶پرچم انگلستان ران اتکینسون
۱۹۸۶–تاکنونپرچم اسکاتلند سر الکس فرگوسنپرافتخارترین مربی و دارای طولانی‌ترین مدت مربیگری در منچستر یونایتد[۱۳۱]

افتخارات

جام لیگ قهرمانان اروپا که منچستر یونایتد در سال‌ ۱۹۹۹ آن را به دست آورد

منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال بعد نیز برای اولین بار در جام حذفی مقام قهرمانی را کسب کرد. دهه ۹۰ میلادی، موفق‌ترین دههٔ منچستر یونایتد به حساب می‌آید. آن‌ها در این سال‌ها ۵ قهرمانی لیگ برتر، ۴ قهرمانی در جام حذفی، ۱ قهرمانی در جام اتحادیه، ۵ عنوان قهرمانی در جام خیریه، ۱ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۱ قهرمانی در جام در جام اروپا، ۱ قهرمانی در سوپر جام اروپا و ۱ عنوان قهرمانی در جام بین قاره‌ای به دست آوردند.

این باشگاه با ۱۱ عنوان قهرمانی در جام اتحادیه و ۱۸ بار حضور در بازی نهایی این رقابت‌ها رکورددار محسوب می‌شود.[۱۳۹] منچستریونایتد ۱۹ بار قهرمان لیگ شده‌است[۱۴۰] و از این حیث در بین تیم‌های انگلیسی پیشتاز است.[۵۰] هم‌چنین منچستریونایتد در سال ۱۹۶۸ به عنوان نخستین تیم انگلیسی به قهرمانی اروپا رسید.[۲۳]

تنها افتخاری که منچستریونایتد کسب نکرده‌است، قهرمانی در لیگ اروپا است.[۱۴۱] یونایتدها فقط یک بار در فصل ۸۵–۱۹۸۴ به یک‌چهارم‌نهایی این رقابت‌ها رسیده‌اند.[۱۴۲]

قهرمانی‌های باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در پی آمده‌است:[۱۴۱][۳۰][۲۰]

دوره۱۹۰۷
۱۹۰۸
۱۹۰۸
۱۹۰۹
۱۹۱۰
۱۹۱۱
۱۹۳۵
۱۹۳۶
۱۹۴۷
۱۹۴۸
۱۹۵۱
۱۹۵۲
۱۹۵۵
۱۹۵۶
۱۹۵۶
۱۹۵۷
۱۹۶۲
۱۹۶۳
۱۹۶۴
۱۹۶۵
۱۹۶۶
۱۹۶۷
۱۹۶۷
۱۹۶۸
۱۹۷۴
۱۹۷۵
۱۹۷۶
۱۹۷۷
۱۹۸۲
۱۹۸۳
دسته اول1
1

111
11



جام حذفی فوتبال انگلیس
1

1


1



11
لیگ قهرمانان اروپا










1


جام خیریه انگلیس
11

1
1
1

111
دسته دوم


1







1

دوره۱۹۸۴
۱۹۸۵
۱۹۸۹
۱۹۹۰
۱۹۹۰
۱۹۹۱
۱۹۹۲
۱۹۹۳
۱۹۹۳
۱۹۹۴
۱۹۹۴
۱۹۹۵
۱۹۹۵
۱۹۹۶
۱۹۹۶
۱۹۹۷
۱۹۹۸
۱۹۹۹
۱۹۹۹
۲۰۰۰
۲۰۰۰
۲۰۰۱
۲۰۰۲
۲۰۰۳
۲۰۰۳
۲۰۰۴
لیگ برتر


11
111111
جام حذفی فوتبال انگلیس11

11

1


1
جام اتحادیه فوتبال انگلیس

1









لیگ قهرمانان اروپا







1



جام خیریه انگلیس1
1

11
11

1
جام در جام اروپا

1









جام بین قاره‌ای







1



سوپر جام اروپا

1









دوره۲۰۰۵
۲۰۰۶
۲۰۰۶
۲۰۰۷
۲۰۰۷
۲۰۰۸
۲۰۰۸
۲۰۰۹
۲۰۰۹
۲۰۱۰
۲۰۱۰
۲۰۱۱
۲۰۱۱
۲۰۱۲
لیگ برتر
111
1
جام حذفی فوتبال انگلیس






جام اتحادیه فوتبال انگلیس1

11

لیگ قهرمانان اروپا

1



جام باشگاه‌های جهان

1



جام خیریه انگلیس
11

11

دوگانه و سه‌گانه‌ها

دوگانه‌ها

دوره۱۹۹۳
۱۹۹۴
۱۹۹۵
۱۹۹۶
۱۹۹۸
۱۹۹۹
۲۰۰۷
۲۰۰۸
۲۰۰۸
۲۰۰۹
لیگ و جام حذفیYesYesYes

لیگ و جام اتحادیه



Yes


لیگ و لیگ قهرمانان اروپا

YesYes

سه‌گانه‌ها

دوره۱۹۹۸
۱۹۹۹
لیگ و جام اتحادیه و لیگ قهرمانان اروپاYes


جام‌هایی نظیر جام باشگاه‌های جهان، جام خیریه، سوپر جام‌ها و جام بین قاره‌ای به دلیل حضور تعداد کمی تیم، در بحث سه‌گانه‌ها و دوگانه‌ها قابل صرف نظر کردن هستند و جز سه‌گانه در نظر گرفته نمی‌شوند.[۱۴۳]

tanha بازدید : 71 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

ازیکنان

ترکیب تیم نخست

۲۵ اوت ۲۰۱۱ [۹۸]

تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است. این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌باندیوید د خئا
۳پرچم فرانسهمدافعپاتریس اورا
۴پرچم انگلستانمدافعفیل جونز
۵پرچم انگلستانمدافعریو فردیناند
۶پرچم ایرلند شمالیمدافعجانی اوانز
۷پرچم انگلستانمهاجممایکل اوون
۸پرچم برزیلهافبکاندرسون
۹پرچم بلغارستانمهاجمدیمیتار برباتوف
۱۰پرچم انگلستانمهاجموین رونی
۱۱پرچم ولزهافبکرایان گیگز
۱۲پرچم انگلستاندفاعکریس اسمالینگ
۱۳پرچم کره جنوبیهافبکپارک جی سونگ
۱۴پرچم مکزیکمهاجمخاویر هرناندز
۱۵پرچم صربستانمدافعنمانیا ویدیچ (کاپیتان)
۱۶پرچم انگلستانهافبکمایکل کریک
۱۷پرچم پرتغالهافبکنانی

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم انگلستانهافبکاشلی یانگ
۱۹پرچم انگلستانمهاجمدنی ولبک
۲۰پرچم برزیلمدافعفابیو داسیلوا
۲۱پرچم برزیلمدافعرافائل دا سیلوا
۲۳پرچم انگلستانهافبکتام کلورلی
۲۴پرچم اسکاتلندهافبکدرن فلچر
۲۵پرچم اکوادورهافبکآنتونیو والنسیا
۲۷پرچم ایتالیامهاجمفدریکو ماکدا
۲۸پرچم جمهوری ایرلندهافبکدرن گیبسون
۲۹پرچم لهستاندروازه‌بانتوماس کوژاک
۳۲پرچم سنگالمهاجممیم بایرام دیوف
۳۴پرچم دانمارکدروازه‌بانآندرس لیندگارد
۴۰پرچم انگلستاندروازه‌بانبن آموس
۴۲پرچم فرانسههافبکپائول پوگبا
۴۹پرچم انگلستانهافبکراول موریسون
پرچم انگلستاندروازه‌بانسم جانستون

بازیکنان خارج شده به صورت قرضی

تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است. این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.

شماره
نقشبازیکن
۳۰پرچم بلژیکمدافعریچی دی لیت (در تیم نورویچ سیتی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۹۹]
۳۳پرچم پرتغالمهاجمبه‌به (در تیم بشیکتاش تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۱۰۰]
۳۷پرچم جمهوری ایرلندهافبکرابرت بردی (در تیم هال سیتی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱)[۱۰۱]

شماره
نقشبازیکن
۴۱پرچم نروژمهاجمجاشوا کینگ (در تیم مونشن‌گلادباخ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۱۰۲]
۴۶پرچم انگلستانهافبکرایان تانیکلیف (در تیم پیتربورو یونایتد تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱)[۱۰۳]
۴۷پرچم ایرلند شمالیهافبکالیور نوروود (در تیم اسکانتروپ یونایتد تا ۱ ژانویه ۲۰۱۲[۱۰۴]

کاپیتان‌های باشگاه

از سال ۱۸۸۲ تاکنون، ۴۵ بازیکن وظیفهٔ کاپیتانی را برای تیم منچستر یونایتد (در ابتدا نیوتون هیث) برعهده داشته‌اند.[۱۰۵] اولین کاپیتان باشگاه که نامش مشخص است، ای. توماس (E. Thomas) بوده‌است. وی از سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۳ کاپیتانی تیم را عهده‌دار بوده‌است.[۱۰۵] برایان رابسون دارای رکورد بلندمدت ترین دوران کاپیتانی در تیم می‌باشد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۴ کاپیتان منچستر یونایتد بود.[۱۰۵] روی کین که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ کاپیتان تیم بود[۱۰۵]، پرافتخارترین کاپیتان باشگاه به حساب می‌آید.[۱۰۶] او در طول این سال‌ها همراه با منچستر یونایتد، چهار بار در لیگ برتر، دو بار در جام حذفی، یک بار در جام خیریه، یک بار در لیگ قهرمانان اروپا و یک بار در جام بین قاره‌ای قهرمان شد.[۱۰۶][۱۰۷] کاپیتان کنونی این تیم، نمانیا ویدیچ است که پس از خداحافظی گری نویل از فوتبال، بازوبند کاپیتانی تیم را بر بازو می‌بندد.[۱۰۸][۱۰۹]

آکادمی و بازیکنان ذخیره

آکادمی و بازیکنان ذخیره باشگاه فوتبال منچستر یونایتد تیم دوم باشگاه فوتبال منچستر یونایتد است. این تیم در لیگ برتر فوتبال آکادمی انگلستان بازی می‌کند. از سال ۱۹۹۹ که این لیگ تأسیس شد، آن‌ها ۴ بار در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ قهرمان این لیگ شدند. بسیاری از بازیکنان بزرگ تیم منچستر یونایتد مانند رایان گیگز، پل اسکولز و دیوید بکهام در این تیم رشد کرده‌اند.[۱۱۰][۱۱۱]

پیشینه و آمار


رکوردهای بازیکنان

بیشترین تجربه بازی

تندیس مثلث خط حمله منچستر یونایتد در سال‌های دور

رایان گیگز که از سال ۱۹۹۱ در منچستر یونایتد بازی می‌کند، تاکنون ۸۷۶ بازی برای این تیم انجام داده که از این حیث، در بین بازیکنان منچستر یونایتد رکورد دار می‌باشد. بعد از وی بابی چارلتون که از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۳ در یونایتد بازی می‌کرد، با ۷۵۸ بازی در رتبه دوم قرار دارد. هم‌چنین بیل فولکس با ۶۸۸ بازی که در بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۳ برای منچستر یونایتد انجام داد، در رتبه سوم قرار دارد.[۱۱۲]

بهترین گلزنان تاریخ باشگاه

بابی چارلتون با زدن ۲۴۹ گل در ۷۵۸ بازی برای منچستر یونایتد، بهترین گلزن تاریخ باشگاه به حساب می‌آید. رکورد وی از سال ۱۹۷۳ تاکنون دست نخورده باقی مانده‌است. بعد از او دنیس لا با ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی در رده دوم قرار دارد. جک رولی هم با ۲۱۱ گل در ۴۲۴ مسابقه، سومین گلزن تاریخ باشگاه محسوب می‌شود.[۱۱۳]

جوایز بازیکنان

توپ طلای اروپا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب توپ طلای اروپا شده‌اند:[۱۱۴]

کفش طلای اروپا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب کفش طلای اروپا شده‌اند:

بهترین بازیکن سال یوفا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن سال یوفا شده‌اند:[۱۱۶]

بازیکن سال فوتبال جهان

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بازیکن سال فوتبال جهان شده‌اند:

ن

tanha بازدید : 59 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

ازیکنان

ترکیب تیم نخست

۲۵ اوت ۲۰۱۱ [۹۸]

تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است. این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌باندیوید د خئا
۳پرچم فرانسهمدافعپاتریس اورا
۴پرچم انگلستانمدافعفیل جونز
۵پرچم انگلستانمدافعریو فردیناند
۶پرچم ایرلند شمالیمدافعجانی اوانز
۷پرچم انگلستانمهاجممایکل اوون
۸پرچم برزیلهافبکاندرسون
۹پرچم بلغارستانمهاجمدیمیتار برباتوف
۱۰پرچم انگلستانمهاجموین رونی
۱۱پرچم ولزهافبکرایان گیگز
۱۲پرچم انگلستاندفاعکریس اسمالینگ
۱۳پرچم کره جنوبیهافبکپارک جی سونگ
۱۴پرچم مکزیکمهاجمخاویر هرناندز
۱۵پرچم صربستانمدافعنمانیا ویدیچ (کاپیتان)
۱۶پرچم انگلستانهافبکمایکل کریک
۱۷پرچم پرتغالهافبکنانی

شماره
نقشبازیکن
۱۸پرچم انگلستانهافبکاشلی یانگ
۱۹پرچم انگلستانمهاجمدنی ولبک
۲۰پرچم برزیلمدافعفابیو داسیلوا
۲۱پرچم برزیلمدافعرافائل دا سیلوا
۲۳پرچم انگلستانهافبکتام کلورلی
۲۴پرچم اسکاتلندهافبکدرن فلچر
۲۵پرچم اکوادورهافبکآنتونیو والنسیا
۲۷پرچم ایتالیامهاجمفدریکو ماکدا
۲۸پرچم جمهوری ایرلندهافبکدرن گیبسون
۲۹پرچم لهستاندروازه‌بانتوماس کوژاک
۳۲پرچم سنگالمهاجممیم بایرام دیوف
۳۴پرچم دانمارکدروازه‌بانآندرس لیندگارد
۴۰پرچم انگلستاندروازه‌بانبن آموس
۴۲پرچم فرانسههافبکپائول پوگبا
۴۹پرچم انگلستانهافبکراول موریسون
پرچم انگلستاندروازه‌بانسم جانستون

بازیکنان خارج شده به صورت قرضی

تذکر:پرچم استفاده شده در کنار نام بازیکنان نشان‌دهندهٔ ملیتی است که برای بازیکنان در فیفا ثبت شده‌است. این بازیکنان ممکن است بیش از یک ملیت داشته باشند.

شماره
نقشبازیکن
۳۰پرچم بلژیکمدافعریچی دی لیت (در تیم نورویچ سیتی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۹۹]
۳۳پرچم پرتغالمهاجمبه‌به (در تیم بشیکتاش تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۱۰۰]
۳۷پرچم جمهوری ایرلندهافبکرابرت بردی (در تیم هال سیتی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱)[۱۰۱]

شماره
نقشبازیکن
۴۱پرچم نروژمهاجمجاشوا کینگ (در تیم مونشن‌گلادباخ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲)[۱۰۲]
۴۶پرچم انگلستانهافبکرایان تانیکلیف (در تیم پیتربورو یونایتد تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱)[۱۰۳]
۴۷پرچم ایرلند شمالیهافبکالیور نوروود (در تیم اسکانتروپ یونایتد تا ۱ ژانویه ۲۰۱۲[۱۰۴]

کاپیتان‌های باشگاه

از سال ۱۸۸۲ تاکنون، ۴۵ بازیکن وظیفهٔ کاپیتانی را برای تیم منچستر یونایتد (در ابتدا نیوتون هیث) برعهده داشته‌اند.[۱۰۵] اولین کاپیتان باشگاه که نامش مشخص است، ای. توماس (E. Thomas) بوده‌است. وی از سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۳ کاپیتانی تیم را عهده‌دار بوده‌است.[۱۰۵] برایان رابسون دارای رکورد بلندمدت ترین دوران کاپیتانی در تیم می‌باشد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۴ کاپیتان منچستر یونایتد بود.[۱۰۵] روی کین که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ کاپیتان تیم بود[۱۰۵]، پرافتخارترین کاپیتان باشگاه به حساب می‌آید.[۱۰۶] او در طول این سال‌ها همراه با منچستر یونایتد، چهار بار در لیگ برتر، دو بار در جام حذفی، یک بار در جام خیریه، یک بار در لیگ قهرمانان اروپا و یک بار در جام بین قاره‌ای قهرمان شد.[۱۰۶][۱۰۷] کاپیتان کنونی این تیم، نمانیا ویدیچ است که پس از خداحافظی گری نویل از فوتبال، بازوبند کاپیتانی تیم را بر بازو می‌بندد.[۱۰۸][۱۰۹]

آکادمی و بازیکنان ذخیره

آکادمی و بازیکنان ذخیره باشگاه فوتبال منچستر یونایتد تیم دوم باشگاه فوتبال منچستر یونایتد است. این تیم در لیگ برتر فوتبال آکادمی انگلستان بازی می‌کند. از سال ۱۹۹۹ که این لیگ تأسیس شد، آن‌ها ۴ بار در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ قهرمان این لیگ شدند. بسیاری از بازیکنان بزرگ تیم منچستر یونایتد مانند رایان گیگز، پل اسکولز و دیوید بکهام در این تیم رشد کرده‌اند.[۱۱۰][۱۱۱]

پیشینه و آمار


رکوردهای بازیکنان

بیشترین تجربه بازی

تندیس مثلث خط حمله منچستر یونایتد در سال‌های دور

رایان گیگز که از سال ۱۹۹۱ در منچستر یونایتد بازی می‌کند، تاکنون ۸۷۶ بازی برای این تیم انجام داده که از این حیث، در بین بازیکنان منچستر یونایتد رکورد دار می‌باشد. بعد از وی بابی چارلتون که از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۳ در یونایتد بازی می‌کرد، با ۷۵۸ بازی در رتبه دوم قرار دارد. هم‌چنین بیل فولکس با ۶۸۸ بازی که در بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۳ برای منچستر یونایتد انجام داد، در رتبه سوم قرار دارد.[۱۱۲]

بهترین گلزنان تاریخ باشگاه

بابی چارلتون با زدن ۲۴۹ گل در ۷۵۸ بازی برای منچستر یونایتد، بهترین گلزن تاریخ باشگاه به حساب می‌آید. رکورد وی از سال ۱۹۷۳ تاکنون دست نخورده باقی مانده‌است. بعد از او دنیس لا با ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی در رده دوم قرار دارد. جک رولی هم با ۲۱۱ گل در ۴۲۴ مسابقه، سومین گلزن تاریخ باشگاه محسوب می‌شود.[۱۱۳]

جوایز بازیکنان

توپ طلای اروپا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب توپ طلای اروپا شده‌اند:[۱۱۴]

کفش طلای اروپا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب کفش طلای اروپا شده‌اند:

بهترین بازیکن سال یوفا

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن سال یوفا شده‌اند:[۱۱۶]

بازیکن سال فوتبال جهان

بازیکنان ذیل در زمانی که در منچستر یونایتد بازی می‌کرده‌اند، موفق به کسب عنوان بازیکن سال فوتبال جهان شده‌اند:

ن

tanha بازدید : 71 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

هواداران

هواداران منچستر یونایتد در مسکو؛ محل برگزاری بازی نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۸

منچستر یونایتد با داشتن بیشترین هوادار، باشگاه‌های هواداری و بیشترین میانگین تماشاگر برای هر بازی خانگی، پرطرفدارترین تیم جهان به حساب می‌آید.[۶۳] این باشگاه بالغ بر ۲۰۰ باشگاه هواداری رسمی را در ۲۴ کشور دنیا اداره می‌کند.[۶۴] باشگاه منچستر یونایتد به خاطر تورهای تابستانی خود و سفر به نقاط مختلف جهان در تعطیلات، محبوبیت ویژه‌ای در نزد مردم جهان دارد.دیلویت تخمین می‌زند که منچستر یونایتد در سرتاسر دنیا ۷۵ میلیون هوادار دارد[۶۵]، در حالی که برخی دیگر این رقم را نزدیک به ۳۳۳ میلیون نفر می‌دانند.[۶۶]

رقیبان سنتی

منچستر یونایتد سه رقیب سنتی دارد:لیورپول، لیدز یونایتد و منچستر سیتی

حساسیت بازی دو تیم منچستر یونایتد و منچستر سیتی، به خاطر آن است که هر دو از یک شهر هستند و منچستر سیتی سال‌هاست سعی می‌کند تا جای منچستر یونایتد را به عنوان تیم اول شهر منچستر بگیرد.[۶۷]

رقابت دو تیم منچستر یونایتد و لیورپول، به دوران انقلاب صنعتی باز می‌گردد. در آن زمان منچستر یک شهر مهم در صنعت نساجی بود و لیورپول نیز بندر مهمی به حساب می‌آمد.[۶۸]

به بازی بین دو تیم منچستر یونایتد و لیدز یونایتد جنگ گل‌ها هم گفته می‌شود. زیرا لیدز یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ یورکشایر و منچستر یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ لانکشایر می‌باشد.[۶۹]

برند جهانی

هواپیمایی ترکیه یکی از حامیان مالی رسمی باشگاه می‌باشد.

باشگاه منچستر یونایتد به عنوان یک برند جهانی توصیف می‌شود. یک گزارش در سال ۲۰۰۹، نشان می‌دهد که ارزش تجاری و مالکیت معنوی باشگاه، حدود ۳۲۹ میلیون پوند است که از نظر قدرت برند دارای نمرهٔ AAA می‌باشد (قوی‌ترین برند).[۷۰] در سال ۲۰۱۰، مجله فوربز، برند منچستر یونایتد را بعد از برند تیم نیویورک یانکیز، با ارزشی معادل ۲۸۵ میلیون دلار (۱۶ درصد قیمت کل باشگاه: ۱٫۸۳۵ میلیارد دلار) در رده دوم ارزشمندترین برند باشگاه‌های ورزشی جهان قرار داد. این باشگاه، در جدول پولی فوتبال دیلویت در ردهٔ سوم قرار دارد. (پس از رئال مادرید و بارسلونا)[۷۱]

قدرت برند و به طور کلی شهرت منچستر یونایتد در جهان، اغلب به بازسازی تیم منچستر یونایتد توسط مت بازبی و به دنبال آن کسب موفقیت‌های مختلف بعد از فاجعه هوایی مونیخ نسبت داده می‌شود، کاری که تحسین همگان را برانگیخت. تیمی شامل بازیکنانی چون بابی چارلتون، نوبی استایلز (اعضای تیم ملی انگلستان که قهرمان جهان شد)، دنیس لا و جرج بست. سبک بازی حمله‌ای این تیم به «تسخیر ابتکار فوتبال انگلیس» مشهور شده بود.[۷۲]

منچستر یونایتد نخستین باشگاه انگلیسی بود که سهامش در سال ۱۹۹۱، در بورس اوراق بهادار لندن، به فروش گذاشته شد.[۷۳] با این کار، باشگاه پیشرفت قابل توجهی در مسائل مالی کرد و استراتژی‌اش در بخش تبلیغاتی را بهبود بخشید. تمرکز باشگاه روی تبلیغات و موفقیت‌های ورزشی تیم در مسابقات مختلف، سود قابل توجهی را برای باشگاه به ارمغان آورد. قدرت برند منچستر یونایتد، با توجه رسانه‌های مختلف به بازیکنان این تیم در خارج از زمین، از جمله دیوید بکهام (که خیلی زود خودش یک برند در جهان شد)، بیشتر شد. این توجه باعث شد تا در روی زمین نیز توجه بیشتری به منچستر یونایتد شود و فرصت‌های خوبی از جمله حامیان مالی خوب و حق پخش تلویزیونی نصیب این تیم شود.[۷۴] در این زمان محوبیت دیوید بکهام در آسیا دلیل جدایی ناپذیر موفقیت تجاری باشگاه در این قاره بود.[۷۵]

به خاطر کسب نتایج عالی در رقابت‌های مختلف، زمینه برای تولید درآمد بیشتر از طریق حقّ پخش تلویزیونی بازی‌های تیم، ایجاد شد. از آغاز لیگ برتر، منچستر یونایتد برای فروش حق پخش تلویزیونی بازی‌های تیم خود، بیشترین درآمد را در بین باشگاه‌های انگلیسی کسب کرده‌است. این باشگاه با شبکه اسکای بریتانیا قرارداد دارد.[۷۶][۷۷] منچستر یونایتد دارای بیشترین درآمد از طریق تبلیغات در بین تیم‌های انگلیسی است.[۷۸] راز موفقیت باشگاه در جذب حامیان مالی درجه یک، داشتن قرارداد ۱۳ ساله و ۳۰۳ میلیون پوندی با کمپانی نایک است که از سال ۲۰۰۲ طراحی و تولید لباس تیم را بر عهده گرفته‌است.[۷۹]

سالتولیدکننده لباسحامی مالی پیراهن تیم
۱۹۴۵–۱۹۷۵آمبروبدون حامی مالی
۱۹۷۵–۱۹۸۰ادمیرال
۱۹۸۰–۱۹۸۲آدیداس
۱۹۸۲–۱۹۹۲شرکت شارپ
۱۹۹۲–۲۰۰۰آمبرو
۲۰۰۰–۲۰۰۲وودافون
۲۰۰۲–۲۰۰۶نایک
۲۰۰۶–۲۰۱۰ای‌آی‌جی
۲۰۱۰–ای‌اوان

حامیان مالی

حامیان مالی پیراهن تیم

شرکت شارپ، نخستین حامی مالی منچستر یونایتد به حساب می‌آید. این شرکت در فصل ۸۳–۱۹۸۲، قراردادی پنج ساله به ارزش ۵۰۰،۰۰۰ پوند با منچستر یونایتد امضا کرد. شارپ تا فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹، حامی مالی منچستر بود. بعد از آن، باشگاه با شرکت وودافون، قرارداد چهارساله و ۳۰ میلیون پوندی امضا کرد.[۸۰] وودافون برای امضای قرارداد چهارساله‌ای دیگر به ارزش ۳۶ میلیون پوند موافقت کرد، ولی پس از دو فصل تصمیم گرفت قراردادش با باشگاه منچستر یونایتد را فسخ کند. آن‌ها دلیل این‌کار را تمرکز بیشتر روی حمایت مالی از لیگ قهرمانان اروپا اعلام کردند.[۸۰]

در شروع فصل ۰۷–۲۰۰۶، شرکت بیمه گروه بین‌المللی آمریکایی قراردادی چهارساله به ارزش ۵۶٫۵ میلیون پوند با باشگاه به امضا رساند که این مقدار، بالاترین مبلغ، برای یک حامی مالی در دنیا بود. این قرارداد در سپتامبر ۲۰۰۶ منعقد شد.[۸۱][۸۲] در ابتدای فصل ۱۱–۲۰۱۰، شرکت بیمه اتکایی آمریکایی به نام ای‌اوان قراردادی چهارساله و به مبلغ ۸۰ میلیون پوند با باشگاه منچستر یونایتد به امضا رساند که ارزشمندترین حامی مالی باشگاه‌های فوتبال در تاریخ به حساب می‌آید.[۸۳]

تولیدکننده‌های لباس تیم

تولیدکننده لباس‌های باشگاه در ابتدا آمبرو بود تا این که در سال ۱۹۷۵، باشگاه با شرکت ادمیرال اسپورتزور قراردادی ۵ ساله امضا کرد.[۸۴] در سال ۱۹۸۰، آدیداس تولید البسه یونایتد را به عهده گرفت[۵۲] تا این که در سال ۱۹۹۲، آمبرو دوباره با باشگاه قرارداد امضا کرد. آمبرو ۱۰ سال تولید لباس‌های منچستر را بر عهده داشت.[۵۲] پس از آن نایک قراردادی به ارزش ۳۰۲٫۹ میلیون پوند و تا سال ۲۰۱۵ با باشگاه امضا کرد. آن‌ها در ۲۲ ماه اول کار خود ۳٫۸ میلیون پیراهن فروختند.[۸۵] به علاوه نایک و ای‌اوان، باشگاه چند اسپانسر دیگر دارد که در سطح پایین هستند و تبلیغات آن‌ها در کنار زمین و یا در وب‌سایت رسمی باشگاه دیده می‌شود، مانند:آئودی و بادویزر.[۸۶]

مالکیت و امور مالی

باشگاه فوتبال منچستر یونایتد توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر تأسیس شد و در سال ۱۸۹۲ سهام آن به صورت اوراق بهادار ۱ پوندی به فروش گذاشته شد.[۸۷] در سال ۱۹۰۲، چهار سرمایه‌دار که یکی از آن‌ها جان هنری دیویس بود، هر کدام در باشگاه ۵۰۰ پوند سرمایه‌گذاری کردند و باشگاه را از ورشکستگی نجات دادند.[۱۵] بعد از مرگ دیویس در سال ۱۹۲۷، باشگاه دوباره در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون با سرمایه‌گذاری ۲،۰۰۰ پوند، کنترل باشگاه را در دست گرفت.[۱۵] گیبسون در سال ۱۹۴۸، کار ادارهٔ باشگاه را به پسرش آلن، واگذار کرد. گیبسون سه سال بعد درگذشت. خانوادهٔ گیبسون مالکیت باشگاه را حفظ کردند، اما مدیریت باشگاه را به هارولد هاردمن، بازیکن سابق این تیم، سپردند.[۸۷]

چند روز پس از فاجعه مونیخ، لوئیس ادواردز که یکی از دوستان مت بازبی نیز بود، به هیئت مدیره پیشنهاد شد. وی ۴۰،۰۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد، ۵۴٪ سهام کل باشگاه را تصاحب کرد و در سال ۱۹۵۴، مدیر باشگاه شد. وقتی لیلیان گیبسون در ژانویه ۱۹۷۱ درگذشت، سهام وی به آلن گیبسون رسید. آلن مقداری از سهم خود را به پسر لوئیس ادواردز، مارتین، فروخت.[۸۷] مارتین ادواردز، بعد از مرگ پدرش در سال ۱۹۸۰ ادارهٔ باشگاه را در دست گرفت.[۸۸] رابرت مکسول که سرمایه‌داری بزرگ در حوزهٔ رسانه‌ها بود، تلاش کرد تا باشگاه را در سال ۱۹۸۴ بخرد، ولی ادواردز نپذیرفت.[۸۷] در سال ۱۹۸۹، مارتین ادواردز می‌خواست تا باشگاه را با مبلغ ۲۰ میلیون پوند به مایکل نایتون بفروشد، اما موفق نشد و به‌جای آن، نایتون به هیئت مدیرهٔ باشگاه پیوست. منچستر یونایتد در سال ۱۹۹۱، بار دیگر به بورس انگلستان (بورس لندن) رفت و ۶٫۷ میلیون پوند از سهامش فروخته شد.[۸۷] در سال ۱۹۹۸، پیشنهاد دیگری برای خرید منچستر یونایتد به آن باشگاه ارائه شد. این بار از طرف یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌داران رسانه‌ای دنیا یعنی روپرت مرداک. سهام‌داران باشگاه علیه مرداک جبهه گرفتند و گروه اعتماد حامیان منچستر یونایتد هواداران را به خرید سهام باشگاه تشویق کرد تا مرداک باشگاه را صاحب نشود.[۸۹] پیشنهاد مرداک در آن زمان نظیر نداشت. او برای خرید باشگاه ۶۲۳ میلیون پوند پیشنهاد کرده بود.[۸۷] هیئت مدیره با فروش باشگاه موافقت کرد، اما کمیسیون انحصار و ادغام بریتانیا در آوریل ۱۹۹۹، این قرارداد را لغو کرد.[۸۷] چند سال بعد، بین سرمربی باشگاه سر الکس فرگوسن و مدیران آن یعنی جان مگنیر و جان پاتریک مک‌کانوس(که تا آن زمان بیشتر سهام باشگاه را تصاحب کرده بودند) جنگ قدرت درگرفت. این دو سعی کردند تا فرگوسن را از منصبش برکنار کنند. هیئت مدیره پاسخ آن‌ها را با کم کردن سهمشان و اخراج تدریجی‌شان از باشگاه داد.[۸۷]

در ماه مهٔ ۲۰۰۵، مالکوم گلیزر ۲۸٫۷٪ سهام باشگاه را خرید. سپس با ۸۰۰ میلیون پوند (۱٫۵ میلیارد دلار) ۹۹٪ درصد باشگاه را خرید.[۹۰][۹۱] در سال ۲۰۰۶، باشگاه اعلام کرد که ۶۶۰ میلیون پوند بدهی دارد و در نتیجه سود سالانه باشگاه به ۶۲ میلیون پوند کاهش می‌یابد.[۹۲][۹۳] در ژانویه ۲۰۱۰، باشگاه با بدهی ۷۱۶،۵ میلیون پوند (۱،۱۷ میلیارد دلار)[۹۴] مجبور شد تا ۵۰۴ میلیون پوند از سهام خود را از طریق اوراق بهادار به فروش بگذارد که به آن‌ها کمک کرد تا ۵۰۹ میلیون پوند از بدهی خود به بانک‌های خارجی را بپردازد.[۹۵] سود سالیانهٔ باشگاه به ۴۵ میلیون پوند تقلیل یافت و این باعث شروع اعتراض هواداران شد.[۹۶] از آن زمان بعد گروه‌های هواداری در اعتراض به گلیزرها تشکیل شد که با نمادهای سبز و طلایی رنگ (به رنگ لباس تیم اولیه یعنی نیوتون هیث) در ورزشگاه و زمین تمرین باشگاه حاضر می‌شوند.[۹۷]

بازیکنان

tanha بازدید : 63 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

هواداران

هواداران منچستر یونایتد در مسکو؛ محل برگزاری بازی نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۸

منچستر یونایتد با داشتن بیشترین هوادار، باشگاه‌های هواداری و بیشترین میانگین تماشاگر برای هر بازی خانگی، پرطرفدارترین تیم جهان به حساب می‌آید.[۶۳] این باشگاه بالغ بر ۲۰۰ باشگاه هواداری رسمی را در ۲۴ کشور دنیا اداره می‌کند.[۶۴] باشگاه منچستر یونایتد به خاطر تورهای تابستانی خود و سفر به نقاط مختلف جهان در تعطیلات، محبوبیت ویژه‌ای در نزد مردم جهان دارد.دیلویت تخمین می‌زند که منچستر یونایتد در سرتاسر دنیا ۷۵ میلیون هوادار دارد[۶۵]، در حالی که برخی دیگر این رقم را نزدیک به ۳۳۳ میلیون نفر می‌دانند.[۶۶]

رقیبان سنتی

منچستر یونایتد سه رقیب سنتی دارد:لیورپول، لیدز یونایتد و منچستر سیتی

حساسیت بازی دو تیم منچستر یونایتد و منچستر سیتی، به خاطر آن است که هر دو از یک شهر هستند و منچستر سیتی سال‌هاست سعی می‌کند تا جای منچستر یونایتد را به عنوان تیم اول شهر منچستر بگیرد.[۶۷]

رقابت دو تیم منچستر یونایتد و لیورپول، به دوران انقلاب صنعتی باز می‌گردد. در آن زمان منچستر یک شهر مهم در صنعت نساجی بود و لیورپول نیز بندر مهمی به حساب می‌آمد.[۶۸]

به بازی بین دو تیم منچستر یونایتد و لیدز یونایتد جنگ گل‌ها هم گفته می‌شود. زیرا لیدز یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ یورکشایر و منچستر یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ لانکشایر می‌باشد.[۶۹]

برند جهانی

هواپیمایی ترکیه یکی از حامیان مالی رسمی باشگاه می‌باشد.

باشگاه منچستر یونایتد به عنوان یک برند جهانی توصیف می‌شود. یک گزارش در سال ۲۰۰۹، نشان می‌دهد که ارزش تجاری و مالکیت معنوی باشگاه، حدود ۳۲۹ میلیون پوند است که از نظر قدرت برند دارای نمرهٔ AAA می‌باشد (قوی‌ترین برند).[۷۰] در سال ۲۰۱۰، مجله فوربز، برند منچستر یونایتد را بعد از برند تیم نیویورک یانکیز، با ارزشی معادل ۲۸۵ میلیون دلار (۱۶ درصد قیمت کل باشگاه: ۱٫۸۳۵ میلیارد دلار) در رده دوم ارزشمندترین برند باشگاه‌های ورزشی جهان قرار داد. این باشگاه، در جدول پولی فوتبال دیلویت در ردهٔ سوم قرار دارد. (پس از رئال مادرید و بارسلونا)[۷۱]

قدرت برند و به طور کلی شهرت منچستر یونایتد در جهان، اغلب به بازسازی تیم منچستر یونایتد توسط مت بازبی و به دنبال آن کسب موفقیت‌های مختلف بعد از فاجعه هوایی مونیخ نسبت داده می‌شود، کاری که تحسین همگان را برانگیخت. تیمی شامل بازیکنانی چون بابی چارلتون، نوبی استایلز (اعضای تیم ملی انگلستان که قهرمان جهان شد)، دنیس لا و جرج بست. سبک بازی حمله‌ای این تیم به «تسخیر ابتکار فوتبال انگلیس» مشهور شده بود.[۷۲]

منچستر یونایتد نخستین باشگاه انگلیسی بود که سهامش در سال ۱۹۹۱، در بورس اوراق بهادار لندن، به فروش گذاشته شد.[۷۳] با این کار، باشگاه پیشرفت قابل توجهی در مسائل مالی کرد و استراتژی‌اش در بخش تبلیغاتی را بهبود بخشید. تمرکز باشگاه روی تبلیغات و موفقیت‌های ورزشی تیم در مسابقات مختلف، سود قابل توجهی را برای باشگاه به ارمغان آورد. قدرت برند منچستر یونایتد، با توجه رسانه‌های مختلف به بازیکنان این تیم در خارج از زمین، از جمله دیوید بکهام (که خیلی زود خودش یک برند در جهان شد)، بیشتر شد. این توجه باعث شد تا در روی زمین نیز توجه بیشتری به منچستر یونایتد شود و فرصت‌های خوبی از جمله حامیان مالی خوب و حق پخش تلویزیونی نصیب این تیم شود.[۷۴] در این زمان محوبیت دیوید بکهام در آسیا دلیل جدایی ناپذیر موفقیت تجاری باشگاه در این قاره بود.[۷۵]

به خاطر کسب نتایج عالی در رقابت‌های مختلف، زمینه برای تولید درآمد بیشتر از طریق حقّ پخش تلویزیونی بازی‌های تیم، ایجاد شد. از آغاز لیگ برتر، منچستر یونایتد برای فروش حق پخش تلویزیونی بازی‌های تیم خود، بیشترین درآمد را در بین باشگاه‌های انگلیسی کسب کرده‌است. این باشگاه با شبکه اسکای بریتانیا قرارداد دارد.[۷۶][۷۷] منچستر یونایتد دارای بیشترین درآمد از طریق تبلیغات در بین تیم‌های انگلیسی است.[۷۸] راز موفقیت باشگاه در جذب حامیان مالی درجه یک، داشتن قرارداد ۱۳ ساله و ۳۰۳ میلیون پوندی با کمپانی نایک است که از سال ۲۰۰۲ طراحی و تولید لباس تیم را بر عهده گرفته‌است.[۷۹]

سالتولیدکننده لباسحامی مالی پیراهن تیم
۱۹۴۵–۱۹۷۵آمبروبدون حامی مالی
۱۹۷۵–۱۹۸۰ادمیرال
۱۹۸۰–۱۹۸۲آدیداس
۱۹۸۲–۱۹۹۲شرکت شارپ
۱۹۹۲–۲۰۰۰آمبرو
۲۰۰۰–۲۰۰۲وودافون
۲۰۰۲–۲۰۰۶نایک
۲۰۰۶–۲۰۱۰ای‌آی‌جی
۲۰۱۰–ای‌اوان

حامیان مالی

حامیان مالی پیراهن تیم

شرکت شارپ، نخستین حامی مالی منچستر یونایتد به حساب می‌آید. این شرکت در فصل ۸۳–۱۹۸۲، قراردادی پنج ساله به ارزش ۵۰۰،۰۰۰ پوند با منچستر یونایتد امضا کرد. شارپ تا فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹، حامی مالی منچستر بود. بعد از آن، باشگاه با شرکت وودافون، قرارداد چهارساله و ۳۰ میلیون پوندی امضا کرد.[۸۰] وودافون برای امضای قرارداد چهارساله‌ای دیگر به ارزش ۳۶ میلیون پوند موافقت کرد، ولی پس از دو فصل تصمیم گرفت قراردادش با باشگاه منچستر یونایتد را فسخ کند. آن‌ها دلیل این‌کار را تمرکز بیشتر روی حمایت مالی از لیگ قهرمانان اروپا اعلام کردند.[۸۰]

در شروع فصل ۰۷–۲۰۰۶، شرکت بیمه گروه بین‌المللی آمریکایی قراردادی چهارساله به ارزش ۵۶٫۵ میلیون پوند با باشگاه به امضا رساند که این مقدار، بالاترین مبلغ، برای یک حامی مالی در دنیا بود. این قرارداد در سپتامبر ۲۰۰۶ منعقد شد.[۸۱][۸۲] در ابتدای فصل ۱۱–۲۰۱۰، شرکت بیمه اتکایی آمریکایی به نام ای‌اوان قراردادی چهارساله و به مبلغ ۸۰ میلیون پوند با باشگاه منچستر یونایتد به امضا رساند که ارزشمندترین حامی مالی باشگاه‌های فوتبال در تاریخ به حساب می‌آید.[۸۳]

تولیدکننده‌های لباس تیم

تولیدکننده لباس‌های باشگاه در ابتدا آمبرو بود تا این که در سال ۱۹۷۵، باشگاه با شرکت ادمیرال اسپورتزور قراردادی ۵ ساله امضا کرد.[۸۴] در سال ۱۹۸۰، آدیداس تولید البسه یونایتد را به عهده گرفت[۵۲] تا این که در سال ۱۹۹۲، آمبرو دوباره با باشگاه قرارداد امضا کرد. آمبرو ۱۰ سال تولید لباس‌های منچستر را بر عهده داشت.[۵۲] پس از آن نایک قراردادی به ارزش ۳۰۲٫۹ میلیون پوند و تا سال ۲۰۱۵ با باشگاه امضا کرد. آن‌ها در ۲۲ ماه اول کار خود ۳٫۸ میلیون پیراهن فروختند.[۸۵] به علاوه نایک و ای‌اوان، باشگاه چند اسپانسر دیگر دارد که در سطح پایین هستند و تبلیغات آن‌ها در کنار زمین و یا در وب‌سایت رسمی باشگاه دیده می‌شود، مانند:آئودی و بادویزر.[۸۶]

مالکیت و امور مالی

باشگاه فوتبال منچستر یونایتد توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر تأسیس شد و در سال ۱۸۹۲ سهام آن به صورت اوراق بهادار ۱ پوندی به فروش گذاشته شد.[۸۷] در سال ۱۹۰۲، چهار سرمایه‌دار که یکی از آن‌ها جان هنری دیویس بود، هر کدام در باشگاه ۵۰۰ پوند سرمایه‌گذاری کردند و باشگاه را از ورشکستگی نجات دادند.[۱۵] بعد از مرگ دیویس در سال ۱۹۲۷، باشگاه دوباره در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون با سرمایه‌گذاری ۲،۰۰۰ پوند، کنترل باشگاه را در دست گرفت.[۱۵] گیبسون در سال ۱۹۴۸، کار ادارهٔ باشگاه را به پسرش آلن، واگذار کرد. گیبسون سه سال بعد درگذشت. خانوادهٔ گیبسون مالکیت باشگاه را حفظ کردند، اما مدیریت باشگاه را به هارولد هاردمن، بازیکن سابق این تیم، سپردند.[۸۷]

چند روز پس از فاجعه مونیخ، لوئیس ادواردز که یکی از دوستان مت بازبی نیز بود، به هیئت مدیره پیشنهاد شد. وی ۴۰،۰۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد، ۵۴٪ سهام کل باشگاه را تصاحب کرد و در سال ۱۹۵۴، مدیر باشگاه شد. وقتی لیلیان گیبسون در ژانویه ۱۹۷۱ درگذشت، سهام وی به آلن گیبسون رسید. آلن مقداری از سهم خود را به پسر لوئیس ادواردز، مارتین، فروخت.[۸۷] مارتین ادواردز، بعد از مرگ پدرش در سال ۱۹۸۰ ادارهٔ باشگاه را در دست گرفت.[۸۸] رابرت مکسول که سرمایه‌داری بزرگ در حوزهٔ رسانه‌ها بود، تلاش کرد تا باشگاه را در سال ۱۹۸۴ بخرد، ولی ادواردز نپذیرفت.[۸۷] در سال ۱۹۸۹، مارتین ادواردز می‌خواست تا باشگاه را با مبلغ ۲۰ میلیون پوند به مایکل نایتون بفروشد، اما موفق نشد و به‌جای آن، نایتون به هیئت مدیرهٔ باشگاه پیوست. منچستر یونایتد در سال ۱۹۹۱، بار دیگر به بورس انگلستان (بورس لندن) رفت و ۶٫۷ میلیون پوند از سهامش فروخته شد.[۸۷] در سال ۱۹۹۸، پیشنهاد دیگری برای خرید منچستر یونایتد به آن باشگاه ارائه شد. این بار از طرف یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌داران رسانه‌ای دنیا یعنی روپرت مرداک. سهام‌داران باشگاه علیه مرداک جبهه گرفتند و گروه اعتماد حامیان منچستر یونایتد هواداران را به خرید سهام باشگاه تشویق کرد تا مرداک باشگاه را صاحب نشود.[۸۹] پیشنهاد مرداک در آن زمان نظیر نداشت. او برای خرید باشگاه ۶۲۳ میلیون پوند پیشنهاد کرده بود.[۸۷] هیئت مدیره با فروش باشگاه موافقت کرد، اما کمیسیون انحصار و ادغام بریتانیا در آوریل ۱۹۹۹، این قرارداد را لغو کرد.[۸۷] چند سال بعد، بین سرمربی باشگاه سر الکس فرگوسن و مدیران آن یعنی جان مگنیر و جان پاتریک مک‌کانوس(که تا آن زمان بیشتر سهام باشگاه را تصاحب کرده بودند) جنگ قدرت درگرفت. این دو سعی کردند تا فرگوسن را از منصبش برکنار کنند. هیئت مدیره پاسخ آن‌ها را با کم کردن سهمشان و اخراج تدریجی‌شان از باشگاه داد.[۸۷]

در ماه مهٔ ۲۰۰۵، مالکوم گلیزر ۲۸٫۷٪ سهام باشگاه را خرید. سپس با ۸۰۰ میلیون پوند (۱٫۵ میلیارد دلار) ۹۹٪ درصد باشگاه را خرید.[۹۰][۹۱] در سال ۲۰۰۶، باشگاه اعلام کرد که ۶۶۰ میلیون پوند بدهی دارد و در نتیجه سود سالانه باشگاه به ۶۲ میلیون پوند کاهش می‌یابد.[۹۲][۹۳] در ژانویه ۲۰۱۰، باشگاه با بدهی ۷۱۶،۵ میلیون پوند (۱،۱۷ میلیارد دلار)[۹۴] مجبور شد تا ۵۰۴ میلیون پوند از سهام خود را از طریق اوراق بهادار به فروش بگذارد که به آن‌ها کمک کرد تا ۵۰۹ میلیون پوند از بدهی خود به بانک‌های خارجی را بپردازد.[۹۵] سود سالیانهٔ باشگاه به ۴۵ میلیون پوند تقلیل یافت و این باعث شروع اعتراض هواداران شد.[۹۶] از آن زمان بعد گروه‌های هواداری در اعتراض به گلیزرها تشکیل شد که با نمادهای سبز و طلایی رنگ (به رنگ لباس تیم اولیه یعنی نیوتون هیث) در ورزشگاه و زمین تمرین باشگاه حاضر می‌شوند.[۹۷]

بازیکنان

tanha بازدید : 60 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آرم و لباس تیم

آرم باشگاه منچستر یونایتد، از آرم شورای شهر منچستر گرفته شده‌است. اگرچه تغییرات بسیاری در آن دیده می‌شود و از آن آرم، فقط کشتی آن باقی مانده‌است.[۵۱] در دههٔ ۶۰ میلادی، به منچستر یونایتد لقب شیاطین سرخ داده شد. در آن زمان این لقب به صورت رسمی وارد برنامه‌های باشگاه شد و در دههٔ ۷۰ میلادی، نشان یک شیطان به آرم باشگاه اضافه شد.[۵۱]

لباس تیم نیوتون هیث در ابتدا، پیراهن‌های سبز و زرد به همراه جوراب و شورت ورزشی آبی بود.[۵۲] بین سال‌های ۱۸۹۴ تا ۱۸۹۶ پیراهن باشگاه رنگ سبز و طلایی بود[۵۲] تا این‌که در سال ۱۸۹۶، پیراهن باشگاه یک دست سفید شد و بازیکنان جوراب‌های آبی‌رنگ پوشیدند.[۵۲] بعد از آن که نام باشگاه در سال ۱۹۰۲ به منچستر یونایتد تغییر یافت، رنگ لباس تیم نیز عوض شد. از آن زمان به بعد بازیکنان پیراهن قرمز، شورت ورزشی سفید و جوراب سیاه می‌پوشیدند. تا سال ۱۹۲۲، تغییرات چندانی در لباس تیم صورت نگرفت تا این که در آن سال یک علامت V قرمز تیره به قسمت اطراف یقه پیراهن تیم اضافه شد. لباس خانگی تیم تا سال ۱۹۲۷ به همین شکل بود.[۵۲] در سال ۱۹۳۴، بازیکنان پیراهن‌های آلبالویی و سفید رنگ پوشیدند، ولی در فصل بعدی پیراهن تیم به همان قرمز یکدست تغییر یافت. از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵، جوراب‌های بازیکنان از رنگ مشکی به رنگ سفید تغییر کرد و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱، جوراب‌های تیم، قرمزرنگ شد. در آن سال دوباره جوراب‌های تیم به رنگ مشکی در آمد. لباس تیم در فصل ۱۱–۲۰۱۰، قرمز رنگ با یقه‌های سفید، شورت ورزشی سفید و جوراب‌های مشکی بود.[۵۳]

لباس دوم تیم اغلب فصل‌ها پیراهن و شورت ورزشی سفید و جوراب‌های سیاه بوده‌است، ولی چندین استثنا هم وجود داشته‌است. مثلا در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ پیراهن دوم تیم، آبی نفتی به همراه‌های راه‌راه‌های باریک نقره‌ای رنگ بود[۵۴] و در فصل ۱۱–۲۰۱۰ لباس دوم تیم، پیراهن سفید به همراه خط‌های آبی و قرمز رنگ و شورت ورزشی سیاه و جوراب سفید رنگ بود.[۵۵] در فصل ۹۶–۱۹۹۵، آن‌ها برای دو بازی پیراهن تمام خاکستری پوشیدند، ولی به دلیل شکایت بازیکنان از این که در زمین نمی‌توانند یکدیگر را پیدا کنند، پیراهن دوم تیم تغییر کرد.[۵۶] از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶، پیراهن دوم تیم آبی و سفید رنگ بود. در سالی که منچستر یونایتد هر سه جام را به دست آورد، پیراهن دوم تیم یک‌دست سیاه‌رنگ بود. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، پیراهن دوم تیم سفید به همراه خطوط آبی و قرمز رنگ و جوراب‌ها و شورت‌های ورزشی آبی رنگ بود.[۵۴] در فصل ۰۹–۲۰۰۸، به مناسبت چهلمین سالگرد فتح لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار، باشگاه پیراهن دوم تیم را به یک‌دست آبی تغییر داد.[۵۷]

ورزشگاه‌های خانگی

الدترافورد
تئاتر رویاها
View of Old Trafford from East Stand.jpg
محلخیابان سر مت بازبی،
الدترافورد، منچستر بزرگ،
انگلستان
تاریخ شروع ساخت۱۹۰۹
تاریخ بازگشایی۱۹ فوریه ۱۹۱۰
مالکمنچستر یونایتد
گردانندهمنچستر یونایتد
نوع زمینچمن
هزینه ساخت۹۰،۰۰۰ پوند (سال ۱۹۰۹)
طراحآرچیبالد لیچ (۱۹۰۹)
گنجایش۷۵٬۹۵۷ (نشسته)
مستاجرهامنچستر یونایتد (۱۹۱۰–تاکنون)
ابعاد زمین۱۰۵ × ۶۸ متر


نیوتون هیث در ابتدا در زمین نورث وود که زمینی نزدیک حیاط راه‌آهن بود، بازی می‌کرد.[۵۸] گنجایش اصلی آن ورزشگاه ۱۲،۰۰۰ نفر بود. مقامات باشگاه تصمیم گرفتند تا برای پیوستن به لیگ برتر بر امکانات این ورزشگاه بیفزایند. در سال ۱۸۸۷، تغییرات کوچکی در ورزشگاه صورت گرفت و در سال ۱۸۹۱، باشگاه از حداقل ذخایر مالی خود برای نصب دو جایگاه جدید در ورزشگاه و اضافه شدن ۲٬۰۰۰ نفر به ظرفیت ورزشگاه استفاده کرد.[۵۹]

در ماه ژوئن ۱۸۹۳ که باشگاه به تازگی تحویل صاحبان جدیدش داده شده بود، زمین نورث وود برای باشگاه نامناسب تشخیص داده شد. ای. اچ آلبوت زمینهٔ استفاده از زمین بانک استریت در کلیتون را فراهم کرد.[۵۸]

در زمانی که بانک استریت به دلیل مشکلات مالی باشگاه تعطیل شد، هری استفورد توانست پول کافی جمع‌آوری کند و یک زمین موقت برای بازی‌های تیم در هارپورهی فراهم آورد. به دنبال سرمایه‌گذاری‌های جدید در باشگاه، جی. اچ دیویس ۵۰۰ پوند پرداخت و علاوه بر احیای زمین بانک استریت، یک جایگاه ۱،۰۰۰ نفری جدید نیز به آن افزود. در عرض چهار سال، چهار طرف ورزشگاه دارای جایگاه شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۰،۰۰۰ نفر رسید.[۵۹]

بعد از کسب عنوان قهرمانی لیگ در سال ۱۹۰۸ و قهرمانی در جام حذفی در سال بعد، بانک استریت برای جاه‌طلبی‌های بزرگ دیویس کافی نبود. در فوریه ۱۹۰۹، شش هفته قبل از فینال جام حذفی، الدترافورد به عنوان نام ورزشگاه جدید منچستر یونایتد تصویب شد.[۵۹] باشگاه، زمین ورزشگاه را به قیمت ۶۰،۰۰۰ پوند خرید. بودجه‌ای ۳۰،۰۰۰ پوندی به آرچیبالد لیچ (معمار)‌ داده شد تا کار ساخت را شروع کند. در ابتدا قرار بود تا ورزشگاه ۱۰۰،۰۰۰ نفری باشد، ولی با توجه به بودجه، به ۷۷،۰۰۰ نفر کاهش یافت.[۵۹] ورزشگاه توسط آقایان براملد و اسمیت در شهر منچستر ساخته شد. رکورد حضور بیشترین تماشاگر در این ورزشگاه، در ۲۵ مارس ۱۹۳۹ ثبت شد. در آن بازی که نیمه‌نهایی جام حذفی بود،۷۶٬۹۶۲ تماشاگر به ورزشگاه آمدند.[۵۹]

نمای بیرونی ورزشگاه الدترافورد

در طول جنگ جهانی دوم و به دلیل بمباران، بخش زیادی از ورزشگاه تخریب شد. تونل ورودی جنوب ورزشگاه، تنها قسمت باقی‌مانده از آن بود. بعد از جنگ باشگاه از کمیسیون خسارت جنگ ۲۲٬۲۷۸ پوند دریافت کرد تا ورزشگاه را بازسازی کند. در طول بازسازی ورزشگاه، منچستر یونایتد بازی‌های خانگی‌اش را در ورزشگاه خانگی منچسترسیتی برگزار می‌کرد. منچستر یونایتد سالانه ۵،۰۰۰ پوند و به علاوه قسمتی از سود باشگاه را صرف کرد تا استرتفورد اند، جایگاه‌های غربی و شرقی ورزشگاه بازسازی شد. در مارس ۱۹۵۷، ۴۰،۰۰۰ پوند صرف شد تا سیستم نور ورزشگاه برقرار شود. در سال ۱۹۸۷، سیستم روشنایی جدیدی در ورزشگاه نصب شد. سیستمی که تا امروز باقی مانده‌است.[۵۹]

بعد از ابلاغ گزارش تیلور، ظرفیت الدترافورد به ۴۴،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۵، جایگاه شمالی ورزشگاه، بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۵،۰۰۰ نفر افزایش یافت. در پایان فصل ۹۹–۱۹۹۸، جایگاه‌های شرقی و غربی نیز بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۶۷،۰۰۰ نفر افزایش یافت. از ژوئیه ۲۰۰۵ تا مهٔ ۲۰۰۶، با اضافه شدن جایگا‌ه‌های شمال غربی و شمال شرقی، ۸،۰۰۰ نفر دیگر به ظرفیت ورزشگاه افزوده شد. در ۲۶ مارس ۲۰۰۶، یک رکورد برای بیشترین حضور تماشاگر در یک بازی ثبت شد و ۶۹٬۰۷۰ نفر در ورزشگاه الدترافورد حضور یافتند.[۶۰] در ۳۱ مارس ۲۰۰۷، این رکورد شکسته شد، چرا که ۷۶٬۰۹۸ نفر بازی منچستر یونایتد و بلکبرن را از نزدیک تماشا کردند.[۶۱] یعنی فقط ۱۱۴ صندلی در این بازی خالی مانده بود (۰٫۱۵ ٪ از ظرفیت ورزشگاه). در سال ۲۰۰۹، به دلیل تعمیرات مختلف بر روی جایگاه‌ها، ۲۵۵ نفر از ظرفیت ورزشگاه کم شد و ظرفیت کل به ۷۵٬۹۵۷ کاهش یافت.[۶۲]

هواداران

tanha بازدید : 75 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

آرم و لباس تیم

آرم باشگاه منچستر یونایتد، از آرم شورای شهر منچستر گرفته شده‌است. اگرچه تغییرات بسیاری در آن دیده می‌شود و از آن آرم، فقط کشتی آن باقی مانده‌است.[۵۱] در دههٔ ۶۰ میلادی، به منچستر یونایتد لقب شیاطین سرخ داده شد. در آن زمان این لقب به صورت رسمی وارد برنامه‌های باشگاه شد و در دههٔ ۷۰ میلادی، نشان یک شیطان به آرم باشگاه اضافه شد.[۵۱]

لباس تیم نیوتون هیث در ابتدا، پیراهن‌های سبز و زرد به همراه جوراب و شورت ورزشی آبی بود.[۵۲] بین سال‌های ۱۸۹۴ تا ۱۸۹۶ پیراهن باشگاه رنگ سبز و طلایی بود[۵۲] تا این‌که در سال ۱۸۹۶، پیراهن باشگاه یک دست سفید شد و بازیکنان جوراب‌های آبی‌رنگ پوشیدند.[۵۲] بعد از آن که نام باشگاه در سال ۱۹۰۲ به منچستر یونایتد تغییر یافت، رنگ لباس تیم نیز عوض شد. از آن زمان به بعد بازیکنان پیراهن قرمز، شورت ورزشی سفید و جوراب سیاه می‌پوشیدند. تا سال ۱۹۲۲، تغییرات چندانی در لباس تیم صورت نگرفت تا این که در آن سال یک علامت V قرمز تیره به قسمت اطراف یقه پیراهن تیم اضافه شد. لباس خانگی تیم تا سال ۱۹۲۷ به همین شکل بود.[۵۲] در سال ۱۹۳۴، بازیکنان پیراهن‌های آلبالویی و سفید رنگ پوشیدند، ولی در فصل بعدی پیراهن تیم به همان قرمز یکدست تغییر یافت. از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵، جوراب‌های بازیکنان از رنگ مشکی به رنگ سفید تغییر کرد و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱، جوراب‌های تیم، قرمزرنگ شد. در آن سال دوباره جوراب‌های تیم به رنگ مشکی در آمد. لباس تیم در فصل ۱۱–۲۰۱۰، قرمز رنگ با یقه‌های سفید، شورت ورزشی سفید و جوراب‌های مشکی بود.[۵۳]

لباس دوم تیم اغلب فصل‌ها پیراهن و شورت ورزشی سفید و جوراب‌های سیاه بوده‌است، ولی چندین استثنا هم وجود داشته‌است. مثلا در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ پیراهن دوم تیم، آبی نفتی به همراه‌های راه‌راه‌های باریک نقره‌ای رنگ بود[۵۴] و در فصل ۱۱–۲۰۱۰ لباس دوم تیم، پیراهن سفید به همراه خط‌های آبی و قرمز رنگ و شورت ورزشی سیاه و جوراب سفید رنگ بود.[۵۵] در فصل ۹۶–۱۹۹۵، آن‌ها برای دو بازی پیراهن تمام خاکستری پوشیدند، ولی به دلیل شکایت بازیکنان از این که در زمین نمی‌توانند یکدیگر را پیدا کنند، پیراهن دوم تیم تغییر کرد.[۵۶] از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶، پیراهن دوم تیم آبی و سفید رنگ بود. در سالی که منچستر یونایتد هر سه جام را به دست آورد، پیراهن دوم تیم یک‌دست سیاه‌رنگ بود. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، پیراهن دوم تیم سفید به همراه خطوط آبی و قرمز رنگ و جوراب‌ها و شورت‌های ورزشی آبی رنگ بود.[۵۴] در فصل ۰۹–۲۰۰۸، به مناسبت چهلمین سالگرد فتح لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار، باشگاه پیراهن دوم تیم را به یک‌دست آبی تغییر داد.[۵۷]

ورزشگاه‌های خانگی

الدترافورد
تئاتر رویاها
View of Old Trafford from East Stand.jpg
محلخیابان سر مت بازبی،
الدترافورد، منچستر بزرگ،
انگلستان
تاریخ شروع ساخت۱۹۰۹
تاریخ بازگشایی۱۹ فوریه ۱۹۱۰
مالکمنچستر یونایتد
گردانندهمنچستر یونایتد
نوع زمینچمن
هزینه ساخت۹۰،۰۰۰ پوند (سال ۱۹۰۹)
طراحآرچیبالد لیچ (۱۹۰۹)
گنجایش۷۵٬۹۵۷ (نشسته)
مستاجرهامنچستر یونایتد (۱۹۱۰–تاکنون)
ابعاد زمین۱۰۵ × ۶۸ متر


نیوتون هیث در ابتدا در زمین نورث وود که زمینی نزدیک حیاط راه‌آهن بود، بازی می‌کرد.[۵۸] گنجایش اصلی آن ورزشگاه ۱۲،۰۰۰ نفر بود. مقامات باشگاه تصمیم گرفتند تا برای پیوستن به لیگ برتر بر امکانات این ورزشگاه بیفزایند. در سال ۱۸۸۷، تغییرات کوچکی در ورزشگاه صورت گرفت و در سال ۱۸۹۱، باشگاه از حداقل ذخایر مالی خود برای نصب دو جایگاه جدید در ورزشگاه و اضافه شدن ۲٬۰۰۰ نفر به ظرفیت ورزشگاه استفاده کرد.[۵۹]

در ماه ژوئن ۱۸۹۳ که باشگاه به تازگی تحویل صاحبان جدیدش داده شده بود، زمین نورث وود برای باشگاه نامناسب تشخیص داده شد. ای. اچ آلبوت زمینهٔ استفاده از زمین بانک استریت در کلیتون را فراهم کرد.[۵۸]

در زمانی که بانک استریت به دلیل مشکلات مالی باشگاه تعطیل شد، هری استفورد توانست پول کافی جمع‌آوری کند و یک زمین موقت برای بازی‌های تیم در هارپورهی فراهم آورد. به دنبال سرمایه‌گذاری‌های جدید در باشگاه، جی. اچ دیویس ۵۰۰ پوند پرداخت و علاوه بر احیای زمین بانک استریت، یک جایگاه ۱،۰۰۰ نفری جدید نیز به آن افزود. در عرض چهار سال، چهار طرف ورزشگاه دارای جایگاه شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۰،۰۰۰ نفر رسید.[۵۹]

بعد از کسب عنوان قهرمانی لیگ در سال ۱۹۰۸ و قهرمانی در جام حذفی در سال بعد، بانک استریت برای جاه‌طلبی‌های بزرگ دیویس کافی نبود. در فوریه ۱۹۰۹، شش هفته قبل از فینال جام حذفی، الدترافورد به عنوان نام ورزشگاه جدید منچستر یونایتد تصویب شد.[۵۹] باشگاه، زمین ورزشگاه را به قیمت ۶۰،۰۰۰ پوند خرید. بودجه‌ای ۳۰،۰۰۰ پوندی به آرچیبالد لیچ (معمار)‌ داده شد تا کار ساخت را شروع کند. در ابتدا قرار بود تا ورزشگاه ۱۰۰،۰۰۰ نفری باشد، ولی با توجه به بودجه، به ۷۷،۰۰۰ نفر کاهش یافت.[۵۹] ورزشگاه توسط آقایان براملد و اسمیت در شهر منچستر ساخته شد. رکورد حضور بیشترین تماشاگر در این ورزشگاه، در ۲۵ مارس ۱۹۳۹ ثبت شد. در آن بازی که نیمه‌نهایی جام حذفی بود،۷۶٬۹۶۲ تماشاگر به ورزشگاه آمدند.[۵۹]

نمای بیرونی ورزشگاه الدترافورد

در طول جنگ جهانی دوم و به دلیل بمباران، بخش زیادی از ورزشگاه تخریب شد. تونل ورودی جنوب ورزشگاه، تنها قسمت باقی‌مانده از آن بود. بعد از جنگ باشگاه از کمیسیون خسارت جنگ ۲۲٬۲۷۸ پوند دریافت کرد تا ورزشگاه را بازسازی کند. در طول بازسازی ورزشگاه، منچستر یونایتد بازی‌های خانگی‌اش را در ورزشگاه خانگی منچسترسیتی برگزار می‌کرد. منچستر یونایتد سالانه ۵،۰۰۰ پوند و به علاوه قسمتی از سود باشگاه را صرف کرد تا استرتفورد اند، جایگاه‌های غربی و شرقی ورزشگاه بازسازی شد. در مارس ۱۹۵۷، ۴۰،۰۰۰ پوند صرف شد تا سیستم نور ورزشگاه برقرار شود. در سال ۱۹۸۷، سیستم روشنایی جدیدی در ورزشگاه نصب شد. سیستمی که تا امروز باقی مانده‌است.[۵۹]

بعد از ابلاغ گزارش تیلور، ظرفیت الدترافورد به ۴۴،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۵، جایگاه شمالی ورزشگاه، بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۵،۰۰۰ نفر افزایش یافت. در پایان فصل ۹۹–۱۹۹۸، جایگاه‌های شرقی و غربی نیز بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۶۷،۰۰۰ نفر افزایش یافت. از ژوئیه ۲۰۰۵ تا مهٔ ۲۰۰۶، با اضافه شدن جایگا‌ه‌های شمال غربی و شمال شرقی، ۸،۰۰۰ نفر دیگر به ظرفیت ورزشگاه افزوده شد. در ۲۶ مارس ۲۰۰۶، یک رکورد برای بیشترین حضور تماشاگر در یک بازی ثبت شد و ۶۹٬۰۷۰ نفر در ورزشگاه الدترافورد حضور یافتند.[۶۰] در ۳۱ مارس ۲۰۰۷، این رکورد شکسته شد، چرا که ۷۶٬۰۹۸ نفر بازی منچستر یونایتد و بلکبرن را از نزدیک تماشا کردند.[۶۱] یعنی فقط ۱۱۴ صندلی در این بازی خالی مانده بود (۰٫۱۵ ٪ از ظرفیت ورزشگاه). در سال ۲۰۰۹، به دلیل تعمیرات مختلف بر روی جایگاه‌ها، ۲۵۵ نفر از ظرفیت ورزشگاه کم شد و ظرفیت کل به ۷۵٬۹۵۷ کاهش یافت.[۶۲]

هواداران

tanha بازدید : 73 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

۹۸۶–۱۹۶۹

برایان رابسون برای ۱۲ سال کاپیتان تیم منچستر یونایتد بود. او دارای رکورد بلندترین مدت کاپیتانی در این تیم است.[۲۹]

به دنبال کسب رتبهٔ هشتم در فصل ۷۰–۱۹۶۹ و شروع ضعیف در فصل ۷۱–۱۹۷۰، بازبی پذیرفت تا به صورت موقت سرمربی تیم بشود و ویلف مک‌گینس نیز به عنوان کمک مربی در تیم مشغول شد.[۳۰] در ژوئن ۱۹۷۱، فرانک اوفارل، به عنوان سرمربی برگزیده شد.[۳۰] ولی ۱۸ ماه بعد و در دسامبر ۱۹۷۲ تامی دوچرتی جانشین وی شد.[۳۱] دوچرتی منچستر یونایتد را از سقوط به دستهٔ پایین‌تر نجات داد. ولی در سال ۱۹۷۴ آن‌ها به دستهٔ پایین‌تر سقوط کردند. مثلث خط حملهٔ یونایتد یعنی بست، لا و چارلتون باشگاه را ترک کردند.[۳۰] باشگاه سال بعد به دسته اول بازگشت و در سال ۱۹۷۶ به بازی نهایی جام حذفی رسید. اما در آن‌جا مغلوب ساوت‌همپتون شد.[۳۰] منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۷ باز هم به فینال رسید و این بار ۲ بر ۱ مقابل لیورپول به برتری رسید.[۳۰] دوچرتی پس از مدت کوتاهی و به دنبال افشای رابطه‌اش با همسر فیزیوتراپیست باشگاه، برکنار شد.[۳۲]

دیو سکستون در سال ۱۹۷۷، جانشین دوچرتی شد.[۳۱] با وجود خرید بازیکنان بزرگی هم‌چون جو جردن، گوردون مک‌کوئین، گری بیلی و رای ویلکینز، باشگاه در آن سال به نتیجهٔ قابل توجهی دست نیافت. آن‌ها در فصل ۸۰–۱۹۷۹ در لیگ و جام حذفی نایب قهرمان شدند.[۳۰] سکستون در سال ۱۹۸۱ برکنار و ران اتکینسون جانشین وی شد.[۳۱] او رکورد نقل‌وانقالات انگلیس را شکست و برایان رابسون را از وست برومویچ با مبلغ ۱٫۵ میلیون پوند به منچستر یونایتد آورد.[۳۳] با هدایت اتکینسون، منچستر یونایتد دو بار در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵، قهرمان جام حذفی شد.[۳۱] در فصل ۸۶–۱۹۸۵ منچستر یونایتد، در حالی که به قهرمانی خیلی نزدیک بود، لیگ را با رتبه چهارم به پایان رساند. سال بعد منچستر یونایتد خطر سقوط را از سر گذراند و اتکینسون برکنار شد.[۳۱]

سال‌های فرگوسن (تاکنون–۱۹۸۶)

سر الکس فرگوسن

الکس فرگوسن و دستیارش آرچی ناکس در روز برکناری اتکینسون از تیم آبردین به منچستر یونایتد آمدند[۳۴] و با هدایت آن‌ها، باشگاه در آن فصل به رتبهٔ یازدهم لیگ دست یافت. [۳۴][۳۵] با وجود این که فرگوسن منچستر یونایتد را در فصل ۸۸–۱۹۸۷ در لیگ به مقام دوم رساند، ولی در فصل بعدی دوباره منچستر یونایتد یازدهم شد.[۱۵] فرگوسن در آستانهٔ برکناری بود، ولی با شکست دادن کریستال پالاس، آن‌ها قهرمان جام حذفی سال ۱۹۹۰ شدند و فرگوسن در سمت خود باقی ماند.[۳۶][۳۷] در فصل بعد منچستر یونایتد برای اولین بار در جام در جام اروپا قهرمان شد و در بازی سوپر جام اروپا با یک گل، ستاره سرخ بلگراد، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا را شکست داد و سوپر جام اروپا را نیز به دست آورد.[۳۸] در فصل بعدی منچستر یونایتد در ومبلی تیم ناتینگهام فارست را یک بر صفر شکست داد و عنوان قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد.[۱۵] در سال ۱۹۹۳ باشگاه برای اولین پس از سال ۱۹۶۷، قهرمان لیگ برتر شد و در فصل بعدی نیز منچستر یونایتد جام حذفی و لیگ برتر را فتح کرد.[۳۸]

در فصل ۹۹–۱۹۹۸ منچستر یونایتد به نخستین تیم انگلیسی تبدیل شد که هر سه جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را در یک فصل به دست می‌آورد. در حقیقت منچستر یونایتد تنها تیم انگلیسی است که سه‌گانه را در کارنامهٔ خود ثبت کرده‌است.[۳۹] آن‌ها در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۹ در حالی که از بایرن مونیخ با یک گل عقب بودند، در وقت‌های اضافه با گل‌های اوله گانر سولسشیر و تدی شرینگهام به پیروزی رسیدند.[۴۰] هم‌چنین با شکست دادن تیم پالمیراس در توکیو، جام بین قاره‌ای را نیز به دست آوردند.[۴۱] پس از آن، فرگوسن به خاطر خدمات خود به فوتبال به عنوان یک قهرمان شناخته می‌شد.[۴۲]

در سال ۲۰۰۰، منچستر یونایتد به جام باشگاه‌های جهان راه یافت [۴۳] و لیگ برتر را نیز دوباره در فصل‌های ۲۰۰۰–۱۹۹۹ و ۲۰۰۱–۲۰۰۰ فتح کرد. آن‌ها در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ نایب قهرمان لیگ شدند و در فصل بعد، دوباره عنوان قهرمانی را به دست آوردند. قهرمانی جام حذفی فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳ نیز نصیب منچستر یونایتد شد.[۴۴] در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ منچستر یونایتد برای اولین بار در تاریخ خود، از راه‌یابی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا بازماند. اما با نایب قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در جام اتحادیه، این امر را جبران کرد. منچستر یونایتد در فصل‌های ۰۷–۲۰۰۶ و ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان لیگ برتر شد و در سال ۲۰۰۸ با شکست ۶ بر ۵ تیم چلسی در ضربات پنالتی (۱ بر ۱ مساوی در وقت قانونی و اضافه) قهرمان اروپا شد. در این بازی، رایان گیگز برای ۷۵۹مین بار برای منچستر یونایتد به میدان رفت و رکورد بابی چارلتون را شکست[۴۵]. در دسامبر همان سال، منچستر یونایتد قهرمان باشگاه‌های جهان شد و در فصل ۰۹–۲۰۰۸ در جام اتحادیه عنوان قهرمانی را کسب کرد.[۴۶] در تابستان آن سال، کریستیانو رونالدو با مبلغ ۸۰ میلیون پوند به رئال مادرید فروخته شد که وی را به گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرد.[۴۷] در سال ۲۰۱۰ منچستریونایتد ۲ بر ۱ استون ویلا را در بازی نهایی جام اتحادیه شکست داد و توانست برای اولین بار در یک جام حذفی، از مقام قهرمانی خود دفاع کند.[۴۸]

منچستر یونایتد در فصل ۱۰–۲۰۰۹ به مقام نایب قهرمانی رسید. اما در فصل ۱۱–۲۰۱۰، برای نوزدهمین بار در لیگ برتر قهرمان شد. منچستر یونایتد با کسب این عنوان، رکورد ۱۸ قهرمانی تیم لیورپول در لیگ را شکست و به پرافتخارترین تیم باشگاهی در لیگ برتر انگلستان تبدیل شد.[۴۹][۵۰]

tanha بازدید : 53 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

۹۸۶–۱۹۶۹

برایان رابسون برای ۱۲ سال کاپیتان تیم منچستر یونایتد بود. او دارای رکورد بلندترین مدت کاپیتانی در این تیم است.[۲۹]

به دنبال کسب رتبهٔ هشتم در فصل ۷۰–۱۹۶۹ و شروع ضعیف در فصل ۷۱–۱۹۷۰، بازبی پذیرفت تا به صورت موقت سرمربی تیم بشود و ویلف مک‌گینس نیز به عنوان کمک مربی در تیم مشغول شد.[۳۰] در ژوئن ۱۹۷۱، فرانک اوفارل، به عنوان سرمربی برگزیده شد.[۳۰] ولی ۱۸ ماه بعد و در دسامبر ۱۹۷۲ تامی دوچرتی جانشین وی شد.[۳۱] دوچرتی منچستر یونایتد را از سقوط به دستهٔ پایین‌تر نجات داد. ولی در سال ۱۹۷۴ آن‌ها به دستهٔ پایین‌تر سقوط کردند. مثلث خط حملهٔ یونایتد یعنی بست، لا و چارلتون باشگاه را ترک کردند.[۳۰] باشگاه سال بعد به دسته اول بازگشت و در سال ۱۹۷۶ به بازی نهایی جام حذفی رسید. اما در آن‌جا مغلوب ساوت‌همپتون شد.[۳۰] منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۷ باز هم به فینال رسید و این بار ۲ بر ۱ مقابل لیورپول به برتری رسید.[۳۰] دوچرتی پس از مدت کوتاهی و به دنبال افشای رابطه‌اش با همسر فیزیوتراپیست باشگاه، برکنار شد.[۳۲]

دیو سکستون در سال ۱۹۷۷، جانشین دوچرتی شد.[۳۱] با وجود خرید بازیکنان بزرگی هم‌چون جو جردن، گوردون مک‌کوئین، گری بیلی و رای ویلکینز، باشگاه در آن سال به نتیجهٔ قابل توجهی دست نیافت. آن‌ها در فصل ۸۰–۱۹۷۹ در لیگ و جام حذفی نایب قهرمان شدند.[۳۰] سکستون در سال ۱۹۸۱ برکنار و ران اتکینسون جانشین وی شد.[۳۱] او رکورد نقل‌وانقالات انگلیس را شکست و برایان رابسون را از وست برومویچ با مبلغ ۱٫۵ میلیون پوند به منچستر یونایتد آورد.[۳۳] با هدایت اتکینسون، منچستر یونایتد دو بار در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵، قهرمان جام حذفی شد.[۳۱] در فصل ۸۶–۱۹۸۵ منچستر یونایتد، در حالی که به قهرمانی خیلی نزدیک بود، لیگ را با رتبه چهارم به پایان رساند. سال بعد منچستر یونایتد خطر سقوط را از سر گذراند و اتکینسون برکنار شد.[۳۱]

سال‌های فرگوسن (تاکنون–۱۹۸۶)

سر الکس فرگوسن

الکس فرگوسن و دستیارش آرچی ناکس در روز برکناری اتکینسون از تیم آبردین به منچستر یونایتد آمدند[۳۴] و با هدایت آن‌ها، باشگاه در آن فصل به رتبهٔ یازدهم لیگ دست یافت. [۳۴][۳۵] با وجود این که فرگوسن منچستر یونایتد را در فصل ۸۸–۱۹۸۷ در لیگ به مقام دوم رساند، ولی در فصل بعدی دوباره منچستر یونایتد یازدهم شد.[۱۵] فرگوسن در آستانهٔ برکناری بود، ولی با شکست دادن کریستال پالاس، آن‌ها قهرمان جام حذفی سال ۱۹۹۰ شدند و فرگوسن در سمت خود باقی ماند.[۳۶][۳۷] در فصل بعد منچستر یونایتد برای اولین بار در جام در جام اروپا قهرمان شد و در بازی سوپر جام اروپا با یک گل، ستاره سرخ بلگراد، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا را شکست داد و سوپر جام اروپا را نیز به دست آورد.[۳۸] در فصل بعدی منچستر یونایتد در ومبلی تیم ناتینگهام فارست را یک بر صفر شکست داد و عنوان قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد.[۱۵] در سال ۱۹۹۳ باشگاه برای اولین پس از سال ۱۹۶۷، قهرمان لیگ برتر شد و در فصل بعدی نیز منچستر یونایتد جام حذفی و لیگ برتر را فتح کرد.[۳۸]

در فصل ۹۹–۱۹۹۸ منچستر یونایتد به نخستین تیم انگلیسی تبدیل شد که هر سه جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را در یک فصل به دست می‌آورد. در حقیقت منچستر یونایتد تنها تیم انگلیسی است که سه‌گانه را در کارنامهٔ خود ثبت کرده‌است.[۳۹] آن‌ها در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۹ در حالی که از بایرن مونیخ با یک گل عقب بودند، در وقت‌های اضافه با گل‌های اوله گانر سولسشیر و تدی شرینگهام به پیروزی رسیدند.[۴۰] هم‌چنین با شکست دادن تیم پالمیراس در توکیو، جام بین قاره‌ای را نیز به دست آوردند.[۴۱] پس از آن، فرگوسن به خاطر خدمات خود به فوتبال به عنوان یک قهرمان شناخته می‌شد.[۴۲]

در سال ۲۰۰۰، منچستر یونایتد به جام باشگاه‌های جهان راه یافت [۴۳] و لیگ برتر را نیز دوباره در فصل‌های ۲۰۰۰–۱۹۹۹ و ۲۰۰۱–۲۰۰۰ فتح کرد. آن‌ها در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ نایب قهرمان لیگ شدند و در فصل بعد، دوباره عنوان قهرمانی را به دست آوردند. قهرمانی جام حذفی فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳ نیز نصیب منچستر یونایتد شد.[۴۴] در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ منچستر یونایتد برای اولین بار در تاریخ خود، از راه‌یابی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا بازماند. اما با نایب قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در جام اتحادیه، این امر را جبران کرد. منچستر یونایتد در فصل‌های ۰۷–۲۰۰۶ و ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان لیگ برتر شد و در سال ۲۰۰۸ با شکست ۶ بر ۵ تیم چلسی در ضربات پنالتی (۱ بر ۱ مساوی در وقت قانونی و اضافه) قهرمان اروپا شد. در این بازی، رایان گیگز برای ۷۵۹مین بار برای منچستر یونایتد به میدان رفت و رکورد بابی چارلتون را شکست[۴۵]. در دسامبر همان سال، منچستر یونایتد قهرمان باشگاه‌های جهان شد و در فصل ۰۹–۲۰۰۸ در جام اتحادیه عنوان قهرمانی را کسب کرد.[۴۶] در تابستان آن سال، کریستیانو رونالدو با مبلغ ۸۰ میلیون پوند به رئال مادرید فروخته شد که وی را به گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرد.[۴۷] در سال ۲۰۱۰ منچستریونایتد ۲ بر ۱ استون ویلا را در بازی نهایی جام اتحادیه شکست داد و توانست برای اولین بار در یک جام حذفی، از مقام قهرمانی خود دفاع کند.[۴۸]

منچستر یونایتد در فصل ۱۰–۲۰۰۹ به مقام نایب قهرمانی رسید. اما در فصل ۱۱–۲۰۱۰، برای نوزدهمین بار در لیگ برتر قهرمان شد. منچستر یونایتد با کسب این عنوان، رکورد ۱۸ قهرمانی تیم لیورپول در لیگ را شکست و به پرافتخارترین تیم باشگاهی در لیگ برتر انگلستان تبدیل شد.[۴۹][۵۰]

tanha بازدید : 52 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

سال‌های ابتدایی (۱۹۴۵–۱۸۷۸)

نمودار پیشرفت باشگاه منچستر یونایتد در لیگ برتر انگلستان از فصل ۹۳–۱۸۹۲ تا ۰۸–۲۰۰۷

باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در سال ۱۸۷۸ توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر و با نام نیوتون هیث شکل گرفت.[۱۳] در ابتدا این تیم فقط با تیم‌های شرکت‌های راه‌آهن دیگر بازی می‌کرد، ولی در ۲۰ نوامبر ۱۸۸۰ اولین بازی رسمی خود را در برابر بولتون واندررز انجام داد. بازیکنان تیم نیوتون هیث در این بازی لباس سبز و طلایی پوشیده بودند و بازی را نیز با نتیجه ۶ بر صفر واگذار کردند. این تیم از سال ۱۸۸۸ به عضویت یک لیگ محلی کوچک درآمد. این لیگ محلی پس از یک سال منحل شد و آن‌ها به لیگ دیگری به نام اتحاد فوتبال پیوستند. سه فصل بعد این لیگ با لیگ برتر فوتبال ادغام شد. این تیم از فصل ۹۳–۱۸۹۲ کار خود را در لیگ دسته اول شروع کرد. در آن موقع تیم از شرکت راه‌آهن استقلال یافته بود و پسوند LYR از نام این تیم حذف شد. بعد از فقط دو فصل، باشگاه به دستهٔ دوم سقوط کرد.[۱۴]

تیم منچستر یونایتد در فصل ۱۹۰۶–۱۹۰۵
در این سال آن‌ها نایب قهرمان لیگ شدند

در ژانویه ۱۹۰۲، باشگاه با بدهی ۲،۶۷۰ پوند (معادل ۲۱۰،۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ میلادی) ورشکسته شد.[۱۵][۱۶] هری استفورد، کاپیتان تیم ۴ تاجر از جمله جان هنری دیویس (که رئیس باشگاه شد) را یافت که حاضر شدند هر کدام ۵۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کنند و تیم را نجات دهند.[۱۷] در آن موقع نام تیم نیز تغییر کرد[۱۵] و در ۲۴ آوریل ۱۹۰۲ باشگاهی با نام منچستر یونایتد به صورت رسمی شکل گرفت.[۱۵] با سرمربیگری ارنست منگنال که تیم را در سال ۱۹۰۳ تحویل گرفت،[۱۷] آن‌ها موفق به نایب قهرمانی در لیگ دسته دوم در سال ۱۹۰۶ شدند و به لیگ دسته اول راه یافتند.[۱۷] هم‌چنین منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار توانست لیگ دسته اول را فتح کند که اولین قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ به حساب می‌آید. در شروع فصل بعد، منچستر یونایتد عنوان قهرمانی در جام خیریه انگلیس را به‌دست آورد.[۱۵] و در پایان فصل نیز برای اولین بار، به عنوان قهرمانی جام حذفی انگلیس رسید. منچستر یونایتد در سال ۱۹۱۱، بار دیگر در لیگ دسته اول قهرمان شد، ولی در پایان آن فصل، منگنال منچستر یونایتد را ترک کرد و به منچستر سیتی پیوست.[۱۸]

در سال ۱۹۲۲، بعد از شروع دوباره لیگ‌های فوتبال پس از توقف سه ساله به علت جنگ جهانی اول، باشگاه به دسته دوم سقوط کرد.[۱۹] منچستر یونایتد در سال ۱۹۲۵، دوباره به لیگ دسته اول بازگشت،[۱۹] ولی در سال ۱۹۳۱ دوباره به دسته دوم رفت و به باشگاه یو-یویی تبدیل شد. در آن سال، منچستر یونایتد ضعیف‌ترین نتیجهٔ تاریخ خود را گرفت و در لیگ دسته دوم در رتبهٔ بیستم قرار گرفت. در اکتبر ۱۹۲۷، جان هنری دیویس درگذشت. باشگاه بار دیگر در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد و اداره باشگاه را در دست گرفت.[۲۰] در فصل ۳۹–۱۹۳۸، یک سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم، باشگاه کار خود را در لیگ دسته اول در رتبه چهاردهم به پایان رساند.[۱۵]

سال‌های بازبی (۱۹۶۹–۱۹۴۵)

«بچه‌های بازبی» در دانمارک (۱۹۵۵)

در اکتبر ۱۹۴۵، پس از از سرگیری دوبارهٔ مسابقات فوتبال بعد از جنگ جهانی دوم، مت بازبی با قراردادی ۵ ساله به منچستر یونایتد پیوست. او زود کارش را با جذب پنج بازیکن شروع کرد.[۲۱] بازبی در سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ با تیم نایب قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال ۱۹۴۸ نیز قهرمان جام حذفی انگلیس شد. در سال ۱۹۵۲، باشگاه پس از ۴۱ سال قهرمان لیگ دسته اول شد.[۲۱] با میانگین سنی ۲۲ سال، تیم سر مت بازبی در آن سال‌ها توسط رسانه‌ها «بچه‌های بازبی» (به انگلیسی: Busby Babes) خوانده می‌شد.[۲۲] در سال ۱۹۵۷، منچستر یونایتد به عنوان اولین تیم انگلیسی به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. آن‌ها در این مسابقات، در نیمه‌نهایی بازی را به رئال مادرید واگذار کردند و حذف شدند.[۲۳] در همان مسابقات، منچستر یونایتد با نتیجه ۱۰ بر صفر باشگاه بلژیکی اندرلشت را شکست داد. این پیروزی، به عنوان پرگل ترین بُرد منچستر یونایتد در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۲]

در سال بعد و در همین مسابقات، در راه برگشت به خانه پس از برد مقابل ستاره سرخ بلگراد، هواپیمایی که بازیکنان منچستر یونایتد، تعدادی خبرنگار و مقامات باشگاه را به انگلیس انتقال می‌داد، در حالی که در مونیخ آلمان سوخت‌گیری کرده بود، پس از بلند شدن، سقوط کرد. فاجعه هوایی مونیخ در ۶ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و جان ۲۳ نفر را گرفت، از جمله ۸ تن از بهترین بازیکنان منچستر یونایتد:جئوف بنت، راجر بایرن، ادی کولمن، دانکن ادواردز، مارک جونز، دیوید پگ، تامی تیلور و بیلی ولان بازیکنانی بودند که در این حادثه جان باختند و دیگر بازیکنان در این حادثه به شدت مجروح شدند.[۲۴]

نشانی که به افتخار کشته‌شدگان فاجعه هوایی مونیخ در الدترافورد نصب شده‌است

مت بازبی در این حادثه مجروح شد و در دوران درمانش، جیمی مورفی هدایت تیم را بر عهده گرفت.[۲۵] در آن سال آن‌ها به فینال جام حذفی رسیدند، اما در مقابل بولتون واندررز مغلوب شدند.[۱۵] با به رسمیت شناختن این فاجعه، یوفا از باشگاه دعوت کرد تا در فصل ۵۹–۱۹۵۸ لیگ قهرمانان اروپا درکنار ولورهمپتون شرکت کند. با وجود تصویب اتحادیه فوتبال انگلیس، سازمان لیگ تشخیص داد به علت این که منچستر یونایتد به این مسابقات راه پیدا نکرده‌است، نمی‌تواند در آن شرکت کند.[۱۵] بازبی با خریدن بازیکنانی هم‌چون دنیس لا و پت کرراند تیم دههٔ ۶۰ منچستر یونایتد را دوباره ساخت.[۲۶] این تیم همراه با بازیکنانی هم‌چون جرج بست در سال ۱۹۶۳ در جام حذفی قهرمان شد.[۱۵]

در فصل بعدی در لیگ نایب قهرمان شدند و در سال ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ توانستند در لیگ به مقام قهرمانی برسند.[۱۵] در سال ۱۹۶۸، منچستر یونایتد در فینال لیگ قهرمانان اروپا با نتیجهٔ ۴ بر ۱ تیم بنفیکا را شکست داد و به عنوان اولین تیم انگلیسی، در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شد.[۲۳] در آن تیم، بازیکنانی هم‌چون بابی چارلتون (برنده توپ طلای اروپا[۲۷]دنیس لا و جرج بست حضور داشتند.[۲۶] مت بازبی در سال ۱۹۶۹ از سِمَت خود استعفا داد[۲۶] و ویلف مک‌گینس، بازیکن سابق منچستر یونایتد، جانشین وی شد.[۲۸]

tanha بازدید : 58 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

تاریخچه

سال‌های ابتدایی (۱۹۴۵–۱۸۷۸)

نمودار پیشرفت باشگاه منچستر یونایتد در لیگ برتر انگلستان از فصل ۹۳–۱۸۹۲ تا ۰۸–۲۰۰۷

باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در سال ۱۸۷۸ توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر و با نام نیوتون هیث شکل گرفت.[۱۳] در ابتدا این تیم فقط با تیم‌های شرکت‌های راه‌آهن دیگر بازی می‌کرد، ولی در ۲۰ نوامبر ۱۸۸۰ اولین بازی رسمی خود را در برابر بولتون واندررز انجام داد. بازیکنان تیم نیوتون هیث در این بازی لباس سبز و طلایی پوشیده بودند و بازی را نیز با نتیجه ۶ بر صفر واگذار کردند. این تیم از سال ۱۸۸۸ به عضویت یک لیگ محلی کوچک درآمد. این لیگ محلی پس از یک سال منحل شد و آن‌ها به لیگ دیگری به نام اتحاد فوتبال پیوستند. سه فصل بعد این لیگ با لیگ برتر فوتبال ادغام شد. این تیم از فصل ۹۳–۱۸۹۲ کار خود را در لیگ دسته اول شروع کرد. در آن موقع تیم از شرکت راه‌آهن استقلال یافته بود و پسوند LYR از نام این تیم حذف شد. بعد از فقط دو فصل، باشگاه به دستهٔ دوم سقوط کرد.[۱۴]

تیم منچستر یونایتد در فصل ۱۹۰۶–۱۹۰۵
در این سال آن‌ها نایب قهرمان لیگ شدند

در ژانویه ۱۹۰۲، باشگاه با بدهی ۲،۶۷۰ پوند (معادل ۲۱۰،۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ میلادی) ورشکسته شد.[۱۵][۱۶] هری استفورد، کاپیتان تیم ۴ تاجر از جمله جان هنری دیویس (که رئیس باشگاه شد) را یافت که حاضر شدند هر کدام ۵۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کنند و تیم را نجات دهند.[۱۷] در آن موقع نام تیم نیز تغییر کرد[۱۵] و در ۲۴ آوریل ۱۹۰۲ باشگاهی با نام منچستر یونایتد به صورت رسمی شکل گرفت.[۱۵] با سرمربیگری ارنست منگنال که تیم را در سال ۱۹۰۳ تحویل گرفت،[۱۷] آن‌ها موفق به نایب قهرمانی در لیگ دسته دوم در سال ۱۹۰۶ شدند و به لیگ دسته اول راه یافتند.[۱۷] هم‌چنین منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار توانست لیگ دسته اول را فتح کند که اولین قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ به حساب می‌آید. در شروع فصل بعد، منچستر یونایتد عنوان قهرمانی در جام خیریه انگلیس را به‌دست آورد.[۱۵] و در پایان فصل نیز برای اولین بار، به عنوان قهرمانی جام حذفی انگلیس رسید. منچستر یونایتد در سال ۱۹۱۱، بار دیگر در لیگ دسته اول قهرمان شد، ولی در پایان آن فصل، منگنال منچستر یونایتد را ترک کرد و به منچستر سیتی پیوست.[۱۸]

در سال ۱۹۲۲، بعد از شروع دوباره لیگ‌های فوتبال پس از توقف سه ساله به علت جنگ جهانی اول، باشگاه به دسته دوم سقوط کرد.[۱۹] منچستر یونایتد در سال ۱۹۲۵، دوباره به لیگ دسته اول بازگشت،[۱۹] ولی در سال ۱۹۳۱ دوباره به دسته دوم رفت و به باشگاه یو-یویی تبدیل شد. در آن سال، منچستر یونایتد ضعیف‌ترین نتیجهٔ تاریخ خود را گرفت و در لیگ دسته دوم در رتبهٔ بیستم قرار گرفت. در اکتبر ۱۹۲۷، جان هنری دیویس درگذشت. باشگاه بار دیگر در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد و اداره باشگاه را در دست گرفت.[۲۰] در فصل ۳۹–۱۹۳۸، یک سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم، باشگاه کار خود را در لیگ دسته اول در رتبه چهاردهم به پایان رساند.[۱۵]

سال‌های بازبی (۱۹۶۹–۱۹۴۵)

«بچه‌های بازبی» در دانمارک (۱۹۵۵)

در اکتبر ۱۹۴۵، پس از از سرگیری دوبارهٔ مسابقات فوتبال بعد از جنگ جهانی دوم، مت بازبی با قراردادی ۵ ساله به منچستر یونایتد پیوست. او زود کارش را با جذب پنج بازیکن شروع کرد.[۲۱] بازبی در سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ با تیم نایب قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال ۱۹۴۸ نیز قهرمان جام حذفی انگلیس شد. در سال ۱۹۵۲، باشگاه پس از ۴۱ سال قهرمان لیگ دسته اول شد.[۲۱] با میانگین سنی ۲۲ سال، تیم سر مت بازبی در آن سال‌ها توسط رسانه‌ها «بچه‌های بازبی» (به انگلیسی: Busby Babes) خوانده می‌شد.[۲۲] در سال ۱۹۵۷، منچستر یونایتد به عنوان اولین تیم انگلیسی به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. آن‌ها در این مسابقات، در نیمه‌نهایی بازی را به رئال مادرید واگذار کردند و حذف شدند.[۲۳] در همان مسابقات، منچستر یونایتد با نتیجه ۱۰ بر صفر باشگاه بلژیکی اندرلشت را شکست داد. این پیروزی، به عنوان پرگل ترین بُرد منچستر یونایتد در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۲]

در سال بعد و در همین مسابقات، در راه برگشت به خانه پس از برد مقابل ستاره سرخ بلگراد، هواپیمایی که بازیکنان منچستر یونایتد، تعدادی خبرنگار و مقامات باشگاه را به انگلیس انتقال می‌داد، در حالی که در مونیخ آلمان سوخت‌گیری کرده بود، پس از بلند شدن، سقوط کرد. فاجعه هوایی مونیخ در ۶ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و جان ۲۳ نفر را گرفت، از جمله ۸ تن از بهترین بازیکنان منچستر یونایتد:جئوف بنت، راجر بایرن، ادی کولمن، دانکن ادواردز، مارک جونز، دیوید پگ، تامی تیلور و بیلی ولان بازیکنانی بودند که در این حادثه جان باختند و دیگر بازیکنان در این حادثه به شدت مجروح شدند.[۲۴]

نشانی که به افتخار کشته‌شدگان فاجعه هوایی مونیخ در الدترافورد نصب شده‌است

مت بازبی در این حادثه مجروح شد و در دوران درمانش، جیمی مورفی هدایت تیم را بر عهده گرفت.[۲۵] در آن سال آن‌ها به فینال جام حذفی رسیدند، اما در مقابل بولتون واندررز مغلوب شدند.[۱۵] با به رسمیت شناختن این فاجعه، یوفا از باشگاه دعوت کرد تا در فصل ۵۹–۱۹۵۸ لیگ قهرمانان اروپا درکنار ولورهمپتون شرکت کند. با وجود تصویب اتحادیه فوتبال انگلیس، سازمان لیگ تشخیص داد به علت این که منچستر یونایتد به این مسابقات راه پیدا نکرده‌است، نمی‌تواند در آن شرکت کند.[۱۵] بازبی با خریدن بازیکنانی هم‌چون دنیس لا و پت کرراند تیم دههٔ ۶۰ منچستر یونایتد را دوباره ساخت.[۲۶] این تیم همراه با بازیکنانی هم‌چون جرج بست در سال ۱۹۶۳ در جام حذفی قهرمان شد.[۱۵]

در فصل بعدی در لیگ نایب قهرمان شدند و در سال ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ توانستند در لیگ به مقام قهرمانی برسند.[۱۵] در سال ۱۹۶۸، منچستر یونایتد در فینال لیگ قهرمانان اروپا با نتیجهٔ ۴ بر ۱ تیم بنفیکا را شکست داد و به عنوان اولین تیم انگلیسی، در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شد.[۲۳] در آن تیم، بازیکنانی هم‌چون بابی چارلتون (برنده توپ طلای اروپا[۲۷]دنیس لا و جرج بست حضور داشتند.[۲۶] مت بازبی در سال ۱۹۶۹ از سِمَت خود استعفا داد[۲۶] و ویلف مک‌گینس، بازیکن سابق منچستر یونایتد، جانشین وی شد.[۲۸]

tanha بازدید : 69 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
منچستر یونایتد
Manchester United FC crest.png
نام کامل باشگاهباشگاه فوتبال منچستر یونایتد
لقب (ها)شیاطین سرخ[۱] (Red Devils)
تاریخ تأسیسسال ۱۸۷۸ با نام نیوتون هیث
۲۴ آوریل ۱۹۰۲ ‏(۱۰۹ سال) پیش با نام منچستر یونایتد
نام ورزشگاهالدترافورد
(گنجایش:۷۵٬۹۵۷[۱])
مالکپرچم ایالات متحده آمریکا خانواده گلیزر
مدیرعاملپرچم ایالات متحده آمریکا جوئل و آورام گلیزر
سرمربیپرچم اسکاتلند سر الکس فرگوسن
لیگلیگ برتر انگلستان
۲۰۱۱ – ۲۰۱۰اول
آدرس اینترنتیmanutd.com
پرگل ترین بردمنچستریونایتد ۱۰ - ۰ اندرلشت[۲]
منچستریونایتد ۱۰ - ۱ ولورهمپتون[۲]
بدترین باختمنچستر یونایتد ۰ - ۷ بلکبرن راورز[۳]
منچستر یونایتد ۰ - ۷ استون ویلا[۳]
منچستر یونایتد ۰ - ۷ ولورهمپتون[۳]
بهترین گلزن تاریخپرچم انگلستان سر بابی چارلتون (۲۳۹ گل)[۴]

Team colours
Kit body manutd1112.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm manutda2011.png
Team colours
Kit body manutda2011.png
Team colours
Kit right arm manutda2011.png
Team colours
Team colours
Kit socks manutda2011.png
Team colours
لباس دوم
Team colours
Kit body manutd 09-10 away.png
Team colours
Team colours
Kit shorts black thinstripe color.png
Team colours
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری


باشگاه فوتبال منچستر یونایتد (به انگلیسی: Manchester United Football Club) یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در لیگ برتر انگلستان است. این باشگاه در سال ۱۸۷۸، با نام باشگاه فوتبال نیوتون هیث (به انگلیسی: Newton Heath LYR Football Club) تأسیس شد. در سال ۱۹۰۲، نام این باشگاه به منچستر یونایتد تغییر یافت[۱] و در سال ۱۹۱۰، ورزشگاه الدترافورد به عنوان ورزشگاه خانگی این تیم انتخاب شد.[۵]

در سال ۱۹۶۸، منچستریونایتد با سرمربیگری مت بازبی به عنوان اولین تیم انگلیسی در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی رسید. این اتفاق ۱۰ سال پس از حادثه مونیخ رخ داد. در این حادثه ۸ تن از بهترین بازیکنان تیم فوتبال منچستریونایتد جان خود را از دست دادند. سرمربی کنونی این تیم، سر الکس فرگوسن می‌باشد که از نوامبر ۱۹۸۶ سرمربیگری این تیم را بر عهده داشته و با به ارمغان آوردن ۲۷ جام مختلف برای باشگاه، پرافتخارترین مربی در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۶]

منچستر یونایتد با داشتن ۱۹ عنوان قهرمانی در لیگ برتر،۴ قهرمانی در جام اتحادیه، ۱۱ قهرمانی در جام حذفی[۷] و هم‌چنین سه عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا پرافتخارترین باشگاه فوتبال در لیگ انگلیس به‌شمار می‌آید. آن‌ها تنها تیم انگلیسی هستند که توانستند در فصل ۹۹–۱۹۹۸ هر سه‌جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورند.

منچستر یونایتد یکی از ثروتمندترین و پرطرفدارترین تیم‌های دنیا به حساب می‌آید.[۸][۹][۱۰] گفته می‌شود قیمت کل این باشگاه ۱٫۱۳ میلیارد پوند است که با این حساب منچستر یونایتد گران‌ترین باشگاه فوتبال جهان است.[۱۱] مالک فعلی این باشگاه، مالکوم گلیزر می‌باشد که در ماه مه سال ۲۰۰۵، با مبلغی بالغ بر ۸۰۰ میلیون پوند باشگاه منچستر یونایتد را خرید.[۱۲]

tanha بازدید : 103 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
منچستر یونایتد
Manchester United FC crest.png
نام کامل باشگاهباشگاه فوتبال منچستر یونایتد
لقب (ها)شیاطین سرخ[۱] (Red Devils)
تاریخ تأسیسسال ۱۸۷۸ با نام نیوتون هیث
۲۴ آوریل ۱۹۰۲ ‏(۱۰۹ سال) پیش با نام منچستر یونایتد
نام ورزشگاهالدترافورد
(گنجایش:۷۵٬۹۵۷[۱])
مالکپرچم ایالات متحده آمریکا خانواده گلیزر
مدیرعاملپرچم ایالات متحده آمریکا جوئل و آورام گلیزر
سرمربیپرچم اسکاتلند سر الکس فرگوسن
لیگلیگ برتر انگلستان
۲۰۱۱ – ۲۰۱۰اول
آدرس اینترنتیmanutd.com
پرگل ترین بردمنچستریونایتد ۱۰ - ۰ اندرلشت[۲]
منچستریونایتد ۱۰ - ۱ ولورهمپتون[۲]
بدترین باختمنچستر یونایتد ۰ - ۷ بلکبرن راورز[۳]
منچستر یونایتد ۰ - ۷ استون ویلا[۳]
منچستر یونایتد ۰ - ۷ ولورهمپتون[۳]
بهترین گلزن تاریخپرچم انگلستان سر بابی چارلتون (۲۳۹ گل)[۴]

Team colours
Kit body manutd1112.png
Team colours
Team colours
Team colours
Team colours
لباس اول
Kit left arm manutda2011.png
Team colours
Kit body manutda2011.png
Team colours
Kit right arm manutda2011.png
Team colours
Team colours
Kit socks manutda2011.png
Team colours
لباس دوم
Team colours
Kit body manutd 09-10 away.png
Team colours
Team colours
Kit shorts black thinstripe color.png
Team colours
Team colours
لباس سوم
Soccerball current event.svg فصل جاری


باشگاه فوتبال منچستر یونایتد (به انگلیسی: Manchester United Football Club) یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در لیگ برتر انگلستان است. این باشگاه در سال ۱۸۷۸، با نام باشگاه فوتبال نیوتون هیث (به انگلیسی: Newton Heath LYR Football Club) تأسیس شد. در سال ۱۹۰۲، نام این باشگاه به منچستر یونایتد تغییر یافت[۱] و در سال ۱۹۱۰، ورزشگاه الدترافورد به عنوان ورزشگاه خانگی این تیم انتخاب شد.[۵]

در سال ۱۹۶۸، منچستریونایتد با سرمربیگری مت بازبی به عنوان اولین تیم انگلیسی در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی رسید. این اتفاق ۱۰ سال پس از حادثه مونیخ رخ داد. در این حادثه ۸ تن از بهترین بازیکنان تیم فوتبال منچستریونایتد جان خود را از دست دادند. سرمربی کنونی این تیم، سر الکس فرگوسن می‌باشد که از نوامبر ۱۹۸۶ سرمربیگری این تیم را بر عهده داشته و با به ارمغان آوردن ۲۷ جام مختلف برای باشگاه، پرافتخارترین مربی در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.[۶]

منچستر یونایتد با داشتن ۱۹ عنوان قهرمانی در لیگ برتر،۴ قهرمانی در جام اتحادیه، ۱۱ قهرمانی در جام حذفی[۷] و هم‌چنین سه عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا پرافتخارترین باشگاه فوتبال در لیگ انگلیس به‌شمار می‌آید. آن‌ها تنها تیم انگلیسی هستند که توانستند در فصل ۹۹–۱۹۹۸ هر سه‌جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورند.

منچستر یونایتد یکی از ثروتمندترین و پرطرفدارترین تیم‌های دنیا به حساب می‌آید.[۸][۹][۱۰] گفته می‌شود قیمت کل این باشگاه ۱٫۱۳ میلیارد پوند است که با این حساب منچستر یونایتد گران‌ترین باشگاه فوتبال جهان است.[۱۱] مالک فعلی این باشگاه، مالکوم گلیزر می‌باشد که در ماه مه سال ۲۰۰۵، با مبلغی بالغ بر ۸۰۰ میلیون پوند باشگاه منچستر یونایتد را خرید.[۱۲]

tanha بازدید : 69 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مربی و مدیران تیم [ویرایش]

مورینیو، سرمربی فعلی تیم است[۳۲]

مربی و مدیران تیم تا سپتامبر ۲۰11 به شرح زیر است:[۱۱۸][۱۱۹]

ش↓پ↓م↓ن↓س↓ت↓ق↓ز↓منابع↓
۱۶AMپرچم ترکیهشاهین22دورتموند10۲۰۱۶
22LWپرچم پرتغالکونترائو23بنفیکا30۲۰۱7
18DMپرچم فرانسهواران18لنس10۲۰۱7
۲۲LWپرچم اسپانیاکایخون۲۲اسپانیول۵۲۰۱7

مقامملیتنام
مدیر عاملپرچم اسپانیافلورنتینو پرز
سرمربیپرچم پرتغالخوزه مورینیو
مربیپرچم اسپانیاآیتور کارانکا
مدیر افتخاریپرچم آرژانتینآلفردو دی استفانو
مدیر ورزشی تیم و مشاور مدیر عاملپرچم فرانسهزین الدین زیدان


tanha بازدید : 47 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

مربی و مدیران تیم [ویرایش]

مورینیو، سرمربی فعلی تیم است[۳۲]

مربی و مدیران تیم تا سپتامبر ۲۰11 به شرح زیر است:[۱۱۸][۱۱۹]

ش↓پ↓م↓ن↓س↓ت↓ق↓ز↓منابع↓
۱۶AMپرچم ترکیهشاهین22دورتموند10۲۰۱۶
22LWپرچم پرتغالکونترائو23بنفیکا30۲۰۱7
18DMپرچم فرانسهواران18لنس10۲۰۱7
۲۲LWپرچم اسپانیاکایخون۲۲اسپانیول۵۲۰۱7

مقامملیتنام
مدیر عاملپرچم اسپانیافلورنتینو پرز
سرمربیپرچم پرتغالخوزه مورینیو
مربیپرچم اسپانیاآیتور کارانکا
مدیر افتخاریپرچم آرژانتینآلفردو دی استفانو
مدیر ورزشی تیم و مشاور مدیر عاملپرچم فرانسهزین الدین زیدان


tanha بازدید : 87 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

ست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌بانایکر کاسیاس (کاپیتان اول) [۱۱۶] [۱۱۷]
۲پرچم پرتغالمدافعریکاردو کاروالیو [۱۱۶][۱۱۷]
۳پرچم پرتغالمدافعپپه [۱۱۶][۱۱۷]
۴پرچم اسپانیامدافعسرخیو راموس (کاپیتان دوم) [۱۱۶][۱۱۷]
۷پرچم پرتغالمهاجمکریستیانو رونالدو [۱۱۶][۱۱۷]
۸پرچم برزیلهافبککاکا [۱۱۶][۱۱۷]
۹پرچم فرانسهمهاجمکریم بنزما [۱۱۶][۱۱۷]
23پرچم فرانسههافبکلاسانا دیارا [۱۱۶][۱۱۷]
۱۱پرچم اسپانیاهافبکاستبان گرانرو [۱۱۶][۱۱۷]
۱۲پرچم برزیلمدافعمارسلو (کاپیتان سوم) [۱۱۶][۱۱۷]
۱۳پرچم اسپانیادروازه‌بانآنتونیو آدان [۱۱۶][۱۱۷]

شماره
نقشبازیکن
۱۴پرچم اسپانیاهافبکژابی آلونسو [۱۱۶][۱۱۷]
۱۷پرچم اسپانیامدافعآلوارو آربه‌لوآ [۱۱۶][۱۱۷]
۱۸پرچم اسپانیامدافعرائول آلبیول [۱۱۶][۱۱۷]
۲۰پرچم آرژانتینمهاجمگونزالو ایگواین [۱۱۶][۱۱۷]
۲۱پرچم اسپانیاهافبککایخون [۱۱۶][۱۱۷]
۲۲پرچم آرژانتینهافبکآنخل دی ماریا [۱۱۶][۱۱۷]
10پرچم آلمانهافبکمسعود اوزیل [۱۱۶][۱۱۷]
۲۴پرچم آلمانهافبکسامی خدیرا [۱۱۶][۱۱۷]

نقل و انتقالات [ویرایش]

برخلاف سالهای گذشته، پرز و کادر مربیگری تیم، رو به خرید بازیکنان جوان آورد و از خرید ستارگان گران قیمت، خودداری کرد. بازیکنان خریداری شده به شرح زیر است:

ترکیب اصلی تیم [ویرایش]

بازیکنان اصلی [ویرایش]
فهرست بازیکنانموقعیت در زمین
ش↓پ↓م↓ن↓ب↓ت↓
۱GKپرچم اسپانیاکاسیاس۵۴
۴RBپرچم اسپانیاراموس۴۵CB
۲CBپرچم پرتغالکاروالیو۴۴
۳CBپرچم پرتغالپپه۳۶
۱۲LBپرچم برزیلمارسلو۴۷
۲۴DMپرچم آلمانخدیرا۳۴
۱۴DMپرچم اسپانیاآلونسو۴۶
۲۳AMپرچم آلماناوزیل۴۵
۲۲RWپرچم آرژانتیندی ماریا۴۲LW
۷LWپرچم پرتغالرونالدو۵۱RW
9CFپرچم آرژانتینگونزالو هیگوایین52

Soccer Field Transparant.svg

پرچم اسپانیا
پرچم اسپانیا
پرچم پرتغال
پرچم پرتغال
پرچم برزیل
پرچم اسپانیا
پرچم آلمان
پرچم آلمان
پرچم آرژانتین
پرچم پرتغال
پرچم آرژانتین
گونزالو هیگواین


tanha بازدید : 115 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)

ست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

شماره
نقشبازیکن
۱پرچم اسپانیادروازه‌بانایکر کاسیاس (کاپیتان اول) [۱۱۶] [۱۱۷]
۲پرچم پرتغالمدافعریکاردو کاروالیو [۱۱۶][۱۱۷]
۳پرچم پرتغالمدافعپپه [۱۱۶][۱۱۷]
۴پرچم اسپانیامدافعسرخیو راموس (کاپیتان دوم) [۱۱۶][۱۱۷]
۷پرچم پرتغالمهاجمکریستیانو رونالدو [۱۱۶][۱۱۷]
۸پرچم برزیلهافبککاکا [۱۱۶][۱۱۷]
۹پرچم فرانسهمهاجمکریم بنزما [۱۱۶][۱۱۷]
23پرچم فرانسههافبکلاسانا دیارا [۱۱۶][۱۱۷]
۱۱پرچم اسپانیاهافبکاستبان گرانرو [۱۱۶][۱۱۷]
۱۲پرچم برزیلمدافعمارسلو (کاپیتان سوم) [۱۱۶][۱۱۷]
۱۳پرچم اسپانیادروازه‌بانآنتونیو آدان [۱۱۶][۱۱۷]

شماره
نقشبازیکن
۱۴پرچم اسپانیاهافبکژابی آلونسو [۱۱۶][۱۱۷]
۱۷پرچم اسپانیامدافعآلوارو آربه‌لوآ [۱۱۶][۱۱۷]
۱۸پرچم اسپانیامدافعرائول آلبیول [۱۱۶][۱۱۷]
۲۰پرچم آرژانتینمهاجمگونزالو ایگواین [۱۱۶][۱۱۷]
۲۱پرچم اسپانیاهافبککایخون [۱۱۶][۱۱۷]
۲۲پرچم آرژانتینهافبکآنخل دی ماریا [۱۱۶][۱۱۷]
10پرچم آلمانهافبکمسعود اوزیل [۱۱۶][۱۱۷]
۲۴پرچم آلمانهافبکسامی خدیرا [۱۱۶][۱۱۷]

نقل و انتقالات [ویرایش]

برخلاف سالهای گذشته، پرز و کادر مربیگری تیم، رو به خرید بازیکنان جوان آورد و از خرید ستارگان گران قیمت، خودداری کرد. بازیکنان خریداری شده به شرح زیر است:

ترکیب اصلی تیم [ویرایش]

بازیکنان اصلی [ویرایش]
فهرست بازیکنانموقعیت در زمین
ش↓پ↓م↓ن↓ب↓ت↓
۱GKپرچم اسپانیاکاسیاس۵۴
۴RBپرچم اسپانیاراموس۴۵CB
۲CBپرچم پرتغالکاروالیو۴۴
۳CBپرچم پرتغالپپه۳۶
۱۲LBپرچم برزیلمارسلو۴۷
۲۴DMپرچم آلمانخدیرا۳۴
۱۴DMپرچم اسپانیاآلونسو۴۶
۲۳AMپرچم آلماناوزیل۴۵
۲۲RWپرچم آرژانتیندی ماریا۴۲LW
۷LWپرچم پرتغالرونالدو۵۱RW
9CFپرچم آرژانتینگونزالو هیگوایین52

Soccer Field Transparant.svg

پرچم اسپانیا
پرچم اسپانیا
پرچم پرتغال
پرچم پرتغال
پرچم برزیل
پرچم اسپانیا
پرچم آلمان
پرچم آلمان
پرچم آرژانتین
پرچم پرتغال
پرچم آرژانتین
گونزالو هیگواین


tanha بازدید : 76 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
نمونه‌هایی از جام‌های کسب شده باشگاه

رقابت‌های داخلی [ویرایش]

لالیگا [ویرایش]
نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
قهرمانی: ۳۱ بار در سال‌های: ۱۹۳۱–۳۲, ۱۹۳۲–۳۳, ۱۹۵۳–۵۴, ۱۹۵۴–۵۵, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۶۰–۶۱, ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۲–۶۳, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۶۴–۶۵, ۱۹۶۶–۶۷, ۱۹۶۷–۶۸, ۱۹۶۸–۶۹, ۱۹۷۱–۷۲, ۱۹۷۴–۷۵, ۱۹۷۵–۷۶, ۱۹۷۷–۷۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۵–۸۶, ۱۹۸۶–۸۷, ۱۹۸۷–۸۸, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۴–۹۵, ۱۹۹۶–۹۷, ۲۰۰۰–۰۱, ۲۰۰۲–۰۳, ۲۰۰۶–۰۷, ۲۰۰۷–۰۸
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۲۸–۲۹, ۱۹۳۳–۳۴, ۱۹۳۴–۳۵, ۱۹۳۵–۳۶, ۱۹۴۱–۴۲, ۱۹۴۴–۴۵, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۸۰–۸۱, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۳–۸۴, ۱۹۹۱–۹۲, ۱۹۹۲–۹۳, ۱۹۹۸–۹۹, ۲۰۰۴–۰۵, ۲۰۰۵–۰۶, ۲۰۰۸–۰۹, ۲۰۰۹–۱۰

[۹۱]

جام حذفی [ویرایش]
قهرمانی: ۱۸ بار در سال‌های: ۱۹۰۵, ۱۹۰۶, ۱۹۰۷, ۱۹۰۸, ۱۹۱۷, ۱۹۳۴, ۱۹۳۶, ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۶۲, ۱۹۷۰, ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۱–۸۲, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۹۲–۹۳, ۲۰۱۰-۱۱
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۰۳, ۱۹۱۶, ۱۹۱۸, ۱۹۲۴, ۱۹۲۹, ۱۹۳۰, ۱۹۳۳, ۱۹۴۰, ۱۹۴۳, ۱۹۵۸, ۱۹۶۰, ۱۹۶۱, ۱۹۶۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۱–۹۲, ۲۰۰۱–۰۲, ۲۰۰۳–۰۴

[۹۲]

سوپرکاپ [ویرایش]
قهرمانی: ۸ بار در سال‌های: ۱۹۸۸, ۱۹۸۹*, ۱۹۹۰, ۱۹۹۳, ۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۳, ۲۰۰۸
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۸۲, ۱۹۹۵, ۲۰۰۷
(*: قهرمان شدن هم در لیگ هم در جام حذفی)

[۹۳]

رقابت‌های اروپایی [ویرایش]

لیگ قهرمانان اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۹ بار در سال‌های: ۱۹۵۵–۵۶*, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۹۷–۹۸, ۱۹۹۹–۲۰۰۰, ۲۰۰۱–۰۲
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۸۰–۸۱
(*: اولین قهرمان تاریخ این جام)

[۹۴]

جام یوفا/لیگ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۸۴–۸۵, ۱۹۸۵–۸۶
جام در جام اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۷۰–۷۱, ۱۹۸۲–۸۳

[۹۵]

سوپرکاپ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: 2 بار در سال: ۲۰۰۲ و 2011
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۹۸, ۲۰۰۰

[۹۶]

جام لاتین [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۵۵, ۱۹۵۷

[۹۷]

بین المللی [ویرایش]

جام بین المللی/جام باشگاه‌های جهان [ویرایش]
قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۰, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۶۶, ۲۰۰۰

[۹۸]

رقابت‌های تاریخی [ویرایش]

ال کلاسیکو [ویرایش]

در اکثر لیگ‌های جهان، بین دو تیم رقابتی شدید وجود دارد که بازی اول لیگ محسوب می‌شود. در مورد اسپانیا، این بازی، بازی رئال مادرید با بارسلونا است. بازی که با نام «ال کلاسیکو» در سطح جهان شناخته می‌شود.[۹۹]

نتایج [ویرایش]

در مجموع، از ۲۱۵ مسابقه‌ای که تاکنون بین دو تیم برگزار شده‌است، رئالی‌ها به ۸۶ برد، ۸۴ شکست و ۴۵ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۳۶۱ گل به حریف زدند و ۳۴۷ گل دریافت کردند.[۱۰۰]

رقابت‌های داخلی اسپانیا [ویرایش]

اولین بازی دو تیم در لیگ، در فوریه ۱۹۲۹ برگزار شد جاییکه رئال موفق شد ۲-۱ حریف خود را شکست دهد.[۱۰۱] آخرین دیدار دو تیم نیز در آگوست ۲۰۱۱ و در سوپرکاپ اسپانیا برگزار شد که با نتیجه 2-2 در پازی رفت و 3-2 در بازی برگشت با پیروزی بارسلونا به پایان رسید.[۳۳] بهترین پیروزی تاریخ دو تیم نیز، به سال ۱۹۴۳ برمی‌گردد که سفیدهای مادرید با نتیجه ۱۱-۱ حریف را شکست دادند.[۱۰۲]

در مجموع، از ۱۶۲ مسابقه بین دو تیم در لیگ برگزار شده که رئالی‌ها به ۶۸ برد، ۶۳ شکست و ۳۱ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۲۶۳ گل به حریف زدند و ۲۵۲ گل دریافت کردند.

رقابت اروپایی [ویرایش]

در اوایل دهه ۶۰ بود که دو تیم دو بار با هم در رقابت‌های اروپایی رقابت کردند که آن برای اولین بار بود.[۱۰۳] دو تیم در مرحله نیمه‌نهایی به هم برخورد کردند که مادریدی‌ها در مجموع ۶-۲ تیم حریف را شکست دادند و به فینال رسیدند. اما سال بعد که در مرحله مقدماتی دو تیم به هم خوردند، در مجموع دو بازی رفت‌وبرگشت، این بارسلونایی‌ها بودند که ۴-۳ حریف را شکست دادند.[۱۰۳] یکی از مهمترین رقابت اروپایی دو تیم نیز در فصل ۰۲-۲۰۰۱ رقم خورد جاییکه رسانه‌های اسپانیا آن را بازی قرن نامگذاری کردند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر آن را مشاهده کردند.[۱۰۴] این بازی بازهم در مرحل نیمه‌نهایی برگزار می‌شد و رئالی‌ها در مجموع، ۳-۱ حریف خود را شکست دادند.[۱۰۵]

آخرین دیدار اروپایی دو تیم به فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ بر میگردد که در بازی رفت بارسلونا در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 2-0 به پیروزی رسید و بازی برگشت در نیوکمپ ۱-۱ مساوی شد. به این ترتیب بارسا با حذف رئال راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد.

در مجموع، ۲ تیم ۸ بار در لیگ‌های اروپایی با هم پیکار کرده‌اند که سهم رئالی مادرید ۳ برد، ۲ شکست و ۳ تساوی بوده‌است. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۱۳ گل به حریف زدند و ۱۰ گل دریافت کردند.

نقل و انتقالات [ویرایش]

با وجود اختلافات شدید دو تیم، نقل و انتقالات زیادی بین دو تیم انجام شده‌است. اما بازیکنانی که به طور مستقیم از تیم خود به حریف رفته‌اند، همیشه مورد غضب هواداران قرار گرفتند. شاید بهترین مثال آن، مربوط به فیگو باشد. بازیکن پرتغالی، در سال ۲۰۰۰ با رد پیشنهاد تیمش، به تیم رقیب، یعنی سفیدهای مادرید رفت. این حرکت فیگو، خشم بی پایان هواداران بارسا را به همراه داشت و فیگو همیشه در نیوکمپ مورد حمله هواداران بارسا قرار می‌گرفت. طوری که وقتی برای اولین بار با لباس رئال به ورزشگاه بارسلونا پا گذاشت، هواداران خشمگین بارسا، سر یک خوک را به سوی وی انداختند.[۱۰۶]

در مجموع نیز ۲۱ بازیکن که سابقه بازی در بارسا را داشتند به رئال آمدند و در نقطه مقابل، ۱۲ بازیکن سابق رئال، لباس بارسا را به تن کردند.[۱۰۷]

دربی مادرید [ویرایش]

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. انها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌داسنتند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.[۱۰۸][۱۰۹]

دلایل اختلاف [ویرایش]

هوادارن رئال در حال تشویق تیم محبوب خود در دربی مادرید

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالیها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند در حالیکه اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منظقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است در حالیکه ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.[۱۱۰][۱۱۱]

نتایج [ویرایش]

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید.[۸] این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲-۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالیها بازهم ۲-۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دوبار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.[پ ۴]

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده‌است.[۱۱۲] از فصل ۰۳-۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شدد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۲-۰ رئال مادرید همراه بود.[۱۱۳]

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده‌است. آنها همچنین ۲۶۹ گل زدند در حالیکه ۱۹۷ گل دریافت کردند.[۱۱۴]

وضعیت تیم در لالیگا فصل2011-2012 [ویرایش]

رئال مادرید در این فصل در لیگ در رتبه دوم قرار گرفت. در جام حذفی، قهرمان شد و در لیگ قهرمانان اروپا، در مرحله نیمه نهایی، از گردونه رقابت‌ها خارج شد.

بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

tanha بازدید : 70 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
نمونه‌هایی از جام‌های کسب شده باشگاه

رقابت‌های داخلی [ویرایش]

لالیگا [ویرایش]
نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
قهرمانی: ۳۱ بار در سال‌های: ۱۹۳۱–۳۲, ۱۹۳۲–۳۳, ۱۹۵۳–۵۴, ۱۹۵۴–۵۵, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۶۰–۶۱, ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۲–۶۳, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۶۴–۶۵, ۱۹۶۶–۶۷, ۱۹۶۷–۶۸, ۱۹۶۸–۶۹, ۱۹۷۱–۷۲, ۱۹۷۴–۷۵, ۱۹۷۵–۷۶, ۱۹۷۷–۷۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۵–۸۶, ۱۹۸۶–۸۷, ۱۹۸۷–۸۸, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۴–۹۵, ۱۹۹۶–۹۷, ۲۰۰۰–۰۱, ۲۰۰۲–۰۳, ۲۰۰۶–۰۷, ۲۰۰۷–۰۸
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۲۸–۲۹, ۱۹۳۳–۳۴, ۱۹۳۴–۳۵, ۱۹۳۵–۳۶, ۱۹۴۱–۴۲, ۱۹۴۴–۴۵, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۸۰–۸۱, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۳–۸۴, ۱۹۹۱–۹۲, ۱۹۹۲–۹۳, ۱۹۹۸–۹۹, ۲۰۰۴–۰۵, ۲۰۰۵–۰۶, ۲۰۰۸–۰۹, ۲۰۰۹–۱۰

[۹۱]

جام حذفی [ویرایش]
قهرمانی: ۱۸ بار در سال‌های: ۱۹۰۵, ۱۹۰۶, ۱۹۰۷, ۱۹۰۸, ۱۹۱۷, ۱۹۳۴, ۱۹۳۶, ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۶۲, ۱۹۷۰, ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۱–۸۲, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۹۲–۹۳, ۲۰۱۰-۱۱
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۰۳, ۱۹۱۶, ۱۹۱۸, ۱۹۲۴, ۱۹۲۹, ۱۹۳۰, ۱۹۳۳, ۱۹۴۰, ۱۹۴۳, ۱۹۵۸, ۱۹۶۰, ۱۹۶۱, ۱۹۶۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۱–۹۲, ۲۰۰۱–۰۲, ۲۰۰۳–۰۴

[۹۲]

سوپرکاپ [ویرایش]
قهرمانی: ۸ بار در سال‌های: ۱۹۸۸, ۱۹۸۹*, ۱۹۹۰, ۱۹۹۳, ۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۳, ۲۰۰۸
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۸۲, ۱۹۹۵, ۲۰۰۷
(*: قهرمان شدن هم در لیگ هم در جام حذفی)

[۹۳]

رقابت‌های اروپایی [ویرایش]

لیگ قهرمانان اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۹ بار در سال‌های: ۱۹۵۵–۵۶*, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۹۷–۹۸, ۱۹۹۹–۲۰۰۰, ۲۰۰۱–۰۲
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۸۰–۸۱
(*: اولین قهرمان تاریخ این جام)

[۹۴]

جام یوفا/لیگ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۸۴–۸۵, ۱۹۸۵–۸۶
جام در جام اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۷۰–۷۱, ۱۹۸۲–۸۳

[۹۵]

سوپرکاپ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: 2 بار در سال: ۲۰۰۲ و 2011
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۹۸, ۲۰۰۰

[۹۶]

جام لاتین [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۵۵, ۱۹۵۷

[۹۷]

بین المللی [ویرایش]

جام بین المللی/جام باشگاه‌های جهان [ویرایش]
قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۰, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۶۶, ۲۰۰۰

[۹۸]

رقابت‌های تاریخی [ویرایش]

ال کلاسیکو [ویرایش]

در اکثر لیگ‌های جهان، بین دو تیم رقابتی شدید وجود دارد که بازی اول لیگ محسوب می‌شود. در مورد اسپانیا، این بازی، بازی رئال مادرید با بارسلونا است. بازی که با نام «ال کلاسیکو» در سطح جهان شناخته می‌شود.[۹۹]

نتایج [ویرایش]

در مجموع، از ۲۱۵ مسابقه‌ای که تاکنون بین دو تیم برگزار شده‌است، رئالی‌ها به ۸۶ برد، ۸۴ شکست و ۴۵ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۳۶۱ گل به حریف زدند و ۳۴۷ گل دریافت کردند.[۱۰۰]

رقابت‌های داخلی اسپانیا [ویرایش]

اولین بازی دو تیم در لیگ، در فوریه ۱۹۲۹ برگزار شد جاییکه رئال موفق شد ۲-۱ حریف خود را شکست دهد.[۱۰۱] آخرین دیدار دو تیم نیز در آگوست ۲۰۱۱ و در سوپرکاپ اسپانیا برگزار شد که با نتیجه 2-2 در پازی رفت و 3-2 در بازی برگشت با پیروزی بارسلونا به پایان رسید.[۳۳] بهترین پیروزی تاریخ دو تیم نیز، به سال ۱۹۴۳ برمی‌گردد که سفیدهای مادرید با نتیجه ۱۱-۱ حریف را شکست دادند.[۱۰۲]

در مجموع، از ۱۶۲ مسابقه بین دو تیم در لیگ برگزار شده که رئالی‌ها به ۶۸ برد، ۶۳ شکست و ۳۱ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۲۶۳ گل به حریف زدند و ۲۵۲ گل دریافت کردند.

رقابت اروپایی [ویرایش]

در اوایل دهه ۶۰ بود که دو تیم دو بار با هم در رقابت‌های اروپایی رقابت کردند که آن برای اولین بار بود.[۱۰۳] دو تیم در مرحله نیمه‌نهایی به هم برخورد کردند که مادریدی‌ها در مجموع ۶-۲ تیم حریف را شکست دادند و به فینال رسیدند. اما سال بعد که در مرحله مقدماتی دو تیم به هم خوردند، در مجموع دو بازی رفت‌وبرگشت، این بارسلونایی‌ها بودند که ۴-۳ حریف را شکست دادند.[۱۰۳] یکی از مهمترین رقابت اروپایی دو تیم نیز در فصل ۰۲-۲۰۰۱ رقم خورد جاییکه رسانه‌های اسپانیا آن را بازی قرن نامگذاری کردند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر آن را مشاهده کردند.[۱۰۴] این بازی بازهم در مرحل نیمه‌نهایی برگزار می‌شد و رئالی‌ها در مجموع، ۳-۱ حریف خود را شکست دادند.[۱۰۵]

آخرین دیدار اروپایی دو تیم به فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ بر میگردد که در بازی رفت بارسلونا در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 2-0 به پیروزی رسید و بازی برگشت در نیوکمپ ۱-۱ مساوی شد. به این ترتیب بارسا با حذف رئال راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد.

در مجموع، ۲ تیم ۸ بار در لیگ‌های اروپایی با هم پیکار کرده‌اند که سهم رئالی مادرید ۳ برد، ۲ شکست و ۳ تساوی بوده‌است. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۱۳ گل به حریف زدند و ۱۰ گل دریافت کردند.

نقل و انتقالات [ویرایش]

با وجود اختلافات شدید دو تیم، نقل و انتقالات زیادی بین دو تیم انجام شده‌است. اما بازیکنانی که به طور مستقیم از تیم خود به حریف رفته‌اند، همیشه مورد غضب هواداران قرار گرفتند. شاید بهترین مثال آن، مربوط به فیگو باشد. بازیکن پرتغالی، در سال ۲۰۰۰ با رد پیشنهاد تیمش، به تیم رقیب، یعنی سفیدهای مادرید رفت. این حرکت فیگو، خشم بی پایان هواداران بارسا را به همراه داشت و فیگو همیشه در نیوکمپ مورد حمله هواداران بارسا قرار می‌گرفت. طوری که وقتی برای اولین بار با لباس رئال به ورزشگاه بارسلونا پا گذاشت، هواداران خشمگین بارسا، سر یک خوک را به سوی وی انداختند.[۱۰۶]

در مجموع نیز ۲۱ بازیکن که سابقه بازی در بارسا را داشتند به رئال آمدند و در نقطه مقابل، ۱۲ بازیکن سابق رئال، لباس بارسا را به تن کردند.[۱۰۷]

دربی مادرید [ویرایش]

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. انها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌داسنتند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.[۱۰۸][۱۰۹]

دلایل اختلاف [ویرایش]

هوادارن رئال در حال تشویق تیم محبوب خود در دربی مادرید

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالیها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند در حالیکه اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منظقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است در حالیکه ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.[۱۱۰][۱۱۱]

نتایج [ویرایش]

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید.[۸] این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲-۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالیها بازهم ۲-۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دوبار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.[پ ۴]

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده‌است.[۱۱۲] از فصل ۰۳-۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شدد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۲-۰ رئال مادرید همراه بود.[۱۱۳]

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده‌است. آنها همچنین ۲۶۹ گل زدند در حالیکه ۱۹۷ گل دریافت کردند.[۱۱۴]

وضعیت تیم در لالیگا فصل2011-2012 [ویرایش]

رئال مادرید در این فصل در لیگ در رتبه دوم قرار گرفت. در جام حذفی، قهرمان شد و در لیگ قهرمانان اروپا، در مرحله نیمه نهایی، از گردونه رقابت‌ها خارج شد.

بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

tanha بازدید : 87 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
نمونه‌هایی از جام‌های کسب شده باشگاه

رقابت‌های داخلی [ویرایش]

لالیگا [ویرایش]
نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
قهرمانی: ۳۱ بار در سال‌های: ۱۹۳۱–۳۲, ۱۹۳۲–۳۳, ۱۹۵۳–۵۴, ۱۹۵۴–۵۵, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۶۰–۶۱, ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۲–۶۳, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۶۴–۶۵, ۱۹۶۶–۶۷, ۱۹۶۷–۶۸, ۱۹۶۸–۶۹, ۱۹۷۱–۷۲, ۱۹۷۴–۷۵, ۱۹۷۵–۷۶, ۱۹۷۷–۷۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۵–۸۶, ۱۹۸۶–۸۷, ۱۹۸۷–۸۸, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۴–۹۵, ۱۹۹۶–۹۷, ۲۰۰۰–۰۱, ۲۰۰۲–۰۳, ۲۰۰۶–۰۷, ۲۰۰۷–۰۸
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۲۸–۲۹, ۱۹۳۳–۳۴, ۱۹۳۴–۳۵, ۱۹۳۵–۳۶, ۱۹۴۱–۴۲, ۱۹۴۴–۴۵, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۸۰–۸۱, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۳–۸۴, ۱۹۹۱–۹۲, ۱۹۹۲–۹۳, ۱۹۹۸–۹۹, ۲۰۰۴–۰۵, ۲۰۰۵–۰۶, ۲۰۰۸–۰۹, ۲۰۰۹–۱۰

[۹۱]

جام حذفی [ویرایش]
قهرمانی: ۱۸ بار در سال‌های: ۱۹۰۵, ۱۹۰۶, ۱۹۰۷, ۱۹۰۸, ۱۹۱۷, ۱۹۳۴, ۱۹۳۶, ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۶۲, ۱۹۷۰, ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۱–۸۲, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۹۲–۹۳, ۲۰۱۰-۱۱
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۰۳, ۱۹۱۶, ۱۹۱۸, ۱۹۲۴, ۱۹۲۹, ۱۹۳۰, ۱۹۳۳, ۱۹۴۰, ۱۹۴۳, ۱۹۵۸, ۱۹۶۰, ۱۹۶۱, ۱۹۶۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۱–۹۲, ۲۰۰۱–۰۲, ۲۰۰۳–۰۴

[۹۲]

سوپرکاپ [ویرایش]
قهرمانی: ۸ بار در سال‌های: ۱۹۸۸, ۱۹۸۹*, ۱۹۹۰, ۱۹۹۳, ۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۳, ۲۰۰۸
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۸۲, ۱۹۹۵, ۲۰۰۷
(*: قهرمان شدن هم در لیگ هم در جام حذفی)

[۹۳]

رقابت‌های اروپایی [ویرایش]

لیگ قهرمانان اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۹ بار در سال‌های: ۱۹۵۵–۵۶*, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۹۷–۹۸, ۱۹۹۹–۲۰۰۰, ۲۰۰۱–۰۲
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۸۰–۸۱
(*: اولین قهرمان تاریخ این جام)

[۹۴]

جام یوفا/لیگ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۸۴–۸۵, ۱۹۸۵–۸۶
جام در جام اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۷۰–۷۱, ۱۹۸۲–۸۳

[۹۵]

سوپرکاپ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: 2 بار در سال: ۲۰۰۲ و 2011
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۹۸, ۲۰۰۰

[۹۶]

جام لاتین [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۵۵, ۱۹۵۷

[۹۷]

بین المللی [ویرایش]

جام بین المللی/جام باشگاه‌های جهان [ویرایش]
قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۰, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۶۶, ۲۰۰۰

[۹۸]

رقابت‌های تاریخی [ویرایش]

ال کلاسیکو [ویرایش]

در اکثر لیگ‌های جهان، بین دو تیم رقابتی شدید وجود دارد که بازی اول لیگ محسوب می‌شود. در مورد اسپانیا، این بازی، بازی رئال مادرید با بارسلونا است. بازی که با نام «ال کلاسیکو» در سطح جهان شناخته می‌شود.[۹۹]

نتایج [ویرایش]

در مجموع، از ۲۱۵ مسابقه‌ای که تاکنون بین دو تیم برگزار شده‌است، رئالی‌ها به ۸۶ برد، ۸۴ شکست و ۴۵ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۳۶۱ گل به حریف زدند و ۳۴۷ گل دریافت کردند.[۱۰۰]

رقابت‌های داخلی اسپانیا [ویرایش]

اولین بازی دو تیم در لیگ، در فوریه ۱۹۲۹ برگزار شد جاییکه رئال موفق شد ۲-۱ حریف خود را شکست دهد.[۱۰۱] آخرین دیدار دو تیم نیز در آگوست ۲۰۱۱ و در سوپرکاپ اسپانیا برگزار شد که با نتیجه 2-2 در پازی رفت و 3-2 در بازی برگشت با پیروزی بارسلونا به پایان رسید.[۳۳] بهترین پیروزی تاریخ دو تیم نیز، به سال ۱۹۴۳ برمی‌گردد که سفیدهای مادرید با نتیجه ۱۱-۱ حریف را شکست دادند.[۱۰۲]

در مجموع، از ۱۶۲ مسابقه بین دو تیم در لیگ برگزار شده که رئالی‌ها به ۶۸ برد، ۶۳ شکست و ۳۱ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۲۶۳ گل به حریف زدند و ۲۵۲ گل دریافت کردند.

رقابت اروپایی [ویرایش]

در اوایل دهه ۶۰ بود که دو تیم دو بار با هم در رقابت‌های اروپایی رقابت کردند که آن برای اولین بار بود.[۱۰۳] دو تیم در مرحله نیمه‌نهایی به هم برخورد کردند که مادریدی‌ها در مجموع ۶-۲ تیم حریف را شکست دادند و به فینال رسیدند. اما سال بعد که در مرحله مقدماتی دو تیم به هم خوردند، در مجموع دو بازی رفت‌وبرگشت، این بارسلونایی‌ها بودند که ۴-۳ حریف را شکست دادند.[۱۰۳] یکی از مهمترین رقابت اروپایی دو تیم نیز در فصل ۰۲-۲۰۰۱ رقم خورد جاییکه رسانه‌های اسپانیا آن را بازی قرن نامگذاری کردند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر آن را مشاهده کردند.[۱۰۴] این بازی بازهم در مرحل نیمه‌نهایی برگزار می‌شد و رئالی‌ها در مجموع، ۳-۱ حریف خود را شکست دادند.[۱۰۵]

آخرین دیدار اروپایی دو تیم به فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ بر میگردد که در بازی رفت بارسلونا در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 2-0 به پیروزی رسید و بازی برگشت در نیوکمپ ۱-۱ مساوی شد. به این ترتیب بارسا با حذف رئال راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد.

در مجموع، ۲ تیم ۸ بار در لیگ‌های اروپایی با هم پیکار کرده‌اند که سهم رئالی مادرید ۳ برد، ۲ شکست و ۳ تساوی بوده‌است. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۱۳ گل به حریف زدند و ۱۰ گل دریافت کردند.

نقل و انتقالات [ویرایش]

با وجود اختلافات شدید دو تیم، نقل و انتقالات زیادی بین دو تیم انجام شده‌است. اما بازیکنانی که به طور مستقیم از تیم خود به حریف رفته‌اند، همیشه مورد غضب هواداران قرار گرفتند. شاید بهترین مثال آن، مربوط به فیگو باشد. بازیکن پرتغالی، در سال ۲۰۰۰ با رد پیشنهاد تیمش، به تیم رقیب، یعنی سفیدهای مادرید رفت. این حرکت فیگو، خشم بی پایان هواداران بارسا را به همراه داشت و فیگو همیشه در نیوکمپ مورد حمله هواداران بارسا قرار می‌گرفت. طوری که وقتی برای اولین بار با لباس رئال به ورزشگاه بارسلونا پا گذاشت، هواداران خشمگین بارسا، سر یک خوک را به سوی وی انداختند.[۱۰۶]

در مجموع نیز ۲۱ بازیکن که سابقه بازی در بارسا را داشتند به رئال آمدند و در نقطه مقابل، ۱۲ بازیکن سابق رئال، لباس بارسا را به تن کردند.[۱۰۷]

دربی مادرید [ویرایش]

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. انها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌داسنتند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.[۱۰۸][۱۰۹]

دلایل اختلاف [ویرایش]

هوادارن رئال در حال تشویق تیم محبوب خود در دربی مادرید

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالیها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند در حالیکه اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منظقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است در حالیکه ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.[۱۱۰][۱۱۱]

نتایج [ویرایش]

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید.[۸] این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲-۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالیها بازهم ۲-۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دوبار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.[پ ۴]

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده‌است.[۱۱۲] از فصل ۰۳-۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شدد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۲-۰ رئال مادرید همراه بود.[۱۱۳]

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده‌است. آنها همچنین ۲۶۹ گل زدند در حالیکه ۱۹۷ گل دریافت کردند.[۱۱۴]

وضعیت تیم در لالیگا فصل2011-2012 [ویرایش]

رئال مادرید در این فصل در لیگ در رتبه دوم قرار گرفت. در جام حذفی، قهرمان شد و در لیگ قهرمانان اروپا، در مرحله نیمه نهایی، از گردونه رقابت‌ها خارج شد.

بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

tanha بازدید : 64 شنبه 29 اردیبهشت 1403 نظرات (0)
نمونه‌هایی از جام‌های کسب شده باشگاه

رقابت‌های داخلی [ویرایش]

لالیگا [ویرایش]
نمایی از جام‌های کسب شده باشگاه
قهرمانی: ۳۱ بار در سال‌های: ۱۹۳۱–۳۲, ۱۹۳۲–۳۳, ۱۹۵۳–۵۴, ۱۹۵۴–۵۵, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۶۰–۶۱, ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۲–۶۳, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۶۴–۶۵, ۱۹۶۶–۶۷, ۱۹۶۷–۶۸, ۱۹۶۸–۶۹, ۱۹۷۱–۷۲, ۱۹۷۴–۷۵, ۱۹۷۵–۷۶, ۱۹۷۷–۷۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۵–۸۶, ۱۹۸۶–۸۷, ۱۹۸۷–۸۸, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۴–۹۵, ۱۹۹۶–۹۷, ۲۰۰۰–۰۱, ۲۰۰۲–۰۳, ۲۰۰۶–۰۷, ۲۰۰۷–۰۸
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۲۸–۲۹, ۱۹۳۳–۳۴, ۱۹۳۴–۳۵, ۱۹۳۵–۳۶, ۱۹۴۱–۴۲, ۱۹۴۴–۴۵, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۸۰–۸۱, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۳–۸۴, ۱۹۹۱–۹۲, ۱۹۹۲–۹۳, ۱۹۹۸–۹۹, ۲۰۰۴–۰۵, ۲۰۰۵–۰۶, ۲۰۰۸–۰۹, ۲۰۰۹–۱۰

[۹۱]

جام حذفی [ویرایش]
قهرمانی: ۱۸ بار در سال‌های: ۱۹۰۵, ۱۹۰۶, ۱۹۰۷, ۱۹۰۸, ۱۹۱۷, ۱۹۳۴, ۱۹۳۶, ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۶۲, ۱۹۷۰, ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۹–۸۰, ۱۹۸۱–۸۲, ۱۹۸۸–۸۹, ۱۹۹۲–۹۳, ۲۰۱۰-۱۱
نایب قهرمانی: ۱۹ بار در سال‌های: ۱۹۰۳, ۱۹۱۶, ۱۹۱۸, ۱۹۲۴, ۱۹۲۹, ۱۹۳۰, ۱۹۳۳, ۱۹۴۰, ۱۹۴۳, ۱۹۵۸, ۱۹۶۰, ۱۹۶۱, ۱۹۶۸, ۱۹۷۸–۷۹, ۱۹۸۲–۸۳, ۱۹۸۹–۹۰, ۱۹۹۱–۹۲, ۲۰۰۱–۰۲, ۲۰۰۳–۰۴

[۹۲]

سوپرکاپ [ویرایش]
قهرمانی: ۸ بار در سال‌های: ۱۹۸۸, ۱۹۸۹*, ۱۹۹۰, ۱۹۹۳, ۱۹۹۷, ۲۰۰۱, ۲۰۰۳, ۲۰۰۸
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۸۲, ۱۹۹۵, ۲۰۰۷
(*: قهرمان شدن هم در لیگ هم در جام حذفی)

[۹۳]

رقابت‌های اروپایی [ویرایش]

لیگ قهرمانان اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۹ بار در سال‌های: ۱۹۵۵–۵۶*, ۱۹۵۶–۵۷, ۱۹۵۷–۵۸, ۱۹۵۸–۵۹, ۱۹۵۹–۶۰, ۱۹۶۵–۶۶, ۱۹۹۷–۹۸, ۱۹۹۹–۲۰۰۰, ۲۰۰۱–۰۲
نایب قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۱–۶۲, ۱۹۶۳–۶۴, ۱۹۸۰–۸۱
(*: اولین قهرمان تاریخ این جام)

[۹۴]

جام یوفا/لیگ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۸۴–۸۵, ۱۹۸۵–۸۶
جام در جام اروپا [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۷۰–۷۱, ۱۹۸۲–۸۳

[۹۵]

سوپرکاپ اروپا [ویرایش]
قهرمانی: 2 بار در سال: ۲۰۰۲ و 2011
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۹۸, ۲۰۰۰

[۹۶]

جام لاتین [ویرایش]
قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۵۵, ۱۹۵۷

[۹۷]

بین المللی [ویرایش]

جام بین المللی/جام باشگاه‌های جهان [ویرایش]
قهرمانی: ۳ بار در سال‌های: ۱۹۶۰, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲
نایب قهرمانی: ۲ بار در سال‌های: ۱۹۶۶, ۲۰۰۰

[۹۸]

رقابت‌های تاریخی [ویرایش]

ال کلاسیکو [ویرایش]

در اکثر لیگ‌های جهان، بین دو تیم رقابتی شدید وجود دارد که بازی اول لیگ محسوب می‌شود. در مورد اسپانیا، این بازی، بازی رئال مادرید با بارسلونا است. بازی که با نام «ال کلاسیکو» در سطح جهان شناخته می‌شود.[۹۹]

نتایج [ویرایش]

در مجموع، از ۲۱۵ مسابقه‌ای که تاکنون بین دو تیم برگزار شده‌است، رئالی‌ها به ۸۶ برد، ۸۴ شکست و ۴۵ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۳۶۱ گل به حریف زدند و ۳۴۷ گل دریافت کردند.[۱۰۰]

رقابت‌های داخلی اسپانیا [ویرایش]

اولین بازی دو تیم در لیگ، در فوریه ۱۹۲۹ برگزار شد جاییکه رئال موفق شد ۲-۱ حریف خود را شکست دهد.[۱۰۱] آخرین دیدار دو تیم نیز در آگوست ۲۰۱۱ و در سوپرکاپ اسپانیا برگزار شد که با نتیجه 2-2 در پازی رفت و 3-2 در بازی برگشت با پیروزی بارسلونا به پایان رسید.[۳۳] بهترین پیروزی تاریخ دو تیم نیز، به سال ۱۹۴۳ برمی‌گردد که سفیدهای مادرید با نتیجه ۱۱-۱ حریف را شکست دادند.[۱۰۲]

در مجموع، از ۱۶۲ مسابقه بین دو تیم در لیگ برگزار شده که رئالی‌ها به ۶۸ برد، ۶۳ شکست و ۳۱ تساوی دست پیدا کرده‌اند. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۲۶۳ گل به حریف زدند و ۲۵۲ گل دریافت کردند.

رقابت اروپایی [ویرایش]

در اوایل دهه ۶۰ بود که دو تیم دو بار با هم در رقابت‌های اروپایی رقابت کردند که آن برای اولین بار بود.[۱۰۳] دو تیم در مرحله نیمه‌نهایی به هم برخورد کردند که مادریدی‌ها در مجموع ۶-۲ تیم حریف را شکست دادند و به فینال رسیدند. اما سال بعد که در مرحله مقدماتی دو تیم به هم خوردند، در مجموع دو بازی رفت‌وبرگشت، این بارسلونایی‌ها بودند که ۴-۳ حریف را شکست دادند.[۱۰۳] یکی از مهمترین رقابت اروپایی دو تیم نیز در فصل ۰۲-۲۰۰۱ رقم خورد جاییکه رسانه‌های اسپانیا آن را بازی قرن نامگذاری کردند و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر آن را مشاهده کردند.[۱۰۴] این بازی بازهم در مرحل نیمه‌نهایی برگزار می‌شد و رئالی‌ها در مجموع، ۳-۱ حریف خود را شکست دادند.[۱۰۵]

آخرین دیدار اروپایی دو تیم به فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ بر میگردد که در بازی رفت بارسلونا در سانتیاگو برنابئو با نتیجه 2-0 به پیروزی رسید و بازی برگشت در نیوکمپ ۱-۱ مساوی شد. به این ترتیب بارسا با حذف رئال راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد.

در مجموع، ۲ تیم ۸ بار در لیگ‌های اروپایی با هم پیکار کرده‌اند که سهم رئالی مادرید ۳ برد، ۲ شکست و ۳ تساوی بوده‌است. همچنین تاکنون رئالی‌ها ۱۳ گل به حریف زدند و ۱۰ گل دریافت کردند.

نقل و انتقالات [ویرایش]

با وجود اختلافات شدید دو تیم، نقل و انتقالات زیادی بین دو تیم انجام شده‌است. اما بازیکنانی که به طور مستقیم از تیم خود به حریف رفته‌اند، همیشه مورد غضب هواداران قرار گرفتند. شاید بهترین مثال آن، مربوط به فیگو باشد. بازیکن پرتغالی، در سال ۲۰۰۰ با رد پیشنهاد تیمش، به تیم رقیب، یعنی سفیدهای مادرید رفت. این حرکت فیگو، خشم بی پایان هواداران بارسا را به همراه داشت و فیگو همیشه در نیوکمپ مورد حمله هواداران بارسا قرار می‌گرفت. طوری که وقتی برای اولین بار با لباس رئال به ورزشگاه بارسلونا پا گذاشت، هواداران خشمگین بارسا، سر یک خوک را به سوی وی انداختند.[۱۰۶]

در مجموع نیز ۲۱ بازیکن که سابقه بازی در بارسا را داشتند به رئال آمدند و در نقطه مقابل، ۱۲ بازیکن سابق رئال، لباس بارسا را به تن کردند.[۱۰۷]

دربی مادرید [ویرایش]

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. انها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌داسنتند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.[۱۰۸][۱۰۹]

دلایل اختلاف [ویرایش]

هوادارن رئال در حال تشویق تیم محبوب خود در دربی مادرید

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالیها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند در حالیکه اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منظقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است در حالیکه ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.[۱۱۰][۱۱۱]

نتایج [ویرایش]

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید.[۸] این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲-۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالیها بازهم ۲-۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دوبار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.[پ ۴]

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده‌است.[۱۱۲] از فصل ۰۳-۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شدد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۲-۰ رئال مادرید همراه بود.[۱۱۳]

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده‌است. آنها همچنین ۲۶۹ گل زدند در حالیکه ۱۹۷ گل دریافت کردند.[۱۱۴]

وضعیت تیم در لالیگا فصل2011-2012 [ویرایش]

رئال مادرید در این فصل در لیگ در رتبه دوم قرار گرفت. در جام حذفی، قهرمان شد و در لیگ قهرمانان اروپا، در مرحله نیمه نهایی، از گردونه رقابت‌ها خارج شد.

بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان [ویرایش]

لیست بازیکنان تا فوریه ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۱۵]

تعداد صفحات : 7

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 5
  • آی پی امروز : 23
  • آی پی دیروز : 13
  • بازدید امروز : 115
  • باردید دیروز : 14
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 180
  • بازدید ماه : 504
  • بازدید سال : 3,856
  • بازدید کلی : 36,488